Hallo, ik ben er geraakt. En ben van plan om elke dag hier een halfuurtje te lezen en te schrijven. Het is dag twee dat ik niets meer gedronken heb. Na jaren en jaren op en af gaan, voel ik me sterker dan ooit en probeer dan maar mee op de flow te springen. Gisteren was het fysiek niet gemakkelijk, geïrriteerd, beven, heel scherp zien, daarna weer troebel, héhé...Vannacht niet geslapen en de meest bizare dingen gedroomd..Maar daar ik al deels deze zaken heb meegemaakt, kon ik ze nu beter plaatsen. En ik weet dat dit elke dag zal beteren. Ik prop me vol valeriaan en koffie ( ik weet klinkt tegenstrijdig, maar het sust me wel). Ik heb me zitten suf piekeren hoe dat nu toch in feite werkt: die afhankelijkheid en dat ontwennen. Ik heb me voorgenomen als het fysiek zwaar wordt, dat ik tegen mijn lichaam zeg: kalm maar, je hoeft niet meer te vechten tegen al dat vergif. Ik dien het voorlopig niet meer toe....Deze visualisatie blijkt voorlopig toch te helpen.
Mijn voornemen is om drie maanden mezelf uit te zuiveren op een zachte, vriendelijke manier. Daarna zien we wel. De irrationele drang in mijn hoofd, die verwacht ik nog wel, vandaag of morgen. Dan zal ik de mantra gebruiken: ik heb dat niet nodig alcohol, mijn lichaam is er ziek van aan het worden. Wat ook klopt en me deze keer over de brug heeft gebracht. Ik voel vanalles wat niet klopt in mijn lijf. Eerst was dat paniek, maar nu zal ik het als stok achter de deur gebruiken. De laatste maanden waren het twee flessen witte wijn per dag. En voor de rest "functioneer" ik voor de buitenwereld doodnormaal, fulltime job, man, kindjes. En niemand die er iets van merkt. Toch niet te geloven! Als het zwaarste achter de rug is, wil ik hierover toch mee naar buiten komen om te helpen het taboe en alcohol voor vrouwen te ontsluieren...Maar eerst dames en heren, zorg ik voor mezelf, hier en nu.
Ben benieuwd wat er met me gaat gebeuren en wat ik hier allemaal ter ondersteuning kan vinden.
