Spring naar bijdragen

gewoon74

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    9
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Alles door gewoon74 geplaatst

  1. Welkom Anemoon, Allereerst, goed dat je de alcohol aan wilt pakken. Drinken heeft mij geleerd dat je ook in cirkeltjes rond blijft draaien en minder goed tot je doelen komt. Ik begrijp ook dat door je MS het lastig is afspraken in te plannen, maar wat er in mij opkomt nu is bijvoorbeeld een 'maatje' vinden. Deze kun je o.a. vinden bij Humanitas. Met zo een maatje zou je kunnen onderzoeken welke daginvulling bij je kan passen. Heel veel succes met het vinden van je weg!
  2. gewoon74

    nieuw

    Hai Marc. Drie maanden gestopt...chapeau....Je kunt het dus wel. Herpak je en geloof in jezelf. Laat je niet meeslepen door de alcohol en de negatieve gedachten. Je kunt het! Nee het is niet gemakkelijk maar je hebt jezelf al eerder bewezen. Zet de schouders eronder....zet 'm op! ik ben zelf nu 6 weken gestopt, en nog steeds blij mee. Herinner je dat gevoel!!
  3. gewoon74

    afgevlakt

    Jahaa die heb ik gezien, erg verhelderend. Dus ook begrijpelijk dat het even zo bij me werkt, dat wel. :-)
  4. gewoon74

    afgevlakt

    Hoi mensen, Nu 4 weken en 3 dagen geen alcohol. En het voelt nog steeds goed. Alleen, ik voel me zo afgevlakt. Ik wandel me suf, probeer gezond te eten (veel groenten), maar ik voel me alleen. Het lijkt alsof de wereld om me heen doorgaat en ik een beetje stil sta. Ik ervaar dit niet ieder moment, maar wel vaak. Ik durf niet goed leuke dingen te plannen, omdat ik niet weet hoe ik me morgen voel. Heb dus de neiging me vaak terug te trekken. Ik twijfel aan van alles, vriendschappen, werk, kortom, de keuzes die ik maak of heb gemaakt. Ik zat gisteren in de sauna met een vriend, en ik kon na een korte tijd alleen maar denken, ik wil alleen zijn. Ik kon niet meer echt genieten. er zijn ook wel goede dingen hoor. Als ik iets leuks doe met een vriendin die ik al heel lang ken, kan ik ook wel genieten. Ik slaap veel beter. Maar ben ook wel moe overdag, tenzij ik lekker in de flow van het werk zit, dan voel ik de moeheid niet. Zit waarschijnlijk teveel in mijn hoofd, denken denken denken. Ik weet ook wel dat dit alles erbij hoort, en ik ga zeker weten ook niet drinken. En ik moet geduld hebben. Als ik dit zo op schrijf moet ik ook wel een beetje glimlachen, het komt wel goed. Het helpt wel om van me af te schrijven. Fijn dat dit forum er is. Zijn er mensen met ook zo'n ervaringen na de eerste maand geen alcohol drinken? Fijne dag iedereen :-)
  5. Lieve Dochter1990, ten eerste wens ik je heel veel sterkte toe. Als ik zo vrij mag zijn, lijkt het alsof je al jaren in een rouwproces zit welke je geen plek kunt geven, en ook erg moeilijk is uiteraard. Ik weet niet precies waar je naar op zoek bent, kan je alleen vertellen over een vriendin van me. Zij heeft een zoon die al van jongs af aan verslaafd is. In principe wordt ze 'geleefd' door de grillen van haar zoon, leven tussen hoop en angst. Verschrikkelijk, want je hebt er als naaste niks in te bepalen, maar je moet er wel mee zien te leven. En er is geen goede keuze in te maken, afstand nemen of naast degene blijven staan, beide is niet goed leefbaar. Ik spreek nu vanuit de ervaringen die die vriendin met mij deelt. Ook al stoei ik zelf met mijn eigen verslaving, ik ben er wel met mijn hoofd bij. Ook in mijn werk (doelgroep verslaafden & psychiatrie) zie ik veel zaken voorbijkomen, wie weet kan het helpen om je te uiten, ik kan een goed luisterend oor zijn. Nogmaals, sterkte! En zorg goed voor jezelf <3 Heb nog wat toe te voegen. In mijn jonge jaren als drugsgebruiker had ik geen oog voor mijn omgeving. Ik vond dat anderen zich niet met mij moesten bemoeien want het was toch mijn leven? Ik zag niet hoezeer ik mijn familie kwetste, en was vooral zelf bezig met overleven. Ik zat uiteraard in een andere levensfase als jouw vader toen jij 18 was, maar mogelijk komt het gevoel/ gedrag van veel verslaafden toch overeen; gedachten van 'de hele wereld is tegen mij', in de slachtofferrol blijven hangen. En daarbij is het middel, drank of drugs, de baas over de verslaafde. Zo omschrijf ik het voor mezelf het beste.
  6. gewoon74

    19e dag zonder alcohol

    Haha, gewoon zo doorgaan....heb m'n nickname onbewust goed gekozen dan ;-)
  7. gewoon74

    19e dag zonder alcohol

    Fijn om deze reacties te lezen. Mijn kleine angst is dat trek weer een soort dwang wordt. Wat ik nu doe is steeds herhalen in mijn hoofd dat alcohol gewoon gif is. Het helpt me nu nog steeds. Ik heb een stok achter de deur om sowieso de eerste drie maanden niet te drinken door een vriendin 150 te hebben gegeven die ik pas terugkrijg als ik drie maanden niets gedronken heb :-) Wat ook belangrijk is, blijven grenzen aangeven. Dan hoeft die boosheid geen loopje met me te gaan nemen, met de consequentie drinken als gevolg. Ben me daar heel bewust van, maarja....ieks...moet dat wel echt aan gaan pakken dan. En ja, dus waakzaam blijven. Wens iedereen een fijne dag! :-)
  8. gewoon74

    19e dag zonder alcohol

    Hai Yana. Dankje voor je reactie. Ik geloof wel in lotgenotencontact, wij zijn immers de ervaringsdeskundigen :-) Mijn grootste trigger is toch wel boosheid, vooral boos op mezelf als ik geen duidelijke grenzen aangeef naar een ander of door mijn onvermogen boos op de ander wordt. Ik begrijp wel hoe dit mechanisme in elkaar steekt voor mij en wil hierin ook actief mee aan de slag gaan. Soms lukt het, soms niet.
  9. gewoon74

    19e dag zonder alcohol

    Handig forum, vandaar geregistreerd. Inmiddels 19e dag zonder alcohol. Altijd heel verslavingsgevoelig geweest. Als 20 jaar zonder harddrugs. Maar die alcohol he, naast nicotine (en de rest van de troep die in een sigaret zit), de meest lastige verslaving. Je komt het bijna overal tegen, en die sociale acceptatie van alcohol, eigenlijk bizar. Ik ben wel eens eerder gestopt met de alcohol, maar dan hield ik het 3 dagen vol en begon de riedel weer van voren af aan. Dus nu besloten dat het beter is voorgoed te stoppen. Soms sta ik er helemaal achter, en soms kruipt dat duiveltje op mijn schouder die zegt, och....'n keer een paar zware biertjes kan toch geen kwaad. Maar in mijn geval kan dat wel kwaad. Ik heb geen grens als ik eenmaal drink. Dus...ik ga er wel voor. En zie er ook wel naar uit, geen dwangmatige gedachten meer aan alcohol; niet iedere ochtend wakker worden met schuldgevoel. Ik voel me nu ook beter in mijn vel, fitter. Ik droom me het laplazerus, haha. Maar dat hoort erbij. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en ik hoop ook dat ik hier enige steun uit kan halen, vooral om door te gaan op de goede weg waar ik nu op zit. Succes iedereen!
×
×
  • Nieuwe aanmaken...