Gees

Op 6 april 2009 ben ik, na talloze mislukte pogingen, succesvol gestopt met mijn alcoholverslaving. Met de steun van een psychiater, medicatie, de ADB behandeling en het ADB forum. Het was een zwaar traject, ik dronk de jaren die hier aan vooraf gingen vanaf 8 uur ’s morgens tot 8 uur ’s avonds zeker 3 liter wijn. (En als de wijn op was dronk ik alles wat maar alcohol bevatte.) En bijna niemand die iets in de gaten had… Ik dronk al ruim 20 jaar waarvan de laatste 10 jaar problematisch. Dronken ben ik nooit geweest, daar protesteerde mijn lichaam tegen: één glas te veel en dan moest ik overgeven en naar bed. Op het forum heb ik niet veel geschreven, daarentegen volgde ik wel dagelijks alle wel en wee van iedereen. Dit gaf mij steun in mijn strijd om te blijven volhouden maar ik werd er ook erg verdrietig van. Verdrietig om hoe dictator Alcohol zich in onze breinen en in onze lichamen heeft genesteld en een steeds grotere plek opeist zonder dat wij ons schijnen te kunnen verweren, wij lijken letterlijk en figuurlijk slaaf te zijn geworden van zijn macht over ons. Mijn leven was hierdoor voor mijzelf tot een hel geworden. Het belangrijkste en het kostbaarste dat ik nu dan ook heb teruggekregen is mijn vrijheid en mijn gevoel voor eigenwaarde. Door de verhalen op het forum was ik doodsbang voor triggers en godzijdank is mij dat bespaard gebleven, ik ben nergens door getriggerd geworden. Zelfs niet toen ik, na 2 jaar droog gestaan te hebben, een vreselijk traumatische gebeurtenis heb meegemaakt. Als wij in een restaurant eten en de gelegenheid doet zich voor dan probeer ik altijd een gesprek aan te gaan met de chef-kok of de eigenaar om te wijzen op het feit dat er veelal te gemakkelijk met alcohol wordt omgegaan, zowel in het voedsel als de aperitiefjes die gratis vooraf of bij het nagerecht worden geserveerd. Ik stel mij dan voor als alcoholist zijnde (wat vaak een schrikeffect teweeg brengt) en ik wijs er op dat lang niet elke afkickende alcoholist dit kenbaar durft te maken en zich er af probeert te maken met de smoes dat hij/zij antibiotica gebruikt en geen alcohol mag gebruiken of op dat moment lijdt aan ander lichamelijk ongemak. Maar dat er ook afkickende alcoholisten op die wijze weer terugvallen. Het blijkt dat men hier heel weinig kennis heeft . (Of wil hebben……zelfs docenten die ik op een hotel-vakschool hier over heb aangesproken wisten hier erg weinig van….) Drank heb ik altijd in huis gehouden en heb ik ook altijd rustig kunnen inschenken voor mijn vrienden omdat ik hier niet te krampachtig mee om wilde gaan. Na plm. 1 jaar ben ik gestopt met het volgen van het forum, tot een week geleden. En weer komt dat verdriet in mij naar boven maar ik wil nu met mijn verhaal een ieder een hart onder de riem steken : HET KAN !!!! Geef alsjeblieft nooit op, zoek hulp en win je vrijheid terug !!! Iedereen verdient dit !

ik kom even binnen en ik ben weer weg...mijn partner komt zo thuis en dan zit ik niet prettig achter mijn pc. allereerst een hartelijk welkom aan alle nieuwkomers! onderaan heb ik een quote geplaatst van mijzelf zoals ik mij destijds in de groep heb "gegooid". eind juli heb ik aangekondigd om wat afstand van het forum te nemen omdat ik moeite heb met het virtuele aspect van deze vorm van communiceren. ik lees echter wel regelmatig mee (ook om mezelf bij de les te houden) en ik ben vaak ontroerd door de zware strijd die wij allen leveren. nu schrijf ik even om te laten weten dat het nog steeds goed met me gaat, gelukkig gaat niet iedereen die (al dan niet tijdelijk) van dit forum "verdwijnt" gelijk weer de fout in, en ik schrijf om iedereen een hart onder de riem te steken om het vooral vol te houden! het is zo verschrikkelijk de moeite waard! ik heb 30 jaar gedronken waarvan de laatste 10 jaar problematisch. minimaal 2 liter wijn per dag. dronken was ik nooit. ik dronk de gehele dag door, als een "onderhoudsdosis" om de pijn van het leven te "verzachten". ik dronk alleen (ook stiekem) thuis, nooit in het openbaar. veel stoppogingen heb ik ondernomen: zelfs eenmaal bijna 1 jaar! verder variërend van enkele maanden tot enkele weken. en elke keer werd het moeilijker om te stoppen. en elke keer liet ik bewust het achterdeurtje open staan: "we zien wel hoe lang ik het volhoud." rond kerst 2008 zat ik voor mezelf op de bodem van de put: emotioneel en lichamelijk uitgeput. ik heb me toen ingeschreven voor een anonieme behandeling bij AdB. begin maart had ik nog niets gehoord en ik leek zelfs door de bodem van de put heen te zakken... via mijn huisarts heb ik mij laten doorverwijzen naar een psychiater. daar kon ik pas 7 april terecht. 6 april ben ik gestopt omdat ik niet onder invloed bij de psych. wilde zitten. diezelfde week kreeg ik bericht van AdB. mijn partner weet nog steeds van niets en ik voel ook niet de behoefte om dit te delen. het is goed zo. hij levert zijn eigen strijd in dit leven, hij vertoont sinds enige tijd symptomen van Alzheimer. aan onze kinderen (39, 30 en 26 jaar) heb ik het wel verteld. de AdB-behandeling heb ik inmiddels afgerond en deze heeft mij erg veel inzicht in mijzelf gegeven. nu zit mijn achterdeur tenminste goed dichtgetimmerd maar ik blijf heel waakzaam, ook dankzij dit forum! ik wìl en ik kàn geen alcohol meer drinken. en deze acceptatie maakt dat ik er totaal niet meer obsessief mee bezig ben. ik voel me eindelijk vrij en dit gun ik iedereen! dus alsjeblieft lieve allemaal: houd het vol! het geeft je leven en jezelf zo veel meerwaarde! -------------------------------------------------------------------------------- quote: 7 mei 2009: 4 1/2 week sta ik nu droog. het is zwaar maar ik wil niet terug. ik heb een stuk nieuwe vrijheid gekregen waar ik van begin te genieten. sociaal drinken is voor mij geen optie gebleken. het is alles of niets, en dat niets is eerst ontzettend wennen en eng. (ik heb overigens wel drank in huis, zowel wijn, bier als sterke drank. en af en toe steek ik mijn tong uit naar de flessen....) en tòch komt af en toe dat verdomde duiveltje terug in mijn hoofd... daarom heb ik voor mezelf onderstaand stukje geschreven. dan weet ik weer hoe het was en hoe ik nooit meer wil leven: als alcoholist. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 1 dag uit de lange periode van mijn voortdurende strijd met de alcohol: elke ochtend sta ik tussen 5 uur en half 6 op, mijn leven lang al, zonder wekker. het opstaan valt me steeds zwaarder maar mijn "plicht" roept: het verzorgen van al mijn dieren. eerst naar het toilet en weer flink diarree. de contactlenzen krijg ik amper tussen mijn gezwollen oogleden door op mijn oogbollen. ik voel een vage hoofdpijn en ik walg van mezelf. zoals elke avond voor het slapen gaan heb ik me voorgenomen dat het me deze dag zal lukken: afgelopen met de wijn! nog steeds vol goede voornemens eet ik mijn boterham en drink ik mijn koffie. na een uurtje ga ik een kaartspelletje op mijn pc doen, met trillende handen en een onverklaarbare nervositeit in mijn lijf. eerst maar een diazepam (2 mg.) om rustig te worden. rond 7 uur tanden poetsen, de tandpasta prikkelt dermate mijn slokdarm dat ik moet overgeven. om 8 uur gaat mijn partner de deur uit en de supermarkt gaat open... mijn doel staat vast: eerst 2 literflessen wijn kopen, en morgen ga ik ècht stoppen. onderweg in de auto bedenk ik me dat ik nu nog kan terugrijden, dan ben ik pas ècht een flinke meid. maar ik rijd door, naar supermarkt X, want bij Y en Z ben ik gisteren en eergisteren al geweest. (zo ook wat de glasbakken betreft, ik ken ze allemaal.) ik kan niet anders dan voor één dag kopen want koop ik er meer dan drink ik meer. het liefst flessen met een schroefdop, een kurk trekken maakt lawaai en is omslachtig, en stel dat mijn partner mij betrapt of de "plop" hoort. thuisgekomen moeten de flessen verstopt worden, hier ben ik zeer inventief geworden: in tonnen dierenvoer, in een oude caravan of in het kippenhok. met trillende handen rond 9 uur mijn 1e glas, daarna braakneigingen, en ik walg weer van mezelf. langzaam ga ik me beter voelen, zeker na het 2e glas. de alcohol tilt mij even over de pijn van het leven heen, en ik doe mijn dagelijkse dingen zonder moeite, ja, ik word zelfs zeer actief! tussen de middag 1 uurtje naar bed. mijn partner is altijd rond 14.00 u. thuis en rond 15.00 u. moet de 2e fles open. het inschenken vereist weer zorg, aangezien mijn partner in het aangrenzende kantoor zit met de deur open laat ik de kraan lopen om het geluid van het klokken uit de volle fles te camoufleren. rond 18.00 u. is ook deze fles leeg, en heel soms neem ik 'avonds nog 1 flesje bier... boos en teleurgesteld lig ik rond 10.30 u. in bed met het heilige voornemen dat dit ècht de laatste keer is geweest....enzovoort. dag in dag uit, week in week uit, ook enzovoort.

kirky VAN HARTE !!! ik gun je alle goeds voor dit nieuwe levensjaar!

oké dar, bedankt.

goedemorgen allemaal. ik neem even wat afstand m.b.t. het meeschrijven op het forum. het meelezen blijf ik wel doen, het belang van het forum is erg groot! ik kan voor mezelf echter geen vorm geven aan het deelnemen aan "gesprekken". ik vind het erg aangrijpend om te lezen wat voor strijd de meesten van ons voeren en ik ben vaak ontroerd door de warme meelevendheid die door zo veel mensen getoond wordt! ik blijf alles volgen en zal af en toe schrijven hoe het met me gaat. ik leef dus op de achtergrond met een ieder mee en wens iedereen veel kracht en wijsheid toe!! liefs van mij.

morgen dar! ik zit in het noorden des lands.... van geboorte een friezin, iets zuidelijker "afgezakt"....

goedemorgen... luna gefeliciteerd het regent hier maar volgens de buienradar is het straks droog dus mijn wandeling stel ik nog even uit. voor iedereen een fijne dag vandaag!

hier is het droog en op de buienradar lijkt het oké.....

en ik ga nu met mijn loden gat en gebutste lijf fier en fit wandelen en tijdens het wandelen wat oefeningen doen zodat ik weer soepel de tuin in ga fijne dag iedereen!

vie, over het komen en gaan van mensen uit je leven: ik denk dat wij mensen allen passanten zijn in elkaars leven. onze wegen lopen een tijd parallel tot de een denkt een andere weg te moeten nemen. niets mis mee, we hebben van de ander geleerd. (als het goed is...) de dood is een ander verhaal. hiermee wordt abrupt de gezamenlijke weg afgebroken.

lekker koffie tas!

ach vie, ik ben even te wild in de tuin bezig geweest alles doet zeer en ik zit onder de schrammen en de blauwe plekken maar ik geniet desondanks volop van mijn nieuwe leven en ik ga lekker weer de tuin in vandaag, weer of geen weer! ("ga" vergeten)

goedemorgen tas, vie en marjo ik heb even getwijfeld of ik zou inloggen want de draad had even een zeer negatieve ondertoon.....:$ en tas, ik heb er bewondering voor hoe jij deze gepareerd hebt! zoals ik ook bewondering heb voor jouw optimisme. dit werkt heel aanstekelijk! vie, ik was ook al vroeg maar heb lood in mijn gat... ik moet nog wandelen en ga dat zo eerst maar eens doen. maarrrr...de slingers hangen al wel hoor fijne dag, en ik blijf zeker droog

ha ha dar, het zijn momenteel 16 pootjes, maar regelmatig ook 20. en er zijn ook nog 16 poezenpootjes in huis..... ik hoop dat het droog blijft, ik ben heerlijk buiten op het erf bezig. bomen omzagen en snoeien enz. gisteren tussen de buien door maar wel heerlijk! ik geniet er eindelijk weer van!

goedemorgen allemaal lara gefeliciteerd en albert ook en natuurlijk tas ook! ik was 5 jaar geleden bij de bevalling van mijn dochter,een geweldige ervaring! en houtje een fijne vakantie gewenst! dar, ik begrijp je overwegingen. ik lees jou altijd graag, evanals ik veel andere mensen graag lees. het gevoel dat jij soms ervaart op het forum herken ik ook. dit weerhoudt mij er ook vaak van om in te loggen. negativiteit en korte lontjes heb ik geen trek in. ik blijf wel lezen want ik ondervind aan alle positieve berichten veel innerlijke steun. maar als iedereen zo zou denken als ik kwam het met dit forum niet goed!:$ een fijne en droge dag voor iedereen!