Hallo,
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen en wat te doen.
Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben een vrouw (34) en moeder van een vrolijk druk zoontje van 5. Hij is middels een fertiliteitstraject geboren, ging vrij "makkelijk" en zonder complicaties maar vanwege PCOS bij mij met OI. Momenteel al ruim 3.5 jaar in een traject voor een kindje. OI, IUI, IVF/ICSI. 4 miskramen verder en talloze onderzoeken. Na de laatste miskraam kwam ik erachter dat ik trombofilie heb(factor vijf Leiden). Hierdoor wellicht de miskramen. Mijn bloed stolt te snel. Hiervoor injecteer en slik in bloedverdunners tijdens de hormoonbehandelingen.
Vanwege het hele traject + corona en ziektewet, depressies door diverse gebeurtenissen ben ik uiteindelijk in de WIA gekomen.
Na de laatste miskraam (jan 2023) Merkte ik dat het bergafwaarts ging. Ik kreeg (na 10 jaar vrij van paniekaanvallen). Weer bij elk pijntje in mijn lijf paniek. Ook vanwege de diagnose factor 5 Leiden was ik met elk ding in mijn lijf bezig. Voornamelijk ook enorm onzeker over het waarom een zwangerschap niet lukt. Er zal vast wel iets mis zijn met mij, of ik ben erg ziek, of ik krijg vanwege de stollingsproblemen een hartinfarct etc. Ook was een vriend van mij door een hartinfarct overleden op jonge leeftijd. Dus alles hakte er in. Ik kreeg enorme lichamelijke klachten, spierpijnen, hartkloppingen en hele nare maagkrampen elke ochtend.
Bij de huisarts geweest en conclusie stress, overbelast, burnout, depressie. Ik wilde een doorverwijzing naar de psycholoog om nog erger te voorkomen. Dit mocht na enige tijd vragen en ik kreeg oxazepam. Hier had ik 10 jaar terug al ervaring mee tijdens toenmalige paniekaanvallen. Bijna nooit hoeven gebruiken toen, en groeide langzaam over de panielaanvallen heen. Dus prima dacht ik.
Het begon met 1 malige inname tijdens erge paniek. Paniek ontstond vaak door pijn in mijn lijf of bijv de maagkrampen in de ochtend en mijn hoofd sloeg dan op hol, ik heb maagkanker, maagzweer of ontsteking door alle hormonen of mijn hart zal het wel zijn!
Meermaals bij de huisarts geweest en ik voelde me echt hypochonder worden. Telkens stress stress stress gaf HA aan. ondertussen wachtlijst psycholoog en telkens oxazepam als ik het echt niet meer trok.
In maart 2023 vanwege traject weer volledig bloedonderzoek gehad vitamine, mineralen, schildklier, glucose, mcv, hb, leukocyten, trombocyten. Alles in orde.
Uiteindelijk bij psycholoog na wachtlijst en in overleg met HA en psycholoog wat onderzoeken voorgesteld om mijzelf gerust te stellen en zo van de onrust af te komen.
Ik heb gehad: ECG, geen afwijkingen maar wel enorm hoge hartslag telkens. Ja dat wist ik zelf ook want daar had ik dus telkens last van. Doorverwijzing cardioloog en 24 uurs holter. Ook daar kwam niks uit los van af en toe een overslag gevolgd door hoge hartslag en dit tijdens dat ik aangaf paniek te ervaren dus dat kon wel kloppen. Maar was in orde! En inmiddels ging het redelijk goed met mijn "psychische klachten" tijdens de hulp En ervaarde ik een stukje rust door de uitslagen. Maar ik wilde niet constant aan de oxazepam. Dus gevraagd naar antidepressiva ter ondersteuning. Nee, hoefde niet en met de verslaving zou het wel meevallen.
Vanaf de zomer namen mijn lichamelijke klachten alleen maar toe. Ik begon meer oxazepam te nemen. En soms wat dagen niet of 1 of 2 weken. Gevolgd door weer n periode met vreselijke maagkrampen in de ochtend en rrugpijn, spierpijn, slapeloosheid, hartkloppingen etc. en daarbij kwam ook een strakke band gevoel rondom mn ribben/middenrif en rug en kan ik met moeite soms rechtop zitten door de druk in mn middenrif.
Inmiddels in december begonnen met IVF dus enorm veel spanning en weer toename oxazepam gebruik. Dus voor de zoveelste keer naar de HA. Weer gecheckt. Bloeddruk zoals altijd goed, niks geks te voelen of te horen. Maar voor mij rust bloedwaarden checken (b12, ferritine, bezinking, crp, alvleesklier, lever etc). Vermoeden was misschien een galsteen (galblaas al 5 jaar er uit). Ivm de klachten rondom maag/middenrif en diarree/obstipatie. Eigenlijk ging er gewoon niks goed daar in mn lijf.
Weer alles perfect in orde, conclusie stress, paniek, misschien wel chronische hyperventilatie waardoor ik zoveel klachten heb.
Dus maar weer oxazepam, dit keer gingen mn klachten alleen nog maar moeilijk weg met oxazepam en merkte ik dat ik het echt dagelijks begon nodig te hebben. Soms wel 2 per dag omdat mijn klachten maar bleven afwisselen. Als ik weer n dag niks nam, weer overal last van.
Telkens werd ook gezegd dat het door de vele hormonen vanwege het ivf traject zou komen, bijwerkingen etc. Maar op den duur wist ik gewoon niet meer of dat wel allemaal daarvan kon komen. Ik voelde me met de dag zieker worden en kwom de dag eigenlijk alleen nog maar enigzins normaal door als ik oxazepam gebruik.
Na de laatste herhaling van het recept belde de HA mij ineens of het toch niet verstandig was over te gaan stappen op AD ivm de verslaving van oxazepam en omdat ik dit nu al redelijk lang gebruik. Ik wist niet wat ik hoorde, want dit was precies wat ik vroeg, toen mijn klachten nog niet zo erg als nu waren een paar maanden terug.
Inmiddels denk ik dus dat ik in zon enorme negatieve cirkel zit en dat de oxazepam dit eigenlijk alleen maar in stand houd. Ik ben nu proberen te gaan afbouwen (halfje tot kwartje per dag) en sinds 2 dagen niks meer.
Ik merk alleen dat ik echt vol in paniek schiet vooral met gedachtens over ziek zijn en hypochondrie. Ik ga elke ziekte googlen en schiet vol in een paniekaanval. Ik merk wel dat ik zelf redelijk gemakkelijk uit zon aanval kan komen, en dat het gedurende de dag echt ineens schommelt. Ipv alles oppervlakkig voelen, heb ik nu ook n uurtje dat ik me ineens goed voel en mezelf ook moed ik kan spreken.
Nu heb ik al 2 dagen een globus gevoel in keel en slokdarm/maagstreek. Gelukkig geen maagkrampen meer. Maar merk wel dat ik enorm bang ben dat die weer gaan opkomen! Hierdoor lijk ik dus helemaal verkrampt in mn middenrif weer. En mag nu op de bingokaart ook een globus gevoel afvinken. Dit heb ik dus vanaf de start van oxazepam nog nooit gehad. Weer iets nieuws dus!
Klachten lijken telkens te wisselen. De ene dag dit, de andere dag dat. En ik word er helemaal moedeloos van. Ik blijf maar twijfelen of ik niet echt ziek ben of iets aan mijn maag heb, of dat dit nu echt allemaal kan komen door stress.
Uiteindelijk vandaag gaan nadenken en kan het best zo zijn dat ik die klachten dus telkens zo heftig krijg, als ik even ben gestopt met de oxazepam!
Ik zoek hier vooral ervaringen, hulp, herkenning. Want het lijkt soms of ik echt gek aan het worden ben!
Ik heb dit nog nooit meegemaakt. En voel me gewoon iedere dag ziek en zwak! Ik wil zo graag weer fit zijn voor mijn zoontje, en normaal met hem dingen kunnen doen, zonder een strip oxazepam in mijn tas te hebben of naar huis te moeten omdat ik weet overal pijntjes heb.
Ik ben benieuwd, wie tot dusver gekomen is met lezen. Dank daarvoor! Ik moest dit ook even kwijt. En vraag me af of dit ontwenning is en of deze klachten hier passend bij zijn.
Liefs!
