NDB

Het is een afschuwelijke keuze. Maar ik heb het gevoel dat hij aan het verdrinken is en zolang ik zijn hand blijf vasthouden trekt hij mij mee omlaag. Het enige wat ik wil is gelukkig zijn … met hem. Maar ik moet nu voor mijzelf kiezen en mijn kinderen. Want hij is levensgevaarlijk als hij gebruikt.

Mijn partner is verslaafd aan cocaïne en heeft momenteel een contactverbod omdat hij mij mishandeld heeft omdat ik hem geen geld meer wilde geven om nog meer coke te halen … want het is nooit genoeg. Ik heb nu besloten voor mijzelf te gaan kiezen, iets wat mij veel pijn en verdriet doet. Maar door hem te blijven proberen te redden hou ik de verslaving in stand. Hij moet zelf geholpen willen worden en zelf hulp gaan zoeken. En ik hoop met heel mijn hart dat hij dat gaat doen. Want buiten het beest dat hij is als hij gebruikt, is hij ontzettend lief als hij nuchter is.

Ik zoek iemand om mee te praten die weet wat het is om een verslaafde partner te hebben. Mijn partner is verslaafd aan cocaïne en na vele manieren van mij om hem te helpen is het vorige week geëscaleerd en heeft hij mij geslagen omdat ik hem geen geld wilde geven om nog meer coke te halen. Hij veranderde in een beest en was niet rustig te krijgen. Nu is er een contactverbod, maar dit komt een keer ten einde … en dan? Ben ik dan sterk genoeg om te zeggen dat het klaar is. Dat ik hem niet kan helpen, dat hij zichzelf moet helpen? Dus ik wil graag met iemand praten die weet waar ik nu doorheen ga. Mag een lotgenoot zijn, maar ook een (ex) verslaafde. Ook die hebben misschien tips …

Sinds 2 jaar heb ik (50 jaar) een relatie met een man (57 jaar) die al vanaf zijn 18e verslaafd is aan cocaïne. Alles heb ik gedaan om hem proberen te helpen, om tot hem door te dringen. In december is hij vier weken opgenomen geweest en alles werd beter. Hij kwam 10 kilo aan, voelde zich goed en had weer structuur in zijn leven. Tot hij weer ging werken. Hij wilde iedere dag blowen en had terugvallen in het cocaïne gebruik. Vorige week heeft hij mij in elkaar geslagen omdat hij geld wilde om meer coke te halen, want het is nooit genoeg. Ik heb naar de buren weten te vluchten en zij hebben de politie gebeld. Ik heb aangifte gedaan en er is een contactverbod. Maar ik hou van hem … Wat moet ik nou toch doen? Ik ben radeloos! Ik begrijp het niet want hij zegt zelf zich niet goed te voelen als hij gebruikt. Hij wordt angstig, achterdochtig en paranoia, maar toch blijft hij gebruiken.

Beste Oskar, Heel erg bedankt voor je reactie! Daar kan ik iets mee. Stom dat ik op het verkeerde forum zit, maar vindt nergens een forum voor naasten van drugsverslaafden. Ik ga proberen sterk te zijn. Voor hem, maar vooral voor mijzelf. Ik hoop dat hij gaat inzien wat hij allemaal kwijt raakt als hij niet veranderd.

Sinds 2 jaar heb ik (50 jaar) een relatie met een man (57 jaar) die al vanaf zijn 18e verslaafd is aan cocaïne. Alles heb ik gedaan om hem proberen te helpen, om tot hem door te dringen. In december is hij vier weken opgenomen geweest en alles werd beter. Hij kwam 10 kilo aan, voelde zich goed en had weer structuur in zijn leven. Tot hij weer ging werken. Hij wilde iedere dag blowen en had terugvallen in het cocaïne gebruik. Vorige week heeft hij mij in elkaar geslagen omdat hij geld wilde om meer coke te halen, want het is nooit genoeg. Ik heb naar de buren weten te vluchten en zij hebben de politie gebeld. Ik heb aangifte gedaan en er is een contactverbod. Maar ik hou van hem … Wat moet ik nou toch doen? Ik ben radeloos! Ik begrijp het niet want hij zegt zelf zich niet goed te voelen als hij gebruikt. Hij wordt angstig, achterdochtig en paranoia, maar toch blijft hij gebruiken.