Rufus

Hoi Anna, Je hebt helemaal gelijk. Ferry, jij en ik hebben een verbond voor twee jaar! Misschien is het tijd om eens te overleggen of we het willen gaan verlengen? Ik stel voor een sprong in het diepe. We gaan voor 5 jaar! Of toch maar een jaartje tegelijk? Maar verlenging spreekt voor zich, natuurlijk! Goed voor je dat je nu zelf eens lekker afpoeiert. Waarom boos? Geniet van het lekkere gevoel! Misschien kun je het een tijdje als hobby gaan doen? Maar alleen als 'ze' het verdienen. Ook goed om te lezen dat jij en Soothe het goed met elkaar blijven hebben! Wanneer gaan jullie hokken? Liefs van Rufus ook voor Soothe

Hoi Gem en andere bekenden, Net ingelogd sinds maanden en dit draadje even snel doorgelezen. Ik was nieuwsgierig of er nog persoonlijke berichten waren. Leuk Gem, dat je vraagt hoe het gaat! Anders was ik weer meteen vertrokken, ik mis nu duidelijk de aansluiting door zo lang afwezig te zijn geweest. Ik begrijp uit dit draadje dat er weer 'gekissebis' is geweest, dat het boek zo goed als klaar is. Dat Mick de drank weer heeft gevonden en zo zal er nog veel meer zijn. Ik zie nog steeds veel bekenden op het Forum. Dat is leuk en ook niet leuk. Mijn ervaring is dat als de 'klus' steeds meer geklaard raakt, eerst de behoefte aan meeschrijven afneemt en dan ook de behoefte aan meelezen. Uiteindelijk kom je dan eens kijken om te zien of er soms nog een prive-bericht is. Waarmee ik wil zeggen dat er nog veel geworstel is bij de oudgedienden. Het positieve is dat zij door blijven gaan. Het jammere is dat zij zoveel energie verspillen. Het gaat mij goed, het gaat mij zelfs prima. Alsof ik op mijn 60e met een nieuw leven ben gestart. Eigenlijk is dat ook zo. Ik zit volop in de puberteit en leer elke dag bij. Ik begin een expert te worden in het toepassen van cognitieve gedragstherapie op mezelf. Mijn isolement is voorbij, ik ben vol energie en vitaliteit, mijn huid ziet er 20 jaar jonger uit en ik loop constant met een geile grijns (vanwege dat puberen) op het gezicht. Ik schijn wild aantrekkelijk te zijn geworden. Er is zelfs sprake van 'love' met een van de nieuwe relaties. De behoefte aan experimenteren begint nu af te nemen! Dat is aan de ene kant wel jammer maar ik moet gezien mijn leeftijd alles wel wat sneller doen, dus het komt ook wel goed uit. De gezondheid is ook prima en de sportschool helpt ook. Yoga helpt om meer balans te brengen. De hoeveelheid cadeaux die ik heb gekregen sinds ik bijna 2 jaar geleden ben gestopt met drinken, zijn ontelbaar. Misschien kunnen jullie je het niet meer goed voorstellen maar er is een totaal ander leven voor jullie! Je hoeft er alleen maar in te geloven. Net is niet makkelijk om er te komen en je kunt er hulp bij nodig hebben, maar wat een beloning ligt er op je te wachten. Het wordt tijd dat ik stop, het wordt te lyrisch allemaal. Straks denken jullie nog dat Rufus stiekem aan de fles heeft gezeten! Het ga jullie goed! Ik kom wel weer eens kijken. Rufus

Hallo allemaal, Stom toeval dat ik vanavond, terwijl ik iets anders aan het doen was, dacht: laat ik eens even een draadje bekijken! Waarachtig daar moet ik erachter komen dat ik 19 maanden 'on the wagon' ben! Absoluut een reden om even in te loggen en jullie een bedankje te geven voor de felicitaties en Anna en Ferry, mijn trouwe bondgenoten ook een welgemeende knuffel te geven. God, wat zijn wij goed! En toch is het allemaal begonnen met heel veel afzien en ellende. In mijn geval was het letterlijk pompen of verzuipen. Want als ik niets aan mijn verschrikkelijk uit de hand gelopen drankprobleem deed, dan ging letterlijk op korte termijn het licht uit. Ik wilde helemaal niet stoppen maar ik wilde ook niet dood en door een goed advies op de eerste dag dat ik gestopt was, n.l.: 'geef jezelf het cadeau 3 maanden niet te drinken, kijk vervolgens hoe je je dan voelt en beslis dan hoe je verder gaat', heb ik vanaf die tijd niet meer gedronken. En, mensen, het voelt geweldig, ik ben een ander mens aan het worden en ik had het 30 jaar eerder moeten doen. Ik ben het helemaal met Ferry eens. "De beste beslissing in een hele lange tijd." Tot mijn verbazing en verrukking ben ik op mijn 60e opnieuw aan het puberen geslagen. Zoals je weet, komt als je gestopt bent, lang weggedrukte ellende met grote urgentie om een oplossing vragen en dat is niet altijd even leuk. Maar als je voorzichtig met nieuw gedrag gaat experimenteren, kom je er snel achter dat sommige zaken alleen maar in je verbeelding een probleem zijn. Met andere woorden, oude problemen kunnen snel opgelost worden. Dat geeft een gevoel van grote bevrijding en een herstart van je persoonlijke ontwikkeling. Je zou ook kunnen zeggen, wat pathetisch, je wordt opnieuw geboren! Ja, en dat puberen bij mij slaat ook op het experimenteren met verdrukte gevoelens i.v.m. sexualiteit. Zo durfde ik een paar weken geleden een 'artistieke' fotosessie te doen bij een professioneel fotograaf waar ik geheel uit de kleren ben gegaan en me volledig durfde 'bloot' te geven voor de camera. Of er een kilo remmingen van me afviel om m'n lijf als expressiemiddel te gebruiken. Ik geef jullie hierbij een primeur. Voor de eerste keer in mijn leven geef ik echt toe dat ik homo ben en ik ben er nog trots op, ook. Want het is 'ik', het hoort bij mij en er is niets mis mee. Genoeg ontboezemingen op een openbaar forum. Direct meld ik mijn pincode ook nog! Ik hoop met dit verhaal, dat niet geschreven had kunnen worden als ik niet met de drank gestopt was, mensen die twijfelen of het heel moeilijk hebben, een hart onder de riem te steken. Het ga jullie allemaal goed! Zo af en toe kom ik wel weer eens langs! Liefs van Rufus

Ferry, dat er weinig 'chemie' is tussen jou en Delta, is me zo langzamerhand wel duidelijk, maar jouw reacties doen ook wel wat overtrokken aan. Schuif die tenen van je een beetje in, slik eens flink, sla een deuk in een kussen en vraag je eens af of ik misschien een ietsiepietsie gelijk zou kunnen hebben. En je laat ons (Anna en mij) toch niet alleen verder tobben? Moeten we dan als Anruf of Rufan verder? Rufus

Hoi allemaal, Ik ben ook van de partij op 19 of 20 januari. Ik woon in het Gooi en Hilversum is mijn NS station. Meerijden met iemand anders vind ik leuk, maar is niet perse nodig. Ik kan zelf probleemloos met de auto komen. Ik kan eventueel 1 passagier meenemen, maar er kunnen wel heel veel taarten en andere eetwaar in. Groet, Rufus

Gem, kleine parel van me, Het gaat me goed. Van de week van de cardioloog te horen gekregen, na een echo en een uitgebreid bloed onderzoek (inclusief vitamine B12 en foliumzuur, die ik zelf heel brutaal aangekruist had), dat hij nauwelijks meer kon zien dat m'n hart zo beschadigd was geweest. Voor degenen die me niet kennen, ik heb 4 jaar geleden een joekel van een hartinfarct gehad, na toen bijna 40 jaar drank en veel stress, en had nog maar een hartfunctie over van 20% en geloof me, dat is niet veel. De brievenbus op een afstand van 500 meter was een zware opgave. Mijn perspectief was erg slecht. Verder mankeerde ik niets, geen cholesterol, geen vernauwde vaten, geen lever en/of nieren problemen. Zo gezond als een vis behalve dan een zwaar beschadigd hart. Tussen jullie en mij, te danken aan overmatig en langdurig alcoholgebruik. Grote consequenties waren het gevolg: drukke baan afgelopen, revalidatie, herbezinning, angsten overwinnen, nieuw leven proberen op te starten. En, last but not least, vorig jaar, tegen mijn zin, toch maar gestopt met drinken want ik voelde aankomen dat als ik dat niet deed, het eind er snel aan zou komen. Nu, na 4 jaar, heb ik twee giga cadeaux gekregen: ik voel me lichamelijk beter dan de afgelopen 30 jaar dankzij een soort medisch wonder, waarbij mijn hartfunctie in die 4 jaar ruim verdubbeld is en er geen kleplekkage meer plaatsvindt. Ik ben de bewoner van een blij lijf geworden en voel me ook geestelijk herboren. Veel moeilijke momenten meegemaakt maar allemaal de moeite waard. Mijn persoonlijk ontwikkeling die door het drinken zolang heeft stilgestaan, is in rap tempo weer op gang gekomen. Niet altijd even makkelijk, maar oh, wat ben ik een hoop ellende van vroeger al kwijtgeraakt. Ik dreig in de toekomst saai te worden. Veel meer rust, in balans, plezier. Vind mezelf zelfs regelmatig een prettig mens. Ik pas op voor zelfgenoegzaamheid. Zo Gem, in grote lijnen ben je weer bij! Liefs voor allen en zoals mijn grootvader altijd zei, als je iets echt wil dan lukt het je ook.... Rufus

Amariana, Ik lees, zoals ik af en toe doe, weer eens een draadje door en zie jouw verhaal staan over een tumor van de parotis (speekselklier) met de mogelijke beschadiging van je aangezichtszenuw (nervus facialis). Ik heb 10 jaar geleden exact hetzelfde gehad, ook een bult achter het oor, zat er al jaren en werd bij toeval ontdekt. Dit gebeurde in een streekziekenhuis en de kno arts vertelde hetzelfde verhaal. Ik vertrouwde het niet en ben naar het VU ziekenhuis in A'dam gegaan, waar toen de beste KNO arts op dit gebied praktijk hield; n.l. prof. Snow. Het is een vrij riskante operatie in de zin dat die verlamming van de zenuw vrij snel kan ontstaan, wat erg grote consequenties heeft, zoals slecht praten, kwijlen hangende mondhoek, ooglid dat niet meer kan knipperen. Ik wil je niet ongerust maken maar wel laten schrikken. Zoek de beste chirurg in Nederland hiervoor en je kans op een goede afloop is echt veel en veel groter. Bij mij was de verwachting dat de operatie met een uurtje klaar zou zijn, het werden er vier, omdat de tumor geheel om de zenuw was gegroeid. Het enige wat ik eraan over gehouden heb, was een dode mondhoek en dat is binnen een aantal jaren weggetrokken. Dus pas op!! Je kunt me, als je nog vragen hebt, ook natuurlijk een pb sturen. Heel veel succes gewenst! Liefs Rufus

Ja, Benthe, ik moest er ook om schateren. Daarna had ik de neiging om me tegen de kop te slaan. "Wat kan een mens toch stom zijn!" Rufus

Mick en Fran, Mick, twijfel je nog wel eens? Het leek wel eens je tweede natuur te worden. Mijn opa zei altijd: "jongen, beter een verkeerde beslissing dan geen beslissing!" Mijn opa was altijd dronken, maar wel, bij buien, een wijs man. Volgens mij ga je nu wel goed. Succes met het proces! Fran, ik herinner me nog een discussie met allemaal plaagstootjes over het 'zwakke geslacht'. Lang geleden, ik durfde toen nog niet zo. Was nog erg bang om afgewezen te worden. Ga je lekker? Liefs, Rufus

Dag Koh, Het wordt in jouw leven ook niet echt saai, geloof ik. Ik vind het knap van je dat je al zo ver bent dat de pijnlijke veranderingen die je moet meemaken zonder "hulpmiddelen" doorleefd kunnen worden. De paar consumpties die je onlangs tot je hebt genomen, wijt ik aan je natuurlijke verwarring! Hoort bij je! Ik krijg weer behoefte aan een reunie. See you! Rufus

Haddock, volgens mij heb ik wel wat met opa's! Neem het advies van die opa van mij eens in overweging! Have a nice day. Rufus

Het volgende gedicht is getiteld: "Autobiografie in vijf hoofdstukken" en gaat ons allen aan! 1) Ik loop door een straat. er is een diep gat in het trottoir Ik val erin. Ik ben verloren...ik ben radeloos. Het is mijn schuld niet. Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden. 2) Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir Ik doe alsof ik het niet zie. Ik val er weer in. Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben. Maar het is mijn schuld niet. Het duurt nog lang voor ik eruit ben. 3) Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir Ik zie dat het er is. Ik val er weer in...het is een gewoonte. Mijn ogen zijn open. Ik weet waar ik ben. Het is mijn schuld. Ik kom er direct uit. 4) Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir Ik loop er omheen. 5) Ik loop door een andere straat. Portia Nelson, geciteerd in Charle L. Whithfield, M.D., Healing the Child Within

Hallo allemaal, Hartelijk bedankt voor jullie lieve felicitaties en van mijn kant natuurlijk een speciale knuffel voor Anna en Ferry, die mij op het 'droge' pad hebben gehouden als ik het wel eens moeilijk had. Ik kon het niet verkroppen om achter te gaan lopen door een terugval. Ik schrijf niet zoveel (meer) maar lees nog wel regelmatig mee en ik wil alle nieuwkomers ook van harte gelukwensen met hun keuze om er via dit medium iets aan te gaan doen. Een goede keus en als je echt wil, best een kansrijke. En zo is na 42 jaar drinken, waarvan 25 jaar problematisch, een eind gekomen aan mijn carriere als drinkebroer. Vorig jaar wilde ik eigenlijk niet stoppen met drinken maar ik ging zo achteruit en zoop zoveel dat ik zeker wist dat ik na mijn ernstige hartinfarct (eigenlijk heb ik mijn hart kapot gedronken) en daarna gewoon doorzuipen terwijl ik nog maar een hartfunctie had van 25%, echt wel snapte dat als ik nu niet stopte, mijn leven geen cent meer waard was. Mijn plan was 2 dagen niet drinken en de rest van de week niet meer dan 2 per dag. Op de eerste dag dat ik op dit forum schreef, kreeg ik een reactie van ene Opa met het icoontje van Haddock die opmerkte dat ik mezelf eens het cadeau moest geven om drie maanden niet te drinken en dan te zien hoe me dat beviel en hoe ik me dan voelde en vervolgens te kiezen hoe ik verder wilde gaan met alcohol. Jullie begrijpen het al, ik heb besloten om gewoon door te gaan met niet drinken. De cadeaus die ik gekregen heb zijn groot. Ik heb een onwaarschijnlijk lichamelijk en geestelijk herstel meegemaakt en voel me als bewoner van een blij lijf, energiek, opgewekt en vol nieuwsgierigheid naar het nieuwe leven dat zich voor me aftekent. Er is veel meer rust en tevredenheid met mezelf gekomen. En ben nog maffer geworden dan met alcohol. Bovendien heeft mijn huid een metamorfose ondergaan. Van droog en rimpelig, ondanks intensief smeren, naar glad en strak. Kun je je voorstellen hoe mijn kansen op de vrijersmarkt zijn toegenomen. Kortom, ik heb weer zin in het leven. Dat neemt niet weg dat het niet drinken een keiharde confrontatie met jezelf en je geschiedenis betekent. Het is hard werk om de redenen van je drinken en je behoefte aan verdoving onder ogen te durven komen en langzaam maar zeker te lijf te gaan. Veel van het gedrag en de angsten waar je tegen aanloopt, dateren van lang geleden en je moet leren dat het gedrag waar je in je jeugd voor koos om ernstige krenkingen te kunnen overleven, in het hier en nu, absurd zijn geworden. Nieuw gedrag aanleren is lastig maar kan slagen door te oefenen. Ik maak vorderingen, maar het is een voortdurend proces. Eigenlijk heb ik mijn ontwikkeling door zolang te drinken vele jaren stilgezet. Veel in te halen dus en het wordt steeds leuker. Ik heb het tot nu toe in m'n eentje kunnen klaren, mede te danken aan behoorlijk wat kennis over deze zaken, maar voor de meeste mensen zal de internetbehandeling van Tactus in eerste instantie en vervolgens wat psychologische hulp zinvol zijn als begeleiding. Ik heb veel steun gehad aan het meedoen op dit Forum en aan een aantal boeken. Een daarvan heb ik gelezen na aanbeveling van iemand op het Forum en wil ik ook een keer noemen. Heeft mij veel inzicht gegeven. "De verslaving voorbij" van Jan Geurts. Als Boeddhist grijpt hij in zijn uitleg terug op de Boeddhistische leer en inzichten. Voor mij zo verhelderend dat ik mij nu verdiep in "Het Tibetaanse boek van leven en sterven" door Sogyal Rinpoche waar ik zo door aangesproken wordt dat ik zelfs overweeg om verder te gaan met het Boeddhisme. Wacht nog even met me een oranje jurk te sturen want zover ben ik nog lang niet. Ik wens jullie veel sterkte en doorzettingsvermogen. Als je echt wil, kan het!! Het leven wacht op je! Liefs Rufus

Ik meld me weer af en maak er een vroegertje van. Morgen geef ik nog een (tuin)feestje voor de buren vanwege mijn toetreding tot het bejaardendom en de viering van de aflevering en installatie van drie pallets geraniums. Ik wacht nog op de bezorging van een rollator in 'racing-green', een cadeautje van de motorclub. Slaap lekker, straks! Rufus

Koh, Voor wie het nog niet wist, kort voor Koh-I-Noor, nog een edelsteen vanavond maar dan een joekel. Goed om je weer eens te horen en ik hoop dat je de problemen van de laatste tijd tot een oplossing aan het brengen bent. Kun jezelf nog voldoende kwijt in de kunst? Hoe staat het met de website? Zijn er nog nieuwe meesterwerken aan toegevoegd? Een goede kunstenaar moet toch een beetje gelouterd worden door het leven, nietwaar! Na je dood word je waarschijnlijk onbetaalbaar. Zo gaat het tenminste meestal. Sterkte met alles. Liefs Rufus