Dank jullie wel voor jullie medeleven! Heel erg lief en heb er veel aan gehad (en nog steeds natuurlijk) en heb er kracht uitgeput... Zit nog een beetje in een roes van verdriet en ongeloof. Alles is anders, thuis en op het werk. Een raar sfeertje. Het raakt me enorm allemaal, maar zoals jullie allemaal aangeven. Alcohol zal even verdoven maar zeker niet helpen! Ik heb dan ook nog steeds niet gedronken. Gisteren paar uurtjes gesnipperd en aan het verven geslagen in huis. Afleiding! Zo mooi geworden! Een voordeel van niet drinken. Gemiddeld veel meer energie en zin om dingen op te pakken (maar ook dagen dat ik moe ben hoor...). Toen ik nog best veel wijn dronk, kon ik altijd overal zo tegenop kijken. Mijn man vind mij nu wel een beetje een theedrinkende theemuts. Hij moet er ook aan wennen. Noemt me een gezondheidsfreak. Het samen doorzakken was ook altijd gezellig op de ruzies soms na op einde van de avond. Ik tel nog steeds de dagen. Woensdag een maand en dan is mijn Ik pas maand voorbij. Het houdt me erg bezig, zelfs in mijn slaap. Het gezellige wijntje trekt, maar ook weer niet. Wordt er een beetje gespannen van op dit moment. Probeer hier veel te lezen en te leren van jullie. Misschien dat ik er eerst nog even paar weken aanvast plak. Gemoed gaat heen en weer, pffff. Vermoeiend...