Francesca

Rudy schreef: Ieder alco die na korte tijd denkt zonder refusal te kunnen verder leven is bewust of onbewust bezig met een herval. Inderdaad, Rudy, zo ging het met mij ook!

En niet naar boven wil omdat ze liever wil zuipen...

Lieve schat, ik denk dat je man misschien blijer zou zijn met een nuchter Sneeuwwitje dan met een dronken stoeipoes...

Appeltje, als een alcoholist wil drinken, dan doet hij het ook... Ik had de Antabuse afgebouwd, zogezegd wegens de bijwerkingen, maar ging daarna weer compleet in de fout. :$

Hoi Appeltje, Refusal ken ik niet, Antabuse wel, maar dat is ongeveer hetzelfde. Ik werd er moe van, maar verder geen rare bijwerkingen. Bij Tips en adviezen staat er volgens mij een item over. Tja, die vennoot heeft je natuurlijk niet gedwongen om weer te gaan drinken, maar ik ben de laatste om je iets te verwijten, hoor. Wie zonder zonde is... Misschien zou je het toch beter slikken, want nu ben je moe van de drank, dus dat komt verder op hetzelfde neer. Maar zoals gezegd, ik ben zelf te vaak in de fout gegaan om goede raad te geven. Sterkte nog! Fran

Nee, ik kom niet. Weet er verder dus ook niks van af...

Stilletjes hier vandaag.

Mijn dak is er nog, dus geen schade aan mijn huis zelf. Ik hoop voor iedereen hetzelfde. Als ik kijk naar wat er overblijft van mijn pergola en bankje ben ik toch wat bedroefd. Ik heb er mooie uren op doorgebracht, mijmerend onder de druivelaar. Er hangen ook romantische herinneringen aan vast. Ach ja, ik hoop nog veel mooie uren door te brengen op een nieuw bankje. Mick, ik probeer zuinig te zijn met energie, dus over die kachel hoef je je geen zorgen te maken. Iedereen een fijne dag toegewenst! Fran PS: Nu kan de jongste kat ook niet meer op stap gaan. Die gebruikte het hekwerk als ladder. (Ik heb zo'n stadstuintje tussen hoge muren.) Ik verwacht dus nog veel gemiauw van de arme sukkel. Ik probeer wel een andere constructie te maken.

Ik ga lekker slapen. Ik hoor het wel als mijn dag wegwaait. Doeidoei!

Visje, waarom kun jij niet zijn zoals een ander? Dat heb ik me 100.000 keer afgevraagd. Omdat je jezelf bent. Punt. Alsof andere altijd over rozen lopen. Nee hoor, alleen weet JIJ dat niet.

Was dat nu zo moeilijk, Koh? Ik heb nooit een hond gehad, vandaar.

Pff, zo ken ik je wel, Koh. Stel ik een ernstige vraag, krijg ik een ***antwoord terug.

Ik heb een ernstige vraag: stel dat je echt niet buiten kunt met je hond. Hoe of wat of waar doet hij het dan?

Haha, Koh! Een kat is wel slim genoeg om bij dit weer binnen te blijven!

Wat zijn deksels van open haard pijpen, Ferry? En nogmaals: katten zijn fantastisch!

En waarover zeur je dan, Koh! Jij moest de jouwe zelfs niet buiten laten! Maar met die hond van jou moet je door wind en regen. Zeg nou niet dat ik geen punt heb!

Tuurlijk zijn katten gemakkelijk. Ik wilde je alleen maar een punt duidelijk maken. Hier is het altijd: deur open, kat buiten (met bordje eten indien nodig), deur dicht. Katten zullen NOOIT WEGWAAIEN! Nooit! Katten slaan hun klauwen zelfs in een betonnen muur als het moet!

Stien, lieverd, vraag gewoon wat uitstel. Dat vind ik nou zo rottig aan internettherapie. Alles is standaard en na x aantal weken moet je zomaar op je eigen benen staan. Alsof iedereen gelijk is. Volgens mij heeft Tactus ook centra waar je terecht kunt. Of je kunt een groep zoeken. Sorry, Stien, weet niet wat voor raad ik je kan geven. Maar misschien maakt je paniek over het stoppen met de internettherapie je ook wel iets duidelijk?

Je bent duidelijk geen kattenbaasje, Koh. Probeer maar eens een kat van je af te schudden met 20 klauwen in je arm! Die waaien nergens heen, hoor!

Ik durfde al niet meer, maar ik wilde Ferry gewoon een paar keien in zijn jaszak aanraden. Lijkt me nog het eenvoudigste. Het allersimpelste zou natuurljk zijn om KATTEN te houden!

Neenee, Koh, dat anker zat dus in de grond, daaraan een touw, daaraan jij met je hondje. Dat van dat haakje klopte niet. Tenzij jullie allebei een haakje in jullie lip hadden en vrouwlief beneden met een vishengel stond om jullie weer binnen te halen. Maar dan was dat anker weer nergens voor nodig.

Neem gewoon een anker mee, Koh. En een lang touw. Verwittig je vrouw, en die haalt jullie wel weer binnen. Als twee visjes aan de haak. Of verwar ik nu een aantal dingen?

Ja, Rudy, de reflex is er nog altijd. Ik weet eigenlijk niet of het ooit weggaat. Maar de paniek ebt steeds sneller weg, en dat vind ik wel een enorme opluchting. Je gaat steeds meer op je eigen innerlijke stem vertrouwen, en die stemmen van vroeger ("jij bent waardeloos" in alle mogelijke varianten) vervagen. Ik moet zeggen dat sinds de echte stem er niet meer is, mijn eigen innerlijke stem het steeds meer overneemt, en dankzij mijn therapie wordt die eigen stem ook helemaal anders dan vroeger, toen ik gewoon de stem en uitspraken van mijn moeder overnam. Liefs, Fran

Lieve Rudy, Door al die werken in huis de laatste tijd, en door al de rest, begin ik eindelijk te leren om niet te veel te panikeren van tevoren. Ik voel nog altijd de paniek opkomen, maar kan mezelf snel weer kalmeren. Zo ook met mijn foute software van 500 euro! Bestelling kon ongedaan gemaakt worden, en het nieuwe programma is op komst! Pergola kapot? God ja, ik zat er niet onder. En nieuwe planten zijn zo gekocht. En de druivelaar deugde toch niet, dus als ie kapot is, plant ik wel iets anders... En ja, liever 500 euro kwijt dan een been of een arm. Toch heb ik nog altijd die paniekmomenten, maar dat gaat gelukkig steeds beter! Maar als mijn geweten zwaar opspeelt, zoals met die werkgever, is het zwaar afzien. Toch kreeg ik een nieuwe kans, en die grijp ik! Liefs, Fran

Het zijn vooral de schuldgevoelens. Maar ik dacht maandag: ik krijg een nieuwe kans, en die wil ik grijpen! Je kunt het lot ook niet oneindig blijven tergen. Dus: vooral voortdoen zoals je bezig bent (het positieve dan )