orleando

Op dagen als deze maakte ik een lijst voor mezelf. Wat dacht ik te bereiken door te gaan drinken, waarom dacht ik dat het goed zou zijn? De zogenaamde voordelen ervan dus. En wat waren de nadelen? De 1e lijst werkte welliswaar sneller, maar die lijst met nadelen werd langer en langer..Zoiets als de Circels van Van Dijk. En daarnaast een lijst met de Circels van Orleando, maar dan de voordelen van het niet meer drinken. Bij de Van Dijk circels kon ik steeds meer nadelen wegstrepen (en nu nog leer ik elke dag bij) en bij mijn eigen circels komt er weer een krul bij, als ik bijv. een dag zonder getril door het leven ben gegaan of iets leuks met de kids heb gedaan en niet op de terugweg een "beloning"voor mezelf heb gehaald.

Marjo, ik sluit me bij Albertina aan. Leg desnoods je dagboek naast je computer en schrijf alles wat je kwijt wil hier en de rest in je dagboek. Zo'n dag als je vandaag hebt heb ik ook gehad en ik kreeg zulke lieve en opbeurende reacties. Hebben me echt door de dag heengetrokken! Laat alle emoties maar terugkomen, zoals Pem beschrijft. Heel eng (ik weet het uit eigen ervaring), maar drink ze niet weg. Rotdagen als deze horen er ook bij! Tine, rechtsboven staat Selecteer Emotion, wanneer je een bericht typt. En onderaan in blauwe letters symbolen. Daar kan je zien hoe ze eruitzien en vervolgens dus selecteren.

Marjo, heb je niet iemand waar je heen kunt gaan of kunt bellen als je er doorheen zit zoals nu? Maak me zorgen om je. Nogmaals, blijf het hier van je afschrijven. Meid,!!

Pem, niet erg, ik vergis me ook dagelijks en ja, ook zonder drank!! Marjo, het is ook eng, te gaan leven zonder de steun die je denkt te krijgen zonder alcohol. Ik dronk m'n gevoelens weg en die borrelen nu zowat allemaal tegelijk op. Sta ik daar ineens met een panniekaanval ergens waar ik het liefst alleen wil zijn. Of word 's nachts badend in het zweet wakker van een of andere nachtmerrie die ik me dan helaas kan herinneren ( waarom de mooie dromen eigenlijk haast nooit)? Denk ook vaak hoe goed het mij zou smaken na een dag vol hectiek of een dag, dat ik me leeg voel. Maar dan denk ik aan de moie dagen waar ik de volgende ochtend niet met een blackout wakker ben geworden en me de rest van de dag angstig afvraag wat ik nu weer voor doms heb gedaan. En hoe trots ik vanavond op mezelf kan zijn als ik nuchter mijn bed instap. Elke dag zonder drank is een dag dichterbij je persoonlijke overwinning. Schrijf het hier van je af en schaam je vooral niet, want we kennen het allemaal.

Pem, bedoel je nu mij of Antonia? We hebben hetzelfde icoontje.

Een gewoonte die er met de paplepel is ingegoten, schep je er met een theelepeltje weer uit Het duurt dus langer om een slechte gewoonte af te leren, maar geef het tijd, Marjo. Je komt er wel!

Marjo, wat jij beschrijft van het niet drinken en dan niet weten wat je met je tijd aan moet, heeft Houtje hier ooit beschreven als het gat in je hart. Weet niet meer precies hoe het ging, maar het past precies met het gevoel wat je nu hebt. Blijf hier alles van je afschrijven, ookal voel je je nu down. Ik geef je alvast een paar om je een beetje op te vrolijken.

Pem, heel herkenbaar. Ik dronk ook stiekem en tot ongeveer iets voor deze internetbehandeling had mijn man het niet eens door, dat ik veel meer dronk dan dat ik liet zien. Steeds naar een andere supermarkt, alles verstoppen en pijlsnel voordat ik beneden voor de tv een flesje bier opentrok de hond uitlaten met m'n jas zo vol mogelijk met blikjes bier en dat onderweg opdrinken (als het donker was dan). Achteraf bekeken haalde ik de meest slimme trucjes uit om me maar vol te kunnen laten lopen. Totdat voor mij de maat vol was en ik me hier aanmelde. Heb ook in m'n dronken dagen het dagboek bijgehouden. Bijna niet leesbaar, vooral als ik 's morgens geschreven had met bibberend handschrift. Kwam de 2e keer in de kliniek ook wel lopend naar binnen, maar de medicatie kon ik bijna niet innemen, want ik kon de beker water niet vasthouden, zo trilde ik. Ben daar een soort van medisch wonder, omdat ik hoeveel ik ook gedronken heb, binnen een dag geen afkickverschijnselen heb en ik thuis dronken het huishouden deed. Alleen bracht ik de kinderen niet naar school (die gingen met een vriendin mee of mijn man bracht ze wanneer hij vrij had), omdat ik niet achter het stuur wilde kruipen met een slok op en ze de schaamte van een dronken moeder op het schoolplein wilde besparen. Maar de term medisch wonder is iets waar ik nooit trots op zal zijn! Ik wil het wonder van voorgoed van de drank afblijven onder controle hebben. Als ik lees hoe lang sommigen hier er al vanaf zijn...dat wil ik ook! Wil er weer echt zijn voor mijn kinderen, weer het meisje worden waar mijn man verliefd op werd en niet dat dronken loeder die hij te vaak om zich heen had. Ook hij en ik hebben lijnrecht tegenover elkaar gestaan. Maar met veel goede gesprekken en therapie voor zowel hem als mij krijgt hij steeds meer inzicht in mijn verslaving. Ik WIL niet eens meer drinken, maar af en toe zeuren de gremlins zo hard, dat ik voor de bijl ga. En de 1e smaakt altijd naar meer. Ik moet dus wel stoppen, anders ga ik de mist weer in. Kreeg ook veel kritiek en priemende vingers naar mij toe, als ik gedronken had. En zelfs als ik een paar dagen niks had gehad, dan hoorde ik nog wel, dat men gewoon verwachtte dat het mis zou gaan. Nu gebeurd het (nog) niet zo vaak, maar als iemand nu zegt, dat ze het goed van me vinden dat ik niet meer drink, dan ga ik gewoon zweven!

Albertina, beterschap! Kwakkel hier ook nog, maar voel me niet ziek genoeg om m'n bed in te kruipen. Rommel maar een beetje rond. Moet eigenlijk strijken, maar die paar overhemden lijken op de een of andere mannier een enorme stapel te vormen...Bleh..

Tasseke, zo was het niet bedoeld...Ik drink pas sinds iets meer dan 2 jaar te veel. Daarvoor af en toe een biertje, met een verjaardag of zo. Vorig jaar deze internetbehandeling gedaan en geslaagd. Stond ruim 3 maanden droog, totdat mijn vader toen plotseling overleed. Giga terugval, dus in april de crisisopvang in en toen dat daarna weer mis ging, in september jl 4 weken weer de opvang in. Wel veel opgestoken daar, maar niet zozeer van de hulpverleners die daar werken, maar meer van de medebewoners zelf. Hoewel ze veelal langer verslaafd waren en ook aan drugs en medicatie , zaten we allemaal in hetzelfde schuitje: Je bent verslaafd en je wil er vanaf. Sommigen hadden wel 20 tot 28 opnames achter de rug en vielen zodra ze thuiswaren weer terug in hun verslavingspatroon. Een paar kwamen er puur voor de afkick mbv medicatie en liepen doodleuk na een dag of 3 de kliniek weer uit. Ik heb er een dagboek bijgehouden en elke keer als die gremlins week komen, dan lees ik daar in en hoe opgesloten en eenzaam ik me er voelde. Hoe ik vooral mijn kinderen miste en de vrijheid te doen wat je wil. Want in zo'n kliniek zijn strenge regels en je hele dag zit volgepland. Thuis heb ik ook vaste tijden waaraan ik me moet houden (school, werk, zwem- en bedtijden enz), maar vind toch meestal wel een uurtje voor mezelf. Je moet tegen wildvreemden je persoonlijke verhaal vertellen (iets waar ik face to face erg slecht in ben) en huilde me 's avonds in slaap. Klinkt misschien zielig, mar zo bedoel ik het niet! Het heeft me de ogen geopend. Geen drank meer voor mij, anders word ik weer opgenomen (en dan met een vervolgtraject, dus langer dan 4 weken) en dat wil ik absoluut niet! Kijk maar eens naar BNN op zondag, naar het programma Äfkicken". Ik slik dus braaf Refusal en Campral en hoewel ik er nu ziek van word, zullen die medicijnen me helpen van de drank af te blijven. Met m'n dronken kop veel domme dingen gedaan, veel vrienden en zelfs familie waar ik niet meer welkom ben en de schaamte dat ik een alcoholiste ben...dat wil ik dus niet meer...

Nu ik niet drink merk ik, dat ik weer de dingen begin te doen die ik leuk vond voordat ik versaafd raakte. Welliswaar met kleine stapjes, maar ik loop wel langzaamaan de goede richting weer op.

Goedemorgen iedereen! Soothe en Kaia, goed geslapen na 1 jaar nuchter? Op naar het 2e jaar! Ik laat de 1e vandaag weer staan en voeg me bij de woorden van Geer; minderen is ook voor mij geen optie. Vaak geprobeerd, lukte niet. Dus stoppen en vooral ervanafblijven. Tasseke, ook ik heb wel terugvallengehad, maar zoals jij het schrijft had ik het nog niet bekeken. Had idd veel vaker kunnen gebeuren, dus dat schouderklopje heb je verdiend.

Dan is de motivatie ver te zoeken, ja. Blijf vooral hier van je afschrijven en als hij morgen met een geweldige kater opstaat en jij niet, dan zul je je een stuk beter voelen (letterlijk en figuurlijk). Misschien is deze internetbehandeling ook wat voor hem???

Ik doe een beetje met je mee, Marjo. Zit hier aan een cupasoupie en ik rook niet, dus neem ik er een manderijntje bij. Ik slik trouwens multivitaminen van Kruitvat. Ook 's morgens, als ik de kids naar school heb gebracht. Op een vast tijdstip, zodat ik ze niet vergeet. Ben een beetje klaar met het huishouden. Krijg alleen de was niet droog; droger ik stuk. Is nu een waterballet boven, gggrrr:devil: Dus snel alles ophangen, voordat ik straks de kids weer van school ga halen. Manlief komt vandaag ook voor het eerst bij de gespreksgroep voor partners die samenwonen met een verslaafde. Ben benieuwd hoe het hem vergaan is en hoop, dat het hem wat verder helpt om wat meer inzicht te krijgen. Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Ik deel veel hier met jullie, maar hij kan z'n verhaal eigenlijk niet kwijt.

Tip voor iedereen die het momenteel moeilijk heeft met die !@#$%& gremlins: Ik heb voor en tijdens de opname een dagboek bijgehouden en dat doe ik nu nog. Dan kan ik teruglezen hoe ik dacht dat alles goed met me ging, terwijl ik dronken was, hoe ik weer opkrabbelde en me elke dag beter voelde en sterker zonder drank en als het nu begint te kriebelen, schrijf ik de voors en tegens op en echt, de nuchtere lijst is langer en die geeft een beter gevoel dan dat dronken gekrabbel..

Ben ik weer. Redelijk goed gesprek gehad, gelukkig. Voel me wel altijd down als ik er weer wegkom. Word weer herinnerd aan m'n verslaving en dan moet ik ook nog medicijnen slikken. Maar goed, hoe klein en waardeloos ik me nu even (hopelijk even dan...) me voel, het is voor een goed streven: van de alcohol af te komen!! Er voelen zich hier meer niet echt prettig vandaag lees ik. Dus ik ga jullie niet lastigvallen met m'n slechte humeur enz, maar probeer positief te blijven. Krijg vanaf volgende maand ook weer psychische hulp. Had ik al om gevraagd, maar hoewel ze het eerst niet nodig achtte, ziet m'n begeleidster nu wel in, dat ik ook met mezelf in de knoop zit en niet alleen met een alcoholprobleem zit. Hoop weer innerlijke rust te vinden om zo tzt de medicatie af te kunnen bouwen met als einddoel van de drank af te blijven. Heb nu trouwens een nieuwe hobby ontdekt, schilderen. Word ik lekker rustig van en het is leuk om te doen!

Carolien, die pagina die je tipte doorgelezen en die bijwerkingen die ik heb, hebben er meer hier. Net alsof je met een enorme kater de dag doorgaat. Dus maar doorbijten en vooral doorslikken. Ik ga nu naar therapie, op de fiets. Frisse neus halen, werkt ook goed tegen koppijn en misselijkheid bij mij. Tot later!

Lianne, het is idd hetzelfde boek. Heb 'm nog lang niet uit, maar kan er wel wat mee, ja. Heel herkenbaar en op een leuke mannier geschreven. Nu hopen, dat het ook doet wat het beloofd! An, ik heb altijd al heftig gereageerd op medicijnen, vandaar dat ik eerst ook geen Refusal en Campral wilde. De dosis Campral is verlaagd door de arts en ik stel haar ook wel voor, om ipv 1 tablet een halve te slikken per dag. Drinken doe ik met de combi toch niet.

Lianne, ik lees momenteel ook een boek van Allen Carr, stoppen met alcohol. HP, wegsmijten al die flessen!! Je hebt zoveel in huis lees ik, daar schrik ik gewoon van. Weggooien geeft zoveel meer voldoening dan je kapot te drinken.

Carolien, daar dacht ik net dus ook aan tijdens het boodschappen doe, dus geen domme vraag, hoor! Heb wel een test gehaald voor de zekerheid en ik ben niet zwanger..Toch een griep of iets onder de leden. Wel jammer eigenlijk, zo'n kleine dreumes en het begint al weer te kriebelen bij mij... Ik las iets over Refusal. Dat slik ik dus ook, elke ochtend als ik opsta. Dan kan ik de rest van de dag niet drinken. Wil ik ook niet, maar het is en stok achter de deur voor als de gremlins op visite komen. Je schijnt er doodziek van te worden, de combi Refusal en alcohol en dat wil ik echt niet meemaken. Heb wel last van de bijwerkingen (moe, hoofd- en buikpijn en overgeven en diarree).Vind het eng, nu ik weer moet lere leve zonder drank; alle gevoelens toe te laten en weer te leren voelen zonder het te verdrinken. Maar als ik dan Soothe's schrijven lees en het bij hem een gewoonte begint te worden niet te drinken en ik uit ervaring weet, dat er hele periodes geweest zijn, dat ik niet 1 moment aan bier dacht, dan weet ik, dat ik het kan en ooit zal leren m'n leven voor de verslaving weer op te pakken.

Ga toch maar even boodschappen doen..Veel vers fruit halen en nog wat Sinterklaasdingetjes voor in de schoenen. Daarna naar therapie en dan kom ik hier weer. Tot later!!

BamBam, het spijt me te lezen, dat je verontrustend nieuws te horen hebt gekregen en een moeilijke tijd tegenmoet gaat. Knap van je, dat je het nuchter wil doorstaan. Hier vind je vele luisterende oren en schouders op op uit te huilen, mocht je het nodig hebben!

Wasmachine draait, heb er nog maar een paracetamol tegenaangegooid en neem straks een kopje boullion voordat ik wegga.. Kaia en Soothe, ik hoop (en zal errug m'n best doen) om volgend jaar ook een jar ADB te zijn. Het lijkt me heerlijk als de gremlins steeds minder gaan zeuren en met opgeheven hoofd door de supermarkt te kunnen! kreeg vanmorgen wel een knuffel op school van een vriendin. Dat ik het goed doe en m'n medicijnen neem en weer de kids naar school kan bengen. Sjonge, dat deed me echt goed, na zoveel negatieve opmerkingen. Stond ik daar naast m'n fiets een potje te janken...maar dit keer van blijdschap!

Ik leer ook veel hier op het forum. Misschien ook omdat we allemaal dezelfde gevoelens hebben qua verslaving, de valkuilen, gremlins enz. Een therapeut die je volgens het boekje wil behandelen bedoelt het wellicht goed, maar weet vaak niet eens hoe het voelt...Tijdens de opname een paar therapeuten leren kennen, die ook verslavingsverleden hadden en dan merk je toch het verschil. Het praat makkelijker, je hebt immers maar een half woord nodig. Maar ook veel gehad aan de gesprekken met de medebewoners. Vergelijk het maar met wat we hier op het forum delen. Je deelt gevoelens en ervaringen met elkaar, die in mijn geval vaak hee waardevol zijn. Jullie zijn een beetje familie geworden!

Ben her en der een beetje aan het bijlezen. Valt me op, dat iedereen moe en kwakkelig is. Soms neigt het naar een kleine depressieve bui. Komt het door het weer of hebben/ krijgen we wat onder de leden? Moet hier ook vanalles doen, maar kan me er niet echt toe verzetten. Draai vandaag maar op halve kracht. ook herkenbaar wat Stien schreef; wij vrouwen draaien vaak overuren (niet boos opvatten, heren!!), maar daar ga ik hier verder maar niet over klagen. Denk soms wel, dat de drank me sterker maakte en alles ging me ook veel soepeler af. Maar dat is natuurlijk niet zo. En ook het schuldgevoel komt bij mij steeds om de hoek kijken. Zelfs nu ik me niet lekker voel, gewoon omdat ik wat ziekjes ben ben ik bang op straks naar therapie te gaan, omdat ze wellicht daar denken, dat ik wel gedronken heb...