Peter6

Reden zou ik niet prijsgeven. Je weet nooit waar je ze nog eens voor nodig gaat hebben. maar verder maak je echt fantastische stappen. Ik kreeg oprecht een warm blij gevoel toen ik net je berichten las. Ik heb een wat drukke en bewogen week achter de rug (niks negatiefs omtrent gokken) dus was even verdwenen. En super ook hoe je moeder het heeft opgepakt!! Hou dit vast

Klopt, het helpt me ook ontzettend. Maar niet van hun kant af. Juist hun betrokkenheid beklemd me ook weer heel erg.

Mijn ouders gaan me eindelijk meer loslaten hebben ze toegezegd. Al doet het ze erg veel merk ik, het is de enige juiste keuze. Omdat ik zelf hierdoor kan bepalen wanneer ik hun hulp nodig heb en wanneer niet. En ik dus ook kan kiezen voor mensen die verder van me af staan. Elke uitglijder die ik maak, voelt als verlies naar hen toe. NOOIT dat ik dan ook een uitglijder zou vertellen tegen ze. Ik zal het zelfs nog kunnen verzwijgen als ze me ermee confronteren. En door meer afstand te nemen, hoop ik dat die drempel bij anderen lager zal zijn.

Bedenk je dat die 4K een boel geld is, maar niet onoverkomelijk! Je gaat een juiste stap zetten. En die zal met ups en downs gepaard gaan, maar het zal het waard worden. Heel veel succes!

Stap anders naar iemand anders die zicht krijgt op jou financiën, die je kan helpen sparen. Een extra muur waar je doorheen moet als het mis gaat. Maar echt waar, je partner is je allerbeste stopmaatje. En geloof me, vroeg of laat komt hij erachter. Maar laat me je dit voorhouden. Stel hij is jou. En hij komt hiermee, en zet een grote hulpvraag uit. Wat doe je? Waarschijnlijk donder je ondersteboven omdat je niks verwacht. Maar als dat voorbij is, ga je helpen. Althans, dat doet 95%. Je kan ook doorgaan, en deze cirkel waarschijnlijk nooit uitstappen. Want ik ga hard met je zijn. Als je eruit kon stappen, had je dit al gedaan. Maar je bent net als ik, verslaafd. En dan kun je die stap niet alleen maken. Sta open voor de hulp van naasten, of zoek het anders professioneel...

Hoe lastig ook, betrek hem erin. En vraag of hij jou financiën wil controleren. Desnoods je salaris op een gezamenlijke rekening? Voor jou dé manier om je spaargeld veilig te hebben denk ik? Én, zoek hulp. Ga in therapie. Heeft mij echt geholpen.

ben je nog altijd samen met je vriend? Goed dat je het weer opnieuw gaat oppakken! Wat was de aanleiding van je terugval de vorige keer?

Klopt, is ook echt zo... Ik heb de beste ouders van de hele wereld, zeker na wat alles is gebeurt en met alles waarin ze me nu nog willen helpen/ondersteunen. Alleen ik merk steeds meer dat ik deze strijd toch voor een groot deel alleen moet gaan doen, anders ga ik er nooit helemaal zelf komen. En de dingen die ik nu nog niet alleen kan (geld beheren etc.) heb ik dan liever uitbesteed elders. Daarvoor heb ik deze week gelukkig een afspraak staan bij de stadsbank.

Gisteren lange tijd met mijn ouders gesproken. Of eigenlijk meer hun verhaal aan moeten horen... Ze vinden dat ik niet open ben, m'n vader zei letterlijk dat ik een vreemde voor hem ben. Terwijl ze álles van me weten. Elke euro die ik uit geef (met de bankpas) zien zij direct. Verder zitten ze overal kort op. En het vervolgens gek vinden dat ik uit mezelf niet heel snel meer iets vertel. De kleine dingen die ik nog voor mezelf kan houden koester ik graag momenteel...

Hallo iedereen. Ik ben Peter, 24 jaar en ik ben een gokverslaafde. Die nu zo'n 2 weken echt "clean" is. Zoals elke verslaafde stond mijn leven voor een groot deel in het teken van draaien en konkelen, verzwijgen en keihard liegen... Helaas durf ik hier niet eens mijn echte naam te vermelden, omdat mijn omgeving niet op de hoogte is. Althans, mijn ouders weten het, mijn beste vrienden en nog wat familie. Maar al met al zijn dit 10-15 personen. De rest denkt dat ik nog altijd het perfecte leven heb wat aan mijn voeten ligt. Maar niets is minder waar. Van november vorig tot februari dit jaar heb ik op ambulante basis in een verslavingskliniek gezeten. Hier ben ik ontzettend veel over mezelf te weten gekomen. En nog altijd volg ik eens per week een psychotherapie. Maar ik merk dat ik het contact met iemand mis, die ook net als ik, gokverslaafd is. Wellicht dat ik die hier kan gaan vinden. Daarnaast denk ik erover om hier een soort dagboek te gaan bijhouden. Omdat ik nu de laatste stap wil gaan zetten om ook de laatste stuiptrekkingen van het gokken de baas te worden. Mijn verslaving in een notendop; - Begonnen op 16-17 jarige, toto'tje bij de sigarettenboer op de hoek - Vanaf 18-19e de stap naar online gokmarkt gezet wat al snel resulteerde in 500-1000 euro richting het internet... - Relatie liep op de klippen, waardoor het gokken extensief toenam. - Fraude bij toenmalige werkgever. - Studie niet afgerond. (buitenwereld dacht dat ik bijna klaar was) Huidige situatie; - Totale schuldenlast van pakweg 80.000. - Woon thuis bij ouders. - Werkt momenteel voor een uitzendbureau, en kan mezelf er heel slecht toe zetten om te solliciteren naar wat beters. Maar dat ga ik nu zo meteen doen als ik dit bericht gepost heb. - Ben close met een dame, nu zo'n 2 maanden aan het daten. Weet nog niks van mijn problematiek... Ik merk dat ik me nog altijd bij weinig tot niemand echt begrepen voel. Dit komt ook omdat ik mijn binnenwereld nog erg gesloten houd. Hier ga ik proberen mijn binnenwereld uit te schrijven. Eigenlijk geen idee wat voor verwachting ik daarbij heb, waarschijnlijk meer een hoop dat het me verder zal brengen. Of een motivatie zal geven tot iets.