Dát gezuip..!

[1234]

Goedemorgen,


Nu wil ik er wel eens wat aan doen. Het drinken wordt meer, vrienden zeggen er soms wat van, ik drink steeds meer en ben dat eigenlijk wel zat.

Toen ik 13 a 14 was kwam ik te werken in de horeca. Ik werkte als afwashulp in de keuken van een mooi restaurant in het centrum. Ik was een jong jochie, erg veel gepest vroeger en dus ook errug onzeker. In de horeca word natuurlijk vaak nagedronken en een en an gezelligheid.
Roken deed ik al als een ketter, dus wat dat betreft paste ik er prima bij! Alleen dat biertje moest ik nog leren drinken. Ik begon dus, net als meerdere collega's met en heerlijke passoa jus en dat viel goed in de smaak moet ik zeggen. Ik merkte dat ik zekerder was, ik durfde meer mezelf te zijn en tegen al die oudere collega's te praten. Ik voelde me 'maar een afwashulp' en wat had ik nou te zeggen?

Hier heb ik zo'n 2 jaar gewerkt en in die twee jaar ben ik van iemand die niet hield van uitgaan, naar een wekelijks stapper gegaan en ja, afhankelijk van hoeveel ik werkte, ik moest toch minimaal wel 1x per week uit. Vreemd was dat ik het begin van de week al bezig was met het plannen of ik nu vrijdag of zaterdag de kroeg in zou gaan met m'n vrienden toen de tijd.

Thuis werd dit niet geaccepteert maar toch heb ik het voor elkaar gekregen om toch uit te mogen, maar dan moest ik om 01.00 uur thuis zijn. Dit was ik natuurlijk meestal niet, en ook kwam ik dronken thuis en werd ik zo nu en dan betrapt omdat een van mijn ouders nog in de woonkamer zat.

Het was best gek, het kwam natuurlijk wel eens voor dat ik al m'n geld er door had gejaagd en dus een weekend niet weg kon. Ik vond dat écht een ramp en hoe verder de week eindigde, vond ik het steeds erger. Maar als ik dan zaterdag of zondag wakker werd zonder kater, was ik helemaal gelukkig en vond ik het ook niet zo erg meer als ik het komende weekend eventueel weer niet uit zou kunnen. Maar als ik dan weer één keertje weg was geweest, was het weer zo dat ik wel weer weg moest!

Tot mijn 18e heb ik veel gedoe gehad over de tijden die ik thuis mocht komen, iedereen om me heen mocht thuis komen wanneer hij/zij wilde, maar ik moest nog steeds om 01.00 uur thuis zijn. Ik deed er alles voor om dit te veranderen, en ook dit is me op den duur natuurlijk gelukt. Tja ik werd ouder, dus op den duur zijn die grenzen weg.

Om dat moment zorgde ik dat er altijd wel een feestje was, een feestje waar ik kon drinken en anders maakte we wel een feestje. Ik haalde op den duur mijn rijbewijs en als ik het woord bob hoorde werd ik al wat zenuwachtig. Drama om te moeten bobben als je al je vrienden ziet drinken.

Ik zat nog op school en ging heel vaak door de weeks weg, dan kwam ik om 04.00 uur thuis, terwijl ik om half negen weer in de banken moest zitten.

Toen kreeg ik op den duur de ziekte van Pfeiffer, en dat is niet zo'n extreme ramp, want die moeheid kwam ik wel doorheen. Maar het ergste was, dat mijn lever geïrriteerd was. En het enige wat ik niet mocht, was 2 maanden beslist géén alcohol. Mijn leverwaarden waren veel te hoog en mocht echt niet.

Natuurlijk heb ik dit gedaan, tot anderhalve maand ik op vakantie zou en tja, dan moet er gedronken worden.

Nu ben ik 20 en ik merk dat het steeds meer uitbreid. Vrienden zeggen er soms wat van en thuis sta ik wel bekent als die zuiplap die er wel van houdt.
Een korte schets van de afgelopen dagen:
Drie dagen terug ben ik met een vriend wat gaan drinken in een grand café, waar ik altijd kom. Dan drinken we wat biertjes, bitterballen, en uiteindelijk hebben we een rekening met daarop 2 grote porties bitterballen en 36 bier. Om half 8 begonnen, en om half 12 dronken als een toeter naar huis.

Twee dagen terug was ik klaar met m'n werk, was te moe om nog weg te gaan. Ik zat wel heftig te twijfelen want moeheid kun je je wel door heen slaan. Maar ik ben toch niet gegaan. Wel had ik zin in een borrel en probeerde onopvallend een te krijgen. Ik durfde geen biertje te pakken want dan zou mijn vader misschien zeggen dat het hem opvalt dat ik wel heel vaak bij dat bier zit. Maar nu had ik een flesje wijn gekregen van mijn werk, zoete witte en die stond al 3 dagen in de koelkast. Tja, dat was hem! Die fles kon open en tja als je een fles wijn open hebt moet ie op, want morgen is hij niet meer te drinken. Natuurlijk was dit niet zo'n ramp, de wijn hakte erin en ik lat anderhalf uur later op bed te draaien.

Gister was ik vrij, had veel afspraken met vrienden staan. Zo ook een afspraak met een oud klasgenoot waar ik mee ging lunchen en daar een wijntje mee dronk. Ik moest me beheersen om niet meer te bestellen "Ach, eentje" maar dat deed ik niet. Aan het eind van de middag was ik thuis. Soms als mijn vader thuis is van zijn werk, dan drinken we samen een biertje tijdens het eten. En nu ook. Gisteravond had ik met een vriend afgesproken om een film te kijken en daar een lekker wijntje bij te halen om dus thuis te zitten, geen hoge rekening in de kroeg te hebben en niet zat, laat thuis te komen. Ik mocht in het huis slapen van mijn partner, hij was toch niet thuis en hij woont in het centrum dus lekker op loopafstand van die vriend van me. Ik was om zeven uur in het huis van m'n partner en had om half 8 met die vriend afgesproken. Ik wist dat er nog wijn in de koelkast stond en hoopte dat er ook nog een dichte fles was. Zo kon ik die aanbreken, een nieuwe halen zodat het niet zo op zou vallen. Om vijf over zeven plopte ik de kurk eraf en om vijf over half acht was ik op de afgesproken plek bij die vriend, mét een hele fles lambrusco achter de kiezen! We gingen boodschappen doen, ik zette een nieuwe fles terug in de koelkast en we zijn naar het huis gegaan van die vriend.
Twee flessen lambrusco, een film en veel vreterij verder, weet ik het toch nog voor elkaar te krijgen om samen in de kroeg te komen. Die vriend wil dat ook wel dus het is niet zo dat ik hem over moet halen. Twee biertjes, twee kroegjes verder kom ik thuis en heb ik weer genoeg gehad.

Nu ben ik wakker, duf als een konijn en brak van de laatste dagen met al die alcohol. Ik heb al weken last van mijn darmen, de laatste tijd met dat gedrink voel ik gewoon dat mijn lichaamstemperatuur te hoog is, mijn hart slaat harder en soms over. Het wordt tijd om te stoppen dacht ik!

Ik heb gewoon het probleem dat ik niet met mate kan drinken. Als ik 1 borrel bestel, wil ik een 2e, en als het er 2 zijn, wat maakt dan die 3e nog uit?

Het liefst zou ik helemaal stoppen, lekker over gaan op iets anders, maar weet je dat ik soms niet eens weet wat ik dan zou moeten bestellen in een kroeg? Of ik het stappen nog wel leuk vind? En was moet ik nu als ik gezellig ergens met iemand ga eten en diegene besteld een wijntje?

Ik merk dat ik steeds meer zin heb in drank, ik zoek steeds meer momenten waarop ik kan drinken. Ik raak geirriteerd als mijn partner zegt dat ik eens zou moeten minderen.

Zo hebben we ook een restaurant in het centrum waar je voor 30 euro maximaal 3 uur onbeperkt kan eten en onbeperkt bier, wijn en fris kunt pakken. Ik merk gewoon dat ik van die tent hou en ik zelfs het zieke idee al had om niet een avondje aan de bar te hangen, maar gewoon daar heen te gaan. Dan kun je even een bodem eten en kun je hem binnen drie uur toch goed raken voor maar drie tientjes?

Het is een erg lang verhaal, maar ik denk wel een duidelijke schets. Ik merk dat het verhaal erger is dan ik zelf in zag, als ik het zo opschrijf trouwens. Dat ik er aan wat moet doen is duidelijk, maar wat? Heeft iemand tips om "nee" te zeggen en het vol te houden?

[meiske]

Hoi 1234,

Tja éen tip voor al dat gezuip en er een einde aan willen maken ,
van je zuipgedrag dan

Dat is zeggen tegen jezelf ik drink vandaag niet ,
en laat de EERSTE gewoon staan

Is geen makkelijke weg maar werkt wel.

Wens je heel veel succes

Groetjes meiske

[Vie]

Hallo 1234 en welkom.
Wat goed van je dat je onderkent dat je een probleem met drank hebt.
Meiske heeft gelijk: de eerste laten staan is het antwoord. Dat is gemakkelijk. Wat moeilijker is, is een nieuwe leefwijze te ontdekken. Hoe ga je dat doen, hoe vul je dat in.
Het kan helpen om mee te schrijven op de dagdraad.
Ik wil je wel even vertellen, dat je profiel openstaat. Dit kan je melden aan de moderator, dan maken ze dat onzichtbaar.
Je kan je verhaal ook kopieëren naar: Wie is wie. Als je er een dagdraad van maakt, zakt je verhaal elke dag verder weg en krijg je niet de respons die je verdient.
Veel sterkte en succes.
Vie

[1234]

ja klopt.. Dat zal het beste zijn.

Ik denk dat het sowieso helpt om een forum aan te schrijven, dit werkte voor mij met het stoppen met roken ook. Dit vergelijk ik maar wat

Mijn profiel onzichtbaar krijgen weet ik niet hoe dat moet. Ik wacht wel even op de moderator.

[An]

1234: je kan weer naar je eigen profiel instellingen gaan en daar moet je iets uitvinken. Bovenaan staat profiel. 1234 zullen we vandaag eens beginnen met niet drinken.
Gewoon vandaag NIET doen, ik doe met je mee.
Als je merkt dat je steeds meer gaat drinken is het inderdaad tijd om actie te ondernemen.
Je lichaam zal eerst moeten ontgiften.
Je darmen zullen zich spoedig herstellen. Heel mijn gestel was in de soep gelopen, maar gelukkig, als je er wat aan doet komt het goed.
Zeker in het begin is het moeilijk om niet te drinken en dan is het NIET het NIET drinken, maar je omgeving. Gun jezelf kroegen pauze, probeer iets anders op te pakken, iets wat niet met drank heeft te maken.
Misschien moet je daar hard over nadenken en trekt het je niet aan, maar geloof me, het houdt je van de drank af. Vandaag, 24 uur is te overzien.
Ook raad ik je aan om de internettherapie van Tactive te gaan doen.
Daar krijg je goede support en je zelfbeeld past zich daarbij aan.
Je krijgt meer moed en zin om het echte leven weer op te pakken.
Het is nooit te laat om je leven om te gooien en je zal er heel blij mee zijn.
Welkom!

[Vie]

1234, ik heb je een pb gestuurd, dat staat linksboven op je scherm, en ik hoop dat je mee komt schrijven op de dagdraad. Daar ga ik nu weer heen.

[1234]

dank je wel voor deze reactie. Ik zal uitzoeken hoe dat zit met de internettherapie.

Ik sta er op zich positief tegenover, maar ook wel erg gemengd. Dit komt me erg bekent voor bij het stoppen met roken, mengende gevoelens over of je het wel of niet wilt missen en of je het wel of niet zou redden etc.

Maar ik ga het doen