Mona

Trees, lief van je dat je me even kwam steunen! Ik heb een hond en ga er straks een flink eind mee door regen en wind. Soothe, wat een geruststellende gedachte te weten dat de trek weer over zal gaan. Ik dacht echt even van... en nu begint de ellende. Maar gelukkig hoeft dat dus niet zo te zijn.

Soothe en Trees, fijn om te weten dat alles gewoon bespreekbaar is . Ik heb me vanmiddag door een aantal dagen heen gelezen en las inderdaad dat er op verschillende manieren met het probleem omgegaan wordt. Op dit moment heb ik het even heel zwaar.

Hallo Geugine, Ik heb me ook nog maar drie dagen geleden aangemeld. Vandaag is mijn derde dag dat ik het eerste glas laat staan. Lichamelijk heb ik (nog?) geen ongemakken. Net als Henk heb ik goed geslapen. Verder heb ik lichamelijk ook geen klachten, alleen mijn geest is continu bezig met het "nee, geen eerste glas". Ik denk dat de geestelijke afhankelijkheid bij mij het zwaarst gaat worden. Je hebt al een hele grote stap genomen door te erkennen dat je een probleem hebt en de strijd aan wil gaan. Heel erg veel sterkte!

Pippi, je bent toch zeker geen kneus! Je bent mens in al jouw eigen dingen, met al je sterke punten en al je zwakke punten. En aan 1 zwak punt werk je. Moet heel eerlijk zeggen dat ik me gisteren wel afgevraagd heb wat te doen als ik een eventuele terugval zou krijgen. Ik ben reeel genoeg dat ik dit niet uitsluit. Niet dat ik nu plannen heb, maar er komen wel een aantal stevige beproevingen aan. Ben ik hier dan wel op mijn plek, kan en mag ik daar dan over schrijven?

Henk en Anjo, bedankt voor de toelichting. Het slapen valt mij tot nu ook mee, Henk. Ik heb alleen continu de "wijn-gedachte" bij me. Daar baal ik van. Ook als ik afleiding zoek. Maarrrrrrr...... Gisteravond ben ik voor het eerst weer met de auto naar mijn moeder gereden sinds twee jaar. Dat kon, want ik had niets op! Ze schrok ervan en vroeg of er iets aan de hand was, ik kon zeggen "nee mam, niets aan de hand, ik kom gewoon een bakkie bij je doen". Ik was zooooo trots op mezelf! En gisteravond in bed gewoon weer een boek kunnen lezen en nu nog weten wat ik gelezen heb!!! Het feit dat ik, ook weer gisteravond, gewoon tegen mijn zoon kon zeggen "zal ik je even wegbrengen?" Ook zo fijn! De fles wijn zien staan en er tegen zeggen: "Ik ben sterker dan jij". En vanmorgen.... "de eerste laat ik staan". Dat trotse gevoel van gisteravond, die wil ik vasthouden! Ik wil dat mijn kinderen later niet zeggen dat hun moeder alcoliste was, ik wil dat ze kunnen zeggen, mijn moeder was een toppert! Godzijdank heb ik voor hen mijn probleem verborgen kunnen houden, met veel gedoe. Gees, jouw verhaal is ook zo herkenbaar. Top dat je nu 4,5 mnd. vrij (ik denk letterlijk vrij) bent.

Henkie, wat is de antabus? Wij stoppen ongeveer gelijktijdig, hoe heb jij het met slapen? En hoe verloopt je dag? Hoe gaan je gedachten? Ik heb me gisteren (als nieuweling) even niet willen mengen in de discussie, maar heb ontzettend veel opgestoken. Hoe raar dit misschien ook klinkt . Vandaag een nieuwe dag, en de zon schijnt

Bedankt voor de uitnodiging om hier ook te komen posten en bedankt voor jullie welkom. Ik probeer straks even wat meer te lezen zodat ik jullie ook wat beter leer kennen, en ik zal wat meer over mezelf vertellen. Vanmiddag een goed punt en een fout punt. Het goede punt: Ik had een verjaardag en heb daar de wijn afgeslagen. Was er bewust ook met de auto naar toe gegaan, want rijden doe ik niet als ik ook maar 1 glas wijn op heb. Het foute punt: Daarna ben ik boodschappen gaan doen, en dan toch weer een fles wijn meegenomen. Hij staat hier nog steeds te staan en ik drink een roosvicee multi fit :-). Maar toch die drang dat er iets in huis moet zijn..... Onvoorstelbaar dat ik dan toch zo zwak ben. Ik las ergens iets over een stappenplan, hoe werkt dit? Vanmorgen heb ik echt met zweet in mijn handen mezelf hier aangemeld, maar merk nu al dat het bevrijdend werkt om te lezen dat het (dwangmatig) drinken van alcohol niet een probleem alleen maar vanmzelf is, dat meer mensen hiermee worstelen, en dat ik er hier openlijk over durf te spreken. Bijna niemand weet van mijn probleem omdat het schaamtegevoel er zit. Niet voor niets daalt mijn sociale leven (vooral na vieren 's middags), ik hou de mensen uit mijn buurt. Het gekke is wel dat ik nooit last heb van een kater en 's morgens fris mijn bed weer uit stap. Uitslapen kan ik niet. Ook op mijn werk (ik werk drie dagen per week) heb ik geen behoefte aan wijn, maar zodra ik thuis ben is het soms zelfs 's morgens al zo dat ik best een glas zou willen (nog niet gedaan 's morgens). Ik ga straks koken. Tijdens het koken staat er steevast een glas wijn op het aanrecht omdat het zo "gezellig" was..... Ik neem nu mijn glas roosvicee mee.

Mona, 40 jaar en sinds twee jaar dagelijks drinker van een redelijk lichte wijn (11%), maar wel ruim een liter per dag. Ik ben altijd wel al een gezelligheidsdrinker geweest, en besef sinds een aardig poosje dat het "gezellig" drinken een must geworden is. Dit nadat me een trauma overkomen is, mijn grip naar wijn werd hierdoor sterker en sterker, totdat het een gewoonte is die moelijk terug te draaien is. Als ik het idee heb dat er niet genoeg wijn in huis is dan krijg ik een soort van paniekgevoel en haal dan direct in de supermarkt een nieuwe voorraad. Ik ben altijd slank geweest, maar inmiddels zo'n 10 kg. aangekomen, voel me moddervet. Ik merk dat ik weinig energie heb en mijn sociale leven wordt naar mate de tijd verder komt, steeds minder. Dit omdat ik niet wil dat mensen ruiken dat ik misschien wel al om half vier 's middags wat gedronken heb. Vanmorgen voor het eerst geen wijn meegenomen uit de supermakt, lid geworden van dit forum omdat ik het niet meer wil. Ik wil niet dat mijn leven beheerst wordt door mijn wijn. Afgelopen week hier ook een gesprek over gehad met mijn echtgenoot, die ook al heel lang zag dat het van kwaad tot erger wordt. Dronken ben ik niet na mijn liter, maar ik slaap er wel erg lekker op. Ik hoop dat dit de eerste echte stap is naar minder wijngebruik en hoop uit te kunnen vinden wat me te wachten staat, waar ik rekening mee moet houden en misschien wat hulp kan vinden voor moeilijke momenten.