-
Aantal bijdragen
12.519 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Alles door albertina geplaatst
-
Dit verhaal heeft safi mij eens toegstuurd, ik heb het altijd bewaard. Speciaal voor Schorpioen. Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een inééngekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden . Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?" Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterende een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet! ", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vluchtje dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik...Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt." Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.". Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen." "Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar. "En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg. Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, "Verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar .. ...maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik ,ik ben de Hoop.
-
quote: Originally posted by: Hannah1 Maar ik denk dat iedereen het ermee eens is dat jij je energie beter in andere dingen kan steken. Dit ook gezien de reacties die je hebt gekregen op je eerste tekening. Dat is niet zo belangrijk. Ik denk dat mensen hier blijer zijn met dat het met jou goed gaat , en met wat jij wil bereiken dan dat je zoveel uren liefdevol gaat steken in tekeningen van de meeting. Ook zonder dat ben je waardevol en erg welkom. Het zal wel aan mij liggen maar ik zie géén reacties. Of lees ik weer naief? Maar ik sluit me wel bij je aan Hannah.
-
Oeps. Het was nog vroeg Dar.
-
Caro, gewoon op het slotje klikken, dan kan je ook een PB sturen als iemand off line is. Laatste posting Soothe 28-5 09.51 uur. Pagina 3.
-
Schorpioen, er is hier niemand die het in één keer is gelukt om te stoppen. Bij bijna een ieder is er een tijd aan vooraf gegaan van struikelen en opnieuw beginnen. Natuurlijk ga je niet wegblijven, het is juist goed als je hier van je af wil schrijven. Dat je verdrietig bent begrijp ik, alleen gaat verdriet niet weg door te drinken. Het wordt alleen maar versterkt las de roes voorbij is. Ik lees dat je teleurgesteld bent ik jezelf, probeer ook te zien dat je wel zo sterk bent om 2 flessen wijn weg te gooien. Kom op hoor, je bent meer waard dan in je bed te gaan liggen om verdrietig te gaan zijn. OOk ik heb hier regelmatig een schop onder mijn kont gekregen. Uiteindelijk heeft het mij de ogen geopend. Ik gun jou hetzelfde. Je hebt al hulp bij de detox, maak daar gebruik van, het is vaak te zwaar om het alleen te doen. Pak jezelf bijeen en ga goed voor jezelf zorgen. In bed liggen helpt daar niet bij.
-
Mogguh Hannah, ik dacht al, wat ben je laat. Ik word steeds benieuwer naar het boek. Ik hoop het van de week te ontvangen. Hier een bakkie koffie, vangen!!!!
-
Schorpioen, wellicht vind je mijn vraag niet zo leuk, ik stel hem toch. :$ Je schreef gister over je voornemens te stoppen, ik begrijp dat het tot nu toe niet is gelukt. Wat maakt het dat je je voornemens steeds uitstelt? Ik begrijp, het is de verslaving. Maar toch, je kan niet blijven voorbereiden om te stoppen. Mijn vraag is wellicht wat ongenuanceerd gesteld maar ik weet niet hoe het anders te omschrijven. tiepfaut.
-
Goedemorgen Gees, heb je de 20 pootjes al uitgelaten?
-
Mooi, Henk, Je doet me aan Tapas denken, die heeft ook altijd mooie teksten om negatieve gedachten om te buigen naar positieve. Daar heb ik in de loop van de tijd al erg veel aan gehad. En van het slachtoffer voelen omdat je niet kan drinken heb ik nooit zoveel begrepen. Ik voelde mij juist een slachtoffer als ik wel had gedronken. 'T is maar hoe je het wil bekijken.
-
Hoi Anjo, Fijn dat je lekker thuis bent. Lastig dat je strak staat van de trek. Ga lekker de tuin in zorg goed voor jezelf en als je niet gaat drinken ben je later zóóóóó trots op jezelf. Kan je in de kliniek je mail lezen?
-
Goedemorgen allemaal, nou ja, allemaal, voorlopig zit ik hier nog in mijn eentje. Gisteravond nog even een film gekeken, onder de film in slaap gevallen. Een half uurtje later weer wakker en niet meer kunnen slapen. Nu ben ik er zo aan gewend dat ik er niet wakker van lig. :$ Daarmee bedoel ik te zeggen dat ik me er maar bij neer leg. Waarschijlijk heb ik erg weinig slaap nodig. Toch voelt het nuchter wakker liggen heel anders als het niet kunnen slapen door het drinken van alcohol. Vandaag belooft weer een mooie dag te worden. De lucht ziet er prachtig uit en de vogels fluiten al een tijdje. Als ik hier zo naar buiten kijk kan ik stil worden van de mooie natuur. Ik woon aan het water en zie de eendjes zwemmen, het riet staat toren hoog aan de waterkant en het water is zo helder dat ik de karpers zie zwemmen. Vroeger had ik daar allemaal niet zoveel oog voor, nu wel, ik kan er echt van genieten, van de natuur. Hier vlak bij is een stilte gebied, daar kan je prachtig wandelen, komt bijna niemand tegen en je waant je dan soms alleen op de wereld. Ik kijk er naar uit als ik daar weer kan gaan wandelen of fietsen, dat deed ik s'morgens héél vroeg, een prachtig begin van de dag. Ik ga nu toch maar even een kop koffie zetten. Van slapen komt denk ik niets meer.
-
Ik zie dat ik vergeten ben uit te loggen. Nu ga ik lekker een filmpje kijken in bed. Slaap lekker voor straks allemaal, we kunnen er weer een droge dag bij optellen.
-
Hee An, heerlijk hé, zo'n mooie dag. Ik denk aan Edith Piaff, ik heb een film over haar leven gezien en haar autobiografie gelezen. Zeer indrukwekkend. Drank, drugs en één en al ellende. Maar wel een geweldige zangeres.
-
Dar, goed voor de conditie. Nu ga ik eens koken, lekker gezonde hollandse pot. Snijboontjes, biologisch karbonaadje en krieltjes. Jammie.
-
Dar, een ander keertje, oké? Ik heb er nu even genoeg van. Oh is je balkon mooi geworden? Henk, Ik begrijp dat je je broer tot een ander inzicht wilt brengen. Zolang hij er zelf niet klaar voor is denk ik dat het verspilde moeite is. Wel jammer natuurlijk. Joh, je bent zelf zo vreselijk goed bezig, focus je daar op. Wellicht gaat er dan bij je broer toch eens een :light: branden. Schorpioen, St janskruid werkt prima. Gewoon doen! En ook vitamine B1, kan je gewoon bij de apotheek kopen. Kost bijna niets.
-
Meis, ik ben al een uur bezig met proberen om een foto te plaatsen. Het lukt niet. Ik houd er maar even mee op, slecht voor de zenuwen. St. Janskruid is goed, als je maar geen andere medicatie tegen depressie gebruikt. Anders mag je het niet gebruiken. (ik ben drogist dus weet er wel wat van )
-
-
:$
-
Ik geef het op om een foto hierheen te verplaatsen. Wat een gedoe zeg.
-
Ah, bedankt Dar, ik print het even uit en dan ga ik het weer proberen.
-
Als ik het even zo mag noemen vind ik M een zwabber. Maar goed dat je niet mee bent gegaan. Voor wat hoort wat, pfffff, moet niet gekker worden.
-
Noa, meid wat een nare situatie. En, doodzonde van je dag trouwens. Lastig hoor, een vriend die ook drinkt. Ja, dat wordt vaak lastig, als je zelf niet meer drinkt en je wordt er zo mee geconfronteerd. Wel keigoed dat je zelf niet drinkt. Hannah, ik wil dat ook kunnen, een foto plaatsten. Alleen lukt het mij niet.
-
Moest een foto zijn.
-
Dar, ja ik wacht er ook nog mee hoor. Ik wil in november gaan, dat is de beste tijd daar. Dus hoogseizoen. Maar als ik de foto's zie krijg ik alweer kriebels.
-
Schijnt erg vaak voor te komen bij dit soort trauma's. Ik berust er maar in. Meer kan ik niet doen. Ben al blij dat ik wat uit de voeten kan en toch weer een paar uur per week aan het werk ben.