Helena05

Dat geloof ik, maar je hebt het toch maar gedaan en overleefd. Hoe deel je nu een beetje je dagen in, heb je vervangende activiteiten voor de momenten waarop je eerst dronk bijvoorbeeld?

Dat is al een hele mooie tijd. Dronk je erg veel en hoe was het om in een kliniek te verblijven als ik vragen mag?

Wat goed dat je al zo lang gestopt bent. Een scheiding is ook niet niks en brengt veel verdriet met zich mee. Je hebt een lange weg met veel hulp afgelegd zo te lezen, ik hoop ook over 6 maanden te kunnen zeggen dat ik al die tijd niets meer heb gedronken.

Dat zijn fijne tips dankjewel. Wat een mooie, hun problemen met mijn stopplannen zijn niet die van mij. Die hou ik erin!

Hoe was het eigenlijk voor jullie de eerste periode waarin je besloot te stoppen? De triggers, de opmerkingen? Hebben jullie hulp van een huisarts oid gehad?

Wat lief Herman, dankjewel en wat goed dat het je uiteindelijk toch is gelukt. Hoelang ben je nu gestopt?

Dankjewel! Ik weet dat dat de enige oplossing is, maar ik vind het moeilijk om ze minder te zien dan ik doe. Ik heb een beetje het reddersyndroom en ben altijd ouder voor mijn ouders geweest ipv andersom, maar ik word inmiddels in hun verslaving meegetrokken en dat moet stoppen, ook al doe ik het zelf..want ik drink het zelf natuurlijk op en zeg zelf geen nee. Al heb je gelijk afstand/laag pitje is het beste...nu die knop ook nog om. Vandaag in ieder geval al een verjaardag bij mijn familie afgezegd nu ik besloten heb definitief te stoppen, dat was direct al teveel trigger geweest.

Dan altijd nog beter ijscreem dan alcohol toch haha, ik heb dat gelukkig niet met chips of snoep oid...niet dat ik het niet zou willen een hele zak leeg eten van sommige dingen haha...maar dan heb ik toch die rem, behalve bij die duivelse alcohol 😅 Ben jij al lang gestopt?

Dankje! Schrijven heeft mij vaker geholpen, dus ik hoop inderdaad ook hierbij. Er is medicatie, maar dat had weer andere bijwerkingen helaas..dus zodoende leef ik zonder medicatie. Ik spreek wel met mijn dokter over andere problemen die er momenteel in mijn leven spelen, zoals de oorzaak van mijn burnout waarvoor ik ook op de wachtlijst bij een psycholoog sta..maar echt over mijn alcoholgebruik en de zorgen die ik daarover heb spreek ik eigenlijk met niemand behalve met mijn man. Ik rook ook eigenlijk niet, behalve als ik drink en ook van het roken wil ik af. Dus dat is ook weer een fijn extraatje als het me nu een keer echt gaat lukken. Dit is al best een stap voor me om toe te geven aan mezelf dat ik moeite heb met zonder alcohol leven/stoppen. Ik wil inderdaad volledig stoppen, want ik kan het niet bij 1 houden en ook niet bij 2 of 3. Ik heb dan geen rem meer en dan zijn er zo een paar flessen wijn, cocktails of whiskeytjes doorheen...

Dankjewel! Jawel. Ik weet ook dat ik ADD heb, maar helaas nooit passende medicatie gevonden...alcohol gebruikt als zelfmedicatie 🤷‍♀️ Ben jij al lang gestopt?

Hoi! Via via kwam ik op dit forum en ik wil gewoon dat mijn poging deze keer gaat lukken. Ik merk dat ik het niet alleen kan, dus ik hoop hier herkenning of support te kunnen vinden. Ik ben een vrouw van 36, 2 kids, getrouwd en alcohol speelt al jaren een grote rol in mijn leven. Ik word nooit dronken, dus men merkt niet eens hoeveel ik eigenlijk heb gedronken, dat is een beetje het gevaarlijke. Tweede kerstdag tot net na oud en nieuw ben ik weer even gestopt, maar de afgelopen weken toch weer teruggevallen totdat ik gisteren echt helemaal klaar was. Ik wil dit niet meer, ik wil écht stoppen. Ik wil niet zijn zoals mijn ouders en de rest om mij heen. Ik ben omgeven door alcoholisten (ouders, andere familie etc.) en dat maakt het telkens zo moeilijk om eraan te ontkomen. Daarnaast spelen er best veel andere dingen in mijn leven, waardoor het te makkelijk is om dan maar weer een wijntje te pakken en jezelf weer rustig te voelen. Het is niet zo dat ik een hele zware drinker ben, ik drink niet dagelijks, sommige weken wel, sommige niet, maar het is me gewoon teveel en ik wil er vanaf. Ik merk dat ik er moeite mee heb om er écht helemaal vanaf te komen en zodoende heb ik mezelf hier aangemeld. Bedankt voor al jullie verhalen die ik nog ga lezen en ik hoop echt dat ik met wat hulp van hier mijzelf los kan maken van mijn familie en alcohol niet meer als iets zie wat ik nodig heb om te durven praten, rust te krijgen in mijn hoofd en nog 100 excuses meer. Buiten mijn man heb ik weinig steun (al is dat genoeg hoor haha) maar ik heb weinig vrienden en mijn familie benoemd me als saai of kijkt met een opgetrokken wenkbrauw als ik nee zeg tegen alcohol, mijn moeder verwacht dat ik iedere vrijdag hier 2 flessen wijn samen met haar leeg drink en dat zijn slechts enkele voorbeelden, maar ik wil en kan niet meer. Ik ben op. Bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd wat dit forum mij gaat brengen! Liefs Helena