An

Tapas: wauw weer proficiat, het gaat goed met je

Adam: je hebt precies de kern. Heeft ook te maken met 'het niet vragen, waarom?' En heeft alles te maken met 'accepteren'. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb wel interesse in dat boek en ik ga het opzoeken. Ik hou enorm van eenvoud, haast tot het sobere toe. Dat is iets anders als saaiheid. Eenvoudig leven kan heel mooi zijn en spannend. Netzoals een huis of een mens. Albertina: sterkte joh. Als de medicijnen goed aanslaan zal het ook beter met je gaan. Gelukkig bestaan er medicijnen en ja spijtig dat het niet anders kan.

Bambam: jippie: mooi verslag!! Zo is het. We moeten leren omgaan met onze emoties. Iets anders voor in de plaats zetten en dat heeft tijd nodig. Als we ons die tijd nu ook gunnen!! Pippi: het is logisch dat je zoveel verschillende gevoelens hebt. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt met de scheiding etc. En nog zit je er midden in. Het is zoals BB schrijft. Nu nog toepassen he.

Pippi: heb je iets gekregen tegen die paniekaanvallen? Ik lees het hier vaker dat mensen de behoefte hebben om zich terug te trekken. Voorheen dacht ik dat ik een van de weinige was die dat had. Misschien dat het over gaat. Maar van de andere kant is het dubbel. Ik wil het liefst alleen zijn, maar ook weer niet.

Tina: gelukkig dat je dan toch hier naar toe komt. Ten diepste zijn het toch onbewuste emoties die er niet uit komen, denk ik. Nadenken wat je nu werkelijk voelt is heel belangrijk. Goed dat je naar de HA gaat. Hoe laat moet je er zijn?

Hoi Albertina: oef dat is vervelend zeg. Die rot paniek aanvallen. Kan je in een zakje blazen? Zeker 5 tot 10 minuten.

Goedemorgen allemaal, Bambam: proficiat!!! Tapas: jij ook proficiat, geweldig om te lezen allemaal. En dat Soothe, Adam, Corinne en Stien ook zijn gekomen vond ik fijn om te lezen. Geweldig hoor. Tina: fijn dat je af en toe nog wat laat horen. Har: je hebt het nogal moeilijk met jezelf las ik gisteren. Kom toch gewoon forummen en lees en schrijf wat mee wat iedereen te zeggen heeft. Geeft wat afleiding van je eigen sorres. Blacky, Fran, Houtje, Water en Carolien ook een goeiemorrege. Pippi: ga je breien Ziza: goede reis. Nou ik heb geloof ik het klokje rond geslapen, vandaag genoeg te doen. En de drank is nergens goed voor vandaag. Dus geen JWW>

Sammy: zal ik maar braaf met je meedoen? ook maar een bakkie koffie. Dus die wijn zetten we maar ff uit ons hoofd. Valt tegen hoor al dat werken. Vandaag MOEST ik gewoon nadenken. Na dagen van allerlei gewone klusjes, moest het vandaag toch gebeuren. Inspiratie zocht ik. Tjee, ook dat is al een trigger. Maar het wonder gebeurde, ik ben gewoon begonnen en opeens kreeg ik er nog lol in ook. Ach ik moet niet zo klagen, ik zou me heel diep moeten schamen. Dus ik stop met zeuren. Tapas: ik ben dus harstikke harstikke benieuwd hoe het jou is vergaan vandaag. De spirit spatte hier afgelopen dagen van het scherm, daar kan ik nog wel een portie van gebruiken. Dus we doen vanavond alles behalve drinken dus. Het gaat niet van harte hoor. Niet dat ik zin heb, maar ik ben gewoon harstikke moe. Het liefst had ik gewoon WEER vakantie, dat heeft me zo goed gedaan. Nou goed, gewoon een jaartje geduld hebben.

Zit me hier wezenloos te eten en zou graag wat contact hebben hier op het forum. En iedereen die er even geen zin in heeft, nou prima. Van de andere kant maak ik me ook zorgen en hoop dat er morgen geen tig verhalen komen over 'ik heb er toch maar een paar genomen'. Wat is hier loos. Lag het aan de discussie van gister. Iedereen mag daar toch zijn ideeen over hebben. Het is toch juist interessant om zoveel verschillende mensen te leren kennen en hun ideeen over minderen of stoppen. Die zak chips gaat er dus aan vanavond. Mijn familie heeft me vandaag zo ongeveer knotsgek gemaakt. Op het laatst begon ik met de deuren te smijten. En dan hier nauwelijks iemand te vinden.

Nee Sandman: waarom zou je !!! Wel pech hoor.

Jozef: joh zoooo herkenbaar. Het ene moment zo zeker van jezelf zijn en nog geen flits later vul je je kar met een hoop zooi. It's like me... Feit is dat het nodig is dat we ons laten helpen. Daarnaast is het belangrijk zoals een hulpverlener ooit tegen mij zei: 'heb je dan een kruk om op te steunen? want de kruk (de alcohol) is onder je weggeslagen, waarmee ga je dat opvullen?......... Dat wordt gewoon vaak vergeten. We leven ons leven verder zoals altijd. Ik heb destijds mijn leven compleet omgegooid. Ik ben begonnen met een hond aan te schaffen. Die ligt hier nu naast me te snurken en is inmiddels een dagje ouder, maar een blijvende herinnering aan mijn nieuwe leven. Sterkte Jozef, waar een wil is is een weg.

Ach.. wel goed al die herinneringen, mijn opvoeding is gewoon schuld aan al mijn verslavingen haha. Nou ja, dat helpt ook geen zier, moet er NU dus vanaf blijven. Geen hapjes schuim van het bier, stiekem en geen schepjes 'suiker'. Zouden we die alcohol gemerkt hebben toen we zo klein waren?? Ik was er echt wel gek op hoor. Ik hoor m'n vader nog heel dringend zeggen 'nee, nee, nee, niet drinken, alleen het schuim ...'. hahaha ik lig hier in een deuk om mezelf en mijn vader toen... hahahhaa. Nou ja, ik lach hier maar even uit he

quote: Originally posted by: pippi ..... op zondagochtend na de kerk mocht ik altijd het laatste schepje "suiker "uit zijn borrel lepelen.... Sjemig Pippi: dat kunnen we ons nu toch niet meer voorstellen? Of ken jij gezinnen waar dit nog zo gaat? Dat jij die suiker mocht. Ja zoals de sigaretten altijd in mooie bekertjes op tafel stonden. Het was defig om dat te doen en toonde gastvrijheid. Het liefs zoveel mogelijk verschillen soorten. Ik was misschien 13 en op een receptie met mijn ouders, heel normaal hoor, dat ik ook een sigaret pakte. Nou Pippi: als de kindjes ziek zijn dan is mamma toch wel het allerliefste. Je kan ze lekker vertroetelen en verwennen, maar oh wee als ze weer beter worden, haha. Sterkte ermee.

Fran: dank je voor je verhaal, er straalt veel rust vanaf. Inderdaad wat een rust hier. Ik ben moe gewerkt en ben nog niet eens klaar. Verlang nu al naar het weekeinde. Hier heb ik een paar zieken op bed liggen, zou er zo bij willen gaan liggen. Jeugdherinneringen: Als ik ziek was lustte ik alleen vanille vla. Vroeger was dat nog zo lekker dik. Zalig, maar de melk vond ik vreselijk vies, wij hadden melk met klonten, bah. Ook herinner ik me dat als mijn vader thuis bier dronk ik van hem het schuim van het bier mocht happen. Vond ik heerlijk.

Carolien: kiekeboe....... ik zie je wel. Heb jij de Boei al gehad??? Je staat erin.

Tapas: proficiat 8 maanden, dat is super top geweldig. Ja ik feest vandaag met je mee. Marjo: proficiat met je zoon! lekker genieten vandaag met de kids. Kohtje: leuk die herinneringen. Ik kreeg mijn eerste rolschaatsen toen ik 10 jaar was. Wat was ik blij. Tapas: ja mijn mooiste herinneringen zijn ook de vakanties, die vrijheid. Oh en wat had ik een verdriet als het voorbij was. Ben nog geen steek veranderd. Nog steeds vind ik vakanties zo iets geweldigs. Niets hoeft, geen klok, lekker aanlummelen. Maar ik ben nu een grote meid en die moet gewoon werken, het leven is nu eenmaal geen vakantie vieren. Dus.... ik schiet maar in de kleren en hop naar mijn baas.

Een echte depressie is NOOIT alleen met pillen te verhelpen. Heb daar jaren ervaring mee hier in huis. Pillen en praten. Pillen ondersteunen en praten leert om tegenactie te ondernemen, gedragstherapie. Bij zware depressie waarbij je lichaam pijn doet van moeheid. Je als een zombie voor je uit zit of ligt te kijken moet tot actie leiden. In plaats van heel de dag op bed of bank te liggen. Ga op die bank zitten. Maar op z'n tijd een wandeling ook al lijkt dit onmogelijk. Zo zal verandering optreden, heel, heel langzaam door alleen al je gedrag te veranderen. Anders denken is anders doen. Anders doen resulteert in anders denken. Nu stop ik echt, mijn hersens draaien overuren. Sterkte allemaal! En hulp zoeken is het beste dat er is, alleen kom je daar nooit uit. Onmogelijk.

Welterusten allemaal. Morgen weer een heftig druk dagje.

Ja het was genoeg. Ik duik bijna mijn bed in. Bedankt voor jullie gedachtengangen, fijn om dat allemaal te lezen. Geeft me weer inzicht.

Har: je begon over je niet-relatie met ..... dat je jezelf niet vrij kon laten gaan. Iets belemmerde je. Daar heb je veel over geschreven. Onbewust is er toch een radar in je hoofd gaan draaien dat een biertje je wel weer vrijer zou maken. Zoiets stel ik me dan voor. Je vroeg om je verhaal kwijt te kunnen en tegelijkertijd wilde je dat we er ons niet mee bemoeide. Daarmee sluit je je al af van de buitenwereld en blijf je in je eigen gedachtengang hangen. De spiraal gaat dan snel naar beneden.

Een interessante discussie Soothe, maar ik blijf het niet met je eens. Want ieder mens maakt vreselijke dingen mee en er zijn weet ik hoe veel mensen met psychische problemen en niet al die mensen hebben een alcohol probleem. Op korte termijn zeg je, geeft het voordelen. Ja misschien in het begin van je drank periode, maar eenmaal die grens overschreden heb je ook daar al niks aan, want aan EEN glas hebben we niks. Dus op korte termijn helpt het helemaal niks nada, nul komma nul. Dat blijven we tegen onszelf zeggen en blijven rouwen om het verlies dat we niet meer mogen drinken. Voor ons zal het NOOIT meer een korte termijn oplossing zijn. Echt niet, en dat hoef je dus ook niet uit te proberen want dat hebben jij en ik al vaak genoeg gedaan. Daarom zitten we nu hier.

Trees: hoe is het me je???????

Har: je blijft maar zoeken naar een buitenliggende oorzaak van je wens tot drinken. Je drinkt omdat je wilt drinken. Daar kan je uren en uren over nadenken en filosoferen, of psycholoseren, maar je komt toch bij hetzelfde terug.

quote: Originally posted by: Har Droogdrinken zeg je An. Herkenbaar, dat wel maar dit wat ik heb meegemaakt is wat anders. Mijn capaciteit van denken werd verstoord door wat je een sluier kunt noemen. Maar wat waren voor jullie herkenbare tekenen? Voor mij herkenbare tekenen: 'Mijn capaciteit van denken werd verstoord door wat je een sluier kunt noemen.'.

quote: Originally posted by: tapas An, ja leuk is het wel denk ik, alle ontwikkelingen, maar jeetje wat vind ik het eng. Ik ben dan toch bang dat mijn verwachtingen te hoog gespannen zijn en dat ik teleurgesteld zal zijn als het tegenvalt, maar wat zou er tegen kunnen vallen? ik weet niet eens wat gebruikelijk is bij een opening? En wat nou als mensen een foto wilen kopen? hoe moet dat eigenlijk? hoe zit dat naast mijn uitkering? dus nu ben ik als een speer aan het uitzoeken of ik een bedrijf moet gaan opstarten of hoe ik dat moet regelen? Ik vind het nogal lastig om het overzicht in zo'n hectische periode te bewaren en niet alle kanten op te schieten. Tapas: Heb je niet iemand die je daarin kan adviseren? En zoveel fotos ga je toch ook niet in eens verkopen???? Je kan het toch gewoon zien als onkostenvergoeding. Het kost je immers geld om het te maken en te presenteren. Je lijkt me ook een beetje faalangstig, maar je relativeert het direct om te zeggen 'wat zou er tegen kunnen vallen'. Precies. Alleen al het MOGEN presenteren is toch al een jubelstemming waard? Mensen willen een foto, je zegt wat het kost, de koper pakt zijn beurs en jij pakt je beurs en stopt het geld erin, hahah. Een eigen bedrijf kan je altijd nog opstarten. Rustig aan. Win goed advies in. Inschrijven bij Kamer van Koophandel b.v. Van hen krijg je trouwens ook alle adviezen. Maar ga eerst gewoon een foto verkopen!!!!!! Ik leef helemaal met je mee, en het is spannend hoor. Leuk dat je zo'n talent hebt, heerlijk, geniet daar gewoon eens van. Je bent met iets begonnen en dit kan je allemaal omdat je NIET drinkt, dat is feest!!!!!!!!!!!! Je staat midden in het leven.