orleando

An, kan je helaas geen virtuele wasmachine sturen... Tasseke, goed te lezen, dat ik niet de enige ben met opnames achter de rug. Het is niet iets om trots op te zijn, praat er ook niet graag over. Voelde me toen eenzaam, alleen en erg klein. Floortje, ik sluit me bij Tasske aan. Waarom zo down op jouw verjaardag? Ik herken het gevoel wel, altijd bang iets fout te doen, op je tenen lopen in dit leven en ik zeg enorm vaak sorry. Voor je verjaardag:

Tasseke, ik ben november vorig jaar gestopt en dat ging lang goed, totdat mijn vader in febrari jl plotseling overleed. Ben in april weer begonnen met drinken, in mei en juni opname gehad en in september zelfs 4 weken van huis. Vanaf 31 oktober echt weer gestopt, alleen 2 dagen wel gedronken, maar nu dus niks. Slik Refusal als stok achter de deur en daar was ik ook even mee gestopt (dom!!). Wil nu ook niet meer drinken, want ik voel me veel beter zo. Fysiek nemen de klachten af en ik word me steeds bewuster van m'n gevoelens enz. Ik ben ook vaak teruggevallen, maar dan bedoel ik niet 1 of 2 biertjes, maar echt te veel drinken. Mijn hulpverleenster vraagt altijd of ik gesdronken heb sinds onze laatste afspraak, vandaar die stopdatum. Maar wat jij schrijft is ook een goed idee, stopdatum 1- 01- 2009. Zowieso wil ik gestopt blijvwn, want minderen is voor mij geen optie. De 1e slok smaakt naar meer en als er meer in huis is, moet het op. Dus niks in huis, geen 1e slok maar vooral de 1e laten staan.

Goedemorgen allemaal, @ Har, goed te lezen, dat je gisteren niet langer alleen was. Werk aan jezelf en kom er weer bovenop! Niks is het waard naar die drank te grijpen; durf te geloven in jezelf, lieve Har @ Gem en Tapas; chappeau voor jullie 1,5 jaar nuchter bestaan. Jullie zijn, net als Soothe, een voorbeeld voor mij. @ Floor en buurvrouw; van harte met jullie verjaardag! Voor de rest gaat het hier z'n gangetje. Er komt rust in huize Orleando. Slaap rustig (volgens manlief lig ik vrijwel stil en dat is wel eens anders geweest). Laat de hele papiermolen maar op me afkomen. Ik verwacht niet zoveel meer van buitenstaanders en leg de lat minder hoog voor mezelf. Probeer dat in ieder geval. Bekijk het per dag en dat is goed te overzien. Gemlins zijn nog steeds ver te zoeken en dat bevalt prima. Hou, op en misstap na, mijn stopdatum op 31-10. Dus met oud en nieuw 2 maanden nuchter en het nieuwe jaar leer ik van mezelf te houden. Ga proberen mezelf niet meer zo te laten opjagen, teneinde dit gevoel van rust vast te houden. Het bevalt me prima zonder drank, kater en aanverwante ellende.

Hoi Trees, ik zie dat jij hier ook bent. Gaat alles goed met je? Hier gaat het prima. Niet te snel in jubbelstemming raken, maar voel me wel goed nu. Ga met een zakje nootjes tegen manlief aankrullen en NCIS enz. kijken. Morgen met kids de hort op. Gek, nu de Campral niet meer hoeft (Refusal slik ik nog wel elke ochtend) is mijn trek weg. Daar slikte ik die pillen dus voor, maar werd er doodziek van. Nou ja, ga me er niet druk om maken, zolang het zo gaat zoals nu mag ik niet klagen! Har, ik hoop dat je inmiddels hulp hebt. Maak me zorgen om je. Volgende week naar de psycholoog. Ga deze week er eens goed voor zitten wat ik zoal met haar bespreken wil. Drankprobleem komt voort uit onderliggende problemen. Die samen met haar eerst aanpakken, dan volgt de rest ook wel. Voor iedereen een fijne avond, goede nachtrust en morgen weer een droge dag! Tot morgen, slaap lekker straks

Pizza is op, kinderen liggen fris gewassen (warm bad) en rozig in bed en de laatste restjes huishouden zijn gedaan. Tijd voor mezelf ! Koppie thee, hier ook kaarsjes en straks tegen manlief aankruipen. Ik las hier wat over de humor erin houden. Dat doe ik dus eigenlijk altijd. Kan beter om mezelf lachen, dan dat een ander de spot met me gaat drijven. En het is en blijft ook een masker ja, waarachter ik m'n verdriet kan verschuilen. Degenen die me echt kennen en die ik toelaat achter de dikke muur weten wel hoe ik echt in elkaar steek, maar een gewone dosis zelfspot en humor houd me op de been. Tijdens de opname ging het ook met een lach en een traan. Dat moet ik trouwens wel toegeven; hoewel ik het eng vond en er als en berg tegenop zag zo lang van huis te zijn en je lief en leed met volkomen vreemden te delen, was je nog altijd in staat zelf te bepalen wat je wilde delen en in welke mate en het voelde best wel goed over alles te praten met mensen, die in hetzelfde schuitje zaten. En of het nou alcohol, drugs of medicijnen waren waar je niet vanaf kon blijven, het is en blijft een verslaving en het voelt goed je gevoelens te delen met iemand, waar je niet eerst alles aan moet uitleggen. En ja, soms waren we gewoon lekker gek. Het schepte een band en sommigen mis ik tot op de dag van vandaag. Vraag me af of hij/ zij het nu nog redt, hoe het met hen gaat enz. Want ik heb geen contact meer met de meesten.

Gem ,jij ook hallo! Vind jouw spreuk nog altijd mooi: in het verleden gebeurd niks meer. En toch willen de geleerden onder ons altijd maar dooremmeren over datzelfde verleden. Maar dat kan ik idd niet meer veranderen; de toekomst juist wel! Als ik kijk in m'n verledenmet drasnkperiodes en hoe mijn toekomst eruit kan zien zonder drank, dan is de keuze snel gemaakt.

Hmmm...toetsen blijven wat hangen geloof ik. Ik bedoelde dus wij.. en niet lj...

Ij eten zometeen lekker pizza !

Har, ik lees dat het niet goed met je gaat. Ik wil je zo graag helpen; je hebt mij immers zo vaak geholpen. Ik hoop, dat je de rest wat je nog in huis hebt wegkiepert. Blijf hier, schrijf het van je af, maar laat de drank drank zijn en drink geen druppel meer. Ik geef je een warme omhelzing, een schouder om op uit te huilen. Har, An, je mag me gerust wijfelaar noemen, al twijfel ik er niet aan om echt te willen stoppen. Gaat nog steeds prima hier. Zit aan de cupasoup, kinderen hebben buiten gespeeld en zijn nu binnen, want het gaat schemeren en dan heb ik ze liever niet meer buiten. Morgen gaat manlief werken en ga ik met ze op stap. Leuke dingen doen, samen. Heb er zowaar nog zin in ook.

Manlief is vandaag vrij, dus zo eerst naar de supermarkt wat lekkere dingen voor vanavond in huis haeln (knabbelspul welteverstaan) en daar na samen met de kids de hort op. Zie jullie vanavond weer en anders morgen. Voor iedereen die het moeilijk heeft vandaag; een knuffel en een arm om je heen. Voor de rest, alleen een fijne, droge dag!!

Sorry, heb m'n posting per ongeluk bij gisteren neergezet, was voor vandaag bedoelt... Maar goed, gisteren met gezin naar Zwolle getogen, naar die ijssculpturen. Mooi, adembenemend. We zijn wel 3 keer rondgelopen en elke keer zagen we weer een nieuw detail. Wel koud (-8 graden), maar ik werd er gewoon stil van. Blacky: Har, gaat het goed met je? Ik heb niet alles doorgelezen, maar men schijnt zich hier zorgen om je te maken. Tine, goed van je die 5 weken!! Hier gaat het ook goed, geen trek, geen gremlins. Gewoon lekker genieten van de dingen die op mijn pad komen zonder dat ik ze moet (nou ja, moet...) halen.

kom midden tussen de postings binnenvallen, met alleen positief nieuws, maar het gaat niet zo goed met Har, begrijp ik. Weet alleen niet precies waarom, heb nog niet bijgelezen. Har, ik vond je psoting van vanmrgen mooi; ik word rustig van die muziek. Tip: ga naar Zwolle, naar de ijssculputeren waarover ik van de week schreef. Mooi, adembenemend. We zijn er een paar keer rondgelopen en elke keer zie je weer een nieuw detail. Trek wel wat warms aan, het is er -8 graden! Blacky, Ik leef met je mee! Tapas: ik heb je posting van RET afgedrukt en ga ermee aa de slag in m'n dagboek. Zal me zeker helpen meer inzicht in mezelf te krijgen teneinde mijn denken en handelen te begrijpen en te veranderen in positieve zin, ipv weer te vervallen in oude, verkeerde gewoontes. Dat laatste gaat trouwens goed: geen trek, geen drank !

Die mazzel heb ik; ik heb nog nooit gerookt. Wel geprobeerd toen ik een jaar of 14 was, maar vond het zo smerig!! Mag wel gaan stoppen met snoepen, want zodra ik niet meer drink, (vr0eet ik me een weg in de rondte...En de winkels werken deze tijd van het jaar goed mee, gevulde speculaas en de meest lekkere chocolade en salades...Ben niet kieskeurig; ik lust alles! Dus mijn goede voornemens voor 2009: - stoppen met drinken (stipt op nummer 1!!) - minder snoepen - houden van mezelf

Ik hoef er pas begin volgende maand weer heen, volgend jaar klinkt echter beter (en is nog waar ook, ) Ga gewoon lekker genieten van m'n kids, wat de wereld me deze vakantie zal bengen en bewust niet wat ik zou kunnen opzoeken. Manlief is ook nog redelijk op tijd thuis, dus ook weer van elkaargenieten. Heeft wat voeten in aarde gehad bij ons, maar we komen er wel. M'n gedachten op leuke dingen projecteren wil helpen. zo effe op google naar die ijssculpturen snuffelen. Iemand nog meer tips voor een leuk dagje uit met grut? Want de ballenbak heb ik zo langzamerhand wel gezien...

Was ik weer. De roddels op het schoolplein weer overleefd (niet normaal wat mensen over je verzinnen. Hebben die mensen geen hobby of zo?) en de vakantie is officieel begonnen. Vanmiddag de oudste naar een vriendje brengen en weer ophalen en voor de rest geen vaste plannen. Tasseke, aan deze kant van de computer herken ik je geworstel. Ben die gesprekken, opnames enz ook zat. Het ziet er op papier misschien goed uit, maar ik heb niks aan structuurgerichte therapie en diepgraven naar emoties. Dan heb ik het gevoel weer terug te gaan en ik wil juist vooruit. Ik wil ook de controle weer terug, die heb ik nu uit handen gegeven aan de witte jassenbrigade (bij wijze van spreken dan) en ik ben een controlefreak. Tapas, die RET ga ik zeker bij mezlef proberen. Door een dagboek ernaast te leggen en het piekeren en hersenspinsels van mezelf beter te kunnen doorgronden zonder hulp van buitenaf. Dan moet je weer alles gaan bepraten en ik ben niet zo'n prater. Wat ik wil? Inzicht krijgen in mijn eigen ik, zodat ik beter met mij kan leven, lief voor mijn lijf kan zijn en van me kan leren houden. Weer leren voelen, beleven, meedoen in mijn eigen leven en niet alles vanuit een dronken zeepbel meemaken. Nu alleen het goede plan nog in de praktijk weten te brengen (en houden).

Antonia, dat weten ze wel... Heb de kaartjes weggegooid. Wil ze niet meer zien. Nou, afwas gedaan, boel is weer netjes hier. Ga de kinderen zo halen. Laatste schooldag en ze zijn moe van gisteravond. Heb een lekker soepje voor ze opstaan en zal ze de komende vakantie lekker verwennen. En daarna natuurlijk ook ! Tot later

Antonia:

Vie, ik moet wel min of meer met die zgn wonderdoeners om de tafel. Heb nu eenmaal die afspraken staan en ook de school en mijn man's wergever zijn inmiddels op de hoogte gebracht. Anders krijg ik straks jeugdzorg of weet ik veel op mijn nek en dan ben ik nog verder van huis. Ik kom dus wel die afspraken na, maar geef je gelijk; ik zal het zelf moeten doen. Heb m'n buik ook wel vol van therapie, vandaar dat ik met m'n vingers van de drank af moet blijven. Heb tijdens m'n laatste opname gehoord, dat ze me eigenlijk een interne behandeling willen geven van een klein jaar. Zie je het voor je?? Ik heb 3 kleine kinderen! Schrok me wild. Kan toch niet zo lang van huis blijven? Dus met een boog om die troep heen en de waarheid onder ogen zien. Ik KAN niet drinken voor de gezelligheid, dan ben ik alles kwijt en dat is het niet waard. Dan maar gesprekken, therapie en weet ik veel. Als ze maar geloven, dat ik ook echt niet meer WIL drinken.

Ben even voor de opname getest en scoorde 8 van de 10 keer ja, dus ik kreeg dat toen wel te horen. Ook tijdens de opname gooiden ze m'n mannier van handelen op borderline of afkickgedrag (junkiegedrag dus). Maar krijg nu weer te horen, dat de borderline niet officieel is vastgesteld, dus ik weet het ook niet meer. Als ik erover lees, herken ik wel veel van mezelf. Maar ik heb het (vind ik dan als niet-deskundige), dat ik het aardig onder controle heb. Zowieso vanwege m'n kinderen. Die zijn veel te klein om dat soms extreme gedrag mee te maken en dat onderdruk ik dan. Dat is voor mezelf ook een stok achter de deur, dat ik niet meer mag drinken van mezelf. Dan verlies ik de controle en dus ook over mijn gedrag.

Dat is een opluchting, Pippi. Ik schreef al, dat ik zal proberen minder te zeuren. Koe bij de horens vatten en knokken voor een leven zonder aclohol. Las net de posting van Tapas over RET. Hadden ze het tijdens mijn opname ook over en nu Tapas het zo helder heeft opgeschreven, lijkt het ook iets voor mij. Zowel voor de borderline als de RET bestaat hier dagtraining, maar zo kan het dus ook. Is iemand hier toevallig ook bekend met VERS traning?

Pippi, ik schrik een beetje van je posting en heb het idee, dat ik je gekwetst, beledigd heb of wat dan ook... Maar ik ga idd andere hulp zoeken. Dus buiten de hulp van de verslavingszorg naar een onafhankelijke psychiater zeg maar. En ook al wil je niet meer op m'n berichtjes reageren, je leest hier wel hoe het gaat. Pippi:

Tapas, tijdens m'n opname hadden ze het ook over RET. Nu zie ik het door jou hier uitgelegd in heldere taal en ik ga het ook proberen. Wil ook rust in m'n hoofd. Dankjewel!!

Ik ben gaan drinken om wat rustiger te worden en het allemaal wat beter aan te kunnen (dat dacht ik dan, als ik wat gedronken had). Altijd druk druk, heen en weer vliegen en het gevoel te hebben heel de dag achter mezelf aan te rennen. 's Avonds bekaf en dan nog steeds bezig. Manlief na een drukke dag werken even met de voetjes op de tafel voor de tv en dan werd ik boos, maar zei niks. Van 1 slok kwamen er meer en nou ja, daarom zit ik nu dus met die !@#%& verslaving. De rust heb ik nog steeds niet, maar de druk van buitenaf om te moeten laten zien, dat ik niet meer drink en zonder kan, voel ik des te meer. Veel kwijtgeraakt (familie, vrienden) en er niks voor teruggekregen. Dus staan laten, die troep. Ik heb een soort van contract moeten ondertekenen bij de verslavingszorg, waar ik me aan moet houden. Dus op afspraken verschijnen, medicatie slikken, meedoen aan trainingen enz. Op zich niet erg hoor en ik hou me ook aan die afspraken. Maar ik zit er wel zowieso een half jaar aan vast. Daarna volgt een soort evaluatiegesprek. Wat er daarna gebeurd weet ik niet, is nog te ver weg. Eaan deze internetbehandeling heb ik ook veel gehad en aan dit forum nog steeds! Ik bedoelde eigenlijk, dat ik hulp wil naast de verslavingszorg. Want nu loopt zelfs de psychische hulp via hen, terwijl ik ook een persoon ben en niet alleen een verslaafde. Zit, buiten die verslaving, al langer met vanalles in de knoop en daar wil ik ook uit kunnen komen. Bij de verslavingszorg hameren ze er ook steeds op, dat ik me oet bewijzen en weer het vertrouwen van m'n omgeving moet winnen. Maar ik be zelf ook heel wantrouwend geworden en dat helpt ook niet echt. Worden mijn woorden verdraaid of soms heb ik zelfs iets helemaal niet gezegd, dat soort dingen. Vandaar dat ik steeds stiller word en de muur weer ga optrekken. Laat m'n kinderen wel toe, maar volwassen wordt wat moeilijker, snap je? En dat wil ik graag weer anders zien. Dus en van de verslaving af, maar ook weer durven ademhalen.. Oh, oh, ik draaf weer door...sorry...

Knuffie: Happy Birthday!!!

Kerstkaartjes komen hier ook binnen. En soms zijn ze alleen aan mijn man en kinderen gericht. Veel sterkte, geluk en moed voor 2009. We denken aan jullie en zullen er voor jullie zijn...Dat kwetst. Gisteren kreeg ik een kaartje van zowat de enige vriendin die ik nog over heb. Dat de gremlins volgend jaar weg mogen blijven en weet, dat ik m'n best doe. Yep, weer tranen. Waarom steeds die stomme terugvallen (heb ze nu niet gelukkig, zelfs geen gremlins)? Ja, dat heet verslaving, roepen de hulpverleners. Maar hoe kom ik ervan af? Wil niet meer drinken en ik weet, dat sommigen hier wel sceptisch zullen kijken naar m'n uitspraken, maar ik wil het echt niet meer Wat levert het me op? Beroerd voelen, meer halen, mezelf nuchter drinken, gaten in m'n geheugen en zo kan ik wel doorgaan. Maar wat brengt het me in positieve zin? NIKS!!! Een nuchter leven brengt zo veel meer positieve dingen. Waarom trap ik er dan vroeg of laat weer in???