Bedankt voor jullie steun en meedenken (dat voelt iets minder eenzaam in het alleen doen)
Dit was voor de derde keer dat ik voor een soortgelijke situatie stond met dezelfde visite.
De drank is dan op bij die ander.
Deze keer was die ander heel verdrietig en kan ik hier echt niet huilend voor de deur laten staan.
Maar na de troost gaat het dan al snel weer over andere zaken, die voor mij niet goed zijn om over te praten vlak voor het slapen gaan.
De eerste keer dronk ik zelf nog volop en de tweede keer was ik nog maar een week bezig met stabiliseren/afbouwen.
Dit schreef ik daarover op zaterdag 8 maart:
Die eerste twee keer kreeg ik enkele dagen later een fles wijn terug.
Die twee flessen heb ik netjes bewaard.
Woensdag heb ik daarvan ook nog een fles meegegeven.
Enkele dagen later werd weer een fles terug beloofd, maar ik weigerde en zei dat ik geen wijn meer wilde.
Ik had al eerder verteld dat ik aan het minderen was en nu heb ik erbij gezegd dat het over enkele weken helemaal afgelopen is.
Ik kreeg een bos mooie rozen i.p.v. een fles wijn.