Hallo ,
Ik heb voorlopig nog veel redenen waarom ik dronk , maar niet een specifieke.
Ik ben 26 en heb mezelf op mij 20 al laten opnemen , want ik vond het toen al welletjes .
Voor vrienden of "kennissen" want echte vrienden heb ik niet echt . Was ik gewoon een van de mannen die ook zo dronk . Totdat ik op het laatste half België ben afgereisd zonder er maar één ding van te weten .
Ik heb mijn vader gebeld en dankzij hem heb ik stappen ondernomen .
2 mooie jaren . Rust en sereen en nuchter !
Maar mensen kwetsen nuchter ? Is het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen .
Gewoon al nee zeggen voelt slecht , want je kan het niet verdoven . En plots leer ik mijn huidige vriend kennen ! Alles loopt perfect wel wat krap bij kas maar ok . Tot die helse tandpijn en geen cent voor pijnstillers en ik heb mezelf verloren in dat een glas raki en toen is het gebleven , langzaam maar het is binnengeslopen .
Nu heb ik zelfs een dochter van 4 gezond , gelukkig!
Ik ben ook gelukkig , maar het vergeten van dingen is rot vooral nu ze snel vooruit gaat .
Maar als ze gaat schreeuwen en ik loop meestal erg zenuwachtig rond , het is gewoon mijn karakter . Dan dronk ik .. want van drank word je lam en ik wil nog altijd gewoon rust . Al lijkt rusten als het niet in je karakter zit vrij lastig .
Als ik echt weet waarom dat ik drink laat ik het weten . Maar voorlopig is het wel nog vaag .