justanna

Hoe ging dag twee??

Hoi Marjan Ik ben inmiddels bezig met dag zes en het valt me erg mee. Ik trap gewoon niet in mijn eigen verhaaltjes, sta het begin niet eens toe. Dat kon ik eerder nooit, maar waar het verschil in zit weet ik niet precies. Ik ben vastbesloten en ook bang genoeg misschien. Voor lichamelijk en geestelijk verval vooral. Er was altijd nog tijd genoeg om een keer te stoppen, maar ineens voelt dat niet meer zo. Ineens is het 'nu of nooit' . Ik ga voor 'nu'. Jij ook? Groet Justanna

Beste Cpas Je verwijst steeds naar de dagdraad. Ik kan me echter voorstellen dat je niet echt de behoefte voelt om je noodkreet daar te plaatsen tussen jubelende strandgangers en wederzijdse persoonlijke berichten. Dat geldt in elk geval voor mij. De dagdraad klinkt teveel als iets voor de in-crowd, en dat komt misschien vanzelf. Liefs Justanna

Mari Ik denk dat je het te groot ziet. Dan stop je toch gewoon een dag? En als je die doorkomt (en verwar ontwenningsverschijnselen niet met die angsten en depressies) dan kun je kiezen voor nog een dag. Ik heb een angststoornis gehad tijdens mijn drinkperiode en deze verdween ook weer tijdens de drinkperiode, niet dankzij, maar ondanks de alcohol. Voor mij geldt, en ik ben bezig aan mijn vierde alcoholloze dag, dat het goed voelt, en sterk. Probeer het eens. En trots zijn op jezelf is op zich al een goed middel tegen depressies. Succes. Groet Justanna

...en ik dacht dat ik me al had voorgesteld, maar kan mezelf niet vinden : ) Ik ben 48 en heb drie kinderen (21,22 en 23) die nog thuis wonen. Ik dronk 1 tot 3 liter rode wijn per dag en heb zo jarenlang geprobeert stress, angst, onzekerheid, moedeloosheid, woede en verdriet te verdrinken. Vandaag is mijn derde alcoholvrije dag. De beslissing was het moeilijkste, het niet drinken valt me tot nu toe mee. Ik voel een soort constante beheersing, wat op zich niet onprettig is. Ik ben wel bang voor de verhaaltjes (of smoesjes) die ik mezelf kan vertellen en die, denk ik, iedereen wel kent: de duizend redenen om wel te drinken, al is het er maar eentje...of twee. De ergste is misschien jezelf te belonen met een flesje wijn omdat je drie dagen niet gedronken hebt! En dan durf ik mezelf nog redelijk intelligent te noemen ook! Met de drank ga ik ook mijn extra dertig kilo kwijtraken, want de vrouw die me de laatste twee jaar -min of meer wezenloos- vanuit de spiegel aanstaarde, die ken ik niet. En wil ik ook niet kennen. So far, so good Groet Anna