orleando

Staartje, bovenaan deze pagina staat "profiel". Als je daarop klikt komen je gegevens tevoorschijn en onderaan staat een kopje "handtekening"Daar zet je een tekst in wat je aanspreekt en dat wordt dan het zinnetje onderaan je berichtjes.

goedemorgen allemaal, niet echt een lekkere start vanmorgen. Slecht geslapen, jongste had overgegeven en ik voel me ook niet echt lekker...misselijk, moe, niks aan..Bij onze oudtse in de klas heerst buikgriep, dus ik zal de klos wel worden. Gelukkig de laatste schooldag en dan voorjaarsvakantie! Ik heb geprobeerd een en ander bij te lezen, maar dat is idd niet te doen. Hoe is het met jullie allemaal? En Houtje, hoe is het met je arm? M'n pijnstillers zijn op en ik (vr)eet nu paracetamol, maar dat helpt ook niet echt. Minder doen is ook een optie, maar dat zit nu eenmaal niet in me. Vanmiddag lekker de tuin in, zonnen!

Niks bijgelezen, maar toch even een kattebelletje van mij hier aan jullie: ik geniet van het mooie weer, dus de pc staat werkloos in de kast.. De gezondheid gaat weer een beetje vooruit, breng kinderen weer zelf naar school en wordt weer mobieler. Ben niet naar de sollicitatie geweest, maar heb hun van de val verteld en mag op een volgend gesprek komen, joepie!! Liefs van mij aan jullie allemal en als ik weer tijd heb en het buiten dus slecht weer wordt, dan lees ik alles weer bij.:heart:

Die krat bier is leeg en de afvoer is verzadigd...en toch schaam ik me die lege krat in de auto te zetten... Ik heb geen drup gehad, kan niet autorijden (mag die lege krat niet eens tillen..ahum...) en toch durf ik het kreng niet in de kofferbak te gooien... Kinderen spelen buiten met vriendinnetjes, de zon schijnt, ik ben nuchter en o zo vol schaamte om ver#$%&* zo'n lege krat bier...Houdt het ooit op??? Waarom mag je wel zeggen dat je wilt afvallen, meer wilt sporten, tijd doorbrengen met de kinderen of weet ik veel...waarom zo'n taboe op het stoppen met drinken?? Een goede vriendin volgt het Sonja Bakker plan en ik moet zeggen, het helpt haar, ze is goed (en gezond!!) afgevallen en ze voelt zich steeds beter in haar nieuwe vel... Moet ik dan zeggen me ook beter in m'n vel te voelen zonder bier???

Corinne, ik ben hier heel druk bezig... Verjaardagskaart geschreven en straks posten (is 200 meter lopen, dus dat gaat lukken), dat ik niet kom is hun dan wel duidelijk. We hebben hier nog bier staan en daar voer ik nu de afvoer mee. Manlief rinkt niks uit respect voor mij en ik drink helemaal niks meer, dus weg met die rommel. Stiekem toch maar een wasmachine weggedraaid en de was keurig opgevouwen in de kasten gelegd...mag ik welliswaar niet maar heb er een middag over gedaan en opgeruimd staat netjes... en...ook goed nieuws hier: ik mag op sollicitatie!!! Ik heb me immers opgegeven als schoonmaakhulp bij zieken en ouderen en ik mag nu langskomen (eind van de week)...Het is vlakbij en manlief is die ochtend vrij, dus hij brengt me... Ik heb al eens geschreven, dat een vriendin het belachelijk vindt, dat ik dit wil gaan doen (heb immers HBO enz enz), maar mensen die het niet kunnen, kan ik dan helpen; het is met schooltijden te combineren dus zij blij, ik blij en kinderen blij (want als zij thuis zijn ben ik dat ook). En laten we eerlijk wezen; ik kan nu m'n huishouden ook niet doen...dus ik weet hoe het voelt. Schoonfamilie geeft drank de schuld van mijn val en helpen 0, niks...dan maar... Jongens, weer een kans voor mij, dit gaat (te??) goed..maar vind het ook wel eng...

Corinne, ik zie nu pas jouw onderschrift...gestopt 11 april 2007... Meer dan een jaar!!! Ik ben wel te laat, maar meid, wat goed!!! En wat jij doet, doe ik ook. Als het me gelukt is de dag zonder bier door te komen, kruip ik moe, maar zelfvoldaan onder de wol. Vandaag gelukt, morgen weer een nieuwe dag, nieuwe kansen op een betere ik. En idd, dan vier ik ook een minifeestje. Moeten jullie trouwens nog lachen? Droomde laatst, dat we met z'n allen in een soort van Big Brother huis zaten. Alle namen met gezichticoontjes zagen er ook zo uit en personen met bv telefoontjes of rolstoelen zagen we niet, maar spraken meestal achter een muur, tas of weet ik veel. We waren 24 uur live op tv, al dan niet stomdronken. Onze familieleden zaten met plaatsvervangend schaamte in de studio en moesten toezien hoe we probeerden de dag zonder alcohol door te komen, terwijl op elke hoek van een tafel wel wat stond, van bier tot wijn en van Breezers tot jeneverflessen. Water was er alleen om te douchen, niet om te drinken en de temperatuur in het huis werd flink opgeschroefd, zodat we dorst kregen... Ik werd zowat schoppend wakker en was dolgelukkig manlief naast me te voelen, lekker slapend en zich van geen kwaad bewust... Ik durfde daarna niet meer te slapen, bang weer in dat huis terecht te komen...stom, he?

Trees, nee, geen grote schoonfamilie, maar wel met een ongezonde grote dosis nieuwsgierigheid. Ze wonen allemaal op pakweg 3 km van ons huis en ik ben zo'n gewoontediertje en doe alle boodschappen in dezelfde supermarkt. Vlees haal ik hier en de rest daar en dat weten ze. Corinne, ik kan nu toch geen boodschappen doen, maar manlief heeft allerlei lekkere dingen gekocht en die haalt echt geen bier in huis voor me. Wil ik ook niet, nog steeds geen trek, gelukkig. En ik weet, dat ik me niks van ze moet aantrekken, maar dat doe ik wel, sorry... Komend weekend weer een verjaardag (van zwager) en zie ik ze allemaal weer...hoera... Geen zin in, want bier vloeit rijkelijk en iedereen heeft natuurlijk ook z'n eigen versie van mijn val van de trap en ik vertik het om in de verdediging te schieten. Ik denk, dat ik gewoon niet ga. Lekker rustig, ook voor de geest. Is ook belangrijk.. Karinneke, hoe lang was je zwanger? Ik 2 x ruim 7 weken toen het misging, dus vandaar dat ik zo met je meeleef...weet een beetje hoe je je voelt...Dikke knuffel van mij..

Oh....Karinneke...oh, wat erg voor je...gaat íe wel?? Stort je hart hier uit, lieve meid...enne... Doe je rustigaan??

Karinneke, gaat het wel met jou en jouw zwangerschap???

Safi ik zie jouw mijlpalenlijst en die wil ik graag aanvullen. hoewel ik langer droogsta, wil ik mijn officiele datum toevoegen, mag dat? 3 april 2008: Orleando

Toen ik aan de internetbehandeling begon werd me ook naar mijn doel gevraagd en die was stoppen, niet minderen. Ook m'n (schoon) familie op de hoogte gesteld, dat ik zou gaan stoppen met hulp, want alleen kon ik het niet. Maar als ik dan eens in de slijterij een kadootje voor een goede vriend van ons kocht, werd er gelijk een sms-je naar manlief gestuurd, dat ik daar gesignaleerd was...En manlief maar weer uitleggen, dat ik daar was om een kadootje te kopen, want dat had ik dan die ochtend tegen hem gezegd en ook wat ik ging kopen. Kinderen waren dan ook met me mee en die wisten ook voor wie ik het kocht en zij mochten de kleur van de strikjes en lintjes uitzoeken, enz. Maar dan nog, dachten ze dat ik al die moeite voor mezelf nam...Jaja, ik kocht toch echt geen kadootjesverpakking bier...nee, een huismerk krat en die moest zo snel mogelijk op... Nu kan ik momenteel niet naar de supermarkt, maar als ik er ben voel ik me nog altijd opgelaten en in de gaten gehouden. Zelfs nu ik geen bier meer koop (wijn koop ik allang niet meer). Vlees ligt naast de bierafdeling en als ik dan sta te snuffelen wat ik voor vlees zou inslaan, duikt altijd wel een familielid op en dan krijg ik automatisch een vuurrode kop en dus schuldig...En ja, dan kocht ik soms ook bier, want dat dachten ze immers toch al??

Houtje, ik was iets te direkt en sluit me meer aan met het antwoord dat jij aan Trees geeft.

Trees, volgens mij kun je alles wel vragen (mij in ieder geval wel); het is maar net of de gevraagde (eerlijk) wil antwoorden. Persoonlijk: ik wil stoppen en droog blijven, want gematigd drinken lukt me gewoon niet. Dan gaat de rem eraf met alle gevolgen van dien. Ik heb al vaak genoeg (al dan niet dronken, maar meestal de dag erna vol schaamtegevoel) tegen manlief gezegd, dat ik m'n spullen wel pak en wegga, dan is hij van mij en al die problemen eromheen af. Ja, m'n kinderen ben ik dan kwijt...maar wat hebben die aan een drankorgel als moeder? Zo denk ik meestal dan over mezelf na te veel te hebben gedronken... Ik ben het ook met Vie eens; mensen wie het wel lukt mogen hier ook komen en hun verhaal doen. Wellicht hebben wij struikelaars er wat aan. Het is hen immers gelukt, dan kunnen wij het ook, zoiets. En Jozias, ik praat er ook niet over (schaamte, ja...) en dronk ik ook stiekem. Maar het nadeel was, dat ik de blikjes dan ook moest verbergen als ze leeg waren en soms was ik zo dronken, dat ik niet meer wist waar ik ze gelaten had. Kwam ik ze veeeeel later op de meest vreemde plaatsen tegen...en schaamde me zo mogelijk nog meer. Schaamte dronk ik dan weer stiekem weg en zo ging ik maar door...Nu gaat het goed, heel goed zelfs, maar dan ben ik al gauw bang, dat het te goed gaat. Ik zal wel weer op m'n gezicht gaan, maar dan kom ik hier eerst heen. Ik ben nu lang droog (3 weken ongeveer?, maar hou 3 april als 1e dag aan) en wil het zo houden. Ik voel me beter, gezonder en hoewel nog niet gelukkiger, maar ik mis de oude en o zo verkeerde gewoonte. Ik ben langzam bezig oude gewoontes te doorbreken, zodat ik droog kan blijven staan en niet terugval. Het is moeilijk een invulling voor die gewoonte te gaan drinken te vinden. Daar worstel ik nu me. Dus dan lees ik wel de berichtjes van degenen wie het wel gelukt is. Wat deden die in zo'n moment? We hebben hier allemaal wat aan elkaar. De vallers, de worstelaars, de diehards, de volhouders, de beginners enz. Een forum voor ons allemaal!

Heb het laatste stukje draadje van gisteren nagelezen en ben een beetje geschrokken. Niet van de berichtjes, want ik wil iedereen die het momenteel moeilijk heeft een hart onder de riem steken en blijf vooral hier op het forum komen! Maar wat mij verbaasde was de gedachte die bij sommigen leeft, dat je vanalles hier mag schrijven, behalve als je een uitglijder hebt gehad. Maar daar zijn we hier toch ook voor? Niet alleen voor de leuke en zonnige kanten, maar ook vanwege die stomme gremlins, die steeds onaangekomdigt en ongewenst zichzelf binnenlaten en je van harte uitnodigen en dat je dan wel of niet meegaat met ze, het rotgevoel en spijt achteraf, opkrabbelen en weer overnieuw beginnen. Dat hoort toch bij onze acloholproblemen? Goed, ik voel me nu super, maar dat was al eens eerder zo, niet? En wie viel er keihard op haar gezicht??? Ondergetekende. En wie hielp me weer overeind? Jullie!! En hoewel ik bazel over 2e kans, zal er bij mij ook wel weer een gremlinnetje of wat komen. Ik zal ze proberen te weren, maar als het niet lukt, dan mag ik hier komen. En dat mag iedereen toch?? Ik vind het erg jammer, dat sommigen zich niet meer welkom voelen of zelfs niet meer durven te schrijven over een misstap. Want houden we dan uiteindelijk elkaar niet allemaal voor de gek??

Har, dat hoor ik mensen hier ook zeggen. Ach, autorijden lukt toch niet, de kinderen komen deze week op school en boodschappen heeft manlief al gehaald. Dus zal ik eens een weekje niksdoen...okee, bijna niks dan. Goed, dat je lekker in je vel zit en ben ook verheugd te lezen, dat er hopelijk echt lente aankomt! Ik kan wel een zonnetje op dit bleke ziekenhuisgezicht gebruiken!:rose:

Goeiemorgen allemaal, wat een plensweer vandaag, jasses... Deze week worden m'n kinderen naar school verzorgd door een zelfopgeroepen buurthelpteam. Geweldig, zoals ze hier ineens voor ons klaarstaan en ik heb er niet eens om gevraagd...Vind het wel moeilijk, want ik doe altijd alles zelf, maar zal toch moeten tochgeven dat dat nu niet lukt. Doggy vanmorgen uitgelaten en ik ben bekaf van zo'n piepklein rondje. Alles doet pijn, maar ze is enorm groot en sterk en er staat niemand echt te popelen om haar uit te laten (zeker niet in de regen). Ik vond het ook wel even lekker weer buiten te zijn en regen heb ik nooit erg gevonden. Gisteren nacontrole gehad en met de long gaat het de goede kant op, maar nu blijk ik ter hoogte van m'n schouder ook nog een rib te hebben gebroken. Hoe lang duurt het, eer die weer heel is? Volgens de srts verschilt dat per mens. Heeft een van jullie enig idee? Heb wel weer een setje pijnstillers en ontstekingsremmers meegekregen, want het herstel laat volgens de arts wat langer op zich wachten dan hij verwacht had. Dus zal ik toch echt een pas op de plaats moeten maken, want jullie kennen me denk ik zo langzamerhand wel een beetje; ik was in huis natuurlijk weer vanalles aan het doen. Niet meer doen dus...

Ik zit hier ook weer te lang, merk ik. Word moe..sorry... Kruip voor een poosje op de bank, kan ik de kinderen nog een beetje in de gaten houden. Morgen naar de longarts. Hopelijk ziet alles er goed uit. Kinderen zijn bang, dat ik weer naar het ziekenhuis moet als het niet goed is. Zo'n vaart zal het niet lopen, want ik adem al soepeler dan vorige week. Maar ik wil zo graag alles weer zelf doen...geduld staat nou eenmaal niet in m'n woordenboek en zoals ik al schreef; ik vind het moeilijk de regie uit handen te geven... Wat ben ik eigenlijk een huismus..ik mis zelfs het naar school brengen van de kinderen... Tot dinsdag, dan weet ik meer en kom ik hier weer. Fijne zondag allemaal:present:

kiootjes??? Kilootjes dus...

BamBam, sport je voor mij ook een paar minuutjes?? Dit lijf heeft ineens een paar kiootjes erbij gekregen na (te) lang in het ziekenhuisbed te hebben gelegen...en met een herstellende klaplong sporten is niet echt een aanrader..

Dory, niet weggaan nu... Als jij, BamBam en wellicht meerdere ADB-ers hier steun vinden bij God, is dat toch geen probleem? De een zoekt steun bij God, de ander gaat een blok lopen met de hond en een derde zet muziek op waar hij/ zij zich goed bij voelt. Het is ieder voor zich een eigen keuze toch? Anders zou het ook maar eentonig worden.. Houtje, als het gezemel van m'n val te veel wordt van het goede...zeggen he!

Har, post tussentijds opslaan in m'n kladblok??? He, ik ben blond, dus wat bedoel je daarmee? Oh, erg, want ondergetekende heeft een dure pc opleiding ( en ja, met diploma!!) en ikkkenietbegrijpe... Soothe, m'n hoofd doet wel zeer, maar dat zet me ook aan het denken. ook m'n long doet pijn, vooral met ademhalen ( en dat moet toch maar wel doorgaan). Heb in het ziekenhuis veel tijd gehad om te denken. Niet piekeren, maar echt alles de revu te laten passeren. Waar was ik mee bezig, waarom en vooral, wat dacht ik met dat gezuip te bereiken en voor hoe lang nog? Wilde ik dit, kon dit nog lang zo doorgaan, wat deed ik m'n gezin aan enz, enz. Vaak dronk ik m'n ontwenningsverschijnselen weg en als ik die niet meer voelde, ging de rem er ook maar gelijk af. Nu zijn die met de medicatie ook verdwenen. Ik bibber en tril niet meer, katerhoofdpijn is weg en ik stotter niet zo veel meer. Vergeet wel namen en soms weet ik niet meer wat ik wilde zeggen, maar dat komt weer van de hersenschudding hebben ze in het ziekenhuis gezegd. Heb daar trouwens voor het eerst hardop gezegd, dat ik alcoholiste ben. Tegen een verpleegster. Doodeng en durfde haar niet eens aan te kijken, maar ze gaf me een kneepje in m'n hand en zei dat het allemaal goed zou komen nu. Ik hoor het haar nog zeggen en voel nog dat kneepje. Zal allemaal wel met mijn gemoedstoestand direct na de val te maken hebben... Maar ook veel nachtmerries gehad daar, voornamelijk over mijn kinderen. Nee, geen licht aan het eind van de tunnel voor mij en ik zag m'n ouders ook nergens. Alleen m'n kinderen als pasgeboren babies, hun gezichtjes langzaam overgaand in hoe ze er nu uitzien en daarna...werden ze helemaal zwart (als verbrand) en soort van die duivelengeltjes die je wel op kerken ziet. Doodeng en ik werd dan ook met een schok wakker. Komende week gaan de kinderen naar school met de moeder van een vriendje of vriendinnetje en manlief werkt en ik ben alleen thuis. Kan ik eens rustig die val verwerken. Want ik kan het nog niet bevatten, dat ik op een haar na hier niet meer had gezeten...best eng...

Houtje, hoe is het met je arm? Ga anders morgen toch maar even langs de dokter...

Ha, Corinne, dat zag ik nu ook ja...hoofd is nog niet helemaal in orde geloof ik:D Sorry, Soothe! En Marjo, er was niks met je, maar waarom blijf je een weekje weg? Ik heb ook niet zo veel met het geloof en die 2e kans bedoel ik ook niet van boven. Het voelt voor ij gewoon als een 2e kans. De kans om weer van alles te genieten zonder vergif, zoals ik het eerst ook kon. Pippi, volgens mij stat dat spel onder alle programma's en dan idd onder ontspanning. Bij mij tenminste wel.

#$%&*(*&^%$$%&*(*&^%$#$%&...sorry... Zit ik hier een heel verhaal te typen, crasht die stomme pc weer.... Nou ja, dan maar de verkorte versie: Trees, van harte met je kleinzoon, geniet van dat kleine manneke!! Hier gaat het redelijk. Ben moe (hondsmoe, eerlijk gezegd), niets lukt en ben niet gewend de regie uit handen te geven...Vandaag de 1e dag zonder pijnstillers e.d.. Op zich wel te doen, maar stootte gisteravond m'n hoofd keihard tegen een plank en precies op de plek waar de hechtingen zitten...auw... Kinderen zijn superlief en anlief nog wel stilletjes, maar die heeft ook heel wat te stellen met mij gehad. Komt allemaal wel weer, alles op z'n tijd.. Jongens, waar is Soothe? Die is hier ook al een poosje niet meer geweest, geloof ik. En er is ook iets met Marjo? Heb nog niet goed bijgelezen. Ga ik nu even doen.

Tapas, dankje, het is me gelukt! Ik ga even onder de wol..Tot straks en anders tot morgen of volgende week!!