Vrijdag, 25 september

[BamBam]

Goedemorgen, na vijf heerlijke uurtjes slaap alweer een tijdje wakker. Broodje, kopje thee en zo nog maar es proberen. En anders maar niet.
Zelfs de honden zeuren nog niet om eten, die weten dat het nog veeeel te vroeg is.

Nu ik drie jaar niet meer drink is mn leven aanzienlijk verandert. Ik dacht dat als ik gestopt zou zijn alles goed zou komen. Dat werkte niet helemaal zo! Stoppen met drinken is stap 1, er dient daarna nog veel werk verzet te worden. Wat ik moelijk vind is dat ik mijn gedrag, oude patronen, soms zo moeilijk kan doorbreken. Maar ja, dat doe ik ook al zo lang. Toch ligt voor mij daar de sleutel voor rust in mn hoofd en een blijvend gevoel van tevredenheid en sereniteit. De ene dag gaat me dat beter af dan de andere. En dat is ok.
Wat echter voor mij een groot kado is is mn afnemende mate me zorgen te maken over de dag van morgen. En me overal vreselijk over opwinden. Ik kon me zooo druk maken over van alles en nog wat! Pffff, dat kostte onnoemelijk veel energie. En het vervelende was dat ik veel zaken niet in de hand heb dus al die opwinding, boosheid en frustratie leverde nog nix op ook. Ja, veel hoofdpijn en gespannen schouders en nek.
Door te stoppen met drinken, therapie, de AA, 'life events' mee te maken is er langzaam maar zeker toch verandering opgetreden. Het drinken was een symptoom voor veel frustratie en voornamelijk angst. Angst om mn leven onder ogen te zien zonder drank. Leven zonder verdoving vind ik soms best lastig. Maar het went en het wordt beter! Voor wie net gestopt is lijkt dat, misschien, nog helemaal niet zo. Toch is dat wel mijn ervaring. Ik leer steeds beter om te gaan met emotionele zaken, frustratie, woede, angst en verdriet. Misschien klinkt dit zwaar, ik weet het niet. Feit is dat er veel gebeurd is in mijn leven de afgelopen drie jaar. Scheiding, depressie, verliefdheid, verhuizen, de ziekte en dood van mn ex, geen gemakkelijke levensgebeurtenissen. Dat heb ik allemaal doorstaan zonder alcohol. Ik had al snel in de gaten dat drank niets, maar dan ook niets op zou lossen. En ik wilde niet meer drinken. Ik was het zo zat, zo zat. Elke dag weer opstaan met die kater, dat schuldgevoel omdat ik toch weer teveel had gedronken. Altijd moe, geen tot weinig zin in het leven. Brrrr.

Ook voor mensen die minder 'zware' gebeurtenissen te deel is gevallen de afgelopen jaren is het blijkbaar te doen niet meer te drinken. Die mensen 'zie' en spreek ik hier op het forum, zie en spreek ik bij de AA. Anders omgaan met angst, zorgen voor morgen is een uitdaging voor de rest van mn leven.

En of iemand nou 'vind' dat ik altijd een alcoholist blijf en de ander zegt van niet, dat de één vind dat ik na zoveel tijd wel weer es wat zou kunnen drinken en de ander vindt van niet; who cares? Ik niet meer.
Ik weet inmiddels dat ik aan mezelf dien blijven te werken. Dat doe ik dmv de AA, mn sponsor, werken aan mn stappen, 's avonds drie dingen opschrijven waar ik dankbaar voor ben, situaties die me boos en/of opstandig maken uit te schrijven en dan te zoeken naar MIJN aandeel hierin, de steun van mn lief, mn vrienden en familie, mn werk. Ik probeer bij de dag te leven. Dat maakt me niet zorgeloos of onverschillig, zeker niet. Ik probeer te kijken naar mn eigen aandeel en daar waar ik het kan veranderen probeer en doe ik dat. Lukt dat dan altijd? Nee, natuurlijk niet! Ik ben, bv, in het bezit van een grote mate van sturend vermogen. Haha. Dat wil zeggen dat ik graag wil dat alles gaat zoals Bammetje het wil. En dat vind niet iedereen even prettig, haha. Snappen jullie dat nou:huh:
Ik ben weer gaan hardlopen maar heb niet getraind de afgelopen twee weken. Ik laat andere zaken dan voorgaan met als gevolg dat ik baal van mezelf. En zo zijn er nog wel wat zaken die aandacht vragen. Door eerlijk naar mezelf te kijken, wat ik best moeilijk vind, onderzoek ik mn fouten en probeer daar wat aan te doen. En dat is een uitdaging. Vroeger vond ik bijna alles maar lastig en zwaar. Nu niet meer. En die veranderingen konden pas beginnen doordat ik stap 1 heb gezet. En dat is stoppen met drinken en toegeven dat ik machteloos sta tov drank. Als ik er eentje neem volgt de tweede al rap en is het hek van de dam. En ik weet nog maar al te goed hoe ik me elke bijna elke dag voelde toen ik nog dronk. En dat wil ik niet meer.

De dood van mn ex speelt ook een rol in mijn toenemende vermogen het leven te nemen zoals het komt. Ik heb van dichtbij mee mogen maken hoe snel een lichaam je in de steek kan laten. En ik put kracht uit haar snelle, zeer snelle, acceptatie van het feit dat het was zoals het was. Hartverscheurend en verdrietig was en is het ook. Maar mn leven is toch ook maar zo vergankelijk. En dat is ook kracht dat te beseffen.

Beetje zware kost op de vroege ochtend? Geeft nix, het geouwehoer komt nog welB)

Wat ik nog met jullie wil delen is de volgende tekst;


Higher Power, God(hoe ieder hem/haar ziet)
Grant me the serenity to accept the things I cannot change
Courage to change the things I can
Wishdom to know the differance.

Oh ja, dit ook nog;

Bedenk dat je alleen vandaag niet hoeft te drinken, dat is te overzien. En wat mij ook veel heeft geholpen is een lijstje maken met zaken die ik vandaag wil doen. Ik had en heb de neiging altijd teveel te plannen voor één dag. Gevolg was en is dat ik mn doelen niet haal en gefrustreerd raak. Heb een tijdje lijstjes gemaakt die ik dan doornam met mn sponsor om te kijken of ik haalbare doelen had gesteld. Dat lukt inmiddels, meestal, wel beter.

Heb een fijne dag allen:moon: