Naar boven gehaalde kennismaking met Har

[Har]

Dit is 'm. Mooi dat ik deze post nog terug kon vinden:

"Heb net al mijn 1e post op het forum geplaatst. Wil hier nu wat over mezelf vertellen zodat jullie weten "waar ik vandaan kom". Ik heb dit bericht al op het Jellinek forum geplaatst vandaar dat ik het hier maar even neerplak.

Ik zal nu wat meer over mijzelf vertellen.

Ik ben een man, 52 jaar oud. Al mijn hele leven (vanaf mijn 22e) stoei ik met alcohol.

De erkenning dat ik een alcoholist ben kwam na een periode van (te) hard werken gecombineerd met overmatig alcoholgebruik, in 1993. Ik heb een eigen zaak gehad van 1983 t/m 1991 waar ik 24/7 mee bezig ben geweest; de alcohol zorgde ervoor dat ik 's avonds "tot rust" kwam.

Ik had in die tijd een latrelatie met een manisch depressieve vrouw, dus de privésituatie was ook niet rooskleurig.

Toen ik die zaak met verlies verkocht in '91 was ik helemaal op..fikse burnout.

Ben toen schoonmaakwerk gaan doen tot '93 toen de bom barstte, omdat mijn alcoholgebruik alleen maar toenam. Ik had er genoeg van en besloot eindelijk toe te geven naar familie en vrienden (ik dronk stiekem) dat ik een vet probleem met alcohol heb..uiteraard tot opluchting van mijn vriendin, die natuurlijk wel beter wist.

Ik heb toen voor opname in een kliniek gekozen en een therapie te volgen die 9 maanden duurde: Therapeutische Gemeenschap Leefdael in Beek en Donk.

Na 4 maanden heb ik dat afgebroken maar besloot wel nuchter te blijven en hulp te zoeken bij de AA.

Van "93 tot 2000 heb ik de AA wekelijks bezocht. Van die zeven jaar heb ik de laatste 2 jaar droog gestaan; de andere jaren had ik gemiddeld zo'n 2 keer per jaar een terugval door 1 avond gruwelijk door te zakken. Had er dan zo'n spijt van, dat ik ook meteen weer stopte.

Van 2000 tot 2003 ben ik weer gaan drinken maar zeer matig. 1 of 2 keer per week 1 glaasje wijn samen met mijn nieuwe vriendin; ik was gelukkig met haar en dacht mijn alcoholgebruik in de hand te kunnen houden.

Nee, dus.

Toen er allerlei problemen op mijn pad kwamen vanaf "03; ontslag vanwege faillissement, weer een burn-out, overlijden vader en ruzie in de familie, mislopen van WW uitkering door procedure fouten UWV, strafkorting bijstand van 20% omdat ik te snel zou ingeteerd hebben op vermogen en mijn vriendin kreeg migraine..wekelijks lag ze 2 dagen op bed.

Ik zorgde wel goed voor haar, maar niet voor mezelf omdat ik weer steeds meer ging drinken..heimelijk.

Aangezien ik in een re-integratie traject zit en niet hoef te werken ben ik vrijwilligerswerk gaan doen februari vorig jaar.

3 Dagen in de week, op een werkplek waar ik het aanvankelijk uitstekend naar de zin had met uitzicht op vast werk. Maar dit kaartenhuis is inmiddels ingestort..de werksfeer wordt namelijk verziekt door een nieuwe aanpak waar niemand tevreden over is en er is enorm veel onrust ontstaan waardoor steeds meer vrijwilligers afhaakten, waaronder ik december jongstleden.

Ik viel in een enorm gat wat ik besloot op te vullen door maar van de wereld af te zijn. Ik heb tot 20-1 een (klein) kratje bier gedronken per dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.

De 21e en 22e verhoogde ik dat naar 2 kratjes per dag!

Ik kwam niet meer van de bank af..volledig apathisch.

Op de 23e besloot ik dus weer te stoppen, ik wil leven en mezelf niet naar de @&@$ helpen.

Ik heb mijn familie ingelicht en ben de volgende dag naar de huisarts gegaan met een verwijzing naar Novadic tot gevolg (zie eerdere post).

Ik krijg trouwens erg veel steun van mijn familie en mijn vriendin waar ik eerder vorig jaar het contact mee verbroken had omdat ik besefte dat mijn spanning voor een migrainepatiënt niet goed is.

Ze heeft zelf weer contact met mij opgenomen.

Ik sta nu een week droog en dat voelt erg goed. Ik heb besloten het verleden te laten voor wat het is en koester het begrip en de ondersteuning die ik nu van mijn naasten mag ontvangen.

Eindelijk kan ik dat eens ontvangen zonder me schuldig te voelen of af te vragen of ik die steun wel waard ben..dat is voor mij zo helend.

Ik heb een zwaar leven achter de rug maar ik wil absoluut mijn alcoholgebruik NIET rechtvaardigen.

Het alcoholprobleem wat ik heb moet los komen te staan van de andere problemen. Het vereist een speciale aanpak.

Naast de 12 stappen van de AA volg ik nu een internetprogramma van de Jellinek kliniek met daarin elementen waarmee ik dagelijks aan de slag kan; onder meer een dagboek en allerlei opdrachten.

Phoeh..het is een lang verhaal. Ik hoop alleen maar dat er herkenningspunten voor jullie inzitten. Voor mijzelf is het goed om al schrijvend alles weer eens op een rijtje te zetten om er vervolgens afstand van te nemen.

Ik wil immers verder, niet terug. Met de ambulante hulp en het bezoek aan de AA denk ik dat het deze keer gaat lukken, ik voel me immers mentaal veel sterker dan in eerdere periodes waarin ik gestopt ben.

Ik houd jullie op de hoogte. Vriendelijke groet!

[Lytse]

Har, wat kan een mens zichzelf aandoen. Fijn dat je het zo duidelijk op een rijtje hebt gezet. Ik denk dat de meeste mensen hier al eerder hebben geprobeerd te stoppen of te minderen en na verloop van tijd toch weer meer gingen drinken.

Het herkenbarer leerpunt voor mij is, dat wat er ook gebeurt, dit geen aanleiding moet zijn om te drinken. Ik gebruikte drank als medicijn tegen chronische pijn. Het vervelende was dat het even hielp. Ik was lekker van de wereld en hoefde het even niet te voelen. Inmiddels weet ik wat het effect is op de lange duur.

We gaan er samen voor. Bedankt.

Lytse.

[Har]

Dank voor je antwoord Lytse...en Apple natuurlijk.

Ja, Lytse in mijn geval hadden die terugvallen alles met de onderliggende oorzaak te maken en het was een lange weg vooraleer dat duidelijk werd.

2 Aandoeningen, die met elkaar verweven zijn.

Dat maakt het nu zo de moeite waard, om te zien wat er gebeurd als écht het kwartje valt.

Geen drank meer voor mij heeft een veel diepere betekenis gekregen en dat sterk me.

Ik ga er nu echt voor de volle 100% voor om dat zo te houden!