SoberAF

Rare vraag misschien maar zijn er meer mensen die ook dagelijks hoofdpijn hebben na het stoppen? Dat begin, dat snap ik wel en hoor ik vaker, maar na 6 weken nóg? Het is geen migraine, (volgens mij) geen spanningshoofdpijn en ik probeer echt zo min mogelijk pijnstilling te slikken. Misschien heeft iemand een goeie tip?

Nee, daar heb je gelijk in. Zit ik hier op de camping voor mijn net gebouwde campertje. Rondje over de camping, overal "plop" van de flesjes wijn die worden geopend, mijn eigen lief nam een fles virgin- rosé van la Tulipe mee. En ik realiseerde me dat dat een trigger is. Want dan wil ik echte wijn niet die bocht, hoe lief ook bedoeld. Hoe gaan jullie daarmee om? Wel of geen AV bier? Wel of geen AV wijn?

@Etty ik denk dat ik 75% van de tijd gelukkig, blij, trots en okee ben. Die overige procenten vind ik saai, suf en verlang ik naar een avondje lekker doorzakken met de meiden. Of een regionaal wijntje voor de tent... Herkenbaar?

Dankje. Ik schaam me achteraf kapot. Maar het heeft me ook geleerd nu juist extra goed te luisteren naar wat er wordt gezegd. Ieder nadeel... afijn.

Whahaha, zou bijna zeggen "een lekker Sauvignon zou er wel ingaan", maar dat mag zeker niet... ;-)

Dankje! Leuk al die fijne responses!

High functioning is in mijn geval, het hebben van een leuke baan (hier ga ik dan ook niet onderuit, haha), een fijn nest (als ik lees over de mensen hier die door hum partner op straat zijn gezet, of stoppen met drinken vanwege hun relatie, doet me dat veel verdriet), en leuke vrienden. Ja, ik ben verslaafd. Punt. En daarom ben ik hier.

Fijn om een forum met lotgenoten te vinden. Ik zit al de halve dag te lezen en zie hoe jullie elkaar helpen, een hart onder de riem steken. Mag ik daarbij horen? Ik drink al zo lang ik me kan herinneren, sommige periodes meer dan andere. Omdat ik ongelukkig ben en mezelf wil troosten, of juist zo gelukkig en iets wil vieren. "Normaal" om rond half 5 een wijntje in te schenken, en aan het eind van de avond het laatste restje uit de fles te persen. Gekscherend noemde ik mezelf "closet-alcoholic" totdat ik iemand ontmoeten die me vertelde over de term HIGH FUNCTIONING ALCOHOLIC. De kinderen trokken me over de streep. "Ik vertel het morgen niet nóg een keer hoor", "Waarom praten wij, morgen weet je toch niet meer waar het over ging" Gênante zinnen die ik de laatste maanden wel vaker heb gehoord. Tel daar bij op dat ik met een paar wijntjes op regelmatig last heb van een soort vallende ziekte; van mijn fiets, van de onderste traptree en zelfs over mijn eigen voeten. Zeg nou zelf; elke dag wijn... en niet ééntje (want eerlijk is eerlijk, daar zou ik mee kunnen leven), maar gewoon altijd meer. Want die handrem? Die is stuk bij mij, al een hele tijd. Dus ik stopte. En toen overleed mijn schoonmoeder. Voor ik het wist stond ik op haar afscheid met een groot glas wijn in mijn hand. "Ach, die heb je wel verdiend", kreeg ik te horen. En ik gelóófde dat natuurlijk maar al te graag. Want die smoesjes die ik mezelf graag vertelde... Smoesjes genoeg! En ik stopte nog een keer. En toen was ik jarig. "Geen verjaardag zonder drank", smoesde ik mezelf toe. Lang verhaal kort, vandaag ben ik ruim een maand SOBER. Geen -1tjes "omdat er iets was", geen smoesjes, niet stiekem een klein flesje (fuck you, Albert Heijn op de hoek) soldaat maken voordat iedereen thuis was... geen druppel is mijn lippen gepasseerd. Eén glas is nooit genoeg. Dus drink ik helemaal niet meer. Niet meer "gezellig in het zonnetje", een biertje na het klussen of straks voor de camper met een mooie zonsondergang voor mijn neus. Gewoon niet. Want ik bèn die high functioning alcoholic maar met het verschil dat ik in recovery ben. Hartelijks van mij.