An

Hoi allemaal, jullie zijn niet bij te houden. Maar ik ben weer op de hoogte hoor. Zeer ingewikkelde toestanden en weet even niet te reageren. Ik heb bulkende koppijn en nog meer ... Dit wordt nadenken, bedenken hoe ik me hier uitsleur of juist aan toegeef. Drank is in ieder geval geen optie. Genoeg andere ideeen die ik nu even niet weet.

Goedemorgen: Hier een raar nachtje, raar opgestaan. Allemaal te laat. Nou dat maar ECHT te laat. Haasten is niet mijn ding. Ik doe mee en laat die eerste staan vandaag.

Ja, ik duik er ook weer in. Hier gebeuren wel meer rare dingen trouwens

Zo'n lieverdje hier. Wandelse Fish.

Welterusten goedemorgen. Word ik uit mijn bed gehaald om een formulier in te vullen... ja sorry .... vergeten. Klaar wakker dus.

Nou Trees zoveel heb je volgens mij nog nooit geschreven, haha

Dubbel effect zo'n forum. Doordat je het gaat opschrijven zie je ook een bepaald verloop. Een goed verloop. Rapilos: wat is goed en wat is niet goed. Niet goed is wanneer je je niet happy voelt in je eigen huis omdat we menen een reclame gezin te moeten zijn. Allemaal gezellig rond de tafel spelletjes doen, samen tv kijken, samen dit en samen dat. Op bepaalde momenten van de dag zijn we samen, met z'n allen en dan vertrekt ieder naar wat die zelf wil. Vrijheid, elkaar loslaten. Proberen belangstelling te hebben voor de ander. Wat deed je vandaag, waar kijk je naar. Was het leuk, niet leuk. Goed is dat ik kan accepteren dat ik me terug wil trekken. Niet schuldig voelen bij alles wat ik voor mezelf wil. Van daaruit kan ik het ook makkelijker een ander gunnen. Zeker nu we in het genezingproces zitten moeten we dit wel doen, DAT wat helpt om vooruit te komen. Dus conclusie: Het is goed. Antonia: het voelt heel rustig, 3 maanden en 1 dag. De stress is er nu echt vanaf. Vraag me niet waarom die drie maanden zo belangrijk zijn, maar het is een punt van: zo en vanaf nu ben ik een niet alcoholdrinker. Punt. Een deel van mijn identiteit, wie ik ben,waarvoor ik heb gekozen uit vrije wil. Ik mag dit voor mezelf opeisen en dat voelt goed. Dus conclusie: Het voelt goed.

Precies Wing, doe absoluut dingen waar je maar enigzins zin in hebt. Ik heb uren en uren en uren hier op de bank gezeten. Forum schrijven. Tv kijken. muziek luisteren. beetje tuinieren. gordijntje omnaaien. kastje opruimen. En dan weer zitten en zitten. Vroeg naar bed. Niet naar de kroeg. Geen feestjes. Veel winkelen, is mijn hobby trouwens. Koopjes jacht. Werken moet ook. To do lijstjes maken en gewoon maar boven aan beginnen. Automatische piloot. Dan voel ik me maar kl@te. Dat is sh#t, maar ik ben een grote meid en geen klein kind meer. ruzie maken. boos zijn. Nog bozer. Halve dagen op bed liggen. Piekeren, rouwverwerking, huilen. als dit lang duurt denk je dat je nooit uit dit niemandland komt. Het lijkt eeuwig te duren. Hulp zoeken. Blijven praten en de deur van je hart nooit dichtgooien. Bellen. Gebeld worden. Veel mensen teleurstellen. Complimenten krijgen. Je leuk gaan aankleden. BLij met jezelf zijn en zo net.... heb ik mijn behaalde diploma in een hele mooie lijst gezet. Op mijn nieuw verworven prive kamer : rommel, opmaak, optut kamer. MIJN kamer. MIJN bed zonodig, Met MIJN TV. MIJN Vluchthol. Mijn wereld heel klein en veilig gemaakt en langzaam weer tevoorschijn komen. Heel langzaam.... ....

Wing: ik weet zo harstikke goed waar je het over hebt. Ik heb dit op internet therapie geleerd. Ik dacht met NIET helpende gedachten. Ik dacht mezelf die fles in, snappie. Het kon haast niet anders dan dat de fles DE oplossing was. Het is een kwestie van oefenen en nog eens oefenen. Je niet laten meezeulen met dit soort gedachtes. Dat kost energie. Dat kost tijd Wing. Gun dat toch jezelf. Je zal er zoveel voor terug krijgen.

quote: Originally posted by: wingchun FF, dat herinner ik me heel goed. Die walging is één van de dingen die ik nu voel. De gedachte is: de rest van de avond dit rotgevoel, trek ik dat wel? Wing: probeer toch die helpende gedachten. Als ik tegen mezelf al vantevoren zeg 'trek ik dat wel, de rest van de avond, dit rotgevoel'. Ik trek het al niet als ik het lees Wing. Je zou tegen jezelf kunnen zeggen: 'Niet gemakkelijk om vandaag niet te drinken, omdat ik gister heb gedronken. Maar ik weet dat ik me morgen stukken beter zal voelen. Dat ik met meer eigenwaarde naar mezelf kan kijken. Dat ik weer moed heb om te stoppen. Kom ik pak mezelf op en ga nadenken hoe ik wat kan maken van deze avond. Misschien kan ik iemand op het forum helpen door mijn ervaringen op te schrijven. Misschien kan ik iemand steunen die vanavond ook die eerste wil laten staan. Als ik het echt niet meer zie zitten dan mag ik alles doen wat ik maar wil, als ik maar niet drink. Joepie, dat is best veel....' b.v. Wing, kom op joh.

Break: ja je krijgt inderdaad tijd terug. Al die tijd dat we bezig waren met drinken. Drank halen, opdrinken en lege flessen zien weg te werken. Een klus op zich. Zin hebben we niet eens om wat anders te doen. En als we al niet drinken dan zijn we bezig met herstellen. Te ziek om wat te doen. Vrije tijd dus. In plaats van je angstig te maken over die vrije tijd zou je het beter om kunnen zetten in helpende gedachten. 'Joepie, eindelijk eens tijd om wat anders te doen' 'tijd om eens lekker naar de markt te gaan b.v.' 'tijd om eens naar je familie te luisteren' 'tijd om eens een echt een film te zien' 'tijd om eens lekker te koken' 'tijd om eens echt te luieren'. Dat doe ik dus met al mijn tijd die vrij komt. En weet je, je gaat het nog leuk vinden ook

Break: dat NOOIT Meer moet je als eerste maar schrappen uit je woorden boek. Vandaag telt Break. Doe je met ons mee, laten we vandaag die eerste staan. Dat is te overzien, maak het jezelf nu niet moeilijker dan dat het al is. Sterkte en welkom natuurlijk.

Hoi Wing, wat is naltrexon en waarom geen refusal? (ik durfde trouwens nooit aan de refusal, heeft het daar mee te maken?)

Joske en Albertina: het is ook vreselijk. VRESELIJK. Hoe ver we moeten donderen om tot het besef te komen dat we het echt moeten laten. Kom op, we gaan vandaag in ieder geval die eerste laten staan. Nu ff koken, tot straks.

He Break: goed dat je ons hebt gevonden, wat steun zal je nu wel kunnen gebruiken.

Tasseke: gelukkig heb je een verstandige moeder. En gelukkig wordt je opgenomen. Heel veel sterkte. Joske: ja soms komt het weer heel dicht bij. En dat kan heel pijnlijk zijn. Sterkte! Orleando: gun jezelf tijd joh. Dat ongelukkige gevoel gaat op een dag echt wel weg. Dan opeens, is er een dag en denk je ... heee ik zit zomaar te genieten...ineens is HET er weer. Corientje griepje: lekker in je bedje, dekentje, sapje... Marieke: ik hoop dat je een huis vindt. Floortje: lieve meid. Geef de strijd op en geef jezelf het leven. Wing: herkenbaar. Het liefst drie maanden weg van alles. Maarja soms kan dat gewoon niet. Rustig aan actie. We moeten leren om een beetje aardig te zijn voor onszelf. Kop op joh. Je weet dat je de drank kan laten staan. Ga er verder mee. Je hebt weer wat geleerd. Rosan: dat impulsieve drinken herken ik helemaal. Ik snapte geen sik van mezelf. Het is een kwestie van trainen en inderdaad zorgen dat je geen drank in de buurt hebt. Ga verder met waar je was gebleven Rosan. De aanhouder wint tenslotte. Rudy: jemig heeft de koorts je zo flink te pakken gehad. Pas goed op jezelf hoor. Antonia: een .. goede moed.

Zo, ik zet dit draadje weer even boven. Hobbel zomaar binnen hier. Tot zo. FF luisteren wat jullie aan het 'zeggen' zijn.

Bohemia: sterkte ermee. Waarschijnlijk ben je nog niet hard genoeg gedonderd. Dat kan, maar je kan altijd weer komen hoor. Pas goed op jezelf.

BamBam: ja dat ervaar ik nu ook. Het "lijkt' alsof je met drank de dingen beter aan kan, maar dat is flauwekul. Het zal je de komende tijd troost geven dat je zo afscheid heb kunnen nemen. Bedankt wel dat je het ons allemaal wilde vertellen. Water: gister 12 rokers. Probeer in ieder geval in de auto niet te roken. Maar het bewust worden wat je doet is ook al winst. We nemen de tijd. Vandaag zal lastig zijn, want ik was enorm vroeg op (nachtelijkekefhond). Zo, nu maar op pad, tot straks.

BamBam: goedemorgen. Gisteravond goed doorgekomen?

Knuffie: lieve meid, je bent zoals je bent en ik heb liever aardige mensen om me heen dan boze mensen. Ik ben zo vroeg wakker door een blaffende hond. Zit hier ergens, maar waar. Heel de nacht aan een stuk door blaffen, blaffen. Ik moest aan Wing denken, jij schreef dat toch, over dat 'beest' in ons ' dat we stil moeten houden', niet wakker maken. Ja zoiets als die blaffende hond, daar worden we onrustig van. Om niet te zeggen crazy.(ik geloof waarempel dat ie nu ineens stil is). Hoe krijgen we 'm stil, gewoon door 'm naar binnen te halen. Die hond is er nu eenmaal, het is jouw hond en buiten in de kou laten staan heeft geen zin. Verwaarloos 'm dus niet want dan begint ie te keffen, piepen en janken. Accepteren, loslaten ... berusten....blijven zorgen... Dus vandaag laat ik die eerste maar staan, want dat gezeur aan mijn hoofd wil ik niet meer.

Albert: je bent gewoon Albert en laat je niet gek maken. Haal wel even je persoonlijke gegevens weg. Gewoon bericht aan passen. Zo nog een dikke boterham op en nu ben ik echt weg.

Ja mij ook, jammer na zo'n mooie dag. Welterusten allemaal.

Antonia: dat klinkt stevig. Een juiste motivatie maakt het allemaal minder zwaar. Je weet waarvoor je gaat en wat je doel is. Nu vasthouden hoor. Echt, na een tijdje gaat het echt vanzelf.

Antonia: je bent lief en het is een geweldige slinger. Was in een overmoedige bui vanmorgen, hihi. En wat een slingers heb ik gekregen. Ja daar heb ik wel naar uitgekeken. Hoe gaat het met jou? De rest kan ik niet zo goed volgen hier. Duik zo mijn bed maar weer in.