Doorzoek de gemeenschap

Zal mij even voorstellen. Ik ben een man van 50 jaar en al jaren problemen met alcoholgebruik. Ben opgegroeid in een omgeving waarin alcoholgebruik normaal was. Drink al vanaf mijn 14e eigenlijk meer dan goed voor me is, maar er altijd wel goed onder gefunctioneerd. Universitair opgeleid, goede baan en dito salaris, twee gezonde kinderen, lieve vriendin, mooi huis, hechte vriendengroep, etc. Sociaal, maatschappelijk en materieel dus eigenlijk niets te klagen. Maar altijd een probleem met alcohol gehad. Stond al wel bekend als iemand die ‘er wel van hield’, maar het alcoholgebruik is volledig geëscaleerd. Die escalatie begon drie jaar geleden met het thuiswerken door Corona in combinatie met een (extreem) hoge werkdruk. Ik zocht mijn verlichting in het drinken en begon mijzelf te ‘belonen’ met een roes. De glijdende schaal was Ingezet; zowel qua hoeveelheden als tijdstip. Op een gegeven moment begon ik ‘s ochtends al met wijn of speciaal bier en namen de hoeveelheden toe. Ik denk dat ik toen al op twee flessen (witte) wijn per dag zat. Geen controle, dus geen drempel. Uiteindelijk ben ik door de hoge werkdruk, relatieproblemen en een overlijden van een naaste in een fikse burn-out beland en zat ik thuis. Toen was het hek helemaal van de dam. Op een gegeven moment namen de hoeveelheden toe en begon ik ‘s ochtends al met wodka. Dus feitelijk was ik de hele dag onder invloed. Op het toppunt dronk ik bijna één fles wodka per dag (0,70cl). Ik was zeer zeker lichamelijk afhankelijk van de alcohol. Als ik niet dronk, werd ik ziek. De wodka ging overal doorheen, dronk stiekem en verborg de flessen……. Overigens at ik altijd wel gezond en nam ik supplementen zoals vitamine B en D. Uiteindelijk was de situatie niet meer houdbaar en heb ik mijn vriendin, beste vrienden en kinderen ingelicht. Dit was een enorme stap, maar ik kan het iedereen aanraden. Er werd begripvol op gereageerd en zij hebben mij enorm gesteund. Ik was mezelf er heel erg bewust van het feit dat dit zo niet langer kon en dat ik enorm veel te verliezen had. Heb hulp gezocht, hetgeen vorig jaar uiteindelijk heeft geresulteerd in opname in een kliniek voor een detox. Deze opname was afzien, maar succesvol. Bijzondere mensen, bijzondere verhalen. Soms ongelooflijk. Mensen die al > 10 keer in de kliniek waren opgenomen. En ik dacht dat ik veel dronk, maar het kan blijkbaar nog heel veel erger. Toen ik uit de kliniek kwam, wist ik het zeker; “Ik drink nooit meer”. Dit is niet wat ik wil. De eerste maanden gingen goed. Geen “craving” en ik was fit en energiek en op het einde van mijn herstel van de burn-out. Toch heb ik een aantal keren een tijdelijke terugval gehad, voornamelijk getriggered door privé-situaties. Maar…… toch weer een langere terugval gehad onder de noemer van: ééntje kan wel. Ik heb toch laten zien dat ik ook van de alcohol af kon blijven? Lang verhaal kort: ik ben uiteindelijk weer terug gevallen in mijn oude gedrag. Niet zo heftig als daarvoor, maar toch. De afgelopen twee maanden dronk ik 4 halve liters zwaar bier per dag, soms ook al in de ochtend maar ook niet elke dag (die discipline had ik ivm het werk). Ik werd er extreem moe van. Net of mijn lichaam het niet meer kon verwerken. Ik voelde me daarna lusteloos. Werd weer onrustig als er geen alcohol in huis was en af en toe permitteerde ik mij een fles wodka. Ik dronk dan geen hele fles leeg zoals voorheen, maar toch veel teveel. Dit heeft tot een aantal situaties geleid die ik als ‘dieptepunten’ kan betitelen. Laatste dieptepunt was dat ik vorige week wél een fles wodka op één dag heb opgedronken. Volgende dag enorm ziek. Dus toen ging de knop (weer) om: dit wil ik niet. Inmiddels sta ik een week ‘droog’, maar wederom vallen de ontwenningsverschijnselen mij behoorlijk tegen. Onrustig, zweten, hoge bloeddruk, slecht slapen, somber, vergeetachtig (loop soms als een kip zonder kop rond), lusteloos en moe. Ik weet uit ervaring dat ik hier doorheen moet. Na 7 dagen wordt het al iets minder, maar met name vermoeidheid en onrust zijn nog sterk aanwezig. Heb eventueel Oxazepam om de scherpe kantjes eraf te halen, maar dit gebruik ik niet of nauwelijks. Wil er geen probleem bij creëren en slapen gaat gelukkig al beter na 6 dagen elke dag mijn beddengoed te hebben moeten verschonen door het enorme zweten……. Maar het gaat lukken. Ik neem het bij de dag. Tot zover mijn verhaal. Ik probeer jullie op de hoogte te houden en ben benieuwd naar jullie ervaringen naar met name drinkgedrag, terugval en ontwenningsverschijnselen.

Hoi allemaal, Allereerst wil ik zeggen dat ik het tof vind dat zoveel mensen zich zo kwetsbaar durven op te stellen en hun verhaal durven te delen (al dan niet anoniem). Ik vind steun in jullie verhalen dus dank daarvoor. Mijn verhaal: Ik ben Sjors, 32 jaar oud en was eind 2019 gestopt met gokken na 8 jaar bijna dagelijks gegokt te hebben. Ik heb daarbij zo rond de 120.000 euro verloren en stond ook nog eens 50.000 in de schulden. Op een gegeven moment was de koek dan echt op voor mij. Ik kon niet meer verder zo en kon de façade niet langer ophouden. Je hebt half niet door hoe vermoeiend het eigenlijk is om een dubbelleven te leiden. Je leeft constant in stress. Op een gegeven moment wordt het normaal voor je en word je meester in list en bedrog. Ik kreeg zelfmoordgedachtes en vanaf dat moment kon ik het masker niet langer ophouden. Ik heb alles opgebiecht aan mijn (ex) vriendin, ouders en vrienden. Uiteraard was dit een helse klap voor mijn familie en (nu dus ex) vriendin. Maar het was nodig en onvermijdelijk. Ik moest een nieuwe start maken en ben dan ook in behandeling gegaan voor mijn verslaving. Heb daarbij openheid van zaken gegeven, mijn financiën uit handen gegeven en mij volledig gefocust op de behandeling en daarna het herstel. Het ging ontzettend goed en kreeg eindelijk weer mijn zelfvertrouwen terug. Je hersenen herstellen ook weer waardoor je dopamine niveaus weer naar gezonde niveaus terugkeren. De 'zucht' naar gokken werd steeds minder en ik merkte ook dat ik steeds beter weer die rem kon vinden om andere ingeroeste patronen te doorbreken. Ik had rust, reinheid en regelmaat gevonden in mijn leven. Ik pakte oude hobby's op en begon weer dagelijks te sporten. Maakte promoties op het werk en was volledig gefocust op wat ik deed. Mijn relaties met mijn familie en vrienden werden sterker en heb afscheid genomen van personen in mijn leven die mij niet wilden steunen (je leert je echte vrienden kennen). Maar het was heerlijk om weer 'echt' te leven, zonder masker en zonder te moeten liegen. Zonder geheimzinnig te moeten doen en je banksaldo te moeten afschermen. Na 8 maanden kwam helaas dan toch het bericht dat mijn ex niet meer verder wilde met mij. De schade was achteraf te groot en ze kon niet leven met het bedrog en de grote schuldenberg. Nu moet ik bekennen dat de relatie al op wankelen stond voordat ik mijn verslaving had opgebiecht. Hoe kan dat ook anders als je een dubbel leven leidt? Ze wilde een nieuwe start voor zichzelf en ik heb haar keuze daarin gerespecteerd. Zij had hier ook niet voor gekozen en ik wilde het beste voor haar dus we hebben het respectvol afgehandeld. In het begin had ik hier vrede mee, maar de echte klap van dit verlies kwam pas maanden later en luidde een hele zware periode in. Mijn terugval bouwde zich langzaam op, ik begon steeds minder te sporten, begon alles somber in te zien en had geen regelmaat meer. Ik begon mijzelf weer te isoleren van vrienden, collega's en familie en merkte dat de 'zucht' naar ontsnapping weer op kwam zetten. Alles wat ik had geleerd in de behandeling begon ik niet meer na te leven. In combinatie met somberheid en alle seinen op rood te hebben was het dus wachten tot het mis ging, en dat gebeurde dan ook. Ik ben 6(!) maandenlang weer ongecontroleerd gaan gokken. Ik ben gelukkig wel weer schuldenvrij waar ik erg hard voor heb gewerkt om snel af te kunnen lossen, maar de rest van wat ik had opgebouwd ben ik weer verloren. In totaal ben ik 15 maanden clean geweest. Het verdriet en de pijn om terug te vallen na zo'n periode is onbeschrijfelijk. Je voelt je mislukt, zwak en gefaald. Achteraf gezien besef ik dat mijn behandelaar mij hier altijd voor heeft gewaarschuwd, dat ik er vanuit moest gaan dat ik een keer zou terugvallen en hier voorbereid op zijn om gelijk hulp te zoeken als het slecht ging, neiging kreeg om te gokken of een slippertje had gemaakt. Dit heb ik niet gedaan waardoor het nog 6 maanden door gesluimerd heeft en ik weer midden in de 'gok gevangenis' zit. Als ik zijn advies had opgevolgd had ik mezelf veel ellende kunnen besparen. Maar ik ben weer wakker, ik trek opnieuw de grens voor mezelf. Ik wil dit niet opnieuw meemaken en wil zeker niet meer terug naar hoe slecht het ooit was. Ik ga weer opnieuw in herstel en heb besloten om opnieuw om hulp te vragen bij mijn ouders, mijn oude therapeut en vrienden. Ik moet mijn financiën opnieuw uit handen geven, moet wederom met de billen bloot en pijnlijk beseffen dat je hier nooit echt van geneest. Je kunt er alleen mee leren te leven. De verslaving blijft en ligt altijd op de loer om weer opnieuw toe te slaan als je het de gelegenheid geeft. Ik weet nu al te goed dat je niet mag indutten, dat je die regelmaat moet houden en dat je altijd alert moet blijven. Zelfs na 15 maanden is er maar 1 zwak moment nodig en je zit er zo weer midden in. Best een angstig idee. Maar ik heb meegemaakt hoe het is om langdurig zonder gokken te leven en ik heb er alles voor over om daar weer naar terug te keren. Ik mis die vrijheid, die rust en kalmte en regelmaat in mijn leven. Ik wil het iedereen die nu nog worstelt met het geheimhouden en het nog zelf willen oplossen aanraden om direct hulp te zoeken. Je moet een hele moeilijke periode door, waarin je mogelijk ook mensen in je leven gaat verliezen. Maar je doet dit voor jezelf! en het is het absoluut waard. De kans is groot dat er trauma of pijn uit je verleden zit (waarom ben je jezelf gaan verdoven en wilde je vluchten van de realiteit?). Je moet hard aan het werk aan jezelf om in herstel te blijven en misschien het moeilijkste van alles, je moet met de billen bloot. Alles moet op tafel komen en je moet openheid geven van de situatie. Niets meer verborgen houden en je financiën laten beheren door iemand die je vertrouwt. Ik kan het niet alleen en ik denk velen anderen ook niet. Zoek hulp als je er zelf niet uitkomt, graaf het gat niet dieper voor jezelf! Een heel verhaal, maar voor iedereen die dit leest: Veel sterkte en kracht toegewenst. Samen gaan we ervoor, zoeken we hulp en vechten we ervoor om in herstel te blijven.

Ik ben een ondernemer. En gokt sinds 2003. Elke jaar gemiddeld €25.000. Ik heb heel veel pogingen gedaan om te stoppen met gokken. Ik heb soms 7 maanden niet gegokt. En elke keer probeer ik weer, dan win ik weer en alles wat je wint weer vergokken. Maar vandaag 25-06-2017 neem ik per definitief afscheid van gokken. Ik heb een gelukkige familie en nooit wat laten merken aan mij familie omdat me inkomsten goed zijn. Maar dit gaat nu niet de goede kant op. Ik ga geen hulp zoeken of zo. Ik ga uit eigen kracht doen. Deze forum kwam ik tegen en deze forum zal me sterk houden om niet meer te gokken. Ik weet niet eens waarom ik gokt. Ik heb alleen maar verloren en heb gelukkig geen financiele problemen op dit moment. Maar voordat ik dat wil meemaken neem ik afscheid van gokken en Zal jullie heel eerlijk op de hoogte houden als ik een terugval krijg. Maar dat zal niet gebeuren. Ik geloof in een ding dat iedereen kan stoppen met gokken. Laten we eerlijk zijn. Wij zijn gewoon heel erg zwak. En alles ligt in je eigen handen denk ik. Je gaat er niet dood aan of zo als je niet gokt. Juist als je wel gokt kan je zeer gekken dingen doen. Ik ken mensen in mijn ongeving die zelfmoord hebben gepleegd door gokschulden. Ik ben nu 38 jaar en wil de rest van mij leven mooi en zonder gok stress leven. Ik gokte alleen fruitmachines en niet 1 maar 5 te gelijk. Reken maar uit per uur €240 per machine dus ging heel snel. En ik zweer jullie dat ik nooit meer zal gokken. Citeren Bewerken

Ik heb vanaf 1 juli refusal geslikt. Op 17 juli kreeg ik de refusal niet (verpleging vergat m te geven en ook ik dacht er niet aan) . Toen ik me halverwege de middag bedacht dat ik de refusal nog niet gehad had heb ik de gok gewaagd, ik heb anderhalve fles wijn gedronken. Dus op dat moment bewust voor de alc gekozen en niet voor de refusal. Lichamelijk merkte ik geen nare effecten. Ik werd wel erg emotioneel en raakte de zelfcontrole kwijt. 's avonds viel ik flauw en ben daarbij gevallen. Resultaat: enkel op 3 nasty plaatsen gebroken, Vorige week geopereerd. Nog maanden mee onder de pannen.. Ik heb tijdens de 2 weken erna een keer of 4? fors gedronken. Ik heb sinds een maand een nieuwe hoofdbehandelaar die nu regie over mijn behandeling heeft. Zij heeft bijna 20 jaar als verslavingsarts gewerkt. Wat een verademing om mee te praten. Geen muur van onbegrip waar ik tegenaan loop. Zij begrijpt dat ik drink om in een roes te komen zodat het rustiger / aangenamer wordt in mijn hoofd. Ze snapt het echt!! Sinds afgelopen donderdag - vandaag een week - ben ik nuchter. Ik heb het weekend ter zelfbescherming op de gesloten afdeling moeten doorbrengen, zodat ik niet kon drinken. Inmiddels weer terug op mijn eigen plekje. Ik heb het 2 dagen op een volledig open afdeling gered zonder alcohol. Sinds gisteren ben ik weer met Refusal begonnen. JA. Ik ben gemotiveerd. En ik weet dat het een grote strijd zal worden. Ik heb nu geen last van fysieke ontwenning, maar als ik me rot voel heb ik nog geen alternatief voor de alcoholroes. Zon alternatief zou het zoveel makkelijker maken! Morgen een gesprek op mijn verzoek voor Campral. Alle steuntjes in de rug zullen me helpen! Groeten Linda

Goedemiddag, ik heb een korte vraag. Wanneer je verslaafd bent geweest aan benzos en hier succesvol van bent ontwent, val je dan weer direct terug in je oude lichamelijke verslaving wanneer je gedurende 1 of 2 weken ongeveer 3 keer per week 10mg diazepam neemt om goed te kunnen slapen? Ik maak momenteel namelijk een moelijke tijd mee waardoor ik totaal niet slaap. Ik vertik het in eerste instantie om weer medicatie te gebruiken, maar ik ben nu ten einde raad. Heb al van allerlei andere oefeningen geprobeerd maar tevergeefs. geestelijk ben ik ervan overtuig dat ik niet meer verslaafd zal raken maar ik ben bang voor de langdurige lichamelijke klachten die ik enkele jaren geleden had nadat ik gestopt was met het dagelijks slikken van benzos. Ik hoop dat iemand mij snel een duidelijk antwoord kan geven op deze vraag. Alvast enkrm bedankt.