Eind maart 2018 werd ik ‘s avonds van het ene op het andere moment ineens volledig doof aan mijn linker oor en hoorde ik direct een hoge schelle piep (tinnitus). Behoorlijk beangstigend.
Een bezoek aan de KNO-arts leerde mij dat ik sudden deafness had. Geen oorzaak te vinden, of m’n gehoor terug zou komen was de vraag en ik kreeg het advies om maar te proberen te wennen aan de piep.
Omdat prednison kan helpen bij het gehoorherstel ging ik meteen aan een stootkuur van 80mg. Ik kreeg direct last van bijwerkingen en al snel volgde mijn eerste ervaring met benzodiazepines.
Aanvankelijk heerlijk natuurlijk. De paniek van het gebeurde en de bijwerkingen van de prednison werden gedempt. Bovendien kon ik weer redelijk slapen. Ik ging dagelijks 30mg gebruiken.
Door alles wat gebeurde en de constante tinnitus, later toch weer slecht slapen en gevoelens om mezelf iets aan te doen omdat ik zo het leven nauwelijks meer zag zitten kreeg ik antidepressiva voorgeschreven, 20mg paroxetine. Ook bij het inregenen hiervan kreeg ik veel bijwerkingen waardoor ik de oxazepam bleef doorgebruiken.
De huisarts moedigde me aan om af te bouwen met de oxazepam. Helaas was de AD nog niet goed ingeregeld. Mijn eerste (en te snelle) poging faalde.
Bij een volgende poging hadden we helaas een overlijden in de familie. Ik was nog lang niet stabiel. M’n gehoor ging in die periode vooruit. Heel fijn, maar ook verwarrend omdat je gehoor en je hersenen steeds een tijdje nodig hebben om weer op elkaar af te stemmen. Vaak voelde ik me dan juist dover, of was ik overgevoelig voor geluid waardoor het zelfs pijn deed. Deze poging mislukte ook.
Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder. M’n gehoor is best wat verbeterd, maar er is wel degelijk schade. Wellicht kan een gehoorapparaat me nog helpen in de toekomst. De tinnitus is er nog en ik ben volop aan de slag met een psycholoog om mijn depressie te boven te komen.
Toen de AD goed ingesteld was en ik met behulp van een maatschappelijk werker van een audiologisch centrum een beetje ging leren hoe ik kan leven met gedeeltelijke doofheid en hevige tinnitus was het tijd om wat te doen aan de oxazepam.
Ik begon mijn derde afbouwpoging onder begeleiding van mijn huisarts die mij overtuigde dat ik sterke ben dan de oxazepam. Ik ben begonnen met 10mg eraf. Daarna wekelijks 5mg eraf. De laatste week gebruikte ik nog 5mg midden op de dag en sliep ik voor het eerst in 5 maanden zonder oxazepam. Die eerste nachten waren wat onrustig. De huisarts gaf me wel 3mg melatonine om de eerste nachten zonder oxazepam door te komen.
Ging het zonder ontwenningsverschijnselen? Nee, natuurlijk niet. Ik heb me erg onrustig gevoeld, heb vooral weer erg last van gespannen spieren gekregen. Dit kwam ook omdat ik in de laatste weken van afbouw weer ging reintegregen. De huisarts bleef me motiveren en begeleiden en overtuigde me steeds dat ikzelf echt sterker ben dan de oxazepam.
Ik heb veel op internet gelezen, ook hier. Veel verhalen maakten mij angstig. Ik wil niks af doen aan de moeite die velen ervaren. Ik ben de eerste om te erkennen dat het bij mij misschien makkelijker is gegaan dan bij anderen. Tegelijkertijd is mijn verhaal (in ieder geval voor mijzelf) wel een heftig verhaal. Het is traumatisch om ineens je gehoor te verliezen en ineens zo’n hevige tinnitus te krijgen. Helaas lijdt ik hier nog steeds onder en ben ik nog in gevecht om een depressie te boven te komen.
Toch is het gelukt van de oxazepam af te komen. Ik leef nu een paar weken zonder en ervaar geen ontwenning meer. Wellicht kan het verhaal hoop bieden aan anderen die willen stoppen. Vaak geloof je het niet, maar mijn huisarts had gelijk. Je bent sterker dan de benzodiazepines!
Succes!
Sannie reageerde op een bericht in een discussie:
Benzo Succesverhaal