safidepafi

walking time...later!!!

Bako geen lieve vriendin, nichtje, buurvrouw of collega die misschien ook wil? Ik zou toch nog wat rondbellen als je je er zo op had verheugt

Ik zou er bijna zin aan hebben An, maar we gaan dit weekend voor het eerst weer een weekend met de bus de bossen in. Zondag alle spulletjes bij mijn zus ophalen die ze na de verhuizing niet meer in haar nieuwe huis wil. Dan kan ik eindelijk mijn yoga kamertje inrichten met laminaat en kasten en wordt het ook gelijk mijn ateliertje. Er komt schot in het leven, door elke dag weer die stap te zetten naar een rijk en nuchter leven.

An het klinkt gezellig bij jullie!

Tapas nu maar hopen dat JIJ dat geld nog tegoed van ze had. Niet te snel uitgeven hoor! Anjo het leven komt maar 1 keer, pieken en dalen we zullen door alles heen moeten maar bij jouw komt soms alles tegelijk. Je kinderen laten het ook TE VAAK afweten naar mijn zin. Eis een verwendag van ze voor het baren!

Positieve gedachte ontving ik van mijn hondje vandaag die ons wakker kwam maken om 7 uur maar toen wij het dekbed omhoog sloegen kroop ze nog dik 2 uur tussen ons in en ronken dat ze deed!

Zo en nu de hond nog even lekker lopen voor een frisse neus voor allebei, dan lekker lunchen en me begeven onder artistieke vibraties. het doet me goed.

Soothe, De drie R's ik leef ze met veel plezier en wil niet meer anders. Ik wens jouw een fijne dag en ooit kom ik een bakkie bij je halen!

Bako misschien haal je hier een beetje steun uit Verdriet Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een inééngekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden . Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?" Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterende een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet! ", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vluchtje dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik...Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt." Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.". Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen." "Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar. "En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg. Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, "Verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar .. ...maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik ,ik ben de Hoop.

Vie het siert je niet om mensen zo boven op de kast te jagen, omdat jij een rot humeur had. maar het siert je wel dat je er op terug komt en het eerlijk toegeeft.

Soothe Multa petentibus / desunt multa

Marjo, de kinderen weten het en jullie kunnen nu allemaal samen verdriet hebben. Niet meer Klaas alleen met zijn gedachten en jij met je verdriet, af en toe in een gesprek samen. Maar nu het hele gezin de pijn mag voelen en het 'gesprek' kan voeren is er een opening mogelijk naar een andere toekomst. Nu pas kan er aan een andere toekomst gedacht worden. Ik ben trots op jouw en Klaas dat jullie elkaar die kans gunnen en zo nog betere ouders zullen worden voor je kinderen, omdat jullie voor een toekomst kiezen waar je je goed bij voelt. Natuurlijk is de toekomst nog niet bedacht en uitgewerkt, maar als ik zie hoe jij aan het knokken bent en geknokt hebt voor een nuchter leven, dan weet ik dat het goed zal komen. Marjo wordt volwassen:sun: , Marjo gaat haar hart achterna en haar dromen. Dat kan alleen maar een gelukkiger mens en moeder worden. Albertine had het over een gedichtje van een kast, voor de honderd laatjes moet je maar 50 lezen in mijn kamer staat een kast niet groot, maar ook niet klein daarin stop ik al mijn last alle soepzooi, alle pijn de kast heeft honderd laatjes ruimte zat voor oude boel voor spulletjes en praatjes voor raadsels en gevoel en als ik op een mooie dag eens zin heb om te zoeken denk ik met brede lach vandaag valt winst te boeken één laatje trek ik open rustig aan en heel bedaard ik hoef het niet te slopen het meeste is nu toch verjaard één laatje wordt bekeken met kalmte, moed en wijsheid zo zie ik mijn gebreken en aanvaard ze, zonder spijt en zie: de pijn valt reuze mee één last is uit mijn leven één raadsel opgelost,of twee dat is mij om het even en lukt het niet? geen nood! want...... de kast heeft honderd laatjes ruimte zat voor oude boel voor spulletjes en praatjes voor raadsels en gevoel Albert, super man en nu net als Soothe(dag Soothe) al zei, rustig verder gaan. Maar wel een slinger waard:clock: Sandra ook al een week, hou je bij je ondertiteling, ik lees je hier nu al meer dan een jaar en je wilt het zo graag. Honestly ik gun je die dag van gisteren en die van vandaag nog veel meer:light: Alle anderen, een fijne nuchtere dag voor mij en jullie. Mijn galerie dag, ik schilder zelfs al in mijn dromen (tussen het opvliegen door:angry: )

ga effe een filmpje kijken.

Ach An dit jaar ga je niet mee maar er komen nog zoveel jaren. Volgend jaar lach je om dit jaar en kijk je terug op je groei en vooral op het feit dat je goed hebt geluisterd naar jezelf en je grenzen.

quote: Men zegt niet voor niks dat de liefde van een man door de maag gaat en zijn verstand tussen zijn benen bungelt. Hahahaha priceless

Daar ben ik het ook totaal mee eens An, dat wil ik niet ontkennen dat de film ook veel aandacht aan de situatie van Aboriginals geeft. En je wordt ter plekke woedend als je ziet hoe ze behandeld worden Alleen het geharrewar tussen de twee hoofdrolspelers vond ik toch wel iets te boeketreeks achtig

An ik heb de film 'Australië' enkele weken geleden met mijn vriendin gezien en zat ook vanaf het begin tot het eind op hte puntje van mijn stoel. Echt weer een romantische zwijmelfilm wat bijna zo uit een boeket reeks kan komen maar met de mooie beelden net niet TE. Ik heb er ook van genoten. Rosan ik vind de raad van An, dat je een goed plan moet hebben voor het einde van je feestje echt een MUST. Voordat je het weet denk je morgen ach ik drink gewoon nog even door tot alles op is, zo zonde. Ik kreeg gisteren ook een Valentijns kaartje met een mooi gedicht wat me ontroerde van mijn vriendin. "Schouders om uit te huilen en een lach die me vrolijk maakt Wijsheid op me op het goede pad te houden en een spontaniteit die het avontuur verleid Een arm waar ik aan vast kan haken, samen is het fijn Je raakt me. Voor zo'n waardevolle vriendin natuurlijk een Valentijnskaart en een kus Wat mooi om te ontvangen op zo'n grauwe winterse dag als gisteren. Ziza ik ga morgen heerlijk naar de sauna, eentje waar ze wel 8 verschillende soorten sauna's hebben. Je verveeld je dus geen moment en nog lekker eten ook. Fijn dat je zo geniet van je leven en zo duidelijk kan zien hoe je zelf daar een rol in speelt om het zo te krijgen.

Ga dus maar uitloggen want ik ben moe. Morgen komt Marjo op bezoek en ik heb nog niet eens opgeruimd. Kan je zien hoe relaxed ik ben geworden, ze moet me maar nemen zoals ik ben. Vorig jaar zou ik niemand in mijn huis hebben toegelaten, zie daar de kluizenares wordt wakker. Nu verheug ik me en stofzuigen en afwassen kan morgenvroeg nog wel.

RJB ik heb je gemist was aan het tekenen maar was wel ingelogd. Dus je bent op Valentijnsdag 1 jaar ADB, wat super goed van je. Fijn dat je zo lekker met je leven bezig bent.

Ik heb het al op Pip en ik wacht met je mee

Pip RJB doet ook aan stervensbegeleiding als vrijwilliger en ik heb hem gevraagd er hier eens wat meer over te vertellen. Ook omdat hij dacht dat het wat voor mij zou zijn en omdat hier mensen vast ook wel nieuwsgierig zijn hoe het met hem is.

Corinne dapper schorpioentje. ook jij een dikke voor het graven

Kaia I believe in you:heart:

En Marjo daarmee bedoel ik dus niet drinken. Ik verwacht je hier morgen katerloos

Bako spuit, ik ben een en al oor typvoud