Laatstedruppel2005

Beste Vie, Dat is voor mij ook zeker het allerbelangrijkste!!!! Dat mag je van mij geloven. Ik ga ook niet zomaar uit elkaar. Ik ben op dit moment aan het zoeken naar vergelijkbare ervaringen en wat daar mee gedaan is waar ik uit kan leren.

Uiteindelijk is dit het beste, maar ik vraag mij af of het gevoel van nu niet een tijdelijk gevoel is en dat het over een jaar weer anders is. Nuchter leven is een nieuwe manier van leven die elke dag anders is en ik wil geen beslissing nemen als de tijd nog niet rijp is qua vorming van mijzelf.

Hallo, ik ben een man van bijna 43 en ken mijn partner al sinds dat wij 12 jaar waren. Zij heeft een relatie gehad van 6 jaar en ik ook. Dit is bijna gelijktijdig uit gegaan en wij kwamen elkaar op dat moment weer tegen en het was Klik. Na 1 jaar relatie kwam ons eerste kind (1993) en ons leven kwam in een versnelling en minder tijd voor elkaar. In 1995 werd ik op staande voet ontslagen wegens diefstal (wat ikzelf heel erg vond dat ik dat gedaan had, maar het was voor mij meer wraak. Ik had een keer een omzet van 50.000 dollar gehaald (normaal 8.000) en had een kasverschil van 100 dollar. deze 100 dollar werd van mijn salaris ingehouden en hier was ik het niet mee eens. Ik ben het toen terug gaan verdienen met het niet aanslaan van batterijen. Dit is gezien en ik werd op staande voet ontslagen. Dit heeft mij zeer veel pijn gedaan omdat ik niet zo ben en ook niet zo opgevoed ben. Ik heb een zeer zware periode gehad om weer op normaal niveau te werken, maar heb wel gewoon gewerkt bij bedrijven die geen referentie onderzoek deden. Het heeft 4 jaar geduurt totdat ik weer op mijn eigen niveau werk had. In deze tijd ben ik ook meer gaan drinken, want mijn zelfrespect was nihil! In 1997 is ons tweede kind geboren. Eigenlijk zou ik de tijd tussen 1995 en 2005 willen vergeten, maar achteraf had ik het ook niet willen missen, want het heeft mij wel gevormd naar een beter persoon. Ik ben dus steeds meer gaan drinken en uiteindelijk zou mijn drinken mijn dood worden. (dit wilde ik ook, maar kon het niet maken tegenover mijn gezin). In 2003 een burnOut gehad en zwaar depressief mede door het vele drinken. In 2005 is het mij uiteidelijk gelukt om het eerste glas te laten staan. Vanaf augustus 2004 ging ik naar de AA meetings en dat sprak mij aan, meer dan wat de deskundigen vertelden, want zij hadden geen ervaring met alcohol verslaving. je moet het zelf meegemaakt hebben om te voelen wat de andere voelt. Ik ben nu bijna 4 jaar droog. Dat is leuk, maar doordat ik en nuchter leven lijdt verander ik qua persoon. Ik weet nu pas wat ik wil en hoe ik wil zijn. In mijn relatie geeft dit vaak spanningen. Logisch van haaruit, want wie ben ik nu? Ik was toen zo en daar ging zij voor en ben nu anders... Vragen als blijft hij zo, is hij verandert, kan ik hem nu wel vertrouwen etc...etc... Dit begrijp ik ook en wij hebben daar veelvuldig over gesproken. Andere kant is dat ik niet meer tegen haar regeldrift kan die zij binnen het huishouden uitdraagt. Zij heeft natuurlijk een tijd lang alles moeten regelen omdat ik niet bereikbaar was door de alcohol. Ik zit nu met vele vragen, want eigenlijk wil ik verder met mijn leven zoals deze nu is, maar om dit te doen zullen wij uit elkaar moeten gaan. Mijn gevoel voor haar is niet meer aanwezig. Alleen als moeder van onze kinderen. Heeft iemand hier ervaring mee en wil diegene daar met mij over praten? Dit zou voor mij enorm helpen, want ik wil geen fouten maken en mijn kinderen minimaal pijn doen. Alvast bedankt. Laatstedruppel2005.

Hallo onliners, Is dit het dagelijks draadje? Kan ik hier een vraag neerleggen waar op gereageerd wordt? Gr. Laatstedrupppel2005

Waar is het dagelijks draadje dan?

Hallo, ik ben een man van bijna 43 en ken mijn partner al sinds dat wij 12 jaar waren. Zij heeft een relatie gehad van 6 jaar en ik ook. Dit is bijna gelijktijdig uit gegaan en wij kwamen elkaar op dat moment weer tegen en het was Klik. Na 1 jaar relatie kwam ons eerste kind (1993) en ons leven kwam in een versnelling en minder tijd voor elkaar. In 1995 werd ik op staande voet ontslagen wegens diefstal (wat ikzelf heel erg vond dat ik dat gedaan had, maar het was voor mij meer wraak. Ik had een keer een omzet van 50.000 dollar gehaald (normaal 8.000) en had een kasverschil van 100 dollar. deze 100 dollar werd van mijn salaris ingehouden en hier was ik het niet mee eens. Ik ben het toen terug gaan verdienen met het niet aanslaan van batterijen. Dit is gezien en ik werd op staande voet ontslagen. Dit heeft mij zeer veel pijn gedaan omdat ik niet zo ben en ook niet zo opgevoed ben. Ik heb een zeer zware periode gehad om weer op normaal niveau te werken, maar heb wel gewoon gewerkt bij bedrijven die geen referentie onderzoek deden. Het heeft 4 jaar geduurt totdat ik weer op mijn eigen niveau werk had. In deze tijd ben ik ook meer gaan drinken, want mijn zelfrespect was nihil! In 1997 is ons tweede kind geboren. Eigenlijk zou ik de tijd tussen 1995 en 2005 willen vergeten, maar achteraf had ik het ook niet willen missen, want het heeft mij wel gevormd naar een beter persoon. Ik ben dus steeds meer gaan drinken en uiteindelijk zou mijn drinken mijn dood worden. (dit wilde ik ook, maar kon het niet maken tegenover mijn gezin). In 2003 een burnOut gehad en zwaar depressief mede door het vele drinken. In 2005 is het mij uiteidelijk gelukt om het eerste glas te laten staan. Vanaf augustus 2004 ging ik naar de AA meetings en dat sprak mij aan, meer dan wat de deskundigen vertelden, want zij hadden geen ervaring met alcohol verslaving. je moet het zelf meegemaakt hebben om te voelen wat de andere voelt. Ik ben nu bijna 4 jaar droog. Dat is leuk, maar doordat ik en nuchter leven lijdt verander ik qua persoon. Ik weet nu pas wat ik wil en hoe ik wil zijn. In mijn relatie geeft dit vaak spanningen. Logisch van haaruit, want wie ben ik nu? Ik was toen zo en daar ging zij voor en ben nu anders... Vragen als blijft hij zo, is hij verandert, kan ik hem nu wel vertrouwen etc...etc... Dit begrijp ik ook en wij hebben daar veelvuldig over gesproken. Andere kant is dat ik niet meer tegen haar regeldrift kan die zij binnen het huishouden uitdraagt. Zij heeft natuurlijk een tijd lang alles moeten regelen omdat ik niet bereikbaar was door de alcohol. Ik zit nu met vele vragen, want eigenlijk wil ik verder met mijn leven zoals deze nu is, maar om dit te doen zullen wij uit elkaar moeten gaan. Mijn gevoel voor haar is niet meer aanwezig. Alleen als moeder van onze kinderen. Heeft iemand hier ervaring mee en wil diegene daar met mij over praten? Dit zou voor mij enorm helpen, want ik wil geen fouten maken en mijn kinderen minimaal pijn doen. Alvast bedankt. Laatstedruppel2005. Je mag mij ook mailen op ericamstelveen@live.nl

zie ik dat daar iemand (Druppeltje) koffie in de aanbieding heeft? lekker. gr. laatstedruppel2005 (zie je hotmail!)

Hallo Druppel, Erg knap dat je de eerste stap hebt gezet om te stopppen met het gedwongen drinken. Gewoon drinken als je er zelf zin in hebt is normaal en lekker, maar als je lichaam er naar gaat snakken en dwingt je om te drinken dan wordt het een verslaving. Ik heb dit zelf maar al te goed meegemaakt en het maakte mijn leven een hel en bracht mij aan de rand van de afgrond. Ik heb alle instanties afelopen om van de drank af te komen tot aan aan de Crisisopvang in Alkmaar aan toe. Ik ben daar zo geschokken. Je ziet daar het voorportaal van je eigen toekomst als je doorgaat met de alcohol. Verschikkelijk! Ik dacht na drie dagen dat ik het wel weer aankon, maar onderweg naar huis belande ik weer in een kroeg en werd de volgende dag in Den Bosch wakker. Ik kan er niets meer van herinneren. Dat is nog maar 1 verhaal van de lijdensweg. Sinds ik vanaf 2005 bij de AA mag zitten en mijn ervaingen met andere ervaringsdeskundige te delen gaat het mij goed en ben droog. Ik ben nu bezig om nuchter te leren leven met emoties etc. Ik hoop (en help je graag) bij het droogblijven en een nieuw leven op te bouwen zonder dwangmatige alcohol. De Alcohol is een erg sluwe vos die bij het minste geringste zijn kans pakt om je laten drinken. Gr. Laatstedruppel2005. (you know)

Hallo Sandra, Verschikkelijk om te lezen dat jullie niet samen kunnen genieten van julie dochtertje. Als eerste wil ik je melden dat jij met jouw verhaal niet alleen staat, maar andere mensen durven hierover niet te praten. Naar buiten toe moet alles voorkomen als een ideaal gezin etc. De werkelijkheid is vaak anders wat er achter de voordeur gebeurd. Ik heb zelf ook teveel gedronken en heb zelf ook twee dochters. Ik heb ze gelukkig geen fysieke pijn gedaan, maar geestelijk natuurlijk wel. Ik ben sinds februari 2005 droog na een half jaar met vallen en opstaan. Ik was geen alcoholist op dat moment. Ik ben pas bij de AA ( www.aa-nederland.nl ) een alcoholist geworden. Vanaf het moment dat ik toegaf dat ik een probleem had kon ik het accepteren dat het eerste glas teveel voor mijn was. Elke keer als ik er 1 nam volgde er velen, ik had geen rem meer. Als ik terugkijk heb ik nooit een rem gehad. Dit kan erfelijk bepaald zijn, maar eigelijk is de reden niet belangrijk. Ik weet ook dat het een ziekte is en bij elke ziekte moet je iets innemen, maar bij alcoholisme hoef je juist niets in te nemen om het op te lossen. Vanaf het moment dat ik stopte met drinken is mijn depressieve gevoel ook veel minder geworden. (eigenlijk wilde ik mijzelf D..D drinken omdat ik geen andere mogelijkheid zag). Op dit moment ben ik blij dat ik dat mijn gezin niet heb hoeven aandoen! Een vast gegeven voor (ex-)alcoholisten (je blijft je leven lang een alcoholist) is: Het is niet erg dat je de ziekte alcoholisme hebt, maar het is pas erg als je er zelf niets aan doet!! Heel veel mensen (ikzelf ook) hebben meerdere keren tegen zichzelf gezegd dat ze minder gaan drinken, maar dat lukt gewoon niet. Wij Alcoholisten noemen dat "sociaal drinken". De enige remedie is om helemaal te stoppen met drinken! Adviseer je man om naar een AA (Annonieme alcoholisten) meeting in de buurt te gaan of buiten jullie stad. Laat hij zichzelf voornemen dat niets moet, maar dat hij er graag iets aan wilt doen. Hij komt dan in gesprek met mede-patienten of ervaringsdeskundigen en zal ondervinden dat hij niet de enige met dit probleem is. Wij van AA spreken dezelfde taal voor wat betreft de alcohol. Iemand die dat gevoel niet kent kan er niet over meepraten. Ik weet zeker dat hij daar geholpen kan worden en het mooie daarvan is dat hij het allemaal zelf doet en geen medicijnen hoeft te slikken. Bij de AA zijn mensen uit alle klasse, want het probleem is veel groter dan in de media wordt geschreven. Het wordt niet voor niet de ziekte van de ontkenning genoemd. Ik hoop dat ik je hiermee een steuntje heb kunnen geven en hoop dat je man de uitdaging aangaat. Er is altijd een reden om te drinken (verleden, nare gebeurtenis, leuke gebeurtenis etc, maar stoppen met drinken geeft je (als je een probleem mee hebt) nieuw leven. Ik dacht ook altijd dat dit (met veel drank) mijn leven is, maar ik heb nu ervaren dat de persoon met drank totaal anders is dan wie ik nu ben. Ik hoop dat jouw man dit ook mag ervaren en dat jullie als een gelukkig gezin de toekomst tegemoet kunnen gaan. Heel veel Sterkte. gr. Laatstedruppel2005.