Ik ben Odilia, 28 jaar. Werkzaam als docent en daarnaast ben ik ook nog steeds (of alweer) student. Ik hou van lezen, muziek (met name klassiek; met name Bach), fotografie, koken. Ik woon samen, we hebben geen kinderen maar wel een kat. Sinds ik begon met alcohol drinken, zo rond mijn vijftiende, is het een probleem geweest. Ongelukjes, excessen, alleen drinken, en vooral drinken om met stress om te kunnen gaan. Mijn grootste "prestatie" was toch wel op dat feestje waarop ik met mijn hoofd tegen een radiator belandde en naar de eerste hulp moest worden afgevoerd. Er prijkt nog steeds een flink litteken boven mijn rechteroog, als herinnering aan mijn stommiteit. Dat is nu een jaar of vijf geleden, en toen realiseerde ik me voor het eerst dat ik een probleem heb. Sindsdien probeer ik te minderen. Ik ben ook tijdelijk ooit gestopt omdat ik wilde afvallen. Dat lukte, maar toen ik weer "sociaal" ging drinken kwamen de problemen. Al snel dronk ik weer, of hoofdzakelijk, alleen. De afgelopen maanden dronk ik ook als ik alleen thuis zat al snel een fles rode wijn, of een sixpackje met daarbij eventueel nog een paar borrels. Vorige week woensdag begon het ineens te dagen, het was echt een soort openbaring. Ik zag een leven voor me dat zo doorging. Beetje werken, beetje drinken. Ondertussen zag ik mijn partner daar ongelukkig naast zitten, want ik zou er vast niet leuker op worden. Vooral dat laatste vond ik erg; het verdriet dat ik mijn geliefde doe. In het verleden is gebleken dat minderen voor mij niet werkt (ik las elders op dit forum al dat 98 % daar niet in slaagt, daar hoor ik denk ik bij). Daarom overweeg ik te stoppen maar ik heb de keuze nog niet radicaal gemaakt. Ik sta wel vanaf vorige week woensdag dus droog, inmiddels één feestje overleefd zonder drank. Maar ik ben nog niet zo ver dat ik durf te zeggen: ja, ik stop helemaal. Ik ben vooral bang dat het niet lukt, en ik hou niet van mislukkingen. Maar goed, ik laat het weten zodra ik een keuze heb gemaakt. Ik hoop hier in ieder geval informatie te vinden. Veel problemen waar ik tegenaan loop en waar ik de komende tijd tegenaan zal lopen zijn jullie bekend, dus daar kan ik wat aan hebben. Bovendien schaam ik me erg voor mijn verslaving, waardoor ik er eigenlijk niet over durf te praten met mensen in mijn omgeving. Ik wil toch graag de schijn ophouden dat het goed met me gaat. Dus ik hoop dit forum ook te gebruiken als een uitlaatklep. Ik heb nog één vraag: nadat ik een paar dagen niet meer dronk kreeg ik last van hoofdpijn, op een specifieke plaats namelijk op mijn voorhoofd in het midden. Is dit een afkickverschijnsel? Ik vind het wel erg toevallig want ik heb eigenlijk nooit hoofdpijn, ook niet als ik veel gedronken heb 's avonds. Pijnstillers werken ook maar mondjesmaat.
