albertina

Gniffel Vie, gewoon iemand die vond dat ik het verdiend heb. Hier ook een druk hoofd, van alles tegelijk dus de dingen maar in mootjes hakken. Dat helpt mij nog altijd het beste. Dan overzie ik het weer en denk dan achteraf, waar heb ik mij eigenlijk druk over gemaakt?

Ik zie nu pas dat we ook een problemendraadje hebben. Eerlijk gezegd vind ik al die draadje verwarrend. Ik hou me maar bij ditjes en datjes.

Goedemorgen, Ik maak een diepe buiging voor Woman. En wens Tatum alle geluk toe in haar nieuwe huis.

Vie, ik ben dol op tassen. Van de week heb ik een wel hele mooie cadeau gekreken. regifliH ymmoT.

Ha Houtje, de laatste loodjes. Vie, ja, ik mag ook elke 2 jaar een nieuwe telefoon uitzoeken. Dar, hahaha, ik word ook wel eens door iemand gebeld, dan blijkt dat de toetsen niet geblokkeerd zijn. Dus het is niet de bedoeling dat ze mij bellen.

Slaap lekker.

Ik ga ook en nieuwe telefoon halen, alleen wil een zo eenvoudig mogelijk toestel, geen internet, geen camera en andere toeters en bellen. Ik vraag me af of die nog bestaan. :$

Ik ga op de dag zelden slapen. Dit vooral om het ritme niet te verstoren.

Jacc, nee dat gaat niet lukken, ik moet werken.

Igor, heb je gedronken voor je naar je werk ging? Het forum ligt er steeds uit dus ik probeer het nog één keer.

Ik werd vannacht wakker van een soort pieptoontjes. Dus zoeken waar die vandaan kwamen. Had ik mijn telefoon niet goed uitgedaan, batterij leeg. En daarna kon ik ook niet meer slapen. Dat wordt een lange dag vandaag.

Goedemorgen, Isa werk zo hoor! Yvonne, zet 'm op.

Lieve Desi, Je zusje gaat naar een plaats, vrij van pijn maar ook ver weg van jullie, die haar dierbaar zijn. dat kost tijd, voor haar en ook voor jullie, haar dierbaren. Lieve Desi je zusje vindt haar plaats, daar ben ik zeker van. Voor jou en je familie heel veel kracht en sterkte gewenst. Afscheid nemen is niet makkelijk. Zowel voor je zusje als voor de familie. Ik gun jullie allen een afscheid in rust. Afscheid nemen, doet pijn we leren het nooit. Ik gun jou en je naasten dat er na dit afscheid berusting mag komen, hoe pijnlijk dat ook is. Heel veel kracht en strekte.

Ik moest mezelf even een schop onder mijn achterste geven, als er een discussie is waar ik in op ga, vergeet ik een beetje wat ik wilde doen. Dus, net pas onder de douche geweest, wasdroger leeggehaald, afgestoft, nu even strijken en boodschapjes. Tot later.

Jacc, een heel klein adviesje. Ik heb een schriftje gekocht waarin ik elke avond opschrijf wat wel goed is gegaan. Dat doorbreekt toch een beetje de negatieve spriraal. Wellicht zou dat voor jou ook kunnen helpen?

Jacc, als je de behoefte voelt om hulp te vragen kan je toch aan je arts voorleggen hoe je je voelt? Wellicht kan hij of zij je doorverwijzen. Soms is het lastig alles in je eentje te doen, ondanks vrienden of vriendinnen. Het stoppen met drinken is niet alleen het 1e glas laten staan. Er komt wel een zelfonderzoek bij kijken om ook gestopt te blijven. Zelf heb ik veel steun bij AA en therapie. Ik wens jou ook veel kracht toe.

Mijn moeder is ook aan kanker overleden, ze was tot het laatste moment nog helder. Ondanks alle medicatie. Toen de arts kwam om euthanasie toe te dienen was ik erg dankbaar dat het zo kon. Ze is ingeslapen toen ze niet meer kon en wilde. Ik vind het fijn dat die mogelijkheid er is.

Jacc, wat je schrijft is heel zinvol hoor. En al zou het niet aansluiten op postings van anderen, je mag schrijven wat je voelt hoor!

Desi, heel erg veel kracht toegewenst.

Bol, ;);););););)

Ook zoiets, ik wil altijd meteen alle typfouten verbetere. Nu laat ik ze eens staan.

quote: Originally posted by: witte De grote vraag is: Ben je een deel van het probleem of ben je een deel van de oplossing? Witte, mooi opgemerkt, het is de bedoeling dat ik een deel van de oplossing wordt. Het kost wat tijd te accepteren dat wat ik altijd deed niet goed voor mij was. Nu wennen aan het gevoel dat het anders moet om een beter leven te houden, dat betekent een aantal zaken loslaten. Daar hoot dan ook materie bij, maatschappelijk aanzicht enz. Ik ben er nog niet uit, of laat ik het zo zeggen, het stemt mij soms wat verdrietig, het loslaten en accepteren.

Alf, werken is altijd een erg belangrijke invulling in mijn leven geweest. Zeker na mijn echtscheiding Kinderen heb ik helaas niet, inmiddels ben kan ik mezelf daar redelijk bij neerleggen. Eerlijk gezged hecht ik best wel belang aan materie. ik zou jokken als ik zou zeggen dat het niet zo is. Dus het dilemma met voors en tegens zal nog wel even voortduren. Geeft op zich niet, aldoende leer ik.

Goh, herkenbaar hoor Alf. Ik ben zelf ook druk met onderzoeken bij mezelf waarom ik zoveel aan een maatschappelijke status ophang. Ik kom er niet echt uit, nog niet tenminste. Door altijd een functie te hebben gehad waar ik moest presteren ook op vlakken waar ik moeite mee had, word ik mij wel steeds meer bewust dat het niet het allerbelangrijkste is. Ik heb er wel het belangrijkste van gemaakt, ten koste van mezelf. Nu is het dus zaak dat te accepteren.

Goedemorgen, ik kom net mijn bed uit, schandalig laat. Tas, ik kan mij je gevoel voorstellen, bij mij heeft het ruim 3 maanden geduurd eer ik mezlef wat ging thuisvoelen. Nu ben ik blij als ik weer mag. Ben reuze benieuwd hoe het je vergaat vandaag.