orleando

!@#$%^&*()(*&^%#$%^&*() M'n hele schoonfamilie gebeld..en ze hebben opgehangen (ze hebben nr. melding>) Moet ik morgen zo'n (voor mij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) onderzoek. Weet je, laat het onderzoek goed voor me zijn, dus niks a-dhand.... Voor mij, echt dan kan ik door voor m´n kinderen. Ben zooooo bang, zooooooooooooooo bang ze nooit terug te zien

Ik ben bang voor morgen, dus pluk de dag nog !!

Beleg (op de broodjes ) mag je zelf kiezen; kaas of vlees, het maakt ons niet uit..of helemaal niks(onze jongste dochter..

An, hier gaan zelfgebakken broodjes erin met groentensoep; zin in??

Zal ik doen Tas, je hebt gelijk!!! Ben ook zo bang slecht nieuws te krijgen...maar dan meer voor hen dan voor mij... Voor al mijn familie hier : :light:

Ga zo de kinderen van school halen. Wilde de slee meenemen, maar de dooi treedt hier helaas in. Toch ga ik lopend. Neus in de wind, frisse lucht door mijn hoofd. Ben nog steeds bang, zo bang. Geen goed gevoel hierover ( over morgen bedoel ik). Liefst ga ik nu een blok om, radio hard aan en rennen maar. Maar ik heb kinderen, die van school gehaald moeten worden, willen spelen en straks zwemles en eten. zij weten niet van mijn pijn en hun (h)eerlijke onschuldigheid houd mij nu op de been.

Ha, tas, dus toch familie!! ik zit hier ook om dit tijdstip aan kliekjes van de dag ervoor. Kan het schelen meid hoe laat (vroeg) het is. Laat het je smaken!!

An, wat gebeurd er dan met die cyste? Moet die weggehaald worden, laten ze die zitten (hoewel, als die ontstoken is denk ik van niet). Die fybro-adenoom (had ik eerst) kon geen kwaad, dus die bleef zitten

Ik bel net mijn zus; die heeft het alleen maar over haar schoonvader...dit gaat lekker zo..

Toen ik de 1e keer een knobbeltje voelde en dit aan mijn moeder vertelde (die leefde toen nog) zei ze: ach, meisje, ik heb zoveel knobbels, ik kan ze niet meer tellen. Maar ik ben gewoon bang...

Ho!!! nu loop ik echt te veel op de zaken vooruit.

Tas, dan heb ik het maar gehad, anders slaap ik helemaal niet meer..Zie er als een berg tegenop. Dit kan er ook wel bij, jakkes. Doe ik m'n best om m'n leven weer op te pakken....

Op dit soort momenten mis ik mijn moeder, die me dan kon troosten. En aangezien mijn ouders allebei niet meer leven en mijn schoonfamilie me ook heeft laten vallen...sh*****t, wat voel ik me nu klein en alleen..

Sneeuw, er ligt hier eindelijk sneeuw!!! Glibberend de kinderen naar school gebracht en een paar boodschappen gehaald. Alles ging goed, draadje nog even nagelezen en nog steeds geroerd door jullie steun. Daarna ziekenhuis gebeld voor een afspraak en...ik kan morgen terecht of anders komende maand. Dus maar morgen gezegd, maar ik ben bang, zoooooooooooo bang..Het doet zeer en ik ben ook bang voor de uitslag. Vannacht niet geslapen van de pijn en dat had ik de vorige keer dus niet. nalief gaat morgen mee, gelukkig. bij de mammografie zelf mag hij niet zijn, maar hij is er wel om me te brengen, halen en vooral daarna op te vangen. Ik zit hier echt te huilen van angst...sorry..

Yep, daar vloeien de tranen. Thanx, Safi, dat had ik nodig, Helaas krijgt de pc weer kuren, dus ik log zo uit. Maar morgen probeer ik weer hier te komen en hopelijk doet hij (zij??) het dan wel goed. En wat jij net schreef, safi, dat print ik uit en plak ik in m'n dagboek. Bij moeilijke momenten zal ik het overlezen en het zal me sterken. Lieve familie, tot morgen en slaap lekker straks. Een heerlijke mooie, droge dag vandaag gehad en morgen laat ik de 1e weer staan!!

Kan ik mijn stopdatum veranderen in 31 oktober 2008 ?

FF, dat doe ik dus ook...Ik noemde kerstkransjes hier ook laatst kerstschransjes.

Safi, je raakt me. Ik doe eigenlijk net een beetje als An ( denk ik, dus zie het niet als een aanval op jou, An). Ik vlieg voor anderen en vergeet mezelf. Kwam nergens aan toe, deed niks goed (in mijn ogen en soms werd het ook gezegd), legde de lat steeds hoger voor mezelf en rende mezelf dus compleet voorbij. 's Avonds op, maar er toch zijn voor manlief en dat brak me op. Voor de buitenwereld perfectie, van binnen gierende onrust die ik ging dempen met steeds maar meer alcohol. Dat ga ik dus niet meer doen, maar nu val ik in een soort leegte. Kan m'n draai niet vinden, word onrustig en tel er de druk van het mezelf moeten bewijzen (mooie hulpverleenster, maar ze heeft het echt zo tegen mij gezegd..), dat ik zonder alcohol kan en een goede moeder ben en vrouw enz. en dan heb je een beetje een plaatje van dit persoontje. Mijn zelfbeeld is nog minder dan de buitentemperatuur momenteel...Daar moet ik dus aan werken en ja, dat gaat tijd kosten.. Kirky, die mammografie doet idd zeer (echt pijn dus:(), maar ik wil graag weten of er meer aan de hand is. hoop uiteraard van niet Tas, ik denk aan je, ! Ik moest gisteren eerst naar de huisarts, die heeft me doorverwezen. Morgen bellen voor een afspraak, maar dat hele vervolg lezen jullie wel. An, ik hou van je! Jullie zijn echt familie, dat heb ik al vaker geschreven hier...en ik voel me hier thuis. In het echt nog niemand gezien, maar dat durf ik niet. Ja, ik hou het droog, zeker weten! Het enige wat mag vloeien zijn tranen, maar die rommel niet meer

e.e.a. bijgelezen, maar veel gemist...sorry.. Tasseke, we kunnen geloof ik elkaar de hand weer schudden, want ik moet ook naar het ziekenhuis . Ik moet een mammografie van mijn borst laten maken en een echo. Het is waarschijnlijk een goedaardig gezwel, maar huisarts wil het toch zeker wete (en ik ook). heb dat onderzoek al eerder gehad en doet veel pijn. Zie er als een berg tegenop, maar als de uitslag maar goed is, dan heb ik dat er zeker voor over. Ik las, dat Tina in het ziekenhuis lag en er ook weer de dag na de operatie uit moest??? Belachelijk, zo snel, maar ze heeft Houtje om haar op te vangen. Houtje, geef haar een dikke knuffel van mij en wens haar beterschap!! Francesca, van harte met je 1-jarig nuchter bestaan!! Zag hier ook wat over relaties, al dan niet met of zonder kinderen, scheiden, appart wonen etc. tja...wij hebben hier ook onze sores, maar ik wil er wel samen uitkomen. Nadeel is, dat iedereen het op mijn probleem gooit ( de verslaving dus) en mijn man is een engele en ik de boosdoener. Zo kan ik niet denken, want waar twee mensen samenleven, doet niet steeds dezelfde persoon alles fout...En nu ik niet meer drink, voel ik me best eenzaam en kan niet doen, alsof er niks gebeurd is. eerst maar kijken, bij wie we in therapie kunnen. Verslavingszorg wil ons bij hun in therapie hebben, maar daar heb ik het wel even mee gehad. Beetje m'n buik vol van hun "wij weten alles over verslaving en als je het niet met ons eens bent, dan is dat junkiegedrag". Maar goed, we komen er wel en we blijven niet bij elkaar alleen om de kids. Geniet ook van het weer, helaas geen sneeuw, maar ook geen zatte kop en dito kater. Nee, voor deze dame thee!! En ookal drink ik niet meer en ben (hopelijk) geen crisisgeval, ik mag hier graag neuzen en kijken hoe het met iedereen gaat. ken jullie niet persoonlijk (durf ik niet), maar jullie zijn zowat familie van me:)!

na een dag lang emmeren met dit ^&*( apparaat, kan ik (hopelijk) reageren. Dus eerst alles bijlezen, testen of alles het weer doet en dan kan ik ook weer meedoen... Maar verder alles goed. Kon wel inloggen (vandaardat mijn naam er wel stond, maar jullie dus niks van mij hoorden), maar niet antwoorden..

Trees, je hebt me zo'n confronterend pb gestuurd, vlak voordat ik in september de opname inging. En met confronterend bedoel ik niks verkeerds naar jou toe, jij hield me juist een spiegel voor en heb vaak aan jouw worden gedacht. trouwens, veel dingen die hier geschreven worden (al dan niet aan mij gericht) zetten me aan het denken en dat is goed. Ik wil je graag helpen; jij hebt mij immers ook zo goed gesteund! Vandaar die bloemen voor je. Ik ga nog even voor de tv hangen. Voel me niet echt lekker; ik word verkouden. De kinderen hadden dat vlak voordat de vakantie begon en ik kom er nu achteraan. We hoeven gelukkig niks, dus rustig uitsnotteren tijdens de feestdagen. Ik wens iedereen een mooie, warme Kerst. geniet van wat op je levenspad komt en wat er niet ophoort schop je eraf. Tot morgen en anders tot de volgende keer!

Trees, Vul er maar een vaas mee. Ik denk aan je!

Trees, pb. Ik mis je hier op het forum!!

Op een paar dagen na (kleine terugval gelukkig en niet zo'n heftige) sta ik eind deze maand (eind dit jaar ) 2 maanden droog. Vorig jaar stond ik ruim 3 maanden droog. Moet er wel bij vermelden, dat ik geen problemen heb met mensen in mijn buurt die wel alcohol drinken als ik gestopt ben. Maakt niet uit wat ze drinken; van een pilsje tot liters sterke drank, ik heb er geen moeite mee. Ik kan niet minderen, stoppen is voor mij de enige optie. en als ik nou eens leer in te zien, da drank me niks, maar dan ook echt NIKS oplevert en een nuchter leven zo veel meer, dan kan ik er ook echt vanaf blijven. Daar streef ik dus naar. Drink nog niet echt lang te veel (tijdens de opvang verhalen van medebewoners gehoord waar m'n mond van openviel), dus ik heb zeer goede hoop voor mezelf. An noemde me onlangs een twijfelaar en ik kan daar niet boos om worden. Ik twijfel ook. Niet aan mijn wil te stoppen, want daar twijfel ik geen moment aan. Maar aan mijn kunnen. Kan ik er ook echt mee gestopt blijven? Kan ik weer leven zonder drank, ipv wil ik dat wel? JA, JA, dat wil ik!!! Dit voelt zo veel beter dan die katers, dat slome, zieke gevoel. De gaten in m'n geheugen, de schaamte en het mezlef weer nuchter drinken om zo een beetje redelijk de dag door te kunnen komen. Nu is mijn enige zorg of ik de buitenwereld ervan kan overtuigen, dat ik ook echt niet meer drink. Dat bewijzen dus, waar ik zo tegophik. En eigenlijk zou het niet eens mijn zorg moeten zijn; laat ze maar denken! Ik weet de waarheid en kletsen doen ze toch wel.

Eet smakelijk, Spud! Har, Trees, jullie ookhier? Hoe is íe?