Doorzoek de gemeenschap

Hoi allemaal, Ben nieuw op dit forum dus stel mij even kort voor. Mijn naam is Bas en ben 26 jaar oud. Blowen speelt als een rode draad door mijn leven de afgelopen 10 jaar. Het begon leuk, na school af en toe op de middelbare school met wat klasgenoten blowen. Nog onschuldig en heb me diploma zelfs stoned behaald... maar nu ben ik 26, zit thuis zonder baan met een uitkering waar ik me dood voor schaam en heb veel last van angst, onzekerheid en schaamte. Woon sinds 4 jaar op mezelf in een groot studentenhuis en sindsdien ben ik steeds meer achteruit gegaan. Begon mezelf te isoleren en deed de hele dag vrijwel niks. Bankhangen en onrustig 'nagelbijtend' domme filmpjes kijken. Ben 6 keer naar een afkickkliniek geweest omdat ik er echt graag vanaf wou. Daar bloeide ik vrijwel elke poging helemaal op. Een leuke groep mensen om mij heen die vaak dezelfde soort problemen deelden. Maar het vaste patroon was altijd als ik thuis kwam ik me al snel weer eenzaam en alleen voelde! Ben ook erg klein voor me leeftijd en hier ook altijd onzeker over geweest... ik denk gewoon zoveel na word er gek van.. Nu 2 maanden terug een maand naar America geweest waar mijn vader sinds 2 jaar woont met zn nieuwe vrouw. Was even goed afkicken de eerste 3-4 dagen maar begon me daar als snel beter te voelen. Maar nu 3 weken terug en weer langzaam in mijn oude patroon gegleden... zit nu met angst op de bank en dacht ik wil graag mijn verhaal eens doen. Misschien hebben jullie tips want ik zit er echt diep doorheen... ik blow ongeveer 15 euro (3-4 joints) weg per dag. ik ben ook weer bezig met het zoeken naar een vaste baan want dan verdien ik dubbel zoveel als mijn uitkering... maar alles gaat gewoon ZO moeizaam. Trouwens ook die maand nuchter in America ging alles moeizaam.. alsof ik in een droom leefde en de tijd vloog voorbij zonder eigelijk veel gedaan te hebben.. wat kan er toch met mij aan de hand zijn? Hoop dat er mensen zijn die me hiermee kunnen helpen of tips hebben, of mensen die hun eigen verhaal hier kwijt willen. Alvast bedankt en groetjes Bas

Goeiemorgen, het is de eerste keer dat ik hulp zoek op een forum. Maar ik weet geen andere uitweg meer. Ik rook nu elke avond 1 joint voor het slapengaan en dit al zeker 4 jaar. Een tijd terug was het veel erger en toen rookte ik er 2 of 3 per dag of zelfs overdag als mijn vriend er niet was en ik verlof had. Ik zit in een tweestrijd, want eigenlijk weet ik wel dat ik kan stoppen, want als ik op vakantie ga of een weekendje wegga en ik heb geen cannabis bij me, heb ik hier op zich geen grote problemen mee. MIjn grootste probleem is als ik weet dat ik er kan kopen, dan kan ik het niet laten. Ik word telkens terug zo nerveus als ik eraan denk en dan blow ik toch maar weer Ik heb al zoveel stoppogingen ondergaan, maar het lukt mij echt niet. terwijl ik niet eens zoveel blow. Ik ben vooral op zoek naar lotgenoten of mensen die hetzelfde meegemaakt hebben of meemaken? Groetjes, Melissa

Je mag me Claus noemen. Ik ben vandaag 2 dagen gestopt met blowen. Ik had mijzelf vorige maand (en eigenlijk heel vorig jaar) voorgenomen om na mijn vakantie te stoppen. Voor de vakantie was niet handig, de bestemming was namelijk Jamaica. Het was een symbolisch afscheid, een eind van een era. Ik blow dagelijks sinds mijn 15de en inmiddels ben ik 30. Ik ben al vaak gestopt met blowen en de langste duur is 7 maanden. Het begint meestal na anderhalve maand pas moeilijk te worden. Ik vergeet de motivatie waarom ik stop. Ik denk dan sterk genoeg te zijn om recreatief wat te blowen. Het begint met een voorgedraaide, dat wordt langzaam een gram in het weekend, wat verder oploopt, tot ik weer minimaal 5gram per week rook en dagelijks passief op de bank zit met de playstation. De eerste 6 weken van alle voorgaande pogingen had ik alleen last van nachtzweten. Extra kussensloop en schoon shirtje legde ik naast het bed, halverwege de nacht verschoonde ik mij en het kussen en sliep ik weer verder. Ik begon weer te dromen, heerlijke en vreemde dromen. Dit keer is het anders... Naast het zweten ben ik enorm misselijk, gestrest en huil ik de hele dag door om niets. Ik kan amper iets eten en ben bang voor ondergewicht. Ik zweet nu niet alleen meer 's nachts, ook overdag krijg ik opvliegers. Ik heb oxazepam van de dokter gekregen, maar deze kunnen niet werken als je steeds alles eruit gooit. Ik krijg niets weg, hooguit een in stukken gesneden appel, een mandarijn of een soepje en dan blijft de oxazepam wel even hangen en kan zijn werk doen. Maar niet goed genoeg... Ik blijf het zwaarmoedige gevoel in mijn borstkas houden, ik blijf misselijk en alleen het huilen stopt. Ik ben pas 3 dagen terug van vakantie en de jetlag levert grote bijdrage waardoor deze keer zoveel heftiger aanvoelt. Misschien is cold turkey en een jetlag niet verstandig. Of is dit weer mijn sluwe brein die me met deze smoes naar de coffeeshop lokt? Ik ben door de huisarts doorverwezen naar mentrum, een samenwerking tussen psychotherapeuten en jellinek. De intake is op zijn vroegst over 2 weken. Donderdag ga ik weer naar de huisarts. Heeft hier iemand ervaring met medicatie tijdens het stoppen? Zo ja, welke medicatie? Ik heb het gevoel dat oxazepam 10mg niet veel doet. Hebben jullie ervaring met deze of andere medicatie? Homeopathisch? Wat kan ik tegen de misselijkheid en paniek doen? Hebben jullie suggesties of tips? Ik wil graag face2face praten met een lotgenoot. Iemand die dit ook ervaart. Iemand die ook niet naar buiten wil en wij elkaar een schop onder de kont kunnen geven om toch iets te ondernemen. Ik woon in Amsterdam. Woon je ook in Amsterdam en ben je in de leeftijd van 20 tot 113? Herken je dit en heb je ook behoefte aan contact met iemand die hetzelfde doorstaat? Misschien kunnen we dan ergens een bakje koffie drinken en kennismaken