vriendinnetje van probleemdrinker

[vriendinnetje]

Hoi allemaal,

Misschien hoor ik hier ook helemaal niet thuis maar wil wel graag mijn verhaal kwijt. Ik weet dat er een scala aan forums en praatgroepen zijn voor partners en kinderen van alcoholisten maar vind persoonlijk dat de klaagzangen en ellende me vaak meer depri maken dan dat ik weer met frisse moed vooruit kan gaan.

Ik woon inmiddels een tijd samen met iemand die me aan het lachen maakt, die er voor me is, en iemand waar ik mee kan delen behalve als hij drinkt en dat is zo'n beetje de helft van de week. Dus eigenlijk heb ik parttime een geweldige relatie.
Mijn vriend en ik zijn allebei rond de dertig, hebben een leuk huis (zijn aan het kijken naar een koophuis), een vaste baan, ruimte om leuke dingen te doen en zeg maar zo'n beetje alles wat binnen het plaatje past.

Toen ik hem leerde kennen had ik geen flauw benul van zijn drankgebruik. Ik vond het wel gezellig lekker doorzakken totdat het te vaak en teveel werd en ik op vrijdag- en zaterdagavond naast iemand op de bank zat die K.O. was. (dit drinkgedrag speelt al ruim 10 jaar)
Ik begon toen ook te herkennen dat hij geen rem heeft als hij drinkt. Het blijft nooit bij een glaasje maar het moet altijd tot het gaatje. Een sociale activiteit zonder drank lijkt niet mogelijk en (zonder dat ik het veroordeel) kunnen jullie je misschien voorstellen dat wanneer je ergens gaat eten of bij collega's op bezoek gaat en je vriend daar op de bank in coma raakt je je niet altijd even gelukkig voelt.

Wat misschien ook voor jullie herkenbaar is (voor de mensen die in een relatie zitten) zijn de ruzies en verwijten de volgende dag. Echt waar, ik probeer heel erg begripvol te zijn en in nuchtere toestand met hem te praten (en alle dingen die sites schrijven zoals alcoholinfo.nl etc. toe te passen) maar graag zou ik hem toch achter het behang willen plakken. Meestal is van zijn kant de dag erna spijt maar als het op vrijdag mis is gegaan dan duurt de spijt tot zaterdagmiddag 4 uur omdat het dan toch wel weer lekker is om een pilsje te pakken. En alles wat in huis is qua drank gaat op. Wat ik me eigenlijk afvraag is wat een effectieve aanpak of houding kan zijn en of er een goede manier is om (externe) hulpverlening bespreekbaar te maken?

En ik ben eigenlijk wel benieuwd wat mensen doet inzien om te stoppen of te minderen met drank?
Ik hoop niet dat dit als een aanval wordt opgenomen want het laatste wat ik wil is dat ik mensen beledig.
Alvast bedankt, Vriendinnetje

[vriendinnetje]

Hoi Katrina,

Dank voor je reactie.

Ik weet dat mezelf opstellen als "drammende partner" geen zier helpt, maakt het vaak alleen maar erger en ik weet dat ik beter op die momenten even alleen kan uithuilen of uitrazen maar ik hoef toch geen confrontatie uit de weg te gaan of wel? Want dan zou ik het gevoel hebben dat ik instem met zijn gedrag.

Hoe je het ook doet het blijft moeilijk en het is wel belangrijk dat je gelijkwaardige partners blijft en niet in een therapeuten-rol vervalt.

Ach we gaan gewoon met vrolijk frisse moed verder en dat is denk ik het belangrijkste wat ik kan doen.

Ps; Er wordt vaak gezegd dat het belangrijk is om patronen te doorbreken, in hoeverre doet bv een nieuwe omgeving goed?

[anjo]

Hoi Vriendinnetje,

Probleem met een nieuwe omgeving is dat je jezelf meeneemt.

Je zit in een lastig pakket.
Je kunt het niet voor hem doen en als hij het niet als probleem ziet...........

Net als K. heb ik hetzelfde, iemand die voor de alcohol gaat staan, duw ik op dat moment weg.
Iemand die bij blijft schenken vertrouw ik de volgende dag ook niet.

Wat ik tegen mijn vriendinnen zeg is dat als ik in een periode zit waarin de fles belangrijker is laat me dan in mijn eigen sop gaar koken. Er is dan niets dat iemand dan voor me kan doen. Het is mijn eigen keuze en doe jezelf dat leed niet aan.

Je vraag is dezelfde waarmee ik zelf ook worstel.
is het te doen voor mensen om je heen als je er maar part-time kunt zijn voor hen? 95% van de tijd een leuk mens, 5% van de tijd een heks.

Het spijt me dat ik je eigenlijk niet kan helpen.

Heel veel sterkte en wijsheid,

Anjo

[vriendinnetje]

Hey Anjo,

Om jouw vraag te beantwoorden; ik denk dat leven met iemand met zo'n probleem of binnen vriendschappen het zeker mogelijk is als de communicatie maar open is en er sprake is van wederzijds begrip. En het feit dat jij dat schrijft op dit forum lijkt mij ook dat je er zelf mee bezig bent en niet oogkleppen opzet voor je probleem zoals dat momenteel nog bij mij thuis is.

En wat je schrijft "voor de alcohol gaan staan" klopt dat heeft geen zin want dan maak ik het tot mijn probleem. (ik moet bekennen dat ik om problemen te voorkomen weleens de wijn achter slot en grendel heb gezet, of als het zo uit de hand liep en er naar een fles sherry (voor de garnalencocktail) werd gegrepen dat ik die om kieperde in de gootsteen). Maar je bent verantwoordelijk voor je eigen ding.

[wil133]

hoi vriendinnetje,
Is inderdaad een groot probleem als je vriend niet wil inzien dat hij teveel drinkt. Drammen help inderdaat niet, maar ga de discussie ook niet uit de weg. Je zou eens kunnen proberen om een video te maken als hij weer eens zoals jij het zecht bij collega's af zo in coma licht, en hem hiemee de volgende dag als hij nuchter is mee confronteren. Zo te lezen hebben jullie een goede vehouding als hij niet gedronken heeft, misschien zou je hem dan eens een drinktest laten invullen (ook te vinden bij startpagina van alcohol de baas. Een verandering van plaats zoals je voorsteld heeft denk ik geen nut zolang hij niet inziet dat er iets moet veranderen.

groeten Wil 133

[vriendinnetje]

Hoi Wil133,

Ik heb inderdaad weleens overwogen om een filmpje te maken als ie van de wereld is of z'n stem op te nemen als ie niet meer weet wat ie zegt en hem daarmee te confronteren de volgende dag maar het lijkt mij zo vreselijk vernederend. Het idee dat je al zo vaak "afgaat" en raar gedrag vertoont door je drinkgedrag is denk ik al iets waar hij zich diep van binnen voor schaamt en van baalt.
Hij erkent over het algemeen ook wel dat ie een probleem heeft en weet dat hij niet handig is met alcohol maar kan na 3 dagen zonder alcohol ook gewoon beweren "ik kan makkelijk zonder hoor, dat zie je toch".

Oh en misschien heeft iemand van jullie dit ook gehad maar hij klaagt steen en been over pijn die uitstraalt vanuit het midden van zijn lijf aan de rechterzijde van zijn lijf die doortrekt in zijn been. Bekend fenomeen?

[anjo]

hoi Wil,

Een paar jaar geleden heeft ook iemand mij gefilmd toen ik weer zo ontzettend de mist in ging.
Heeft op dat moment niets geholpen, heb het gewoon verdrongen want het kwam bij het lezen van jouw berichtje pas naar boven.
Nee, vriendinnetje, ik heb geen oogkleppen meer op maar weet uit ervaring hoe hardnekkig dit is.
Het gaat namelijk niet meer weg, het is niet zo dat als je eenmaal het probleem erkent dat het weg is.
Ben nu vier jaar hier mee bezig. Een keer bijna een jaar droog gestaan en toen de grote fout gemaakt om te ontspannen.Toen weer een paar maanden en dan knal ik er weer tegen aan.
Het gaat er om dat je blijf vechten vandaar ook mijn motto, zie beneden.

En ik denk dat het helpt al je het gevecht niet in je eentje hoef te doen en de omstandigheden een beetje mee zitten.

Maar ik denk dat je het ook niet moet onderschatten.
Dus vraag ik mezelf af of je dat van iemand mag verwachten dat hij of zij naast je blijft staan.
Persoonlijk vind ik van niet. Er zijn namelijk geen garanties te geven ook al ziet iemand het in en probeerd er wat aan te doen.
Ik vind dat je weg mag lopen en dat je niet alles wat op je pad komt op je schouders hoeft te nemen.
Voor de duidelijkheid, ik zeg niet dat jij dat moet doen, ik zeg het in zijn algemeen.

Anjo

[helder]

hoi vriendin

Die pijn? een wielklem, de hond ?

Even ernstig probeer de smoes om te blijven drinken onderuit te schoffelen er is altijd een ja maar dan drink ik niet meer gevoel.
Bij jou kant het bijvoorbeeld zijn ja als we kinderen hebben dan neem ik verandwoordelijkheid.

enz er is altijd wat, wat hem het geloof geeft dat die wel kan stoppen, als het nodig is maar vind het nu niet belangrijk om te laten zien, het gaat toch redelijk zo .

Een beter leven begint met stoppen, niet anderom.

Helder

[vriendinnetje]

Hoi Anjo,

Nou dat zou inderdaad al een lichtpuntje zijn; zien dat iemand het op z'n minst probeerd, dan zijn "fouten" makkelijker te vergeven en zet je je makkelijker eroverheen. Ook mijn vriend of ieder ander zal dan ervaren dat het denk ik allemaal positiever is. Maar van loze beloftes kan niemand gelukkig worden.

En als ik naar mezelf kijk: afgelopen zondag had ik mezelf plechtig beloofd nooit meer te roken... maandag stond ik met mijn collega's koffie te drinken met een peuk in mijn handen.... en ik verzin voor mezelf ook altijd smoesjes om "het stoppen met roken" uit te stellen omdat het vakantie is of om een feestje... en zo zul je denk ik ook met drinken vaker de mist in gaan.

Maar je hebt wel gelijk dat niet ik alleen de last op mijn schouders moet nemen. En ik ben weleens 's avonds weggevlucht uit huis (voordat hij begon te drinken wel aangekondigd dat ik zou vertrekken als hij de grens over gaat) maar geloof mij dat dat rete moeilijk is en dat ik me dan op zo'n moment wel degelijk ook verantwoordelijk voel.

[anjo]

En dat probeerde ik je juist duidelijk te maken voor zijn drinken is ALLEEN hij verantwoordelijk.

Je kunt alleen aan een relatie werken als beiden partijen op zijn minst de moeite nemen om te proberen dat in helderheid te doen.

Snap je, wat ik je probeer te vertellen?

Dreigementen helpen niet, soms helpt zelfs de koude realiteit dat je dingen aan het verliezen bent of hebt verloren niet
Helder, de man van het laatste berichtje vergeleek ons drankgebruik als een minaar die nu onze ex is.
Dat is echt een hele rake vergelijking, je vriend heeft twee relaties, een met jou en een met alcohol.
Hoe verdrietig en moeilijk dat ook voor jou is en dat onderschat ik echt niet. Hij zal toch zelf eerst een keuze moeten maken.

Anjo

[maria]

Weet je, ik had me nooit zo gerealiseerd hoeveel verdriet ik mijn partner deed tot hij me ging negeren(dat is voor mij t ergste wat er is) en toen duurde het nog wel even tot het tot me door drong dat mijn drinken en gedrag dit veroorzaakte. Door zijn veranderde houding naar mij toe zag ik in dat ik verkeerd bezig was; en ik stopte, o.a., daarom met drinken.
Weet je vriend hoe erg je zijn drankgebruik vind? geef hem een enorm waarschuwingssignaal! niet fijngevoelig en redelijk, maar voor t blok zetten. Want echte drinkers zullen voorzichzelf alles goed praten. Sterkte vriendinnetje, en kracht en wijsheid...maria

[vriendinnetje]

Hoi Maria,

Als het uit de hand loopt en ik zeg er niets over en ik trek mijn eigen plan en ga (lekker) winkelen of wandelen etc. en blijf koeltjes dan merk ik wel het snelste paniek bij hem, eerder dan wanneer ik huil of schreeuw.

Gelukkig ben ik wel zover dat ik na een jaar hierdoor in een dip zitten zelf weer leuke dingen ben gaan zoeken, maarja uiteindelijk wil je als mens toch een relatie die in balans is en niet waar een fles tussen staat.

In ieder geval vind ik het super hoe jullie het doen, want er is denk ik wel een portie lef voor nodig:)

[Chinagirl]

Hoi Vriendinnetje,

Ik sluit me bij Maria aan, zet hem voor het blok waarschijnlijk het enige wat helpt. Mijn man heeft dat ook bij gedaan, na de zoveelste dronkebui waar ik hem voor alles en nog wat heb uitgemaakt, de klamboe van het plafond getrokken enz. heeft hij aangegeven dat hij bij de eerst volgende keer weg zou gaan en nooit meer terugkomt. Hij neemt dan ook de 2 meiden mee. En aan beide moet ik niet denken we zijn 26 jaar samen en hebben het gewoon goed zolang ik niet drink. Reden voor mij om naar de huisarts te stappen en naar tactus te gaan voor de internetbehandeling.


De drank overheerst echt alles, 1 glas is al voldoende om alle redelijkheid overboord te zetten.

sterkte Chinagirl

[helder]

Hai vriendinetje, er is al geschreven dat ik het vergelijk met een relatie, het drinken en dat je niet met zijn tweeen bent maar met zijn drieen, en ook nog eens sta je met je neus er boven op, als drank belangrijker is dan jij.
Misschien moet je maar eens uitleggen hoe dat voelt.
Zeg maar dat je heel verlieft bent op de buurman, ja echt we zijn nu met z,n vieren, maar dat geeft toch niet he, je probeerd er goed mee om te gaan, voor je vriend.
Je belooft plechtig pas om 4 uur de eerste keer te zwaaien uit het keuken raam, en pas na het eten de tweede keer, en pas om tien uur savonds hang je kweilend over de heg.
en je bent hoog uit, een, twee keer per maand weg met em, dat moet toch kunnen, ik kan dat geen verslaving of relatie noemen toch.
Ja maar dat is anders is dan de reaktie, nee dat is het niet, met ergenis kijkje naar de eerste slok ook al belooft hij het er bij te laten bij een slok.
Jij gaat ook niet voor klein zoentje even naar hiernaast, het doet zeer.

Laat dit maar lezen, dat ie ieder geval aanvoeld hoe zwaar het voor jou moet zijn, en het niks van doen heeft met een goede omgang met jou, dat ie inziet hoeveel jij incasseert .

Helder

En gewoon weer zwaaien om 4 uur natuurlijk!!!!!!!!!!!!!!
Waarom schrijf ik dit omdat minderen of zgn. omgaan geen optie meer is voor jou relatie, het moet stoppen het drinken.
geluk

[vriendinnetje]

Hoi Helder,

Thanx, het is my way or the high way (zeg ik nu met heel veel girlpower;)

En hoe je het went of keert het belangrijkste voor hem is dat ie er nu iets aan doet en niet als we zwanger worden of als we een huis kopen of god weet wanneer.
Maar voor het blok zetten betekent wel dat je daad bij het woord voegt en sorry dat ik het zeg maar vind dat wel eng;-(

En soms kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dan denk ik; " ik ben een slimme meid met een goeie baan, leuke vrienden en (teveel) hobbies, wat doe ik hier?" Maar waarschijnlijk zoals Chinagirl schrijft heeft ze ingezien dat haar relatie en haar kinderen belangrijker zijn dan de fles, alleen moet iemand dat die persoon doen inzien.

Ik ben in ieder geval blij met jullie inzichten..

[Chinagirl]

Hoi Vriendinnetje,

Ik ben bang dat jij de enige bent die je vriend kan laten inzien dat het menens is en dat zo verder gaan niet goed is voor jou. Ik hoop dat hij dat beseft want hij laat anders een heel speciaal iemand gaan voor een fles en dat is, in mijn optiek, drank nooit waard. In jullie relatie is er 1 teveel zoals Helder ook al schrijf.

Wens je heelveel sterkte met de beslissingen die je neemt, wat je beslissing ook wordt zorg er wel voor dat je er 100% achter staat. Dat zou voor mij het belangrijkste zijn. Vraag je af of je tot in lengte vandagen zo verder wil. Ik las ook over zwangerschap, huis kopen enz, wil je dat je kind een vader krijgt die regelmatig dronken is en dan niet zijn verantwoordelijkheden kan nemen, laat je in de toekomst je kind met een gerust hart bij hem achter als jij een avondje weg wil. Kan je ervan op aan dat hij altijd aan het werk blijft en dan ook kan bijdragen aan de hypotheek. Zo zijn er nog talloze andere vragen die je jezelf kan stellen en pas als je dat voor jezelf goed kan beantwoorden kan je een beslissing nemen. Maar ik denk dat je misschien zelf ook hulp moet zoeken er zijn genoeg instantie voor ondersteuning van partners met een partner met alcoholprobleem

liefs Chinagirl

[Houtje]

Hoi Vriendinnetje,

Als iemand die drinkt, niet wil veranderen, dan verandert hij niet.

In mijn relatie heb ik vaak het verwijt gekregen dat ik teveel dronk, gleed als groene zeep over mijn rug af. Omdat ik wist dat mijn partner gelijk had, maar daar werd ik weer kwaad om en ging dus weer drinken om mijn kwaadheid weg te drinken.

Eigenlijk was mijn partner ook wel de enige die zag en wist hoeveel en hoe vaak ik dronk, maar achteraf denk ik dat veel meer mensen het geweten hebben maar niet wilden of durfden om er iets over te zeggen. Het is een verrekte moeilijk onderwerp. Weet je dat als ik hierover na zit te denken, en te bedenken hoe ik had gewild dat mijn partner ermee om zou gaan. Ik denk dat ik had gewild: meer liefdevol dan boosheid. Natuurlijk weet hij donders goed dat hij een probleem heeft. Als hij zegt: zie je wel ik kan stoppen, dat weet hij dat. Als hij een drinktest invult laat hij de helft weg, heeft geen zin. Die confrontatie met video en zo zou ik ook vreselijk hebben gevonden, en wat je vreselijk vindt drink je weg. Zo ga je met al je problemen om. Pffffffffff ik krijg het er behoorlijk benauwd van, weet je dat.

Misschien kun je met hem gaan communiceren hierover via een schriftje, en beginnen met een brief aan hem, en dan heel positief dat je zoveel van hem houdt, en wel om die en die reden (flink aandikken !!) al zijn positieve eigenschappen benoemen, en vertellen wat jij zo fijn vindt aan jullie relatie. Dan flink wat voorbeelden erbij (weet je nog, toen-en-toen) en dat je dat koestert in je hart ....bla-die-bla. Flink aanzetten hoor.

En dan, juist omdát je zoveel van hem houdt, dat je hem, het leven wil gunnen waar HIJ de allerliefste op deze aardbol recht op heeft. En dat je zó goed begrijpt dat hij dat nu niet heeft (hij zal dat ontkennen) maar dat je denkt dat hij nóg gelukkiger kan worden (en jij ook, dus 1+1 = 3) aandikken die handel, als hij ook het einde van een film met je kan bespreken of de afloop van een avondje met vrienden.

Neem dan gelijk argumenten mee die hij als tegenwicht zal geven (gezellig, je moet niet zeuren, mag ik ook eens uit de band springen, natúúrlijk lieve lieve schat ik gun je dat zó erg want je verdient het allerbeste ...) maar dat je toch denkt dat hij, waar hij NIETS aan kan doen misschien wel inwendig een probleem heeft waar hij zich niet bewust van is en dat wegduwt door af en toe "even niet mee te willen doen". En dat je dat natuurlijk begrijpt, maar dat je zóveel van hem houdt dat je hem wilt helpen te onderzoeken of dat zo is, en of hij dus bereid is, voor jullie relatie, en voor hem, die dat zo waard is, daar met iemand over te praten. Je moet binnen zien te komen bij huisarts, psycholoog, CAD of ergens anders.

En dan je zo benieuwd bent en verwacht dat hij een nóg veel leukere en lievere man is als hij een tijd bv. een maand helemaal niet drinkt (niet vertellen hoe je dat weet, grammofoonplaat-techniek inzetten) en dat je dat zo graag samen met hem wil doen omdat je zoveel van hem houdt en hem zó de moeite waard vindt om ultiem gelukkig te zijn.

Zoiets?

Kun je daar ietsmee?

Met confrontatie, inroepen van derden, dreigementen e.d. zal je niet ver komen, vrees ik. Was ik ook compleet ongevoelig voor.
Laat even weten wat je hier van denkt svp.
Wil je met alle liefde helpen want er is donders zeker een probleem.

[Kate]

Hoi Vriendinnetje,

Als er weer een situatie komt dat zijn drankgebruik je erg pijn doet zou je een tijdje bij een familielid of vriendin kunnen gaan logeren, even afstand nemen en hem ook eens laten nadenken.
Vanuit die situatie kun je hem misschien duidelijk maken dat het menens voor jou is.
Aan hem dan de keus om iets aan zijn drankgebruik te willen doen....
Professionele hulp zou heel goed kunnen zijn, maar hij moet wel zelf willen.

En dan is inderdaad de vraag of je genoeg vertrouwen weer in hem kunt hebben om verder te gaan.
Jij verdient iemand die goed voor jou is en die je kunt vertrouwen.

liefs,
Kate

[verientje]

Vriendinnetje,

ik denk dat Koekie gelijk heeft, je vangt meer vliegen met honing dan met azijn. Ik ben in het verleden vaak genoeg gestopt om ruzie met mijn man te vermijden, maar op den duur val je dan toch terug, omdat je niet om de juiste reden stopte. Je stopte voor hem en om van die ruzies en conflicten af te zijn, maar niet voor jezelf.

De laatste tijd was hij het vechten een beetje moe, d.w.z. het ruzie maken, hij had zoiets van: het is jouw leven, het is jouw keuze, ik kan niet voor jou bepalen wat je moet doen, en daar kon ik veel meer mee, je moet dan toch bij jezelf terade gaan. Ik kon er wel altijd met hem over praten, en dat is wat ik jou ook adviseer, blijf praten erover, vooral de op momenten dat hij niet gedronken heeft, als hij wel gedronken heeft blijft het toch niet hangen, belooft ie misschien gouden bergen die hij toch niet waar kan maken.

Blijf erover praten, laat hem dingen lezen, zeg wat voor gevoel jíj ervan krijgt, laat hem bij zichzelf te rade gaan, hoe híj ermee verder wil, laat hem merken dat je ermee zit, maar ga niet keiharde verwijten maken, hem op een subtiele manier aan zijn "misstapjes" herinneren kan natuurlijk altijd, maar geef ook en vóóral zijn positieve dingen aandacht. Het is te hopen dat bij hem dan een keer het kwartje valt, want de enige die er echt iets aan kan doen is hij zelf, hij moet inzien dat hij een probleem heeft dat alleen maar groter wordt, en dat hij de enige is die er iets aan kan doen!

Het is net als een motje dat de hele tijd aangetrokken wordt door een kaarsvlammetje, op een dag vliegt hij erin en dan is het "pfew, weg motje!". Dan is het te laat.

Heel veel sterkte,

Verientje

[vriendinnetje]

Hoi,

Ik ben het helemaal met jullie eens dat confrontatie etc... dreigementen (tenzij je ze echt uitvoert) tot niets leiden. De positieve benadering is veel beter (de sterke kanten van iemand naar voren halen).

En externe hulp is belangrijk zoals Koekie schrijft maar dat is iets wat we vorig jaar geprobeerd hebben... (ik tussen een praatgroep desperate huisvrouwen en een groeptherapeut die niet snapt dat er ook gevoel in een relatie zit) en hij naar een life-style training oftewel omgaan met alcohol. Ik heb ook al zitten neuzen op sites van prive klinieken maar dat lijkt allemaal weer zo Amerikaans.
Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat het het belangrijkste is dat je je patronen doorbreekt (bv de simpele benadering; als je stopt met roken dan ga je ook niet na-tafelen... dan ga je een blokje om ofzoiets).

Maar in ieder geval denk ik dat het bij ons zo is dat vooral hij het nut moet gaan zien van de dingen in het leven of dat nu iets is van opknappen in huis, iets leuks met mij of vrienden (hoewel ik die qua drankgebruik liever zie gaan dan komen). Maar daar heb je nu juist weer die externe hulp voor nodig:huh:

[Houtje]

Vriendinnetje,

Ik dacht vandaag: kijk eens op de site www.alcohol-en-werk.nl daar staan instructies voor artsen (!!!) hoe met alco's om te gaan, ze bevestigen mijn stelling (maar ik hoef geen gelijk) dat confronteren niet helpt. Ook op www.alcoholvoorlichting (of zoiets, probeeer Google eens) staan diverse verwijzigen hoe met kinderen werknemers e.a. om te gaan. Beschouw je partner dan maar even als een kind.

Het is een gemene aandoening die alcohol en mijn eerlijke mening is: als je NU geen vertrouwen in je partner hebt, en hij wil niet veranderen, dan is de weg terug niet eens aan de orde. Waar wil je zelf eigenlijk heen? En hoeveel waard vind jij jezelf om dat te bereiken? Weet je partner er iets van, een lifestyle training tegen gewoontes m.b.t. alcohol doe je niet omdat je teveel warme melk drinkt (dank Emma voor het geweldige citaat).

Ik betaal nu, 43 jaar oud, de prijs voor niet luisteren naar twijfel toen ik 33 was (nou ja iets eerder, toen ik 32 was kreeg ik mijn oudste, maar vóór die tijd twijfelde ik al).

Het relatie-advies moet eigenlijk zijn: bij twijfel: niet doen. Net als zoveel andere dingen. Je koopt ook geen auto waar je over twijfelt maar veel mensen zijn op hun auto zuiniger dan op hun leven.

En tip: geleerd in therapie: schrijf op een vel papier de voors en tegens op. Wat doe je over 5 jaar als je een kind hebt, halve dagen werkt, en een partner hebt met problemen op zijn werk omdat hij écht al heel lang teveel drinkt. Niet denkbeeldig, gezien je verhaal.

Ik vind het verrekte moeilijk voor je, nu ben ik eventjes blij dat ik alleen ben, dat ben ik tegenwoordig wel vaker (blij dat ik alleen ben) geeft ook vrijheid hoor, en dat de kids groter worden. Ik had mijn kinderen niet willen inruilen voor niets ter wereld. Als ik zo'n knuffel krijg als ik ze uit school haal, maar ook als ze boos zijn en zich willen losmaken, voor het eerst alleen op de fiets, het maakt je eigenlijk "meer mens" die koters. Lees maar door de klachten heen hoor. Sorry voor de uitwijding van het onderwerp maar ik moest het even kwijt. Straks heb je écht een probleem dat is heel, heel, zwaar.

Ik duim voor je.