Lee

Hallo mede forumers, Willen jullie mij helpen? Ik wil morgen stoppen met drinken. Maar weet dat als het 5 uur is, het zo ontzettend moeilijk is, dat ik al mijn goede redenen om te stoppen vergeet. Geven jullie mij een steuntje in de rug? Alstjeblieft, het moet toch een keer lukken? Jullie kunnen het ook! Misschien dat jullie kunnen mailen waarom het die bewuste avond wel lukte? Alvast bedankt! groetjes,medea

Hallo, Ik had me al ergens voorgesteld, maar wil het nog een keer doen, ben niet gekopieerd door Satja (snik).. Ben 46, niet getrouwd (na een lange relatie bedrogen door ex). Drink sinds mn 28e. Wil stoppen, maar het lukt niet, ben jaloers op jullie die het wel zijn gelukt. Maar ik blijf hoop houden. Elke avond na het werk gaat de fles wijn open en die gaat leeg... En elke ochtend heb ik weer spijt. Ben gelukkig met mn katten, heb een leuke baan. Maar that's it. Ik mis zoveel, en dat weet ik komt door die rotalcohol. Ik heb al wel veel geprobeerd, de Helderheid, de AA, Tactus, Cad.... Maar ik moet het toch zelf doen en dat lukt dus (nog) niet. Ik wil graag contact houden met dit forum omdat ik zoveel herken, en ik hoop dat door het schrijven hier het mij ook ooit lukt! groetjes, medea

Lieve Houtje, Ik vind het zo herkenbaar. Wilde ook al toen ik jong was niet meer verder leven. Heb pillen geslikt en gekrast. Het gaat nu beter, maar door die hopeloze verliefdheid weer zo op mezelf teruggeworpen. Veel te gevoelig, daar geloof ik ook heilig in, HSP. En dat is voor mij ook de reden dat ik drink. Maar jij hebt iets om heel trots op te zijn. Je drinkt niet meer zoals vroeger. Ik wel, ik kan die stap nog niet nemen. Maar (misschien is het een smoes) ik heb ook niemand voor wie ik het zou doen, geen kinderen geen partner. En mezelf vind ik nog niet belangrijk genoeg, vind het belangrijker om even minder te voelen. groetjes, medea

ik merk, heel leerzaam, dat het zo slecht is dat ik drink! voelde me zo sterk en nu, na een paar wijntjes heb ik de neiging om helemaal om te slaan. voel me weer zo afhankelijk van haar, raak mezelf weer kwijt... zonder drank ben ik sterker, zo duidelijk vandaag, laat mij er alsjeblieft van leren! medea

Katrien, wat je zei over die adviezen, wat een eye-opener! vandaag is het wel bewezen, want ik voel me nu heel sterk thanks. medea

Hallo, bedankt voor jullie lieve antwoorden! Wat is er mis met verliefdheid? Het ging mis toen het een obseesie werd, alles in het teken van haar, die totaal onbereikbaar is. Echt janken en depressief zijn, ik kende mezelf niet meer terug, was mezelf volkomen kwijt. En dat vanaf september vorig jaar! Daarom kreeg ik ook al die goedbedoelde adviezen, want mijn omgeving zag dat het mij zoveel pijn deed, en moest mij telkens weer oplappen. Dus kreeg van alle kanten het advies om niet te gaan, zodanig dat ik bijna het idee kreeg dat mij een ramp zou overkomen als ik wel ging. Toen las ik Katrien, en wist dat ik zou gaan. Ik moet toch mijn eigen leven leiden, mijn eigen keuzes maken. En ik ben gegaan en weet dat het een goede keuze was! Heb wel razende koppijn van de spanning, maar ik probeerde geen verwachtingen te koesteren en volgens mij is dat redelijk gelukt. Ze zit nog wel voor een groot deel in mijn gedachten, maar dat is tot nu toe nog te handelen. Nogmaals dank voor jullie betrokkenheid! groetjes, medea (ben er alleen nog niet echt uit of ik nu voor de cursus ging of om haar).

Hallo, hier weer een berichtje van mij, medea. Heb morgen cursus, ben verliefd op de "juf", ben dus daarom een paar keer niet gegaan, afstand genomen. En nu wil ik weer gaan, om de cursus (denk ik), maar iedreen raadt het me af. Word helemaal gek van mezelf, kan niet beslissen, ben bang dat ik tegen alle goede adviezen in toch ga, en waarschijnlijk 's middags helemaal in tranen ben en de weg kwijt... waarom zo eigenwijs? wil haar ws. gewoon zien. hebben jullie adviezen op tips? medea

Hallo, De laatste tijd ben ik nogal down en depressief. Het ging heel lang goed maar ik ben weer begonnen met mijn prozac. Ik heb wel gehoord dat je van alcohol depressief wordt, hebben jullie daar ervaringen mee? Of beter, gingen de sombere gevoelens over nadat je gestopt was? groetjes, medea.

Hoi Dreamer, Bedankt voor je lieve reactie! Dat van die Refusal was niet lichamelijk, maar psychisch. Dan kon ik niet drinken maar wilde ik het wel. daarom vond ik het ook zo dubbel en gestoord! Ja, ik was helemaal op die persoon gericht, een obsessie bijna (of helemaal). Nog steeds kan ik haar niet uit mijn hoofd zetten, maar misschien is dat ook wel een soort verslaving, bedenk ik me nu. Ze zit continu in m'n hoofd, ook al zie ik haar niet meer. Misschien ook om de leegte te vullen. Maar goed, ik denk dat als ik niet meer drink, ik de dingen ook beter op een rij kan zetten. Je hebt gelijk, daar moet ik eerst mee beginnen. groetjes, medea

hallo, laat ik me dan ook maar voorstellen. Wel eng, want herkenbaar? Ik ben 46 jaar, en woon met 6 katten. Mijn relatie van ongeveer 8 jaar is nu een jaar over, na een jarenlang bedrog van mijn ex. Ik drink vanaf ongeveer mijn 28e, toen is het geleidelijk aan meer geworden. Ben bij verschillende hulpverleningsinstanties geweest; o.a de Helderheid. Ook tactus. Allemaal goed, echt waar, maar ik kon de eerste stap niet zetten. Wel heeft refusal geholpen, maar daar kon ik niet tegen, wilde ik drinken, kon het niet! Dubbel he? Ziekelijk. Ben de afgelopen maanden vreselijk verliefd geweest, onbeantwoord, helaas. Ik heb me er helemaal ingestort, lijnen, sporten alles voor diegene. Nu is dat over en voel ik me zo leeg. En alcohol vult dat weer op, maar echt vullen doet het de leegte natuurlijk niet. Een paar uurtjes, even weg van de wereld, even weg van mijn verdriet. Maar de volgende ochtend. spijt, schuldgevoel en zorgen over mijn verspilde leven. Het klinkt wel heel dramatisch allemaal, maar ik voel me nogal depressief (ja, ik weet dat ik door alcohol ook depressief word). En toch, stop ik niet. Gek word ik van mezelf.. groetjes, medea

Bedankt voor al jullie reacties. Dat alleen al geeft me hoop. Als het jullie lukt, moet het mij toch ook lukken! Ik heb al wel veel geprobeerd, maar uiteindelijk is het natuurlijk het eerste glas dat ik niet moet aanraken.... Het is inderdaad de (schijn)zekerheid die ik bang ben om te verliezen. Nu is het ochtend en ben ik vol goede voornemens en weet bijna zeker dat het gaat lukken. Maar ik weet ook dat als het vanmiddag 17.00 uur is ik me heel anders voel (helaas). Maar ik blijf schrijven, ik blijf het proberen want hoe het nu gaat word ik zo zat! groetjes, medea

Hallo, Ben nieuw op dit forum, vind het geweldig al die voordelen wanneer je gestopt bent. Maar het lukt me niet, wil het ook! heb al veel geprobeerd, maar het lukt niet. Hebben jullie misschien tips? groetjes, medea