Anne1234

@Sonnetje, ik schrijf nog maar kort mee op dit forum en weet nog niet hoe alles werkt. Wil er dus meteen bij zeggen, ik weet je verhaal niet, wel naar gezocht bij de wie is wie. Wel weet ik wat van pammetjes. Ben zelf een jaar na mijn traumatische ervaring begonnen met maximaal 3x10mg oxazepam. Dit liep uiteindelijk op tot 90mg per dag dus bijna hetzelfde wat jij nu gebruikt. Ik wil je niet bang maken, maar bij mij eindigde dit er uiteindelijk in dat ik de wekker moest zetten om 30mg te slikken en vervolgens een uur te wachten om uit bed te kunnen komen om naar college of werk te gaan vanwege extreme duizeligheid en paniek. Dit vanwege de korte halfwaardetijd van dit middel. Na een dik jaar werd dit omgezet naar een gelijkwaardige dosis diazepam en die week vergeet ik nooit meer. Wat ik wil zeggen is, verdraag indien mogelijk de angst en probeer zo weinig mogelijk te gebruiken hoe moeilijk dat ook is. Nogmaals het is goed bedoeld en niet om je te veroordelen. Daarbij zou ik graag je verhaal lezen maar heb nog niet uitgevonden hoe ik daarop kan zoeken. Wat betreft mijzelf, ik kan ook wel wat steun gebruiken. Zondag met mijn beste vriend 3 glazen rode wijn gehad na 6 dagen droog. Ik was zo blij dat de drang naar meer er niet was, maar sinds zondag drink ik wel elke dag 3 wijntjes en dat wil ik ook niet meer. Reden ik heb vanaf maandag alleen maar op bed kunnen liggen door extreme pijnklachten die ik eens per maand heb en dan duren de dagen lang. En ter afsluiting iets positiefs. Ik mag vanaf volgende week het sporten weer gaan oppakken.

@Nietmeer, de afgelopen 3 dagen heb ik niet gedronken. In totaal van de 10 dagen in januari 7 dagen niet gedronken dus dat is een hele verbetering maar niet goed genoeg nog.

@jopie ja heerlijk hè! Heb me maar teruggetrokken, geen zin in nog een ruzie erover. Heb me maar teruggetrokken. Gelukkig een verdieping voor mezelf dus hoef ze niet tegen te komen, maar is niet wat ik wil. Hoop al zo lang op een beetje steun en begrip.

@jopie bedankt voor je reactie. Mijn huidige gewicht geeft mij het gevoel niet te mogen bestaan. Ernstig maar wel waar. Net eerlijk tegen mijn ouders gezegd dat ik gedronken heb vandaag. Ze liepen weg van tafel en werd gewoon genegeerd. Voor hun is het heel simpel als je niet meer wil drinken doe je dat gewoon niet, einde gesprek.

@Sober, wat een spannende tijd. Wel fijn dat je hondje weer thuis is. Kan ook steun geven. Zelf haal ik veel steun uit mijn dieren. Wat jullie zeggen over een projectje voor mijn sportschoolhouder, dat klopt. Het is ook niet heel ernstig, 20 kilo ben ik in 3 maanden kwijt. Het gaat me ook niet meer om het gewicht maar een gezonde balans. Helaas en verleden met anorexia en boulimia. Ik haal erg eigenwaarde uit als ik gezond en fit ben. En ja maat 36/38 zou ook weer fijn zijn vanwege alle mooie maar nutteloze kleding die nu in mijn kast ligt. Klinkt oppervlakkig maar maakt mij een stuk zelfverzekerder waardoor ik me sociaal niet isoleer en minder de behoefte heb om te drinken.

Wat ik van mijn hulpverleners heb begrepen is dat een trauma dat niet behandeld/verwerkt wordt vaak leidt tot alcoholmisbruik. Zelf heb ik er ook veel te lang mee door gelopen. De eerste jaren zonder extreem alcoholgebruik, maar in mijn laatste relatie ging er een wereld voor mij open. Zoveel liefde ontvangen, zoveel leuke dingen doen samen bijna altijd gepaard met meerdere drankjes. Tot ik op een gegeven moment alleen ging drinken om de dagelijkse spanning in mijn lijf te verbergen voor mijn ex-vriend, ouders, vrienden. Met als resultaat, einde relatie, veel kilo’s aangekomen en daardoor onzeker, schaamte voor mezelf en nog zoveel andere dingen. Mijn advies is, laat je helpen voor je trauma’s en depressie en wees eerlijk naar je omgeving. Ik ben dat niet geweest omdat psychische klachten in mijn omgeving vaak worden afgedaan als kom op doorzetten en niet zeuren. Nu zie ik in een dal zit als deze ziet mijn omgeving dat het geen onwil was maar dat ik echt serieuze mentale klachten heb. Dus mijn advies is ziek hulp en wees eerlijk.

Ja dat is onredelijk inderdaad. Het gekke is, ze zijn zelf absoluut geen grote drinkers. Maximaal 3 glazen per week denk ik. Ik ga het straks als ze thuis zijn vragen, alles achter slot en grendel. Ik moet het uit mezelf halen dat klopt. De onrust is alleen zo groot. Normaal sportte ik dat bijna dagelijks weg en dat kon weer na mijn blessure tot mijn paard twee dagen geleden schrok en op mijn kleine teen belandde. Dus dat is ook even geen uitlaatklep. Bovendien schaam ik me om naar de sportschool te gaan. Ze kennen me als superfit en nu 20 kilo verder ben ik dat niet meer. Is dat herkenbaar voor iemand?

Goedemiddag iedereen, Ik weet nog niet precies hoe het werkt hier (wel voorgesteld in wie is wie). Ik heb een slechte dag en dus al gedronken. Wat zouden jullie doen... de wijnkelder thuis is al op slot (woon door beëindigen relatie tijdelijk even bij mijn ouders), maar overal in huis is nog wel drank. Eigenlijk moet ik het gesprek aangaan en vragen of het weg mag toch? Alleen ik schaam me zo dat ik weer gedronken heb.

Tot nu toe gaat het goed. Dit is de derde dag dat ik niet drink en niet rook. Waar ik vooral last van heb is temperatuurschommelingen en dan vooral zweten van binnenuit? Is dit herkenbaar?

Wat een fijne en lieve reacties al. Ik zal proberen om op alle vragen en adviezen antwoorden te geven/reageren. Allereerst ja ik stop vandaag met de wijn en de sigaretten. Ondanks dat het niet superveel maar wel teveel is wat ik drink geeft mijn lichaam namelijk wel aan dat ik niet goed bezig ben. Het heeft heel lang geduurd voordat ik om hulp gevraagd heb omdat ik me schaamde voor wat er gebeurt was en de gevolgen ervan (periode met paniekaanvallen). Dus ging ik alsmaar door met alles zonder dat iemand wat wist. Mijn naasten zagen wel dat ik hulp nodig had, maar hebben zo zeggen ze achteraf ook “weggekeken” met de gedachte het komt wel goed. Daarbij ben ik omgeven door mensen die hoge verwachtingen van me hebben en leg ik mezelf veel op. Alles bij elkaar de ideale combinatie dus om te lang te wachten met hulp zoeken. Vanaf begin februari start ik met traumatherapie. Daarnaast volg ik ademhalingstherapie. Sporten doe ik graag en werkt tegelijkertijd therapeutisch voor me. Ik moet er vanwege een blessure alleen nog even mee wachten. Verder vroeg iemand nog of ik de diazepam op voorschrift van de huisarts krijg en dat is inderdaad het geval. Nou, vandaag de eerste dag dan maar.

Hallo, Ik vind het erg spannend om hier te schrijven, maar moet ergens beginnen. Ik ben Marie, al weer 32 en zit eindelijk in de situatie dat ik iets aan mijn probleem kan doen. Momenteel is mijn leven nogal een puinhoop. Van een sportieve (4/5 per week sporten), vrolijke en sociale vrouw ben ik verandert in een depressieve kluizenaar. De oorsprong hiervan ligt erin dat ik slachtoffer ben geworden van een geweldsdelict (details laat ik liever achterwege) met als gevolg chronische hyperventilatie, ptss en inmiddels ook een depressie en een alcoholprobleem. De afgelopen jaren ben ik onlangs al mijn spanningsklachten als gevolg van het trauma dat ik heb opgelopen alsmaar doorgegaan. met werken, studeren, mijn relatie en sociale contacten. Met werken in het vakgebied van mijn eerste studie ben ik twee jaar geleden gestopt in de hoop om adem te krijgen voor het afronden van mijn tweede master. Ik was er bijna, maar toen ik aan mijn scriptie begon werd het me teveel. Tot mijn eigen frustratie en die van mij omgeving. Om de spanningsklachten te verbergen voor mijn inmiddels ex vriend begon ik met een wijntje aan het eind van de middag. Dit liep uit de hand tot dagen dat ik voor het avondeten al een fles wijn opgedronken had en dronken was omdat ik door alle spanning weinig meer at. Een lang verhaal kort, ik ben gestopt met mijn master, heb geen werk, dagelijkse stressklachten, sport niet meer en ben hierdoor (en door de wijn) in een half jaar 20 kilo aangekomen en mijn relatie is voorbij. Momenteel weet ik niet waar te beginnen. Ik drink bijna dagelijks (variërend van 2 glazen wijn tot 1,5 fles en uitschieters naar meer), ik rook meer dan ooit, eet nauwelijks en slik maximaal 10 Mg diazepam per dag (al z’on 3 jaar) Waar te beginnen? Gister dacht ik, ik stop met alles tegelijk. Dat ging dus 1 dag goed en vandaag was daar die enorme onrust. Mijn vraag aan jullie hoe te beginnen? Zelf denk ik eerst stoppen met drinken en roken (gaat bij mij vaak samen) in combinatie met een gezond eetritme. Als dit gelukt is een start maken met het afbouwen van de diazepam. Mijn redenering 10 Mg is niet superveel en stoppen met de alcohol en sigaretten hebben voorrang. Wat denken jullie? Graag advies, ik ben redelijk wanhopig momenteel namelijk. Groet, Marie