Angstig74

Ik heb gewoon ook moeite met slikken, en het gevoel alsof er iets achter in mijn keel vast zit. Nou is Google natuurlijk handig, maar als je allerlei enge ziekten (ook alcohol gerelateerd) aantreft maakt dat mijn zorgelijkheid en hyperventilatie aanvallen er niet veel beter op. @Miss Sophie , heel erg bedankt, ik ga straks reageren hoor! PS: nog een algemeen vraagje, hebben jullie het trouwens allemaal tegen je familie, gezin , vrienden verteld, of echt alleen (in samenwerking met dit forum en de huisarts) gedaan?

Wederom dank voor jullie warmte.... Ik heb zojuist de Huisarts gebeld, en heb voor morgenochtend - als de kids - naar school zijn, een afspraak gemaakt. Ik zie er nog wel tegen op, om de hoeveelheid toe te geven. Want om te zeggen dat je soms total laveloos op een toilet in slaap valt, omdat je al 3 liter wijn op hebt, en vervolgens nog moet werken ook, is in mijn optiek wel heel erg. Ben overigens ook bang dat mijn lichaam van binnen al helemaal kapot is. Anyway, ik ga nu even douchen (met de deur open) zodat mijn dochter me vind als er wat mocht zijn (hoe erg kan een situatie zijn:-( Liefs!

Dank jullie wel voor de warme lieve berichten. Voel me uiteraard nog steeds echt heel vervelend. Heb zojuist een afspraak bij de huisarts gemaakt voor morgenochtend. Ik baal zo ontzettend dat ik in deze situatie zit. En dat ik allemaal zelf veroorzaakt heb. Het huis is een bende, ik doe naar tegen de kids, heb een berg strijk van hier tot Tokio liggen, en ik lig met doodsangst in mijn bed. Ik heb trouwens ook iets heel raars een soort van 'Brok in je keel' gevoel, probeer het de hele tijd weg te slikken. Lig ik me dus ook weer enorm druk over te maken. Sorry sorry voor het vele geklaag van me.

Hartelijk dank voor jullie lieve bemoedigende en snelle reacties. Het probleem is dat ik niet zo goed naar de huisarts durf, ik weet dat hij zwijgplicht heeft maar het is meer mijn enorme schaamte gevoel. Is het overigens ook herkenbaar voor jullie dat je het gevoel hebt dat je niks meer kunt. Ik zie er nu al als een berg tegenop om straks uberhaupt mijn kind van de opvang op te halen, boodschappen te moeten doen (de laatste verstopte lege flessen wijn in een glasbak te gooien) de was uit te hangen. Kortom de kleine dagelijkse klusjes te moeten doen. Ik heb een baan met veel verantwoordelijkheden en kan - dankzij een project wat ik leidt - het me niet veroorloven de rest van de week ziek te melden. PS: Wat doen die medicijnen die een huisarts voorschrijft precies? PS2: Verdwijnen ook die rare klachten op den duur, zoals tintelingen, trillen etcetera? Hartelijk dank weer!

Hallo allemaal, Ik ben nog maar net aangemeld, dus weet niet of ik nu op de goede plek iets schrijf. Ik heb zojuist mezelf ook voorgesteld bij 'wie is wie'. Maar las ergens dat dit de plek is waar je overdag ook iets kunt plaatsen, en dan hopelijk snel antwoord krijgt maw waar altijd iemand aanwezig is. Laat ik om te beginnen zeggen dat ik me ronduit BEROERD voel. Wil eigenlijk een ander woord gebruiken maar misschien is dat niet gepast. Ik lig op mijn bed, heb net gehoord dat mijn man een ander heeft, mijn kinderen zijn nu op school. En ik lig trillend, zwetend, met hartkloppingen en tintelingen , pijn in mijn keel en emiotioneel op mijn bed. Zelfs mijn stem trilt heb ik zojuist bemerkt. Heb me vandaag ziek gemeld omdat ik niet meer kan. Ik ben bang, BOOS op mezelf, ga continue huilen en ben bang om opeens dood in bed te liggen. Ik drink ongeveer 5 jaar. Waarvan ongeveer de laatste 2 jaar vanaf 's morgens al. Ik denk dat ik de laatste maanden op 3 flessen wijn per dag zit. Ondertussen (draaide) ik mijn leven zoals dat voor de buitenwereld 'normaal' leek. Alcohol verdooft en verzacht eea. Ook merk ik dat ik uit verveling en onrust drink. En uiteraard om de afkickverschijnselen en lichamelijke klachten zoals tintelingen en hartklopping te verdoezelen en niet meer te hoeven voelen. Een soort van struisvogel gedrag. Ik heb zelf vaak het idee gehad dat het me ook scherper maakte en dat ik juist veel beter was in bijvoorbeeld mijn werk en sociale gelegenheden. STOM en DOM natuurlijk want het werkt juist averechts. Alarmbellen hadden natuurlijk allang moeten gaan rinkelen. Op vreemde plekken, zoals op het toilet tijdens etentje in slaap vallen bijvoorbeeld. Me niet meer kunnen herinneren wat ik de avond ervoor tegen iemand aan de telefoon heb verteld. Zomaar om iets kleins super boos worden, of niet eens meer weten of ik wel of geen sex met mijn (nu ex) partner heb gehad. Ik voel me lichamelijk erg slecht (beangstigend) maar ook emotioneel en geestelijk schuldig en slecht. Ik heb (had) zo'n prachtig gezin, en een topjob waar menigeen jaloers op zou zijn. Ik vergooi op deze manier alles, en dat maakt me boos en verdrietig op mezelf. Sorry, dat ik zo'n heel relaas opschrijf, maar ik heb het nog nooit tegen iemand verteld, en ben blij dat ik nu zo eerlijk kan zijn. Ik schaam me namelijk enorm. Ik wil graag gaan minderen, en gecontroleerd af en toe een drankje kunnen drinken. Etentjes, weekenden. Niet meer dagelijks, en niet meer in deze belachelijke hoeveelheden. Ook vandaag heb ik toch 2 glaasjes wijn genomen, simpelweg omdat ik bang ben om dood neer te vallen, omdat mijn lijf al jaren gewend is om dagelijks alcohol binnen te krijgen. Alvast erg bedankt voor jullie luisterend oor. En nogmaals, ik hoop dat ik dit niet op een verkeerde plek heb geplaatst. Liefs, Angst74

Goedemiddag, Graag wil ik me voorstellen. Ik ben een vrouw en moeder van 2 schatten van kinderen. Mijn man heeft mij een week geleden te kennen gegeven hotel de botel verliefd te zijn op een ander en uit elkaar te willen gaan. Je zou juist denken dat dat meer reden zou geven om juist meer en/of te blijven drinken. Ik ben het echter zo ongelovelijk zat dat ik zo enorm afhankelijk ben van drank. Daarnaast heb ik ook vage, vreemde klachten waarover ik me zorgen maak. Ik heb me hier zojuist aangemeld, omdat ik heel graag anoniem wil blijven, maar toch graag steun zou willen ontvangen. Ik drink ongeveer 4 a 5 jaar. Het is begonnen met alleen de avonden, en langzaam uitgegroeid tot een belachelijke hoeveelheid. Waarbij ik (ik schaam me ontzettend) 's morgens meteen begin, omdat ik zo tril, zweet en moet overgeven. Dus om de afkickverschijnselen te bestrijden begin ik meteen. Ik zou anders niet eens het ontbijt voor de kinderen kunnen maken. Pas als ik merk dat de alcohol iets gaat doen, wordt ik wat rustiger en kan mijn dag pas beginnen. Ik wil ontzettend graag minderen, bijvoorbeeld nog wel tijdens een etentje of in het weekend. Maar ik wil de controle weer terug, die ben ik echt volledig kwijt. Ook slaap ik al 2 jaar amper. Word heel gek altijd rond 3 uur wakker en kan dan niet meer slapen, en ga maar tv zitten kijken. De laatste 2 a 3 maanden merk ik ook dat ik er slechter uit ga zien. Wallen, dikke ogen, beetje rooddoorlopen soms en mijn haar lijkt wel een vogelnest. Terwijl ik - van wat men zegt - toch geen onaantrekkelijke vrouw ben. Ik voel me op dit moment zo rot, want beself me dat mijn partner waarschijnlijk een ander heeft omdat ik de afgelopen jaren veranderd ben. Ik was niet meer die leuke, vrolijke, zorgzame en liefdevolle partner. Niks kon hij meer goed doen. Uiteindelijk heb ik hem dus in de armen van een ander gestuurd. Ben zo BOOS op mezelf. Ik heb me vandaag ziek gemeld en lig nu op bed. Mijn kids zitten op school. En ik lig hier bang te zijn, bang dat het me niet lukt, bang dat ik dood ga of enge ziektes heb opgelopen. Heb enorm vreemde klachten zoals, tintelingen (heb ik overigens al 2 jaar) warmte zwetende voeten en handen, trillende vingers, het lijkt wel alsof ik lever of nier pijn heb. ik heb het gevoel dat ik af en toe flauw ga vallen, hartkloppingen en ben heel erg emotioneel. Heb vandaag wel wat wijn gedronken, omdat ik bang ben dat rigoreus stoppen er voor zorgt dat ik dood neer val - omdat mijn lichaam het niet gewend is om geen alcohol binnen te krijgen. Mijn vraag is dan ook, of jullie deze verschijnselen herkennen en of dit overgaat. Ik MOET en WIL minderen. Als ik naar de koppies van mijn prachtige kids kijk kan dit niet langer zo, ik ben zo bang dat ze zonder moeder moeten opgroeien. Sorry Sorry dat dit zo'n heel verhaal is geworden, maar dit is de allereerste keer dat ik dit uitspreek (schrijf) . Ik maak me zorgen en zou zo graag een klein beetje steun willen. Lieve groetjes, Angst74