Zondag 13 september 2009

[Houtje]

Goede...middag dierbare forumgenoten.

Dierbaar ja. Ik heb dezelfde ervaring als Corinne.
Van een stiekume thuisdrinker zonder contacten
eigenlijk ben ik erg veranderd en heb me opengesteld.
Dit forum heeft me daarbij heel erg geholpen.
Dank daarvoor aan iedereen!

Valentine,
Je vroeg gisteren hoe ik aan zoveel was en strijk kom.
Haha, dat zal iedere moeder met 2 puberkids hier
wel weten. De helft van de was is bij mij kleding,
maar ze trekken ook wel eens wat uit de kast,
en smijten het op de grond en dan gooide ik het
maar in de was voor de zekerheid. Dat doe ik niet meer.
Het is veel, heel veel sportkleding.
Maar die hoef je niet te strijken.
Maar ik heb een haat-liefde verhouding met strijken.
Ik heb er geen zin in. Maar als ik het doe,
ruim ik met de stapeltjes linnengoed
(mijn linnenkast is mijn trots ja)
ook de berg indrukken en emoties in mijn hoofd
netjes op stapeltjes en strijk ze glad.
Een hulpverlener heeft het wel eens
"therapeutisch strijken" genoemd, het schijnt
echt te bestaan!
Daarom maak ik van de knoedel afgehaalde was
allemaal keurige pakjes en stapeltjes en die strijk
ik dus. En gestreken beddegoed, daar zijn wij allemaal
dól op (dat is zooooooo heerlijk).
Vandaar!

[Mai]

Joann, het is ook eng

Ik krijg hem wel
Before it gets me

Ik heb nog iets over het hoofd gezien

Das ook linke soep!

Tnx. Joe toe!

[joann]

Drup, geniet van je douche!
Neem je je hondje toch gewoon gelijk mee onder de douche...
En nee, je hoeft nergens tussenin te gaan zitten...nergens voor nodig!
(het feit dat je begrijpt wat ik bedoel is ruim voldoende!!)

Marjo, goede jacht dan....
Schiet jezelf niet in de voet!

[Mai]

Het is dat egoïstische denken
Ik herval steeds in dat gedachtepatroon

Dat ik iets moet doen of laten

Dat ik buiten mij om iets nodig heb

Het is een diep gewortelde angst

Klamp ik me niet vast aan de drank
Dan zoek ik wel iets anders

Ik zal geduld moeten betrachten

Uiteindelijk zal het verdwijnen
Want ik heb het gezien

Dus in die zin kan ik de jacht wel staken
Ik weet, er valt niets te jagen

Het is de gewoonte van strijden
Die stukje bij beetje oplost

Het is overgave
Maar het verzet
lijkt sterk

Dat ik zonuendan weer drink
en daar soms ook in doorschiet
Laat mij zien dat ik nog iets verberg

Kennelijk blijf ik voeren...

[Mai]

De verkeerde wolf...

[Mai]

Ik durf nog steeds niet
HELEMAAL eerlijk te kijken

Brrrrrr.....

Maar met dat weten
Ben ik al een mooi eind verder

Zo kun je het ook zien natuurlijk

Da rebalanz-danz!



Nice one!
Want mooi
istie!

[tasseke]

marjo,

behalve dat je van jezelf dient te houden, zijn er zeker wel zaken die je nodig hebt buitenom jezelf.
je richt je constant op je eigen ikketje
maar maakt dat je niet eenzaam?
geluk is maar een momentopname
maar stoot je die momentopnames niet af?
graaf niet teveel in jezelf, je bent namelijk allang goed

[An]

Ruiken jullie het ook? De heerlijke baklucht... vanille.
Zalig is dat hoor.

Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik mijn mond gehouden.
Voor de lieve vrede. Het weglachen, zeggen dat het niet erg is, negeren etc.
Voor mij is dat zeer ongezond, laat ik het bij mezelf houden.
Mensen maken op een gegeven moment misbruik van je.
Alles maar opproppen, tot een moment de spanning zo groot is dat het op een of andere manier eruit moet. Ik vervreemde van mezelf.
Nu nog leren om netjes je gevoelens weer te geven.
Zeggen wanneer mensen over grenzen heen gaan.
Ik ben zo iemand waarvan je zo de mond kan snoeren tijdens een vergadering of zo.
Meestal zijn dat de grootste kwakers en ze behandelen me dan alsof ik een sukkel ben.
Deze week heb ik me voorgenomen ... ik neem duidelijk het woord en zal duidelijk zeggen dat ik wil uitpraten. Ook maar weer mooi geleerd hier.
Te vaak heb ik me stil gehouden en dat is niet nodig.

Geen alchol drinken is het anders inrichten van je leven, je gevoelens, van alles.

[tasseke]

An,

is een assertiviteitstraining niets voor je?

je hebt gelijk, je moet jezelf niet wegcijferen of de mond laten snoeren
maar wordt aub niet zoals die wauwelende en schreeuwende anderen

[Kate]

Goeiedag!

Het oordelen over elkaar, ik scroll er tegenwoordig eerlijk gezegd grotendeels overheen.
Er schijnt ook een heel prive circuit te zijn. Ik weet er gelukkig niks van.
Vond het bericht van Ziza om 22:46 uur wel mooi.
Als ik me aangevallen voel kijk ik in mezelf hoe dat komt. En ik hoef niet te reageren.
Dat is leerzaam.

Vladimir, gooi dat beeld van dat manneke van 3 jaar liever niet op de vuilnisbelt.
Ik kan het niet zo goed uitleggen maar het raakt me.
Er zit juist een kans tot mededogen in. Voor jezelf. En misschien wel voor de hele situatie.

Corinne, wat goed van je

Laten we ons niet ontmoedigen door de minder leuke kanten!
Er is nog zoveel moois hier.
Het glas is nog altijd halfvol, hoe halfleeg het ook lijkt. (met fris he ).

Fijne dag!

[Houtje]

Kate, mee eens !

[Kate]

An, natuurlijk hoef je je mond niet te houden.
Mijn bericht staat er nu een beetje mal tussen.
Je kunt inderdaad ook op een nette manier zeggen dat je er geen behoefte aan hebt om afgebrand te worden maar dat je juist wat vriendelijkheid wilt.
De manier waarop maakt veel uit ja.

[Mai]

Tas, ik zie wat je bedoelt

Ik zocht "mijn geluk" buiten mijzelf
"mijn niet-gelukkig zijn" ook

Dat blijkt niet waar
Dus wat zal ik nu?

Terug naar de stilte in mij

Alles elimineren
Goed en kwaad

Geen verschil

Van daaruit in het praktische doen

Dus dingen doen, zoals jij zegt vanuit een diep weten
dat het allang goed is. Nooit anders is geweest.

De wereld vanuit vrede tegemoet

Ik zal nog wat zaakjes moeten loslaten
Voordat ik dat totaal vanuit dat weten kan doen

Dan moet ik niet gaan jakkeren
en drama maken

Ik heb de tijd om uit te zoeken wat ík prettig vind
En als ik de dingen doe zoals ik ze prettig vind, straal
ik dat door naar JOU!

[Mai]

Gelukkig!

Daar is Kate

[Mai]

Ik neem weer even wat afstand...

Prikkelgevoeligheidje

En eten!

Dagdag!

[Kate]

Marjo

Ik ga ook weer verder.

Toedelebrats!

[tasseke]

persoonlijk denk ik dat gelukkig zijn of niet gelukkig zijn, externe factoren zijn.

voor mij is het grote geheim om te weten wie ik ben
accepteren wie ik ben
daarna kan ik kiezen uit factoren die mij wel of niet gelukkig maken

het feit dat ik wel of niet drink is voor mij een externe factor
het verteld mij alleen dat ik nog niet tevreden ben met mijzelf
of mijzelf nog niet heb geaccepteerd

nee het gaat niet om jezelf te veranderen
maar om acceptatie
acceptatie van je leuke kanten en je minder leuke kanten
acceptatie als persoon in geheel

[Mai]

Valentine: Nee hoor, in het geheel niet.

Ik kan niet zo goed tegen drukte in mijn hoofd.

Dan raak ik oververhit
struikel ik over mijn woorden
kakel als een kip zonder kop

En zie! Dat kennen we.

Danger!


Terugtrekken!!!

[Mai]

Yep! Tas mum

[tasseke]

ik duik weer in mijn boek, even dat malende hoofdje van mij het zwijgen opleggen

[Houtje]

En kennen jullie het verschijnsel sub-assertiviteit?
Dat kan lijken (door ingehouden emoties als irritatie,
woede, onmacht) tot "agressief" gedrag.
Dat hoeft niet letterlijk gewelddadig te zijn,
maar op een gegeven moment word je zó bang
dat je uit angst gaat schreeuwen
(om een vergelijking te maken).

Die angst-prikkel is de oorzaak.
Het is een belangrijk obstakel in mijn leven.
Ik ben mijn hele leven bang geweest.
Bang om het niet goed te doen, bang om te
kort te schieten, bang voor een onvoldoende op
school, bang voor proefwerken, en examens.
Ik heb faalangst ontwikkeld en ben vanuit
die faalangst een enorme perfectionist
geworden.
Daar ben ik letterlijk op kapot gegaan.
Het heeft me de kop gekost.
Hoewel ik perfect functioneerde op mijn
werk en lovende kritieken kreeg
was het niet zo. Uit angst om op mijn werk
tekort te schieten, een fout te maken, of
te zeggen dat ik het ergens niet mee eens was,
ging ik overpresteren.
En ben ik over de kop gegaan.

Om dezelfde reden, om het grote bozen monster
van de angst niet meer in de ogen te hoeven
kijken, ben ik ook gaan drinken.
En roken hoorde daar ook bij.

Sinds ik niet meer drink, is er enorm veel veranderd.
Op 25 oktober 2005 was ik met de internetbehandeling
zover, dat ik de knop "durfde" om te draaien.
Who cares, dat ik daarna wel eens, uit angst voor
alles wat me aan het overkomen was en is, de fout
ben ingegaan? Ieder moment in dat groeiproces,
heb ik opnieuw de knop "omgezet". Om zo te leren
houden. Ja, een leerproces, dat is het.

Ik wéét niet eens meer wanneer ik voor het laatst
gedronken heb. Het is heel lang geleden.
Het dondert niet.
Ik reken mezelf niet meer erop af en heb er
geen angst meer voor.
En ook niet als me hier wordt gevraagd hoe ik
dan wel of niet of niet reken of met mezelf omga.
Dat is niet aan de orde noch van belang.

Het zijn allemaal stappen geweest op weg naar
mijn nieuwe leven. Dagelijks loop ik op een nieuwe
weg, hak overhangde bossen takken weg, overwin
nieuwe bergen en overleef nieuwe dalen.

Moeilijk is het, en soms is het donker in het oerwoud.
En wil je gaan liggen en je ogen dichtdoen voor de
beren op je weg.
Maar er zijn wegen die leiden met een bochtje om de
beren heen. Een nieuw paadje, zelf gehakt!

Als ik hier ben, op dit forum, en ik lees herkenning,
dan word ik blij.
Als ik iemand die net gestopt is, een tip mag geven,
dan word ik blij.
Als ik iemand die het moeilijk heeft, kan zeggen we
gaan elke dag een sms-je sturen ,
dan word ik blij.
En door die blijdschap wordt het lichter in het woud.

Soms regent het, soms schijnt de zon.
Zo gaat dat ,in het leven.

Steeds vaker denk ik: ik kan nú reageren en rustig
zeggen wat ik eigenlijk vind, denk of wil.
Dat zijn de momenten dat ik kan gaan liggen in de zon.
Ik heb er gisteren weer wat meegemaakt, en ben er
blij mee en dankbaar voor.

De kracht van dit forum, zit erin en blijft erin,
om te doen van Rudy zegt: delen is helen.

We zijn allemaal mensen, met misschien
een terugval, of een overwinning.
Leren van elkaar, elkaar een hand toesteken en
samen elkaar het hakmes aangeven maakt het makkelijker.

Iedereen moet zijn eigen weg banen.
Maar helemaal alleen zijn, dat hoeft niet.
Daarvoor is er hier een plekje.

Voor mij betekent dat plekje, dat ik niet meer van
anst hoef te schreeuwen. Ik mag er gewoon zijn.
Met fouten, mislukkingen én overwinningen.
Die zijn er gelukkig steeds meer.
Pas toen ik durfde te stoppen met drinken,
kon ik die nieuwe weg inslaan.

Daarvoor wilde ik iedereen bedanken.
Maar nu heb ik het wat uitgebreider uitgelegd,
hoe het voor mij een beetje werkt.

[Mai]

Ja. Gewoon even lekker stil.

........................................


Lekker he?

[Mai]

Mooi Hout!

Bedankt voor je delen

[Vladimir]

@marjo, in het kader van onthechting.
Zou je eens naar dit filmpje moeten kijken:

Wat er met deze vent gebeurt, is daadwerkelijke onthechting.
Ook al wordt er de draak mee gestoken, deze man ziet ineens het licht.
Akkoord, die heeft daar zijn hele leven naar gestreefd en voor gelezen, maar voor die man kan het leven niet meer stuk.

Kijk maar.

[Houtje]

Ik moet An bedanken, die was de aanleiding.

Het borrelde er zó ineens uit
ik accepteer gewoon dat er typfouten instaan.
Ik ga er niets meer aan veranderen.
Zo wil ik niet meer leven:
alles blijven veranderen tot in de perfectie.

Dan blijf je achteruit leven eigenlijk,
hé da's een mooie
"achteruit leven".

En ik wil vóóruit!

En ha! whatever iemand hier wat van vind,
mijn hoofdpijn is ineens weg.
Ik voel me blij en opgelucht en energiek.

Alleen jammer dat ik nu niet meteen
effe de kamer ga witten. Huh!
Ah joh, kan ook in de herfstvakantie,
het huis loopt niet weg.

En wie morgen stofzuigt ipv vandaag
neemt het stof van morgen ook vast mee .