Bedankt! Ik mag mijzelf een stevige drinker noemen. Mijn doel is om gewoon gezellig in het weekend een biertje te drinken, een aantal. Maar mijn drinkgedrag van de afgelopen 10 jaar is ernstig te noemen, heb ik mij onlangs pas beseft. Uit mijn werk thuiskomen, gelijk aan de biertjes, en naar bed gaan als ik een half krat achter de kiezen heb. Weekends op tijd beginnen en 's avonds constateren dat er al weer een krat door is, op één dag.
Begin dit jaar een geweldige meid tegengekomen, later mijn vriendin. Wat een topper! Zij opende mijn ogen en ging met mij een 30 dagen geen alcohol challenge aan. Ze wilde de ernst van mijn probleem zien. Mijn reactie was dat ik als ik het wil, ik geen druppel nodig heb. Zogezegd zo gedaan, met vlag en wimpel geslaagd. Maar ook zei ik dat ik na de 30 dagen gewoon gezellig in het weekend met mate mijn biertjes wilde drinken. Met uitzondering van de zondag. Die dag stond in het teken van sporten. Iets waar zij mij bekend heeft gemaakt tijdens de alcoholvrije weken. Hardlopen, 3x in de week. Klein beginnen, want wat beroerd was mijn conditie! Inmiddels loop ik de 5 km binnen een half uur, iets wat ik nooit van mijzelf gedacht had.
Inmiddels is de relatie kapot, mijn fout. Ik drink weer.. Niet de aantallen als voorheen. Ik blijf 2 a 3 x hardlopen per week. Maar daarna toch weer biertjes, en ook weer dagelijks.
Ik kan mezelf wel voor de kop slaan, ik was zó goed bezig! En nu sluipt het er weer in. De relatiebreuk zorgt voor negativiteit, en dan is de fles grijpen zó verdomd makkelijk.. Maar het lost wéér niks op. Kop in het zand steken, vluchten, noem het wat je wil.
Binnenkort afspraak bij de huisarts, die me door zal verwijzen naar Tactus. Ik hoop met hun, en ook door inspirerende verhalen van forummers hier, op de goeie weg te komen, en te blijven. Want er van af blijven als het tegen zit, is verdraaid lastig. Hier zijn vast mensen met dezelfde ervaring, en die daarin de juiste weg hebben gevonden.
Voor nu even klaar, zit al weer met een fles voor mn snuit.
