Jay

Ik doe graag mee aan de dagpact. Bij inschrijven hier was ik al drie ruim maanden zonder. Nu de afgelopen twee weken is het weer foutgegaan. Word ene beetje moedeloos van de situatie en van mezelf. Mocht je afvragen wat doet hij hier opeens. Hoe werkt dit verder? Eind van de dag kijken of iedereen het helder heeft gehouden?

Ja cola hoor ik inderdaad vaker terugkomen. Inmiddels ook overwonnen? Ik zie hier veel verschillende zelfhulp-fora maar cola staat er niet tussen ;-) Ik kan inderdaad mijn verhaal best redelijk kwijt en mag me gelukkig prijzen met een hele fijne vriendenkring. Ik heb veel hulpverlening geprobeerd maar ben daar teleurgesteld in geraakt. Ik kijk nog wel om me heen hoor of ik manieren kan vinden.

Ja 'niets meer voelen' gaat al niet meer zonder alcohol. Dat is een eerste stap. Maar dan zijn er nog genoeg andere korte termijn afleidingen die toch een soort van controle geven over wanneer je je fijner wil voelen. En dat was drank voor mij ook: controle over mijn geluksmomentjes. Als ik rotdag had dan kon me toch nog verheugen op drinken. Maar voordat het lijkt alsof ik het ophemel: in mijn geval trek ik mijn totale geluksniveau echt punten naar beneden met veel drinken. En het veroorzaakt onrust, somberheid, angst en stress. En daarna mag je dan weer even op het normale niveau komen met drank. Boeken heb ik allemaal wel wat aan gehad tijdens het proces. Bijvoorbeeld het Bigbook van de AA en Tonic - Ralph Moorsen. Je kunt jezelf zo duidelijk herkennen in de maniertjes dat je er moeilijk onderuit kan dat je een probleem hebt. En ook niet kunt ontkennen hoe de weg verder naar beneden gaat aflopen. Maar wat me echt verder brengt zijn gesprekken en een soort positieve agressie dat ik mijn leven op poten wil zetten gecombineerd met een diep gevoel dat niemand anders het voor me gaat doen (ook geen hulpverlener). En nu: na 43 of 44 dagen ook een fenomenale rust die ik heb bij vlagen, nog verder uitgediept door avondjes 'niets moeten' en voor mezelf zorgen en vooral mediteren ook. Ik zit ook echt vol op de ontspanning nu. Als ik ergens kom waar de verleiding op de loer ligt dan voel ik ook werkelijk hoe ik me dronken voelde. Het daze gevoel in je hoofd, het controle-verlies, de vieze smaak van het spul. En dat mensen om me heen ook blij en trots zijn. Dat hele pakket heeft me gebracht waar ik nu ben maar ik ben er nog niet. Ik zal nog heel wat werk moeten verzetten. Fysiek moet ik herstellen van ernstige rugklachten, mentaal en financieel van een breakup en ik herken me in teveel typeringen behorend bij een hechtingsstoornis. En zo liggen er nog uitdagingen waarvan ik niet weet of ik het in dit leven allemaal afkrijg. Maar als eerste en belangrijkste: nuchter blijven. Bedankt voor je boekentip trouwens ik ga hem ook lezen of alvast in de kast zetten voor het moment dat ik mijn probleem mocht gaan onderschatten.

Ok. Wat is het verschil tussen dag en week, jaar? Dat je een week of langer helder bent of dat je eens per week een update doet hoe het nuchtere leven je vergaat. Of spreek je af dat je voor die termijn het vol gaat houden.

Dank je. Nee ik heb een erg grote allergische reactie bij 'professionele hulp'. Maar goed dat is mijn ding en er zit een stuk historie achter.

Ja de terrasjes/bbq/park.... hè. Altijd goed om ook even te kijken wie er allemaal niet aan de drank zit (focus verleggen). Ze zijn er. Tonic beschrijft inderdaad het verval heel goed. De smoesjes, de trucs, bijna het jargon. En dan van iemand die er met het volle verstand bij is. Dat is een goed waarschuwend boek. Die zou voor mij ook hoog op het lijstje staan. Nou nog eentje dan - Mariet Wijnen vond ik de moeite waard. En recent (als je ook van natuur/reisverhalen houdt tegelijkertijd): De Uitweer - Amy Liptrot.

Dank je Bob. Ja het is een goed moment ook. Las ook ergens dat je lichaam de eerste 40 jaar voor jou zorgt en daarna zijn de rollen omgekeerd. Matigheid is voor mij een gepasseerd station vrees ik. Maar zolang ik het eerste glas laat staan gaat het steady.

Dank je Lika. Vijf maanden is een mooie prestatie. Daar mag je trots op zijn zijn (en alert tegelijkertijd natuurlijk). Goed om te horen dat je energie niveau er erg op vooruit gaat. Ik hoop daar ook nog op want ik voel me veelal moe. Ik had/heb een full-time baan. Goed betalend maar wat onder het niveau dat ik aankan. Daardoor is werk ook nooit in gevaar geweest. Ik beweeg veel (woon-werk) echt intensief sporten kan beter. Wat voor sport doe jij?

Dank je Rapilos, Ja de zelfkennis en ervaring zijn behoorlijk op orde. Maar ook dat is geen garantie op succes (ook uit ervaring).

Dag forummers, Jay hier. Net begonnen aan het veertigste levensjaar. Vaak jonger geschat ondanks inmiddels een dos grijs haar. Rond mijn 15e thuis bij mijn ouders mijn eerste biertje gedronken. Dat smaakte vies. Maar ik heb doorgezet. Daar lag de allereerste stap in mijn carrière als alcoholist. Thuis stond ik nog op rantsoen. Eenmaal op mezelf wonend ging ik wat onregelmatiger drinken, ook doordeweeks. Toen ik bij een nieuwe baan een collega ontmoette met wie het fijn praten was en we met zijn tweeën eigenhandig een succesvolle borrel donderdagavond opzette begon de studententijd die ik nooit gehad. Ik mat mijn gebruik af aan die van hem en vond het nogal meevallen. De rem ging eraf. Langzamerhand heb ik mijn alcoholisme gecultiveerd. Van bier naar zwaar bier en elke dag. Tot ik met tientallen stoppogingen voor mezelf onomstotelijk heb aangetoond dat ik niet zonder kon. De volgende ochtend angsten en vervelende katers. Vaak ging er zo’n 7 flesjes zwaar bier (8-10%) doorheen per dag. Omgerekend dus ruim 16 eenheden. Waar tegenwoordig maximaal 1 eenheid wordt geadviseerd. Mijn donderdagavond maatje werd ontslagen en is inmiddels overleden aan middelengebruik. Daar zag ik destijds nog geen voorland in. Ik had problemen relaties kwalitatief goed te houden en gebruikte drank ook om nare gevoelens weg te werken en goede gevoelens en leuke tijden nog even een extra gouden randje te geven. “Van kwaad tot erger” - een korte bloemlezing: ruzies intensiveren onnodig, onzacht met de fiets op het trottoir beland (klassieker!), gereden met teveel op. Relatie beëindigd met een knappe geheelonthoudster die mijn redding had kunnen zijn. Ook schade aan het interieur die ik dacht niet zelf aangebracht te hebben terwijl ik de enige thuis was op dat moment. In de supermarkt een blackout bij het invoeren van mijn pincode. AlcoholDeBaas geprobeerd. Maar helaas kort daarna weer begonnen met drinken. Nu 41 dagen helder. Veel boeken gelezen (als je tips nodig hebt laat het weten) en begonnen bij de AA. Makkelijk is het zeker niet. Vooral niet als ik rond borreltijd (16.30-19.30 uur) in het weekend alleen thuis zit. Vaak heb ik al op het randje gebalanceerd. Veel momenten komen voorbij waarop ik ‘vroeger’ een mooie borrel pakte. Bijvoorbeeld zo’n mooie voorjaarsdag in het park of a.s. donderdag is het weer Koningsdag. Het leven gaat gewoon door en heb ik er een hele set aan nieuwe uitdagingen bovenop die ik als achterstallig onderhoud heb laten liggen.Mijn verslaving is een veelkoppig monster. Kap een kop weg en er komt er weer één bij. Ik eet nu teveel, zie mezelf net iets teveel krasloten kopen, hang op Facebook als een junk naar likes, drink teveel koffie en meer. Daarmee altijd op zoek naar een goed gevoel op het moment dat ik het wil hebben. Daarnaast altijd maar druk om niet te hoeven voelen. En erg veel en vaak moe. En dan als ik dat onder controle krijg ligt er nog werk aan de winkel op het gebied van perfectionisme, twijfelen aan besluiten: op voorhand de de uitkomst willen weten (controle-drang), niet goed gehecht zijn en daarmee een lichte bindingsangst en ook wel onhandigheden in bepaalde sociale situaties. Maar goed het begin is er. Het voelt breekbaar op dit moment (ik heb het al eens ruim vier maanden volgehouden). Maar ik heb hoop dat ik meters kan gaan maken op dit pad. Wil sneller dan mogelijk soms maar … you can’t push a river.