venus34

Hallo iedereen, dit is maar liefst de tweede of derde X dat ik mezelf voorstel... ik ben een vrouw van 36, ben nu echt lichamelijk verslaafd aan alcohol. Ben de afgelopen tijd bang geweest om te gaan werken, wie zou winnen... ik of de angst voor trillen en zweten? Zijn er hier meer mensen die dit herkennen? Ik heb al twee eerdere stoppogingen ondernomen.. beide weer gestopt na maand venwege werkstress. Ben nu ook niet meer alleen, ik heb een vriend die er flink onder heeft geleden de afgelopen twee jaar. Maar de keuze om te stoppen is de mijne, ik wil niet meer afhankelijk zijn. Zou graag meer van anderen horen..... Grtz Venus.

quote: -------------------------------------------------------------------------------- Originally posted by: anjo Maar kunnen wij het aub over eens zijn dat in ons lichaam, een gat, gebrek aan wilskracht of chemie iets zit dat ons drijft naar totale zelfdestructie. Dus wat je ook geloofd, we zitten gewoon in hetzelfde schuitje. En alleen met de hulp van elkaar, en wilskracht en misschien Refusal kunnen wij dat gevecht aangaan. -------------------------------------------------------------------------------- Mee eens Anjo, maar vergeet de Campral of Naltrexon niet! Nou, zo kan die wel weer.

Hai Femmy, doe je nog met medea en mij mee per 1 jan? Privee heet ik ***** Hoor het nog, veel liefs Femke Noot van de moderator: Het email adres is verwijderd. Dit is gedaan ter bescherming van de privacy en ter voorkoming van mogelijk misbruik.

Hai Joann, dit klinkt bekend....nachtbraker omdat ik niet kan slapen. Ff Control C control V Hai iedereen, ik voel elke dag als een uitdaging om te leven maar ook als een letterleijke "uit" daging om te leven. Ik ben er kort geleden achter gekomen dat ik hoog sensitief (HSP) ben- een supereigenschap want genieten van het leven kan ik, maar als het om werkstress gaat "geniet" ik van het leven door witte wijn. Al 10 jaar lang een probleem. Ik heb nu voor het eerst in mijn leven werk dat ik echt leuk vind- ik pas er qua sfeer, opleiding alles,- ik ben onder behandeling bij een RET psycholoog. Het gaat goed maar een leven zonder alcohol zie ik nog niet helemaal voor me. Als HSP word je geholpen door zo een psych, maar het secundaire alcoholprobleem is primair geworden. Zijn er meer HSP hier? Ben benieuwd, hoor het graag! Liefs weegkreeft

Hai Anna, ben gisteravond (te beneveld uiteindelijk) nog enige tijd aan het zoeken geweest naar het dagdraadje dat je bedoelde en kwam er niet volledig uit. Ben toen maar gaan slapen. Nu zo ook weer, welke titel had het dagdraadje dat je bedoelde? Ik begin hier contacten te vinden... HSP en alcohol, voelt erg goed. Liefs weegkreeft

Hai houtje, je hebt me door met weegkreeft. Vreselijk HSP! Hoe heb jij het gedaan? Ik hoor het graag.. goed zeg! Liefs Weegkreeft

Hai iedereen, ik voel elke dag als een uitdaging om te leven maar ook als een letterleijke "uit" daging om te leven. Ik ben er kort geleden achter gekomen dat ik hoog sensitief (HSP) ben- een supereigenschap want genieten van het leven kan ik, maar als het om werkstress gaat "geniet" ik van het leven door witte wijn. Al 10 jaar lang een probleem. Ik heb nu voor het eerst in mijn leven werk dat ik echt leuk vind- ik pas er qua sfeer, opleiding alles,- ik ben onder behandeling bij een RET psycholoog. Het gaat goed maar een leven zonder alcohol zie ik nog niet helemaal voor me. Als HSP word je geholpen door zo een psych, maar het secundaire alcoholprobleem is primair geworden. Zijn er meer HSP hier? Ben benieuwd, hoor het graag! Liefs weegkreeft

Hai Medea, wat een fijne reactie! Klinkt beetje krom maar ik voel me al jaren vreselijk alleen hiermee en de dagelijkse struggle (heb ik dat goed geschreven?) die het met zichmee brengt. Ik vind samen strijden een zeer goed idee. Ik heb besloten dat ik per 1 januari ermee wil kappen en desnoods mijn huisarts Campral ga vragen voor te schrijven. Het idiote is dat ik nooit niets slik maar in dit geval een grote uitzondering wil gaan maken. De kans dat mijn huisarts het weigert is groot, het is een medicijn dat de hunkering vermindert maar een jaar geslikt moet worden ter ondersteuning van psycho sociale regintegratie. Echte "reintegratie" heb ik nou ook weer niet nodig, ik heb een paar goede vrienden die altijd voor me klaar staan. Maar ik merk ook dat ik goede vrienden die het nu moeilijk hebben met heftige dingen zoals liefde uit de weg ga omdat ik het er niet "bij" kan gebruiken, heb genoeg aan mezelf. Heb jij al mogelijkheid gehad voor een internet behandeling? Heb je al andere stoppogingen ondernomen? Ik wel, maar steeds weer teruggevallen. Laten we samen strijden, heel goed idee, Zie ernaar uit meer van je te horen, Liefs Weegkreeft

Hallo allemaal, eindelijk een tweede forum gevonden waar ik herkenning vind. Ik drink al 17 jaar stevig, maar de laatste 4 jaar is het echt uit de hand gelopen. Momenteel zit ik op meer dan 1.5 liter per dag standaard en heb besloten alles te gaan proberen om ermee te kappen. Dus de limiet op nul te zetten want mijzelf kennend en kijkend naar de afgelopen jaren weet ik dondersgoed dat ik niet in aanmerking kom voor het zijn van een 'sociaal drinker'. Als ik begin met drinken moet het doorgaan totdat ik in bed crash en dan flink aangeschoten meteen in slaap val. Ik ben er recentelijk achter gekomen waarom ik zoveel drink. Het is begonnen als een secundair probleem aan werk stress. Het verdoven van indrukken en emoties opgedaan gedurende de dag. Als ik nu thuis kom van mijn werk (erg hectisch- ik werk er net 6 maanden en er is een reorganisatie gaande) trek ik een fles witte wijn open waar ik ongetwijfeld de bodem van ga zien en van de volgende (met een beetje geluk) net niet de bodem. Ik sluit me af van alles en iedereen om maar te kunnen drinken (ik noem dat: "ik heb tijd voor mezelf nodig") dus gaat het meestal in het weekend al tijdens de middag mis. Ik drink gewoon door totdat de gewenste roes bereikt is en ik weet dat ik kan slapen. Dientengevolge ben ik altijd moe en zeg daarom ook geregeld gemaakte afspraken af. Moet ik ook eerlijk zeggen dat ik de afgelopen 10 jaar 16 verschillende werkplekken heb gehad (dit is de eerste die me echt bevalt en waar ik me thuis voel!), 7 keer ben verhuisd en 5 langere relaties heb gehad waarvan er 4 ongelukkig. Toch bleef ik het proberen. Het lezen van een boek vol herkenning maakte me duidelijk dat ik hoog sensitief ben en een radar heb die nooit "uit" is. Vooral negatieve emoties zoals nu op de werkvloer heersen en stemmingen van mensen voel ik haarscherp aan. En dat kan soms lastig tot jezelf komen zijn. Ik heb een therapeut (van RET- Rationeel Emotieve Training) in de arm genomen en ben nu hard bezig mezelf te leren niet meer bang te zijn en anders om te gaan met opgedane emoties. Wil niets liever dan stoppen met drinken en hoop er nu klaar voor te zijn binnenkort. Probeer al sinds april mee te doen aan de internetbehandeling. Het lukt steeds niet om me aan te melden. Hoe is het met jullie gegaan? Nog tips hieromtrent? Ik zou het ook fijn vinden om met mensen in contact te komen die zich kunnen herkennen in mijn verhaal en eens te horen hoe jullie dergelijke dingen omtrent verslaving hebben aangepakt. Hoor het graag!!!!! Groetjes van weegkreeft