Spring naar bijdragen

dhen

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    2.446
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    1

Berichten geplaatst door dhen

  1. Ik kwam een gedichtje tegen waarvan ik me afvroeg: wat staat er nou eigenlijk?


    Vooruitzicht

    Over enkele dagen
    zal het verleden zijn.
    om te vergeten
    zal ik mij overgeven
    aan den warmen schijn
    van wijn en hartstocht;
    maar wat is wijn,
    wat kan de duiz'lende
    verrukking der liefde zijn
    naast het geluk
    van dertig woorden
    stuk voor stuk
    gezuiverd van den tijd?
    laat er geen wrevel zijn,
    bewaar mijn mond
    voor de jaloerse smaad
    en het armzalig gepraat
    van de onvruchtbaarheid.
    laat mij dankbaar zijn
    voor ieder lied!
    en doof de herinnering niet
    aan de drie gouden zuilen
    als het lot
    mij versmeten heeft
    en mij vervuilen
    laat als een vod.

    (H. Marsman)

  2. Hoi Isa, ben je er een beetje achtergekomen wat de reden is van je onrustgevoelens.
    Ik vind het goed van je dat niet bent gaan lopen dempen met pammetjes, het ene dempen (alco)
    of het andere dempen maakt niet veel uit; het blijft weglopen voor wat er is. Niet handig
    want anders blijft het leven zeuren en trekken terwijl je het ook kan toejuichen als je
    de onrust weet te plaatsen en er wat mee kan doen.

    Woman hetzelfde; ik vind het mooi dat je stopt met St. Jans omdat je jezelf wil laten zien
    aan je contactpersoon. En lekker relaxt om te lezen hoe je elke keer het leven instapt.
    Die sjaal voor zowie is mooier dan een gouden ring , toch ?

    Hier loopt alles lekker, ik huppel nog steeds ;)

  3. Isa je komt waarschijnlijk nu terecht in het ontnuchteren zeg maar, wat je schrijft
    herken ik van mezelf, ik kwam terecht in pure paniek: er was niets meer en geen drank
    om naar terug te grijpen. Het is een overgang van drankvrij naar nuchter zijn.
    Voor mij was het een noodzakelijke fase: de werkelijkheid van alles: zo is het, dit ben ik.
    Onderga het: zie wat je ziet, voel wat je voelt, na de paniek zag ik mijn heldere ik;
    nuchter, basic, simpel, liefde van binnen, leven. Daarna kon ik van binnen uit weer
    langzaam opbouwen; vanuit mij; ik werd de basis van mezelf en niet de buitenwereld.
    Loslaten, vertrouw op jezelf. Succes.

    De zee van droefenis strekt zich uit tot in het oneindige.
    Keer je om: aan je voeten ligt de veilige kust.

  4. Hoi Isa, goed dat je dat vb noemt van die ruzie en het is denk ik belangrijk om er voor
    je zelf naar te kijken. Schuldgevoel kan diep zitten en lang aanhouden en maken dat je
    verkeerde keuzes maakt is mijn ervaring. Als jij je schuldig voelt aan bv een verbroken relatie
    is die relatie niet gelijkwaardig. Als jij denkt dat je boete moet blijven doen omdat je een alci was
    dan blijf je je schuldig voelen. Voordat je het weet denk je dat je aan iedereen verantwoording
    schuldig bent en denk je dat je altijd minder bent dan een ander. Verder ontstaat en een gevoel van:
    als ik nu maar heel braaf ben dan komt het allemaal wel weer goed. Maar wat als dat braaf zijn
    niet bij je past; op een dag barst de bom; je grijpt weer naar de fles of je wordt depri of wat dan ook.
    Vanuit een schuldgevoel ga je automatisch proberen om je continue aan te passen
    aan wat je omgeving wilt of wat jij denkt dat de omgeving wilt. Toch is de kans klein dat je
    daarvoor een beloning krijgt of dat jij je prettig voelt.

    Je hebt misschien teveel gedronken een periode maar ben je verder zo'n onmogelijk mens,
    dat geloof ik niet. Probeer te kijken naar daad en jouw aandeel. Als ik teveel zoop dan is dat
    mijn daad maar hoe mijn man daar op reageert, is zijn daad. De ene keer vond hij het echt
    niet leuk maar een andere keer schonk hij me graag nog eens bij. Een mens is wel
    verantwoordelijk voor wat hij doet maar niet verantwoordelijk voor hoe een ander daar mee
    om gaat (volwassen mensen dan, tov kinderen heb ik een andere mening).

    Ander vb: hier zijn vaak bosbranden en ze proberen de schuldigen dan te vinden.
    Nou gooit iemand een brandende peuk uit zijn autoraam en er ontstaat brand.
    Is die persoon verantwoordelijk voor de brandende peuk uit het raam gooien of voor de bosbrand?
    En is iemand die een brandende peuk uit het raam gooit en er ontstaat geen bosbrand dan niet schuldig?
    Het gaat toch om de daad? : je mag geen brandende peuk uit het raam gooien.

    Isoleer je "daden" neem daar verantwoording voor, niet voor de gevolgen, die je niet kan overzien
    als je je daad verricht. Net zo goed als jouw vriend de verantwoording moet nemen voor wat
    zijn "daden" zijn. Probeer je schuldgevoel zo veel mogelijk los te laten en te leven in je bewustzijn
    van nu en vanuit jouw gevoel; vind jij jezelf nu verkeerd, voel jij je vandaag schuldig om wat je
    nu doet, zit je niet lekker in je vel? Kijk naar jezelf; probeer te veranderen waar jij je niet lekker
    bij voelt maar niet omdat je denkt dat doe ik voor hem of haar. Uiteindelijk kan je alleen maar
    vanuit jezelf leven, van de mens die jij bent; een appel kan volgens mij geen peer zijn
    al doet hij nog zo z'n best.

    Als die hele zooi wat niet bij je past maar diep genoeg zit kan het een lange weg zijn om er
    van af te komen, er zijn zat mensen die het hun hele leven niet lukt, helaas. Maar weet je,
    elk eikeltje heeft de potentie in zich om een mooie boom te kunnen worden. Zoek die kern in jezelf,
    wat heb ik in mij, wat kan ik; blijf ik een eikel of word ik een boom.

    Ik moet echt nog vaak op de rem; hee dat is "peer" gedrag; aangepast, past niet bij mij.
    En; ah ja dit is goed; "appel" gedrag; past wel bij mij. Sinds ik meer in mijn appelgedrag zit
    ben ik stukken vrolijker geworden, weet ik beter wat ik wel en niet wil en wat ik kan
    en vinden mensen mij een prettiger mens geworden om mee om te gaan. Maar elke keer
    als ik in de verdediging schiet of me schuldig voel of me slachtoffer voel of zit te wachten
    op beloning voor goed gedrag dan zit ik weer in peergedrag. Dan moet ik me echt bewust los
    maken van dat gedrag en terug naar "appel". Dit vreet nog regelmatig energie maar het
    is fantastisch om te voelen dat ik wel bij mij pas en dat geeft weer energie.
    In mijn appelgevoel heb ik levenslust in mijn peergevoel een loodzware levenslast.

  5. ;) Hoi Yajala, ik las van je terugvalletje. Ik had het ook altijd lastig vlak voor ongesteld worden;
    sommige emoties die zwaarder wegen dan anders, trek die door het lijf giert. Sinds stoppen
    hou ik het maar weer netjes bij wanneer ik ongesteld wordt want er kwam bijna elke keer trek.
    Probeer er rekening mee te houden, eet chocola ofzo en zeg owww die tijd van de maand,
    ok ik zit het wel uit. Het wordt wel minder als je weet waar het vandaan komt
    en als je wat langer gestopt bent.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...