Lied: Verslaafd Ik ben verslaafd aan van die koeken met zo'n harde roze laag Die je glimmend gaan verleiden: "eet me op, het liefst vandaag!" Van die zoete, roze koeken die zo zacht van binnen zijn. Als je boos bent of heel bang zijn die het beste medicijn Je moet ze hébben, hébben, hébben, anders gaat het echt niet goed. Je gaat trillen, beven, rillen; hoort die koeken alsmaar gillen: "pak me, bijt me, eet me, kauw me, want dat móet, dat móet, dat móet!" Ik ben verslaafd aan de computer, aan die science-fiction games. Waar je draken moet vermoorden of iets anders heel extreems. Waar je zeven extra levens en veel moed krijgt en de tijd. Maar je moet wel blijven gamen anders raak je levens kwijt. Je moet ze spelen, spelen, spelen' anders gaat het echt niet goed. Je gaat trillen, beven, rillen: hoort die games alleen maar gillen: "speel me, speel me, langer, langer, want dat moet, dat moet, dat moet! Het begint onschuldig met één koek, één game, maar soms wordt het meer en vaak een probleem. Je kunt niet zonder. 'T is een must! Je kunt niet stoppen. Nooit meer rust. En voor je 't weet ga je kopje-onder. De koek heeft jou. De game heeft jou Je bent hun slaaf, want dat gaat gauw. Wie roept er stop?! De koek is op.. De game is over.. Je moet niet langer, langer, langer, want jij bent toch niemands slaaf? Je moet niet langer, langer, langer want jij bent toch niemands slaaf?!