GlumBus682

Ik ben ook begonnen met drinken in mijn tiener jaren met vrienden omdat iedereen het deed, het spannend was en omdat het er bij hoorde, zoals vele andere vermoed ik. Nu ik iets ouder ben (29 jaar) merk ik in mijn omgeving dat de redenen nu wel anders zijn. Ik merk dat er toch problemen naar boven komen bij mijzelf, maar ook bij vrienden en vriendinnen. Al geen relaties die stuk lopen, onzekerheden over uiterlijk of ontevreden in hun carriére. Het valt me op hoeveel mensen hiermee toch struggelen en de ontlading toch bij alcohol zoeken. Gelukkig zie ik ook mensen die toch bij zichzelf weten te blijven en daarmee toch minderen en de ontlading ergens anders zoeken. Ik merk dat bij vele vrienden van mij dat sporten is. Succes met minderen (of stoppen) en goed om te horen dat je begeleiding krijgt.

Bedankt voor jullie reacties en ik heb een kleine update. Dit weekend heb ik voor het eerst in een lange tijd niet gedronken terwijl ik wel ben wezen stappen in Den Haag met vrienden. Het kwam gelukkig goed uit omdat ik toch in de ochtend moest sporten en ik graag fit wilde zijn. Het was een mooi excuus om even op te houden. De avond was best gezellig ondanks dat er een hoop mensen waren waarmee ik niks had. Gelukkig waren er wel een aantal goede vrienden en dat was super gezellig Ik heb nog redelijk ''meegezopen'' maar dan met 0.0 biertjes die verassend lekker waren. Mijn vrienden vonden het allemaal prima en haalde gewoon een 0.0 biertje met hun bier rondes mee. Ik heb zelfs nog even op de dansvloer gestaan wat wel een klein beetje ongemakkelijk was (maar dat had ik na 10 bier eigenlijk ook nog). Het enige wat ik mezelf wel heb toegelaten is toch het roken omdat me het wat zelfvertrouwen gaf om de avond door te komen. Het is natuurlijk niet helemaal de bedoeling en daar wil ik ook mee stoppen maar een stap te gelijk dacht ik dan maar. Het voordeel daarvan is dat het me zondag niet verpest, op een klein beetje conditie minder na. Ik werd ondanks de relatief korte nacht (4-5u slaap) erg fit wakker en heb zelf met pindakaas op brood ontbijt op. Daarna heerlijk gesport en heb ik een lekkere lange zondag gehad. Hoe ik nu verder ga heb ik geen idee maar dat zie ik volgend week wel weer even. In ieder geval bewezen dat het wel mogelijk is en het is een sterk maar mooi contrast met vorige week toen ik dit draadje aanmaakte.

Dat heb ik inderdaad al meerdere malen geprobeerd. Na 2 biertjes gaat de rem er bij mij gewoon af en geef ik er niet meer om. Goed om te horen dat het uiteindelijk wel gelukt is. Ja, dat is slim. Ik ga het nu per weekend aankijken en heb toevallig al iets waardoor ik een goede reden heb om wel de stad in te gaan maar niet om te drinken. Waarschijnlijk wordt dat even wennen maar proberen kan nooit kwaad. Ik schrijf inderdaad vaak mijn emoties eraf, heb ik in dit geval ook gedaan. Soms is dat best confronterend maar het voelt daarna erg goed. Je slaat de spijker op de kop. Ik heb in de weekenden nog nooit geschreven denk ik. Dan ga ik eerder gamen of Netflix kijken omdat dat makkelijker is. Natuurlijk niet erg om dat te doen maar als de reden is dat je brak ben is dat zonde... De weekend zijn gewoon eigenlijk weggegooid en dat is zonde want dat is juist je vrij tijd. Wat ik in ieder geval wel wil is sociaal blijven & nog naar feesten gaan maar dan puur voor de muziek in plaats van maar veel te veel te drinken. Ik denk dat ik het wel in me hebt, maar het zal wel heel anders zijn

Ik denk inderdaad dat je daar gelijk in hebt. Dat realiseer ik me ook wel maar ik ben bang dat bepaalde dingen niet meer leuk zijn... van sommige dingen is dat misschien ook geen gemis uiteindelijk en moet ik die ook lekker gaan skippen. Sociaal gezien maak ik me soort zorgen omdat ik natuurlijk een hoop vrienden heb opgebouwd die ook allemaal veel drinken. Het zijn absoluut geen toxic mensen maar ik denk dat een hoop het er toch jammer vinden.. De innerlijke strijd gaat alleen wel erg pittig worden.

Hallo allen. Ik zal me even kort voorstellen. Ik ben Sjors en ik ben 29 jaar. Ik ben begonnen met drinken rond mijn 16e en ben eigenlijk altijd in het zuipen blijven hangen. Ik heb eigenlijk nog nooit op dit soort websites gezeten en dit is dan dus ook de eerste keer vandaag. Als ik eerlijk ben struggle ik al een lange tijd met een gevecht in mijn hoofd. Tijdens mijn afstudeerjaar begon het eigenlijk voornamelijk. Ik ben erg sportief en ik leef redelijk gezond (door de weeks althans) alleen in het weekend bots ik altijd met mezelf. Ik drink elke vrijdag en zaterdag een flinke hoeveelheid (tot in de late uurtjes, afhankelijk van de gelegenheid) en rook daar ook flink door (pakje de avond) en heb ik de 'tijd' van mijn leven. Het weekend voelt als een toetje en daar probeer ik het maximale uit te halen. Ik heb weekenden dat ik helemaal vol zit en zo'n 12-16 uur achter elkaar alcohol drink (met langzaam tempo maar toch grote hoeveelheden). Ik word niet moe en ga dan eventueel verschillende feesten/vrienden groepen af. Maandag's slaat het weer om en ga ik weer erg gezond leven. Geen alcohol, geen sigaretten, sporten, gezond eten, optijd naar bed. IK probeer ook mijn hobby's te beoefenen waar ik doelen in heb (Borstcrawl leren, een boek schrijven, padel lessen etc). Mijn leven voelt door de weeks compleet en met goede moed ga ik naar het weekend. Vaak is het doel om niet te roken en de alcohol is niet altijd een probleem (althans dat dacht ik). Als ik vrijdag's wakker wordt gaat het nog goed en voel me een niet-roker (ik heb het boek van Allen Car gelezen en daarbij ook 4 maanden succesvol niet gerookt) alleen is het toch weer misgegaan toen ik dronken was. Sindsdien is het weer bergafwaards gegaan en blijft dit patroon zich herhalen. Ik heb het feesten, drank en drugs geromantiseerd denk ik. Ik wil succesvol zijn maar ook lang leven de lol en dat is ergens best prima gegaan. Ik heb een okee baan, goede opleiding gedaan en afgelopen week een huis gekocht. Toch vreet het aan me. Ik wil eigenlijk minderen maar ik merk dat met alcohol erg makkelijk wordt. Ik eet slechter, (in de weekenden), ik ga ongezond eten, ik ga porno kijken en eigenlijk alle slechte gewoontes van me komen naar boven. Individueel zijn ze geen probleem maar ik heb er geen controle over en het weerhoud me om mijn doelen in t leven bereiken. Ik wil hulp zoeken maar ergens durf ik dat niet. Met vrienden heb ik het er wel is over gepraat maar die doen eigenlijk allemaal hetzelfde alleen minder extreem en lijken er geen probleem mee te hebben. Ik heb dat wel maar het verschilt van dag tot dag. Ik denk dat ik gewoon een functioneerende alcoholist ben. Het liefst zou ik af en toe een avondje een biertje drinken met vrienden maar niet standaard en zoveel meer. Ik kan me voorstellen dat andere mensen dit ook hebben gehad. Hoe is dit jullie afgegaan? Wat heeft geholpen?