Bedankt voor jullie lieve berichten en zo snel al!!
Dan schrijf ik gewoon hier verder ..en verander mijn titel in "mijn dagboek".
Ik heb bewust het plaatje van de clown gekozen omdat ik leef als een clown.
Voor de buitenwereld de "sterke" vrouw en ik heb moeite om mij kwetsbaar op te stellen.
Kom uit een zeer streng gelovig gezin met 8 kinderen 2 maal naar de kerk hoedje op rok aan en een speciale school bezoeken.
In 1990 leerde ik de vader van mijn 3 kinderen kennen ik was gelukkig met hem maar toen ik in verwachting was van ons vierde kindje 10 jaar geleden kwam boven water dat hij een ander had.
Dit deed pijn veel pijn ik voelde mij zo aan de kant gezet!
Ons jongste kindje is levenloos geboren ook dit heb ik weggedrukt om maar door te gaan.
Ik werd gedwongen voor mijzelf en de kids te zorgen werkte (en nog) 40 uur per week ik moet zeggen dat ik mijn werk op zich als begeleidster op een woongroep met veel plezier doe maar als ik s avonds thuiskom is het kaarsje uit en lokt de fles wijn.
Ik kom dan in een "heerlijke" roes , hoef niet na te denken over mijn verantwoordelijkheden en immers "morgen weer een dag".
Het uiteindelijke resultaat is dus vaak brak op het werk verschijnen , structuur in het huishouden kwijt en niet de aandacht aan de kids kunnen geven die zij verdienen.
Ik zit dus in een cirkel waar ik erg tegen op zie om die te doorbreken.
Heb moeite met relatie's aangaan want wat ik niet aanga kan ik ook niet verliezen ik ben al teveel mensen plotseling verloren door de dood of andere reden.
Dit was een beetje in hoofdlijnen mijn levensverhaal vanaf nu ga ik mijn dagboek hier bijhouden hoe het mij vergaat met een leven zonder verdoving en natuurlijk krijg ik hier graag feed back op.
Hoe ga ik een dag vullen zonder verdoving ..lijkt mij vreselijk lang duren.
Ik zal eens een kijkje gaan nemen op het dag draadje....dank jullie wel!!