Violet

Hallo MijnGerrit, Dankjewel voor jouw ervaring met mij te delen. Wat knap van je dat je al een aantal jaren droog bent! Ja ik zei het ook al tegen lady Jane als dit anderen kan helpen, waarom niet! En je hebt helemaal gelijk met betrekking tot AI-Anon en een paar andere steuntroepen, ik heb ze vluchtig bekeken en wat ik ervan begreep is dat je er naar toe moet. Dat gaat met mijn huidige gezondheid niet lukken. Ik heb er geen energie voor. Ik heb mijn man inderdaad mijn grenzen aangegeven, ik wek mij ook niet de illusie dat ik hem kan helpen. Hij geeft aan dat hij weet dat hij teveel drinkt en te makkelijk de alcohol pakt. Maar wil verder geen hulp. Hij wil het zelf doen. Ik zit nu in meerdere medische trajecten en heb mijn handen vol aan mijzelf. Hij weet hoe ik er in sta, wat het bij mij teweeg heeft gebracht en de rest is aan hem. Ik loop al bij een psycholoog en de huisarts is ook op de hoogte en voor nu kan er niet meer bij. Ik ben te ernstig ziek op het moment. Dat klinkt misschien heel hard, maar zo bedoel ik het niet. Ik hou echt zielsveel van mijn man, maar ik heb mijn kracht hard nodig om zelf in leven te blijven. Dankjewel voor je tips en openbaringen. Het geeft mij goede moed, dat er ook positieve verhalen zijn! fijne avond nog!

Goedenavond alweer, ja ik heb zeker wat teweeg gebracht. Mooi omschreven van die golf. Eerst voelde ik mij er wel vervelend onder en later bedacht ik mij dat iedereen een mening over heeft en dat mag. En wie weet ontstaan er ter zijner tijd hier andere dingen. Wat fijn dat je hier een soort van “virtuele familie” hebt die je scherp houdt. En waar je je vrij voelt om je gevoelens te uiten. Ik kan begrijpen dat het anders is omdat met familie/ dierbaren te bespreken. Die zouden je wellicht veroordelen? Hier zijn mensen die een soort zelfde uitdagingen hebben die jij ook in het dagelijks leven ervaart. Ik heb ook niet de illusie dat ik mijn man kan helpen, ik wil denk ik ook voor mijzelf hoop blijven houden dat het ook goed kan komen. Met mijn moeder is het niet goed gekomen, zij is altijd blijven drinken en roken en overleed aan slokdarmkanker toen ik 21 was. En inderdaad wat je zegt het moet geen persoonlijke discussie worden, dat zou niemand goed doen. Ik wens je nog een fijne avond en bedankt voor je reactie!

@Oskar goedemorgen Oskar, ik hoop dat je je wel weer “thuis” gaat voelen op het forum. Het zou zonde zijn om door mijn teweeggebrachte explosie dat niet meer te hebben. Ik doe het via hier omdat ik niet meer bij jullie wil komen. Al snap ik nu helemaal niet meer hoe het hier allemaal werkt haha. Ik ben een digibeet zeg maar. hoe gaat het nu met je? Als ik dat mag vragen.

Goedemorgen @lady jane ja de moderator heeft mijn draadje verplaatst. Hij / zij gaf wel aan dat er ( nog) weinig animo hier is. Misschien dat mijn draadje mensen over de drempel heen trekken. Ik wilde mijn account eerst laten verwijderen na alle tumult van gisteren. Maar ik laat hem wel staan. Als ik zo andere mensen kan helpen prima. Hoe gaat het met jou?

Beste allemaal, Het is nooit mijn intentie geweest om een punt van discussie te zijn hier, of om jullie van je vrijheid om openlijk te praten over waar jullie mee te dealen hebben te beperken. Ik KWAM hier met de zuiverste intenties om verslaving beter te begrijpen en hoe ik mijn man zou kunnen steunen. Omdat toen ik klein was ik mijn alcoholistische moeder niet begreep en kon steunen. Nogmaals ik veroordeel niemand en het was niet mijn intentie om iemand voor het hoofd te stoten. Wat ik al meermaals gezegd heb. Dat iets totaal uit zijn verband is getrokken vind ik heel jammer en dat dit dan zo moet escaleren is het al helemaal niet waard vind ik. Daarom heb ik het ook verwijderd. Ik begrijp dat jullie mij niet kennen en dat het voor een aantal van jullie onveilig voelt om jullie verhaal hier nog te delen, dat wil ik niet. Daarom zal ik hier ook niet meer komen. Zoals ik al eerder zei ik ben zeer ernstig ziek, ik mag blij zijn als ik nog een paar jaar te leven heb en als ik als “naaste van” zoveel ophef kan veroorzaken dan is het dan niet waard, voor niemand niet. Toen ik op Google zocht naar hulp voor naasten kwam deze site als eerste naar boven vandaar dat ik hier terecht ben gekomen. Dat gezegd hebbende. Ik zal hier niet meer komen. @ lady Jane Dat was geen sarcasme, ik ben zeer ernstig ziek en heb nog niet de energie gehad om je tips uit te pluizen en ben ik vergeten welke instanties je hebt genoemd. Nogmaals dank daarvoor! @Oskar@ladyJane @Quinn en andere die ik vergeten ben! Dankjewel voor jullie tips en openheid, fijn en wordt zeer gewaardeerd! @ alle anderen neem mij niet kwalijk als ik jullie van je vrijheid om te spreken heb beroofd. ik wens jullie het allerbeste en sterkte!

Je hebt mij niet beledigd @Rem1 nee daar heb ik nog nooit van gehoord. Bedankt voor de tip! nogmaals sterkte met alles !

Ik vind het helemaal niet om te lachen Remi1. Dat heb ik dan verkeerd verwoord. Iedereen kampt met uitdagingen in zijn leven en ik als naaste ook. Ik wens je Sterkte en succes met alles!

Verwijderd

Dankjewel voor je steunende woorden en oprechtheid!

Ja, hoe kun je vertrouwen herstellen als jezelf niet erkent dat je een probleem hebt. En nu doet of er niks aan de hand is. Ik wou dat ik dat kon, wishfull thinking.

Knap van je! Wat mooi dat je na je harde en hard werken een tevreden mens bent geworden! Dankjewel!

Lieve allemaal, Ik heb hem gisterenavond geconfronteerd nadat hij weer over meerdere dingen had gelogen. Na veel doordrammen gaf hij toe dat hij drinkt om niet te hoeven voelen. Hij maakt zich ernstige zorgen om mij, ons kind ( een van onze kinderen is een zorgenkindje, vaak ziek, vele ziekenhuisopnames) en zijn ouders, een van hun is ongeneselijk ziek.. Ik heb hem verteld dat ik niet wil dat hij er over liegt, hij heeft zelf aangegeven dat hij stopt. ( voor hoelang zullen we wel zien) hij wil geen hulp. Voor zover moet hij het zelf maar zien. Ik heb in ieder geval mijn mening en zorgen geuit en gezegd dat mijn grens is bereikt met het liegen. En toch vertrouw ik hem nog steeds niet, zegt dat meer over mij of over hem? Nu maar weer de focus op mijzelf leggen, want het gesprek van gisteren heeft mij zoveel energie gekost die ik niet heb. Wat is dit moeilijk en met heel mijn hart zou ik er voor willen gaan maar mijn lijf is op. En zoals jullie al zeggen, blijf aan jezelf denken, laat je niet mee trekken. dat vind ik al een hele opgave.

Dankjewel voor het delen van het filmpje. Erg indrukwekkend en interessant. Ik ben er achter gekomen dat het erger is dan ik dacht wat ik heel moeilijk vind. Ik weet niet hoe het gaat aflopen, ik probeer eerst op mijzelf te focussen, mijn gezondheid voor zover ik nog kan herstellen, ik zal nooit beter worden, de kinderen. En als ik dat op de rit heb, ga ik nadenken hoe verder. Maar goed dat bedenk ik nu, misschien sta ik morgen weer heel anders in. nogmaals dank voor je uitgebreide reactie en het delen van het filmpje! Ben jij ook een naaste van? Of heb jij zelf een verslaving? Als dit te privé is of te confronterend hoef je geen antwoord te geven hoor.

Hoi Oscar, Dankjewel voor je uitgebreide reactie en jouw verhaal openheid en kwetsbaarheid. Ik hoop niet dat je droevige stemming door de herkenning en de narigheid lang bleef hangen. Het is als ik het goed begrijp in het verleden gebeurd en nu heb je je herpakt en kijk naar de toekomst die nog voor je ligt. Ik zie verslaving als een ziekte die je overkomt. Door welke omstandigheden dan ook, het is aan de persoon zelf om het aan te willen pakken of niet. Dat zie ik nu door jullie verhalen wel in. En ook mijn eigen ervaring. Voor nu moet ik mijzelf op de eerste plaats zetten dat heb ik al heel lang niet gedaan. Dat is mijn les voor nu. En ik blijf mijn best doen bij mijn man door aan te geven als hij wilt praten dat hij ten alle tijden bij mij terecht kan. En voor nu laat ik het denk ik zo. Ik ben te ziek om de escalatie nu aan te gaan waarbij hij wederom zijn hakken in het zand gaat zetten. Die strijd kan ik nu niet aan. wordt vervolgd. nogmaals dank voor je openheid !

Hallo Maddy, dankjewel, de kinderen gaan naar school en hij wil zoveel mogelijk thuis werken. Ons opvangnet is helaas heel klein. Ik ga eens kijken waar ze terecht kunnen en dan ga ik het proberen los te laten. Eerst aan mijzelf werken totdat ik weer op krachten kom en dan kijken wat ik nu wil en hoe nu verder.

Nee ik kan mij er niks bij voorstellen maar ik geloof het gelijk. Het leven ansich vind ik zelf al een hele uitdaging op de positieve kant maar ook de negatieve kant. Helaas krijgt de een meer op zijn bordje dan een ander. Laat staan als je ook nog een verslaving hebt. ik heb al hulp van de huisarts en ik ben onder behandeling van een psycholoog wel voor andere dingen maar dit kan er ook nog wel bij. Alleen sta ik op de wachtlijst om naar een revalidatie kliniek te gaan in Zwitserland. Hier moet ik heen voor mijn gezondheid. Maar ik kan zo niet weg, hoe moet ik weggaan en hem zo achterlaten met de kinderen? Ik houd echt van hem, daarom doet het mij zoveel verdriet en een trigger naar vroeger. En het stiekeme wat ik al eerder zei. Nogmaals dank, jij ook succes en blijf ook goed op jezelf passen!

Dankjewel lady Jane. Ja je beschrijft het heel goed! Het helpt mij voor nu al door hier mijn verhaal te delen. En jullie reacties te lezen. Ik zit al jaren in therapie en ben nog steeds onder behandeling van een psycholoog. En daar zal ik het ook bespreken. De huisarts is ook op de hoogte. Omdat ik zelf ernstig ziek ben zit ik daar regelmatig. Nogmaals dank voor je reactie!

Dankjewel voor je reactie Quinn! wat knap van je dat je al een tijdje niet drinkt! Respect! Ja je jeugd blijft ( in geval van mijzelf) je achtervolgen. Helaas. Ook al ben ik al jaren in therapie om daarmee te dealen. In dit soort situaties komt het toch hardnekkig weer de kop op steken. Nee dat weet ik nog van mijn moeder zij wilde ook niet geholpen worden. Het verschil hierin is dat zij geen stiekeme drinker was. En mijn man wel. En dat vind ik het allerergste. En het feit als ik hem ermee confronteer dat hij mij beschuldigt van dingen die absoluut niet waar zijn zoals vreemd gaan met mijn hulpverlener bijvoorbeeld om maar het gesprek maar een andere wending te geven. Waardoor ik nog meer aan mijzelf ga twijfelen.

Hallo allemaal, ik ben nieuw hier. Weet nog niet hoe het allemaal werkt. maar ik ben Violet, getrouwd en kinderen. Mijn moeder was alcoholiste en is jong overleden. Lang verhaal kort ik heb een onveilige jeugd gehad. Ben zowel lichamelijk als geestelijk mishandeld, waardoor ik nu ook vertrouwen issues heb. Dit vertel ik niet om zielig te doen. Maar dit zijn de feiten. Ik zelf drink geen alcohol, ik vind het niet lekker. Mijn man drinkt wel alcohol. Nu er veel speelt, ik ben al heel lang ernstig ziek, kinderen, een dierbare ongeneselijk ziek. Drinkt mijn man alleen en veel in zijn eentje. Als ik hem daarmee confronteer dan reageert hij defensief, ontkent en probeert het gesprek om mij te draaien. Ik vertrouw hem niet omdat hij nu stiekem drinkt, blijft ontkennen. Wat ik heel moeilijk vind, ik hou van hem. Maar hoe kan ik iemand steunen/ helpen/ er voor hem zijn als hij het niet toelaat. En mijzelf daarin niet te verliezen aangezien ik zelf ook met het nodige kamp lichamelijk. Dit was het even over mij