.. nou ja, ik heet niet echt Piet, maar vind het toch wel prettig om nog enigszins anoniem te blijven.
Wat wil ik over mezelf kwijt? Ik worstel al de nodige jaren met alcohol, hoewel ik het pas sinds een paar jaar als een echt probleem zie. Tot een bepaald moment had ik niet door wat de negatieve gevolgen waren. Ik drink voornamelijk om mijn gevoel af te stompen. Matigen is geen optie, daar ben ik wel achter ondertussen; het idee van 'eentje is teveel' gaat wel voor mij op. Ik tik met gemak twee flessen wijn weg. Zo gisteravond ook, en nu zit ik thuis met een brak gevoel. Ik ben me er meer en meer bewust van geworden dat ik op deze manier m'n lichaam en geest kapot aan het maken ben.
Hoewel ik er enerzijds heel veel behoefte aan heb om veel te delen, vind ik dat nu toch echt nog te confronterend. Ik hoop hier met name een stukje begrip en luisterend oor te kunnen vinden, en hopelijk dat zelf ook te kunnen bieden. Dat ik hier iets vinden kan is me wel duidelijk; bij het doorlezen van wat draadjes kwam ik het dagpact tegen. Ik geef eerlijk toe dat ik op dat moment de tranen weg moest bijten, enorm gevoel van opluchting en 'ik ben me dus niet aan het aanstellen'. Daar in ieder geval vast dank voor.
