PedroP

Wat nu ook echt een verschil maakt is dat mijn vrouw echt een grens heeft getrokken door het hele weekend weg te gaan. Ze was heel erg vergevingsgezind en eigenlijk te lief voor me. Binnen no time alles weer koek en ei en daar heb ik mooi misbruik van gemaakt. Ik weet nog niet hoe ze vandaag terug komt en of ze me uberhaupt een kans wil geven…

Trouwens heel fijn dat er duidelijke taal wordt gesproken. Medeleven is fijn, maar als mensen je als slachtoffer behandelen kom je geen steek verder. dus bedankt daarvoor!

Ja ik snap dat het lijkt of ik er licht over denk, maar dat is echt niet zo. Ik weet van mezelf dat het altijd lukt de 1e weken tot maanden, maar ben ook doodsbang dat er weer een moment komt dat ik de verleiding niet kan weerstaan. Ik probeer realistisch te zijn, maar ook optimistisch. Ik hoop dat de littekens die ik veroorzaakt heb nog niet te groot zijn. Mijn grootste angst is mijn eigen vader achterna te gaan. Hij heeft me in de steek gelaten en eigenlijk doe ik heel hard mijn best om er niet voor mijn kinderen te zijn door mijn drankgebruik. Dus straks is mijn grootste angst werkelijkheid en beschadig ik mijn kinderen voor de rest van hun leven zoals mijn vader ook heeft gedaan. De stap naar dit forum lijkt een kleine, maar is voor mij een hele grote. Ik ben heel bang voor wat er komen gaat, maar probeer de kracht te vinden om het vol te houden.

@Zbb, bedankt voor je reactie. Heftig wat je allemaal hebt meegemaakt. Gelukkig voor mij heb ik alles nog en als ik het nu omdraai komt dat goed. ik hoop voor je dat het nu goed met je gaat en vooral dat je dochter op een punt komt dat ze toch weer contact met je wil en je de kans krijgt om het goed te maken. @Francoise bedankt voor je begrip. Zoals je het omschrijft slaat het ook nergens op. Het is de hoogste tijd om er volledig te zijn voor mijn gezin. die halttriggers kende ik nog niet, daar zal ik eens naar kijken. thanks voor de tips en jullie support!

@lady jane ja alcohol maakt je tot een persoon die je niet wilt zijn, maar toch blijf je dat verlangen. Wat een naar klotespul is het toch. “We willen alles en het wordt niks”. Deze is heel herkenbaar voor mij. Het is alles of niets, of het nou alcohol, sporten, klussen of wat dan ook is. mijn eerste indruk is van dit forum is heel goed en dit gaat me volgens mij erg helpen bij het bij de les te blijven. ik heb zelf in de ggz gewerkt en ook wat trajecten doorlopen. Door deze ervaringen is mijn vertrouwen daarin geschaad. Ik ga wel 12 April naar de praktijkondersteuner van de huisarts om er laagdrempelig over te praten en niet direct een heel traject in te gaan. bedankt voor je reacties, dit is erg fijn. @Yana Bedankt voor je tips. Zo’n lijst maken zal heel confronterend zijn, maar lijkt me een heel goed idee! ik ga zeker dagelijks hiermee bezig zijn. Ik moet voorkomen dat alles naar de achtergrond gaat en ik wel weer een biertje kan drinken. Ik heb mijn droge tijd op zich als positief ervaren, maar ook als saai. Er ging nooit wat fout, maar er gebeurde ook nooit zo veel. Het lijkt alsof ik het nodig heb om zelfdestructief te zijn af en toe. Waarschijnlijk heeft het ook wel te maken met zelfacceptatie en moeilijke situaties uit de weg te gaan. de laatste keer dat ik een paar weken droog stond voelde ik me echt top eigenlijk. Maar dan komt toch het moment dat ik er weer 1 ( en daarna vele) pak…

Bedankt voor je reactie. Die 1e zin laat me gelijk realiseren dat mijn betoog nogal egoistisch is en vooral gaat over wat er voor mij fout kan gaan. Schandalig eigenlijk, want ik ben zelf de dader en andere mensen zijn een potentieel slachtoffer. Ik verschuil me meestal achter de drank als ik iets doms doe, maar je hebt gelijk. Ik kies er zelf nuchter voor om die 1e te pakken. Ik moet zeggen dat ik weinig vertrouwen heb in de reguliere ggz en hoop dat dit forum mij kan helpen. Ik zal inderdaad mijn problemen onder ogen moeten komen. Maar dat is altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Het is een stukje onzekerheid icm mijn verleden. Inmiddels bijna 10 jaar geen contact met mijn vader en dat is wel een groot probleem. Ik dacht dat ik het geaccepteerd had, maar een aantal weken geleden ben ik in huilen uitgebarsten. ik ga in ieder geval mijn best doen. Dat lukt eigenlijk altijd wel tot de herinnering aan de laatste negatieve ervaring gaat vervagen en de “tijdbom” in mij weer gaat tikken. Ik hoop dat dit forum mij helpt om de motivatie vast te houden en gevaren uit te sluiten voor mezelf en voor anderen.

Beste forumleden, ik ben 36 jaar, getrouwd en vader van 4 kinderen. Ik heb eigenlijk al sinds m’n 15e een drankprobleem en soms gebruik ik ook drugs. Rond mijn 20e heb ik 2 1/2 jaar niet gedronken, maar toen ik mijn huidige vrouw leerde kennen dacht ik wel weer te kunnen drinken. inmiddels heb ik al van alles geprobeerd om mijn probleem in toom te houden, maar het gaat altijd weer fout. Ik zit in een soort cirkel waarbij ik een aantal weken tot maanden niet drink, dan weer begin tot er weer iets fout gaat. Bijvoorbeeld laveloos in een sloot terecht gekomen of achter het stuur kruipen. Het rare is dat het ook altijd weer net “goed” gaat. Ik wordt niet gepakt als ik dronken rij en loop nooit serieuze blessures op. De dagen na zo’n gebeurtenis besef ik me altijd wel dat het veel lelijker had kunnen aflopen. het punt is nu gekomen dat mijn vrouw het weekend weg is gegaan, omdat ze het zo zat is. Ik heb een leven met een prachtig gezin en woon op een hele mooie plek, maar toch blijft het alcoholduiveltje me verleiden. ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven om het nu eindelijk vol te houden, want mijn geluk is een keer op. Straks gaat mijn vrouw definitief weg of ik ga dood door een laveloze actie. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en voor iedereen die ook met deze dingen worstelt, sterkte en hou je sterk!