Hoi, Ik ben een vrouw van 33,gehuwd,3 kids en tja......een drinker. Ik ben op deze site terechtgekomen door op google mijn lichamelijke klachten in te typen. Zegt al veel vind ik. Mijn man is een niet-drinker,hij lust het gewoon niet. Ik ben,hoe zal ik het zeggen, een drinker die niet zat wordt. Er is een tijd geweest dat ik hier zelfs fier op was. Maar die tijd is al lang vervlogen, net zoals mijn gezondheid. Wat begon als een paar glazen uit gezelligheid is uitgegroeid tot "mijn dagelijkse portie" uit gewoonte. Tijdens de week drink ik mijn eerste glas als ik s'avonds thuiskom na het werk,maar ik blijf drinken tot ik ga slapen. In het weekend begin ik rond 10u te aperitieven en dit ook tot ik ga slapen. Het gekke is dat ik niet zat rondloop of loop te brabbelen ofzo. Ik doe "gewoon" , niemand ziet iets aan mij. En dat is zo beangstigend ,omdat ik zelf voel dat het niet normaal meer is. Een fles martini op 3u tijd en niet zat zodat mij omgeving het merkt is niet normaal. Maar dat zijn de zweetaanvallen,de duizeligheid,en constante koppijn ook niet. Net zoals de pijn aan mijn maag en lever . Ik heb altijd gedacht dat als ik overdag trillende handen had,een enorm verlangen naar alcohol op het werk of de bibber zoals ze zeggen, dat ik dan pas een alcoholprobleem zou hebben. De laatste weken heb ik nu al zo vaak tegen mijn eigen gezegt : morgen ga ik niks drinken. En de volgende dag kom ik thuis van het werk en ik schenk mij een glas in. Ik heb dus wel degelijk een alcoholprobleem. En ik schaam mij ervoor. Stoppen met roken is mij nog nooit gelukt, ik hoop dat stoppen met alcohol mij wel lukt. Zo ,dat is al van mijn "lever" , nu de rest nog Nog een vraagje: wat waren jullie lichamelijke klachten toen jullie nog dronken en aan wat kan ik mij verwachten tijdens de eerste stopweek(weken) Groetjes
