An

Goedemorgen Leeuw, .. en allemaal. Nou de dollartekens vliegen me om de oren. Ik begrijp dus niks van heel dat verhaal van jou, maarja als je er midden in zit dan schijnt het nu dus een spannende tijd te zijn binnen dat beursgedoe. Leeuw ga je nu pas naar bed? (((die jeugd van tegenwoordig)))) Knap van je dat je niet drinkt, bevalt je goed en het gaat je volgens mij goed af. Corinne: sterkte, hoop voor je dat het vandaag beter met je gaat en alle achterdeurtjes, een voor een kan dicht timmeren.

quote: Originally posted by: Benthe An, maar vind je daar nu ook weerklank in, nu je je uitspreekt? Heb je nu ook momenten dat je je kunt laten gaan en niet meer groot en sterk hoeft te zijn? Ik bedoel werkelijk, dat je je kan ontspannen? ........ Ja die angst. Wat doen we ermee? Drank is geen optie meer, want dan wordt het erger. Medicijnen, daar wil je ook wel eens een keer mee stoppen. Therapie is wel een optie. Maar hebben jullie nooit het idee: ik wil nou helemaal zonder middelen en therapie, helemaal zelf? Benthe: Op een gegeven moment Moest ik wel. Anders zat ik hier nu niet te schrijven, want ik ging er zowat aan tenonder. Heb een jaar therapie gevolgt i.vm. mijn angststoornis. Ik durfde helemaal niks meer. Midden in de nacht die paniek aanvallen dat ik dacht erin te blijven.... ik kon niet meer. In de therapie kwam ik er achter dat ik te snel over mijn emoties heen stapte, ze relativeerde of wat dan ook. Stil blijven staan , zeker als je zo'n aanval krijgt. Je zelf afvragen, maar WAT voel ik nu echt??? Wat is mijn werkelijke angst. Alleen had ik dit niet gekund, daarvoor heb ik veel moeten praten. En ja, ik vind nu weerklank wanneer ik me uitspreek. Nog steeds wil ik dat liever niet, maar verplicht me zelf ertoe. En dan valt het telkens weer op dat er mensen zijn die je troosten, luisteren of wat dan ook.\ En ja, de ontspanning komt dan. Vandaag ook weer meegemaakt in een steen goed gesprek, met veel tranen. Heel klein voel ik me dan, heel kwetsbaar, maar dat mag en kan. Ik voel me dan herboren, nieuw.

Ach lieve Houtje: wat @#%$ sh*t zeg. Smijt die rot depressie de deur uit. Vermorzel hem, stamp hem fijn. Ga eens even helemaal harstikke boos worden. Heb je nog een oud servies: ga eens effe hard schreeuwen!!! En zeg @#$#@ rot depressie ik WIL JE NIET MEER. NIET GEWENST!!!!!!! Een dikke knuffel van mij en een

Houtje: @#%$* wat heb je uitgevreten????

Leeuw: proficiat: lekker meegedaan met je vrienden en dan gewoon een glaasje cassis. Je bewijst dat het kan, jij kan het dus. Tapas: en ben je nog gaan schilderen? Corinne: misschien wil je het in z'n algemeenheid proberen te delen met ons wat je nog pijn doet? Gedeelde leed is halve leed? Benthe: ja die angsten en maar gewoon doorgaan en niemand die iets merkt. Dat is juist het punt, tenminste bij mij. Altijd maar in je kracht staan. De sterke, de grote. Mijn genezing kwam op het moment dat ik mijn ware gevoelens uitsprak. Overal en altijd. De angst blijft, maar wordt hanteerbaar en is niet meer allesverterend. Blacky: Mijn moeder:..... Vandaag werd me duidelijk dat ik nu pas een nieuwe start kan maken in mijn leven. Vergeven, accepteren en loslaten. Mezelf vergeven, accepteren en loslaten, maar ook andere mensen waar ik moeite mee heb. Zonder drank. Vandaag een nieuwe start met de 'echte zin' om niet meer te drinken.

Tapas: heb je toch maar weer knap gedaan. Ja voel je maar gezegend. Nu ze er niet meer zijn heb ik spijt van elke seconde dat ik ruzie met ze had. Elke ruzie is verloren tijd. Onenigheid ok, maar echte ruzie, verwijdering is verloren tijd. Niet alleen met je familie, maar dit geldt voor alle mensen waar ik mee omga. Blacky: ja joh gezellige boel hier. ISO: harstikke, harstikke goed. We gaan er gewoon voor en vandaag pakken we alvast in. Nu echt het bedje in. Lees morgen wel weer verder. Nog een fijne avond hier op het forum.

Voor alle forum leden mijn duizenste berichtje: Bedankt voor alle zorgen bij pijn en verdriet het zijn alleen je echte vrienden die je dan ziet. Die je troosten, knuffelen zodat je weer lacht bedankt lieve vrienden jullie gaven me kracht.

Sjemig: na dit bericht zit ik op 1000 berichten. Ik ga eens heeeeeeeeel diep nadenken wat ik op mijn 1000e berichtje ga schrijven. ....

Tina: gaan we gewoon ff lachen: daar gaat ie dan: hahahahahah hohohohh WAhhhahahaha Joh we zitten gewoon maar wat te kwekken. Maakt toch niet uit. Wel? Zo gaat het weer?

Marjo, welterusten en hoop dat je morgen met een glimlach kan opstaan. Genieten van de kleine dingetjes. Alles wat er wel is. Alles wat goed is. Stapje voor stapje je dag beginnen, niet te veel willen. Slaapse. Ik ga ook zo, want ik moet morgen heeeeeeeeel vroeg op.

Tina, heel lief van je. Wellicht heb ik je in verlegenheid gebracht met mijn directe antwoord. Voor mij is het al veelzeggend dat ik zo direct kan antwoorden. De eerste maanden kon ik er niet over spreken. Anders was ik er hier op het forum wel direct over begonnen. Nu kan ik erover praten. Durf ik ook de spulletjes te bekijken. Fotos, films zo veel. Alle herinneringen. WAt we allemaal hebben meegemaakt. Veel vreugde, ook verdriet, ruzie. Alles.

Ik wil me sterker gaan maken en heb besloten wat tijd te geven aan mijn probleem. Besef dat ik het zonder hulp niet kan. Hulp krijg je ook wanneer je anderen kan ondersteunen.

dank je Houtje

Tina: het is nog heel vers. Mijn moeder is ook gestorven afgelopen jaar. Heel je leven ligt dan op zijn kop. Alles wat er was is er niet meer. Een gat, en heb het geprobeerd te vullen met JWw. Sommige mensen gaan eten of anderen gaan als een gek winkelen. Accepteren dat we het even niet aankunnen. Een aangeleerd overlevingsmechanisme treedt dan in werking. Als we maar weer op tijd tot de conclusie komen dat drank tenslotte alles verwoest en je dan HELEMAAL niks meer hebt.

Heeeeeee Jani; daar ben je ook. Hoe is het, lukt het allemaal een beetje?

Houtje: joehoehoe: jij stoort nooit. Is je strijkie klaar. Charlie: huisje aan kant???

Ja alle twee. Alle twee.

Tina: precies.

Anna: Ik vind het heerlijk om te lezen als je naar je zus bent geweest en dat je nu zoveel samen kan doen. Het verdriet zit er gewoon en ik wil er zonder JWW laten inwerken. Het is een feit, het is niet anders. Het hoort bij het leven. De kunst van het leven. EEN KUNST. Het leven te leven met al zijn ups en downs daar moet je lef voor hebben.

Straks word ik nog voorgoed uitgeschreven hier omdat ze denken dat ik compleet gestoord ben geworden.

Kijk: de vrolijkheid begint in je hersens, het denken. Je denkt gewoon IK BEN HARSTIKKE BLIJ. ZO BlIJ en je ogen gaan guitig kijken, mond hoeken omhoog en zie..... je bent gewoon blij. Marjo: gaat het al beter?????? Moet wel, kan niet anders.

OK dus nu even allemaal tegelijk. Diep adem halen en dan HAHAHAHAHAH :)HOOOOOOOOO HIIIIIIIIII :)adem halen HAHAHAHAAH YEP joeheoeoe HAHAHAH WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAa:) etcetera............. en dan weer opnieuw.

Ja, mij heeft ze gevangen. Met kop en staart. blub blub

Ja Marjo: we moeten ff flink doorschrijven, misschien gaan we zelfs het record verbreken. Haha

Marjo: ga ook ff lachen, helpt hoor. Gewoon heel hard. Zomaar. We noemen het maar de lachtherapie. Schijnt gezond te zijn. Een soort sporten. Als je eens wist hoeveel spieren je moet gebruiken om te lachen. Zelfs tranen krijgen eens de kans tevoorschijn te komen, lach tranen he.