JEL

Hallo Wim, Bedankt voor je reactie. Ik geef je volkomen gelijk, dit is precies hoe ik denk. (je eerste alinea) Ik ben er mij wel degelijk van bewust dat ik fout ben door het gokken en het erover liegen. Heb ik haar ook al gezegd, ik zeg nu altijd de waarheid, echter haar ervan overtuigen dat ik niet lieg nu is niet mogelijk omdat ik gelogen heb in het verleden. Dat kost tijd om terug betrouwbaar te kunnen zijn. Ik was er mij voor het uit elkaar gaan niet van bewust dat ik verslaafd was, het klinkt misschien belachelijk dat ik dat zeg, maar dit is de waarheid. Pas achteraf besef je wat je hebt stukgemaakt. Ben nu weer een paar dagen verder, ik heb het moeilijk, niet met het stoppen met gokken momenteel, dat gaat vrij soepel, maar wel met het vertrouwen dat je terug moet opbouwen naar iedereen. Mensen zeggen me dat ik me dag na dag iets beter zal beginnen voelen, dit is tot op heden nog niet het geval. Ik en mijn ex hebben heel veel contact voor het kindje en praktisch alles te regelen wel, er is amper afstand ... Groeten, Jan

Dank je wel Lieke. Ik ga even op zoek. Alle hulp is welkom. Even situatie updaten. Momenteel gok ik 21 dagen niet en het voelt niet aan als een gemis, integendeel, als ik ook maar iets zie dat met gokken te maken heeft denk ik meteen aan het gevoel dat ik de laatste 3 weken heb gevoeld bij het verliezen van mijn grote liefde. Ten opzichte van dat gevoel is het gevoel van gokken zo onbelangrijk. Aan iedereen in dezelfde situatie, stop ermee voor je belangrijkere dingen verliest. Het is waar wat ze zeggen. Het besef komt altijd te laat, luister en lees zeker de ervaringen hier door, ze zijn zo herkenbaar. Naast het gemis is er ook frustratie opgetreden. Ik babbel zoveel mogelijk met vrienden over de situatie en 1 ding komt steeds naar boven. Dit moet toch op te lossen zijn, jullie hebben een kind samen en zien elkaar nog steeds graag. Het is natuurlijk enkel mijn ex wiens mening die telt, echter vermoed ik dat er op haar ingesproken wordt, mensen zouden vooral steun moeten geven en niet zelf oordelen over een situatie of zie ik dat verkeerd? Een andere frustratie is de steun die je verwacht van een partner. Zij geeft aan dat ze me heeft gesteund, echter mocht ik steeds gaan pokeren en biljarten voor geld met maten. Hoe kan je van een verslaving af raken wanneer de persoon die het dichtst bij je staat de kat bij de melk zet. Mocht mijn ex harder zijn geweest zoals nu had ik het vroeger kunnen inzien en er iets aan gedaan hebben. Nu heb ik het gevoel dat ik geen eerlijke kans heb gehad. Of zet ik mezelf nu in een slachtoffersrol? Zoals jullie kunnen zien blijf ik er hard mee bezig. Mijn emoties gaan alle kanten uit. Ik mis mijn kindje wanneer ze een week bij haar mama is, want ook dat is al heel snel geregeld allemaal. Het voelt alsof de ex zo snel mogelijk van mij wilt af zijn, terwijl ze een paar dagen geleden nog zei dat ze me nog steeds graag ziet. Ik weet echt niet meer wat te doen nu, al is gokken en liegen geen optie meer. Ik word er misselijk van er nog maar aan te denken. Ik ben vrij radeloos. Hebben jullie tips of ervaringen die me kunnen verder helpen? Jan

Hallo, mijn naam is Jan. 1 week geleden heb ik mijn dieptepunt bereikt. Mijn vriendin van 8 jaar laat me weten dat ik de keer teveel heb gelogen tegen haar en ze me verlaat. Het is zeker juist wat ze zegt. Het is niet de 2de of 3de keer dat ze me een kans zou geven, maar wel de zoveelste. Ik heb altijd gedacht van dat ik het gokken aan de kant zou kunnen schuiven wanneer ik echt wou, telkens herviel ik toch, ook nooit gedacht dat ik haar echt kwijt kon raken. Anderhalf jaar geleden heb ik van haar een laatste kans gekregen. Heb dit wel serieus genomen, maar geen hulp gezocht, wat volledig fout was. Ik lieg ook niet over andere zaken, enkel over financiële zaken die met gokken te maken hebben. (online poker en bingo-bakken) Ze maakte zelfs geen problemen wanneer ik met paar maten pokerde voor geld, omdat ik haar dat ook eerlijk vertelde. Het gaat dus echt over het vertrouwen die weg is en natuurlijk ook de toekomst die onzeker is wanneer ik mijn geld blijf vergokken. Nu pas besef ik echt dat ik een verslaving heb en er zonder hulp en eigen werk niet vanaf zal raken. Hierom zoek ik ook steun in deze groep. Zijn er mensen die in dezelfde situatie zitten of gezeten hebben? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Hebben jullie het vertrouwen kunnen herstellen? Nu mijn vriendin zo hard (en terecht) reageert besef ik pas dat gokken in het niets verbleekt met haar en ook ons kindje. Zij zijn in feite het enige wat me gelukkig maakt, besef komt vaak te laat. Want ook daar zaten we al verder dan vele koppels. Ik weet niet of ik haar vertrouwen ooit zal kunnen herstellen, echter ga ik voor volledige onthouding van gokken. Ik moet wel, ik wil zo zelf niet meer leven en al zeker mijn naasten niet meer kwetsen. Ik zou hier graag van tijd op tijd op terugkomen en mijn progressie meedelen. Momenteel gok ik 9 dagen niet en wordt zelfs misselijk bij het idee het nog te gaan doen. Hebben jullie nog tips voor mij uit eigen ervaringen? Dank jullie wel. Groeten, Jan.